Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 313/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Leszek Kawecki

Protokolant: Joanna Antoniszyn

po rozpoznaniu w dniu 19 października 2015 roku w Dzierżoniowie

sprawy z powództwa M. J.

przeciwko F. K.

o zapłatę kwoty 4 000 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 313/15

UZASADNIENIE

Powód M. J. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i zasądzenie od pozwanego F. K. na jego rzecz kwoty 4 000 zł

z odsetkami ustawowymi od dnia 11 lutego 2012 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podał, że w pozwany zatrudniał go na podstawie umowy

o pracę od 01.06.2011 r. do 31.12.2012 r. Jego zadaniem było administrowanie nieruchomościami przemysłowymi w B., za co pobierał wynagrodzenie za pracę. Dodatkowo zawarli z pozwanym ustną umowę, która przewidywała, że za każdego znalezionego nowego dzierżawcę pozwany wypłaci mu premię w wysokości jednomiesięcznego czynszu. W trakcie umowy pozwany wielokrotnie wywiązywała się z tej ustnej umowy, aż do momentu podpisania umowy z firmą (...) z D..

W uwagi na większą premię niż dotychczasow, pozwany wielokrotnie przesuwał termin jej wypłaty. W końcu firma (...) wypowiedziała umowę najmu ze skutkiem na dzień

31 sierpnia 2012 r., przy czym osobiście pokwitował on odbiór pisma wypowiadającego tę umowę. Wówczas pozwany wypowiedział jemu umowę o pracę z dnia 01 czerwca 2011 r., ze stwierdzeniem, że nie musi już wypłacać mu żadnej premii. Do dzisiaj nie dokonał też zapłaty należności.

Na posiedzeniu niejawnym w dniu 06 czerwca 2015 r. w przedmiocie wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym tutejszy Sąd stwierdził brak podstaw do wydania takiego nakazu ze względu na wątpliwości co do zasadności dochodzonego roszczenia.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego i zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Zaprzeczył wszelkim okolicznościom faktycznym podanym przez powoda, poza wyraźnie przyznanymi. Wskazał, że powód nie udowodnił roszczenia, którego dochodzi. Zgodnie

bowiem z ogólną regułą dowodową z art. 6 k.c. to powód winien udowodnić istnienie roszczenia, ponieważ wywodzi z niego skutki prawne. Z dołączonych do pozwu dokumentów (jedynych dowodów zgłoszonych w sprawie) wynika zaś wyłącznie, że powód był pracownikiem spółki (...). j. w B. i spółka ta zajmowała się wynajmem pomieszczeń. Stwierdził, że powyższym okolicznościom nie zaprzecza i są one między stronami bezsporne. Jednakże powód nie udowodnił, że wiązała go z nim (osobą fizyczną, a nie spółką) jakakolwiek inna umowa oraz że przysługują mu jakikolwiek roszczenia finansowe względem niego. Zaprzeczył zaś, aby był winien powodowi jakąkolwiek należność.

Na rozprawie dnia 06 maja 2015 r. powód oświadczył, że potwierdzeniem jego twierdzeń na uzasadnienie żądania pozwu mogą być dokumenty znajdujące się w aktach sprawy karnej toczącej się przeciwko niemu pod sygn. akt II K 89/13, w związku z tym wniósł o dołączenie akt tej sprawy do akt niniejszej sprawy.

Z kolei pozwany na rozprawie w dniu 01 czerwca 2015 r. wniósł między innymi

o dopuszczenie dowodu z wydruku korespondencji mailowej z powodem oraz firmą (...), której treść jest przedmiotem niniejszego postępowania. Podtrzymał swoje stanowisko w sprawie i argumentację na uzasadnienie tego stanowiska przedstawioną

w odpowiedzi na pozew.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy o pracę z dnia 01 czerwca 2011 roku powód M. J. był zatrudniony w (...) Spółce jawnej z siedzibą w B., reprezentowanej przez pozwanego F. K., na czas określony od dnia

01 czerwca 2011 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku, na stanowisku administratora nieruchomości. Jego wynagrodzenie miesięczne miało wynosić 1 400 zł. Strony zastrzegły

w umowie możliwość wcześniejszego jej rozwiązania za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia.

Dowód: kserokopia umowy o pracę na czas określony z dnia 01.06.2011 r.

W umowie tej nie zawarto natomiast postanowienia, że powód będzie uzyskiwał dodatkowe wynagrodzenie w postaci premii za pozyskanie nowych najemców. Faktycznie jednak powód otrzymywał od pozwanego pieniądze, w wysokości jednomiesięcznego czynszu, za takie działania, przy czym wypłata taka następowała wówczas, gdy powód przekazywał pozwanemu należności z tytułu czynszu zebrane od najemców.

Dowód: wydruk korespondencji mailowej powoda i pozwanego, dokumenty znajdujące się

w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie II Wydziału Karnego o sygn. II K 89/13; częściowo przesłuchanie powoda.

