Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

L. dnia 24 lipca 2015r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Magdalena Krajewska

Protokolant: K. K.

po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2015r.

na rozprawie

sprawy z powództwa I. H.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o zapłatę

I.zasądza od strony pozwanej, (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda, I. H. kwotę 31.000 zł (trzydzieści jeden tysięcy złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 10 maja 2012r. do dnia zapłaty,

II. ustala odpowiedzialność strony pozwanej za skutki dla zdrowia powoda zdarzenia z dnia 15 lutego 2012r. na przyszłość,

III. w pozostałym zakresie powództwo oddala,

IV. zasądza od strony pozwanej, (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda, I. H. kwotę 1.592,87 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

V. nakazuje powodowi, I. H. uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lubinie kwotę 289,78 zł tytułem brakujących kosztów sądowych,

VI. nakazuje stronie pozwanej, (...) S.A. w Ł. uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lubinie kwotę 1.898,80 zł tytułem nie uiszczonych kosztów sądowych,

VII. pozostałymi nie uiszczonymi kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Lubinie.

S..akt IC 29/13

UZASADNIENIE

Powód, I. H. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej, Towarzystwa (...) S.A. w Ł. kwoty 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku ze zdarzeniem z dnia 15 lutego 2012r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 maja 2012r. do dnia zapłaty, ustalenie odpowiedzialności na przyszłość strony pozwanej wobec powoda za skutki powyższego zdarzenia oraz o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2.400 zł i opłaty od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że dnia 15 lutego 2012r. na trasie Ł. – J. miał miejsce wypadek, w którym kierujący autobusem marki S. stracił panowanie nad pojazdem i uderzył w przydrożne drzewo. W wyniku tego zdarzenia powód będąc pasażerem autobusu doznał obrażeń ciała. W związku z tym, że sprawca wypadku był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej, odpowiedzialność strony pozwanej należało uznać za bezsporną. Po wypadku powód został odwieziony karetką pogotowia na Oddział (...) Ogólnej ZOZ w O., gdzie rozpoznano u niego wieloodłamowe otwarte złamanie trzonu kości udowej prawej, złamanie kostek podudzia prawego, złamanie kości nosa. Po wdrożeniu niezbędnego leczenia powód został przetransportowany do szpitala w L. celem dalszego leczenia. W dniu 23 lutego 2012r. u powoda została przeprowadzona operacja zespolenia kości udowej prawej gwoździem ryglowanym, kostkę piszczelową ustabilizowano dwoma śrubami, a kostkę strzałkową prętem R.. W marcu 2012r. powód poddał się leczeniu krwiaka tkanek miękkich uda prawego. Powód ponownie był hospitalizowany w kwietniu 2012r. i wypisany z zaleceniem kontynuowania leczenia w poradniach specjalistycznych. Powód leczył się następnie w (...) oraz z uwagi na dolegliwości bólowe kończyny został skierowany i przeszedł szereg zabiegów fizjoterapeutycznych. Powód mimo leczenia nadal odczuwa dolegliwości bólowe kończyn, jego stan nie pozwala mu na samodzielne, sprawne poruszanie się i wykonywanie wszystkich czynności życia codziennego, co spowodowuje konieczność dalszego leczenia ortopedycznego powoda i jego dalszej rehabilitacji. Powód przed wypadkiem był osobą zdrową, a obecnie ze względu na stan zdrowia i dolegliwości bólowe nie może wykonywać wszystkich prac, zostało wydane w stosunku do niego orzeczenie z dnia 31 października 2014r. o całkowitej niezdolności do pracy. Strona pozwana na żądanie powoda przyznała mu kwotę 18.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę. Powód uznał powyższą kwotę za nieadekwatną do doznanych przez niego krzywd i cierpień związanych z wypadkiem. Charakter doznanych przez powoda urazów pozwalał uznać, że w przyszłości będą one mogły skutkować ujawnieniem się nowej szkody na osobie powoda, co w ocenie powoda uzasadniało ustalenie odpowiedzialności na przyszłość strony pozwanej za skutki dla zdrowia powoda zdarzenia z dnia 15 lutego 2012r.