Sygn. akt VII K 947/15
Dnia 11 grudnia 2015r.
Sąd Rejonowy w Olsztynie VII Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Anna Szczepańska
Protokolant sekr. sąd. Simona Marcjanek
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 11 grudnia 2015r.
sprawy
M. J. , syna S. i A. z d. M., urodzonego w O. w dniu 05 sierpnia 1963 roku,
oskarżonego o to, że:
w dniu 15 lipca 2015 roku w O. na ul. (...) na drodze publicznej, kierował pojazdem mechanicznym marki V. (...) o nr rej. (...) nie stosując się do decyzji Starosty Powiatowego w O. o nr (...)oraz nr(...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami
tj. o czyn z art. 180a kk
I. oskarżonego M. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 180 a kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 (dwudziestu czterech) godzin w stosunku miesięcznym;
II. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę w kwocie 120,00 (sto dwadzieścia 00/100) złotych.
Sygn. akt VII K 947/15
Sporządzone na podstawie art. 423 § 1a kpk w zakresie wskazanym we wniosku o sporządzenie uzasadnienia tj. co do rozstrzygnięcia o karze.
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 11 grudnia 2015r. w sprawie VIIK 947/15 M. J. został uznany za winnego tego, że w dniu 15 lipca 2015 roku w O. na ul. (...) na drodze publicznej, kierował pojazdem mechanicznym marki V. (...) o nr rej. (...) nie stosując się do decyzji Starosty Powiatowego w O. o nr (...)oraz nr (...)o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, tj. dokonania czynu z art. 180a kk i skazany na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 (dwudziestu czterech) godzin w stosunku miesięcznym.
Rozstrzygnięcie to uwzględniało wniosek prokuratora o skazanie oskarżonego w trybie art. 335 § 1 kpk, albowiem w ocenie Sądu zaproponowany wymiar kary odpowiadał zarówno stopniowi społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu, jak i stopniowi zawinienia oskarżonego, realizując ponadto cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, jak i potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Sąd miał przy tym na uwadze jako okoliczność łagodzącą to, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jak również wyraził chęć dobrowolnego poddania się karze.
Sąd uwzględnił także uprzednią niekaralność oskarżonego.