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana, (...) S.A. w Ł. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana podniosła, że krzywda i szkoda jakiej doznał powód została w całości naprawiona poprzez zapłatę kwoty 18.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Powód w wyniku wypadku doznał złamania kości kończyny prawej, kości nosa i ran twarzy. Jak wynikało z dokumentacji leczenia powoda po przeprowadzonym leczeniu, jego stan został zakwalifikowany jako dobry. W dacie zdarzenia powodującego szkodę stan zdrowia powoda nie był dobry. Powód przeszedł zawał mięśnia sercowego i cierpiał na nadciśnienie. Dlatego, w ocenie strony pozwanej nie wszystkie cierpienia powoda można było uznać za następstwa wypadku. Powodowi została wypłacona odpowiednia kwota 18.000 zł zadośćuczynienia, co świadczyło o tym, że strona pozwana nie uchylała się wobec powoda od swej odpowiedzialności za skutki wypadku dla zdrowia powoda. Powód nie udowodnił jakoby jego życie uległo aż tak dużej zmianie w wyniku wypadku jak określono w pozwie. Brak było także potwierdzenia tych okoliczności w dowodach zgromadzonych w postępowaniu likwidacji szkody. Z historii leczenia powoda wynikało, że leczenie przyniosło oczekiwane skutki i znaczną poprawę stanu zdrowia powoda, a lekarz orzecznik ZUS ustalił, że powód był zdolny do samodzielnej egzystencji. Dlatego też roszczenie powoda w ocenie strony pozwanej było zbyt wygórowane. Nadto, powód nie udowodnił, aby obecnie nieznane były wszystkie skutki wypadku na jego zdrowiu, nie wynikało to także z dokumentacji leczenia powoda, a przez to w ocenie strony pozwanej ustalenie jej odpowiedzialności na przyszłość za skutki wypadku dla zdrowia powoda także nie było zasadne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 lutego 2012r. powód, I. H. podróżował jako pasażer autobusem marki S.. W trakcie jazdy kierujący tym pojazdem na drodze między Ł. a J. stracił panowanie nad autobusem i uderzył tym pojazdem w przydrożne drzewo. Na miejsce wypadku wezwano karetkę pogotowania ratunkowego, którą powód został odwieziony do Szpitala (...) w O., gdzie po wykonaniu badań rozpoznano u powoda złamanie otwarte trzonu kości udowej prawej, złamanie kostek podudzia prawego i złamanie kości nosa. Zastosowano leczenie w postaci wyciągu bezpośredniego za guzowatość kości piszczelowej oraz zaopatrzono chirurgicznie ranę kości udowej prawej powoda. Następnie, powód został przewieziony karetką pogotowia na Oddział Urazowo-Ortopedyczny szpitala w L., gdzie wykonano u niego krwawą repozycję złamania kości udowej prawej, przy pomocy gwoździ śródszpikowych, a złamanie kostki bocznej i przyśrodkowej zespolono prętem R. i śrubami. Przebieg gojenia się złamania kości udowej u powoda nie był pomyślny, gdyż nastąpiło powikłanie w postaci uszkodzenia łączników metalowych, które zostały usunięte operacyjnie w dniu 14 grudnia 2012r. Powód cierpiał i zażywał leki przeciwbólowe w związku z doznanymi obrażeniami ciała w wyniku wypadku oraz niepomyślnego leczenia tych obrażeń. U powoda wystąpiły zrosty opóźnione po operacjach oraz wycieki treści krwisto ropnej z blizny pooperacyjnej. Powód był długotrwale leczony antybiotykami. Przebyty wypadek z dnia 15 lutego 2012r. w wyniku którego powód doznał urazu głowy ze złamaniem kości nosowej, otwartego złamania trzonu kości udowej prawej oraz złamania kostek podudzia prawego, skutkuje u powoda nadal obecnie licznymi dolegliwościami bólowymi głowy oraz kończyny prawej dolnej, szczególnie w zakresie stawu kolanowego i skokowego prawego. Dolegliwości te nasilają się u powoda przy zmianach pogodowych, podczas nawet niewielkich wysiłków fizycznych oraz przy długotrwałej pozycji stojącej. Powód po wypadku wymagał pomocy osób trzecich przy wykonywaniu codziennych czynności przez około 8 -10 tygodni w związku z powikłaniami pooperacyjnymi. Powód obecnie podejmuje leczenie, w tym usprawniające, którego będzie także wymagał w przyszłości, a czas trwania tego leczenia trudny jest obecnie do określenia. Powód posiada także szpecące blizny kończyny dolnej prawej po przebytych zabiegach operacyjnych, które to blizny powodują u niego dyskomfort estetyczny.

Pojazd sprawcy zdarzenia drogowego z dnia 15 lutego 2012r. w wyniku którego to zdarzenia powód doznał powyższych obrażeń ciała, w dacie tego zdarzenia był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej w (...) S.A. w Ł..

Pismem z dnia 8 marca 2012r. powód za pośrednictwem swego pełnomocnika zwrócił się do strony pozwanej o wszczęcie postępowania likwidacyjnego w związku ze zdarzeniem drogowym z dnia 15 lutego 2012r. i doznanymi przez powoda obrażeniami ciała w wyniku tego zdarzenia i wypłatę na jego rzecz przez stronę pozwaną zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę i cierpienie w kwocie 70.000 zł.

Strona pozwana wszczęła i przeprowadziła postępowanie likwidacji szkody na osobie powoda i decyzją z dnia 19 kwietnia 2012r. przyznała powodowi kwotę 16.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznany ból i cierpienie w związku ze zdarzeniem drogowym z dnia 15 lutego 2012r., która to kwota została powodowi wypłacona. Decyzją z dnia 9 maja 2012r. strona pozwana przyznała powodowi dalszą kwotę 2.000 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, która to kwota także powodowi została wypłacona.

Pismem z dnia 29 czerwca 2012r. powód za pośrednictwem swego pełnomocnika wniósł do strony pozwanej odwołanie od decyzji z dnia 9 maja 2012r. i wniósł o dopłatę kwoty 52.000 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę związaną z wypadkiem z dnia 15 lutego 2012r., pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Decyzją z dnia 17 lipca 2012r. strona pozwana przyznała powodowi dalszą kwotę 1.000 zł z tytułu powyżej wskazanego zadośćuczynienia pieniężnego, która to kwota także powodowi została wypłacona, a dalsze roszczenia powoda z tytułu zadośćuczynienia za krzywdę w postępowaniu likwidacji szkody nie zostały przez stronę pozwaną uwzględnione.

DOWODY: pismo z dnia 17 maja 2012r. KPP w O. k.13 akt,

notatka urzędowa z dnia 15 lutego 2012r. k.14 akt,

dokumentacja leczenia powoda k.15-34 akt,

orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 29 października 2012r.

k.35 akt,

pismo z dnia 8 marca 2012r. k.36-39 akt,

decyzja z dnia 19 kwietnia 2012r. k.40 akt,

decyzja z dnia 9 maja 2012r. k.41 akt,

odwołanie z dnia 29 czerwca 2012r. k.42-43 akt,

opinia biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii

dr n. med. M. J. z dnia 12 sierpnia 2013r.

k.85-88 akt i z dnia 9 grudnia 2013r. k.109-110 akt,

opinia biegłego lekarza sądowego z zakresu chirurgii urazowej

i ortopedii lek. (...). S. L. z dnia 23 października 2014r.

k.156-161 akt i z dnia 15 kwietnia 2015r. k.190-191 akt,

dołączone akta szkody strony pozwanej nr (...),

zeznania świadków:

- S. H. k.79 akt,

- A. K. k.148 akt,

zeznania powoda, I. H. zapis protokołu rozprawy

z dnia 17 lipca 2015r. od 00:06:28 do 00:27:58.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo było częściowo zasadne i przez to w części zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.415 kc kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Zgodnie także z art.822§1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie natomiast z §2 w/w przepisu prawa, jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

Jak wynikało z akt szkody strony pozwanej, (...) S.A. w Ł. nr (...), to strona pozwana była zobowiązana do wypłaty powodowi, I. H. stosownego odszkodowania za uszkodzenia ciała wynikłe ze zdarzenia drogowego z dnia 15 lutego 2012r., w związku z umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych jaka wiązała stronę pozwaną ze sprawcą tej szkody doznanej przez powoda.

Okolicznością bezsporną między stronami, wynikającą także z zeznań powoda oraz dokumentacji związanej ze zdarzeniem z dnia 15 lutego 2012r. zgromadzonej przez stronę pozwaną w trakcie postępowania likwidacji szkody był fakt, że to kierujący autobusem marki S. ubezpieczony u strony pozwanej, spowodował swym nieprawidłowym zachowaniem wypadnięcie z drogi tego autobusu, którego pasażerem był powód, uderzenie przez ten pojazd w przydrożne drzewo i w wyniku tego wypadku doznanie przez powoda poważnych obrażeń ciała.

Dlatego też, zgodnie z twierdzeniami pozwu, którą to okoliczność strona pozwana przyznała w pisemnej odpowiedzi na pozew, między szkodą na osobie powoda w postaci obrażeń ciała doznanych przez powoda w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 15 lutego 2012r., a tym zdarzeniem zachodził bezpośredni i adekwatny związek przyczynowy.

W związku z powyższym Sąd przyjął i ustalił w przedmiotowej sprawie, że strona pozwana ponosiła odpowiedzialność odszkodowawczą wobec powoda za skutki dla zdrowia powoda zdarzenia z dnia 15 lutego 2012r., jako ubezpieczyciel sprawcy tego zdarzenia.

Zgodnie z art.444§1 kc, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Zgodnie także z art.445§1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Jak wynikało z akt szkody strony pozwanej, po zgłoszeniu jej szkody przez powoda, strona pozwana przyjęła swą odpowiedzialność za skutki dla zdrowia powoda zdarzenia drogowego z dnia 15 lutego 2012r. i po przeprowadzeniu postępowania likwidacji tej szkody wypłaciła powodowi łącznie kwotę 19.000 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

W ocenie Sądu jednakże roszczenie powoda w przedmiotowej sprawie o zasądzenie od strony pozwanej dalszej kwoty tego zadośćuczynienia pieniężnego, choć w niższej wysokości niż określało to żądanie pozwu, było w pełni uzasadnione i zasługiwało na uwzględnienie.

Jak wynikało bowiem z dokumentacji leczenia powoda oraz także opinii biegłych sądowych z zakresu ortopedii dr n. med. M. J. i lek. med. S. L. wydanych w przedmiotowej sprawie, powód w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 15 lutego 2012r. doznał bardzo poważnych obrażeń ciała w postaci urazu głowy ze złamaniem kości nosowej, otwartego złamania kości udowej prawej oraz złamania kostki bocznej i przyśródkowej podudzia prawego oraz szpecących blizny, które to obrażenia skutkowały trwałym i długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu powoda.

Powód, jak wynikało z jego zeznań, zeznań świadka, S. H., opinii wyżej wymienionych biegłych lekarzy sądowych oraz z dokumentacji leczenia powoda, po wypadku został poddany zabiegom operacyjnym celem zespolenia złamanych kończyn i ich usprawnienia, zmuszony był podejmować leczenie ortopedyczne oraz zażywać leki przeciwbólowe w związku z dolegliwościami bólowymi ze strony uszkodzonych kończyn oraz urazu głowy i nosa. Powód nadal odczuwa te dolegliwości, a jak wynikało z opinii biegłych lekarzy sądowych, leczenie powoda nie zostało jeszcze zakończone i powód wymaga jeszcze dalszego leczenia, przede wszystkim usprawniającego.

Nie bez znaczenia przy ustaleniu przez Sąd wysokości odpowiedniego dla powoda od strony pozwanej za doznaną krzywdę zadośćuczynienia pieniężnego był fakt, że powód w związku z przebytymi, koniecznymi zabiegami operacyjnymi po wypadku bardzo cierpiał nie tylko z uwagi na bolesność tych zabiegów, ale także z uwagi na fakt, że rany pooperacyjne u powoda nie goiły się prawidłowo i u powoda wystąpiły bardzo bolesne wycieki treści z krwisto ropnej z blizny pooperacyjnej.

Powód także co wynikało z jego zeznań, zeznań świadka, S. H. oraz opinii biegłych lekarzy sądowych po wypadku i przebytych zabiegach operacyjnych nie mógł poruszać się samodzielnie, a w zwykłych czynnościach życia codziennego przez okres kilku tygodni wymagał pomocy swych osób najbliższych.

Powód także dotychczas po wypadku nie wrócił nadal do poprzedniej sprawności ruchowej jaką miał przed wypadkiem, co utrudnia mu codzienne życie i wykonywanie czynności jakie wykonywał bez utrudnień przed wypadkiem.

Ustalając więc wysokość należnego powodowi od strony pozwanej zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, Sąd wziął pod uwagę rozmiar powyżej wskazanych krzywd i cierpień doznanych przez powoda w związku ze zdarzeniem drogowym z dnia 15 lutego 2012r. Powód bowiem w wyniku tego zdarzenia doznał licznych, poważnych obrażeń ciała skutkujących licznymi i długotrwałymi dolegliwościami bólowymi oraz koniecznością długotrwałego leczenia, które nadal nie zostało zakończone. Powód także po zakończeniu leczenia nadal odczuwa dolegliwości bólowe związane z tymi urazami i nie może często wykonywać wielu czynności, które wykonywał przed zdarzeniem powodującym szkodę. Powód przez dłuższy okres czasu po zdarzeniu wywołującym szkodę cierpiał, doznawał dolegliwości bólowych. Nadto, powód posiada blizny pooperacyjne, które są dla niego szpecące i powodują dyskomfort estetyczny u powoda.

Dlatego też, biorąc pod uwagę rozmiar krzywdy powoda związanej z doznanymi urazami w wyniku zdarzenia z dnia 15 lutego 2012r. Sąd ustalił, że odpowiednią kwotą zadośćuczynienia pieniężnego za tę krzywdę była kwota łączna 50.000 zł, którą strona pozwana powinna była prawidłowo ustalić i wypłacić powodowi już po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego na wniosek powoda, przed wszczęciem postępowania sądowego w przedmiotowej sprawie.

W związku z tym, że strona pozwana zgodnie z umową ubezpieczenia ponosiła odpowiedzialność odszkodowawczą wobec powoda, roszczenie powoda w stosunku do strony pozwanej było zasadne co do kwoty 31.000 zł, przy uwzględnieniu, że strona pozwana już wcześniej wypłaciła powodowi zadośćuczynienie pieniężne w łącznej kwocie 19.000 zł.

Dlatego też, w ocenie Sądu, powodowi była należna od strony pozwanej dalsza kwota 31.000 zł zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, w związku z obrażeniami ciała doznanymi w wyniku wypadku z dnia 15 lutego 2012r.

Sąd natomiast nie znalazł podstaw do uwzględnienia dalszych roszczeń powoda z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z wypadkiem z dnia 15 lutego 2012r. i przyznania powodowi zadośćuczynienia w wyżej wysokości ponad dalszą kwotę 31.000 zł zasądzoną od strony pozwanej w niniejszej sprawie.

W ocenie Sądu bowiem, przyznanie powodowi wyższej kwoty zadośćuczynienia powodowałoby bezpodstawne wzbogacenie się powoda kosztem strony pozwanej, a wyższe zadośćuczynienie pieniężne nie byłoby kwotą adekwatną do doznanych przez powoda krzywd i cierpień w związku z wypadkiem. Kwota łączna 50.000 zł bowiem, w ocenie Sądu jest kwotą o znacznej wysokości i zrekompensuje powodowi chociaż finansowo doznane krzywdy i ciernienia związane z wypadkiem.

Dlatego też, mając powyższe okoliczności na względzie, Sąd uznał za właściwe zasądzić od strony pozwanej na rzecz powoda dalszą kwotę 31.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z wypadkiem z dnia 15 lutego 2012r., nie uwzględniając dalszych roszczeń powoda z tytułu zadośćuczynienia.

Zgodnie z art.189 kpc, powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

W ocenie Sądu, zgodnie z powyżej wskazanym przepisem prawa powodowi przysługiwało w stosunku do strony pozwanej roszczenie o ustalenie odpowiedzialności na przyszłość strony pozwanej wobec powoda za skutki dla jego zdrowia zdarzenia drogowego z dnia 15 lutego 2012r.

Jak wynikało bowiem z opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu ortopedii, a zwłaszcza opinii biegłego sądowego, M. J., powód nadal nie powrócił do sprawności sprzed wypadku, mogą ujawnić się u niego w przyszłości dalsze dolegliwości związane z urazami kończyn doznanymi w wyniku wypadku, gdyż powód nie jest już osobą młodą i te urazy mogą w przyszłości zwiększyć zmiany zwyrodnienie. Powód wymaga dalszego, nie ustalonego jeszcze leczenia, a przede wszystkim leczenia usprawniającego. Dlatego też, z uwagi na powyższe okoliczności, w ocenie Sądu zasadne było także żądanie pozwu o ustalenie na przyszłość odpowiedzialności strony pozwanej wobec powoda, za skutki dla zdrowia powoda zdarzenia z dnia 15 lutego 2012r.

Mając powyższe okoliczności na względzie Sąd orzekł jak w punkcie I i III sentencji niniejszego wyroku co do należności głównej dochodzonej pozwem oraz jak w punkcie II sentencji niniejszego wyroku co do ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za skutki dla zdrowia powoda zdarzenia z dnia 15 lutego 2012r.

O należnych odsetkach ustawowych od zasądzonej kwoty 31.000 zł należności głównej jak w punkcie I sentencji wyroku Sąd orzekł zgodnie z art.481§1 i §2 kc w zw. z art.14 ust.1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. nr 124 poz.1152 z 2003r.), ustalając wymagalność tych odsetek od dnia następnego po upływie trzydziestodniowego, ustawowego terminu do zapłaty należności głównej od dnia zgłoszenia szkody. Powód szkodę zgłosił stronie pozwanej w piśmie z dnia 8 marca 2012r. doręczonym stronie pozwanej w dniu 14 marca 2012r., a więc strona pozwana pozostawała w opóźnieniu z zapłatą należności głównej wobec powoda od dnia 14 kwietnia 2012r. W związku z tym, że powód w pozwie wniósł o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej odsetek ustawowych od należności głównej z późniejszą datą tj. od dnia 10 maja 2012r. Sąd uznał to roszczenie za w pełni zasadne i zasądził te odsetki od zasądzonej należności głównej od powyżej daty.

Orzeczenie o kosztach procesu jak w punkcie IV sentencji wyroku Sąd wydał zgodnie z art.100 kpc, stosunkowo rozdzielając obowiązek ponoszenia tych kosztów między stronami. Powód przegrał sprawę w 38 %, a strona pozwana w 62 % i w takim stosunku Sąd obciążył strony poniesionymi kosztami procesu. Na powyższe koszty procesu składały się uiszczone przez powódkę: kwota 200 zł opłaty sądowej od pozwu, kwota łączna 1.135,13 zł uiszczonych zaliczek na poczet wynagrodzenia biegłych lekarzy sądowych, kwota 2.400 zł wynagrodzenia pełnomocnika powoda, kwota łączna 68 zł opłat skarbowych od pełnomocnictw oraz kwota 247,39 zł z tytułu kosztów dojazdu na rozprawy pełnomocnika powoda, łącznie kwota 4.050,52 zł poniesiona przez powoda oraz łączna kwota 2.417 zł poniesiona przez stronę pozwaną z tytułu udziału w sprawie pełnomocnika. Łącznie więc koszty procesu wyniosły kwotę 6.467,52 zł, którymi to kosztami powód został obciążony w 38 % w kwocie 2.457,65 zł , a strona pozwana w 62 % w kwocie 4.009,87 zł. Dlatego też, Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.592,87 zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów procesu (4.050,52 zł poniesione koszty – 2.457,65 zł koszty należne).

O nie uiszczonych kosztach sądowych jak w punkcie V i VI sentencji niniejszego wyroku Sąd orzekł na podstawie art.113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. z 2010r. nr 90 poz.594 z późn.zm) w zw. z art.100 kpc, także tymi kosztami w części dotyczącej wypłaconych z budżetu sądowego wynagrodzeń biegłych sądowych obciążając powoda w 38% w kwocie 289,78 zł, a stronę pozwaną w 62 % w kwocie 472,80 zł. Nadto, w punkcie VI sentencji wyroku, na podstawie powyżej wskazanych przepisów prawa Sąd obciążył także dodatkowo stronę pozwaną nie uiszczonymi kosztami sądowymi z tytułu opłaty sądowej od pozwu w kwocie 1.426 zł, która to kwota stanowiła 62 % z kwoty 2.300 zł opłaty sądowej od której poniesienia w niniejszym postępowaniu powód został zwolniony przez Sąd. Łącznie więc Sąd zobowiązał stronę pozwaną do uiszczenia brakujących kosztów sądowych w kwocie 1.898,80 zł.

O nie uiszczonych kosztach sądowych z tytułu pozostałej nie uiszczonej części opłaty sądowej od pozwu jak w punkcie VII sentencji niniejszego wyroku Sąd orzekł na podstawie art.113 ust.4 wyżej wymienionej ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nie obciążając tymi kosztami powoda, z uwagi na jego trudną sytuację majątkową, zły stan zdrowia oraz z uwagi na fakt, że powód wymaga dalszego kosztownego leczenia i rehabilitacji, na które będzie miał możliwość wydatkować kwotę uzyskaną od strony pozwanej z tytułu dalszej części zadośćuczynienia pieniężnego zasądzonego w niniejszym postępowaniu.