W okresie obowiązywania powyższej umowy o pracę, w dniu 15 listopada 2011 r. została zawarta pomiędzy firmą (...) DIAGNOSTYKA KOMPUTEROWA

- (...) z siedzibą w D. a (...) Spółką jawną z siedzibą

w B., również reprezentowaną przez pozwanego, umowa najmu pomieszczeń hali posadowionej na nieruchomości położonej w B. przy ul. (...). Umowa ta została zawarta na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem prawa stron do jej rozwiązania

z zachowaniem 2-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Strony umowy ustaliły również miesięczny czynsz w wysokości: za listopad 2011 r.

– 400 zł netto, za grudzień 2011 r. – 1 600 zł netto, za okres od stycznia do grudnia 2012 r.

– 4 000 netto + 23 % VAT, w pozostałym zaś okresie – 6 000 zł netto + 23 % VAT.

Dowód: kserokopia umowy najmu zawartej w dniu 15.11.2011 r.

W dniu 06 sierpnia 2012 r. najemca firma (...), „w związku z notorycznym przeciekaniem dachu najmowanej nieruchomości, zgłaszanym kilkakrotnie wynajmującemu, złożył wypowiedzenie umowy najmu zawartej w dniu 15 listopada 2011 r., określając okres wypowiedzenia, „w związku z wadą przedmiotu najmu”, na dzień 31 sierpnia 2012 r. Powód pokwitował odbiór tego wypowiedzenia w dniu 06 sierpnia 2011 r.

Dowód: kserokopia wypowiedzenia umowy najmu z dnia 06 sierpnia 2012 r.

W dniu 25 sierpnia 2012 r. pracodawca (...) Sp. j.

z siedzibą w B., reprezentowana przez pozwanego, wypowiedziała powodowi umowę

o pracę zawartą w dniu 01 czerwca 2011 r. w trybie art. 30 § 1 pkt 2 kodeksu pracy.

Dowód: kserokopia świadectwa pracy z dnia 27 sierpnia 2012 r.

Powód nie poczynił żadnych działań w celu pozyskania nowego najemcy, to jest spółki (...), z którym została zawarta umowa najmu w dniu 15 listopada 2011 r.

Dowód: częściowo przesłuchanie pozwanego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwa nie można uwzględnić, albowiem zebrane w sprawie dowody,

w szczególności te, które zostały zawnioskowane przez powoda i przeprowadzone przez Sąd, nie dają podstaw do przyjęcia, że w istocie żądanie pozwu jest uzasadnione.

Nie budziło w sprawie wątpliwości, że na podstawie umowy o pracę z dnia 01 czerwca

2011 r. powód M. J. był zatrudniony w (...) Spółce jawnej z siedzibą w B., reprezentowanej przez pozwanego F. K., na czas określony od dnia 01 czerwca 2011 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku, na stanowisku administratora nieruchomości, jak też i to, że jego wynagrodzenie miesięczne miało wynosić 1 400 zł. Zdaniem Sądu, w świetle zebranych w sprawie dowodów, należy uznać też za udowodnione, że wprawdzie w umowie tej nie zawarto postanowienia, że powód będzie uzyskiwał dodatkowe wynagrodzenie w postaci premii za pozyskanie nowych najemców, faktycznie jednak na podstawie ustnej umowy powód otrzymywał od pozwanego pieniądze,

w wysokości jednomiesięcznego czynszu, za takie czynności, przy czym wypłata taka następowała wówczas, gdy powód przekazywał pozwanemu należności z tytułu czynszu zebrane od najemców.

Natomiast, tak jak słusznie zarzucał pozwany, po pierwsze, wątpliwości budzi kwestia, przyjmując nawet, że taka umowa ustna została zawarta, czy faktycznie stroną tej umowy był pozwany jako osoba fizyczna, czy też stroną tej umowy była (...) Spółka jawna z siedzibą w B., która była reprezentowana

w ówczesnym czasie przez F. K., w sytuacji kiedy, co nie budzi wątpliwości, pomiędzy tą Spółką a powodem była zawarta umowa o pracę na czas określony. Można więc się zastanawiać, czy pozwanemu przysługuje legitymacja procesowa bierna w niniejszej sprawie. Jak zresztą wskazał pozwany, nie jest on już wspólnikiem tej Spółki. Po drugie, jeżeli nawet przyjąć, co wynika z wydruku z korespondencji mailowej, jak i z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy karnej toczącej się przeciwko powodowi pod sygn. akt II K 89/13, zawnioskowanych przez powoda, że taka umowa ustna łączyła faktycznie powoda

i pozwanego, to kwestią sporną jest, czy za tę konkretną umowę wskazaną w pozwie, a więc umowę najmu zawartą z firmą (...) w dniu 15 listopada 2011 r., powód powinien otrzymać dodatkowe wynagrodzenie w postaci premii. Zawnioskowane przez powoda na tę okoliczność dowody sprowadzały się bowiem tylko do przedłożenia powyższej umowy najmu, zawartej przy tym przez spółkę (...). j. z siedzibą w B.. Tylko na tej podstawie zaś Sąd miałby jakoby przyjąć, że również za tę umowę powód powinien otrzymać dodatkowe wynagrodzenie (dodatkową premię). Jak natomiast zarzuca pozwany, powód nie podjął żadnych czynności, które doprowadziły do zawarcia tej umowy najmu. Zgodnie zaś z regułą wynikającą z przepisu art. 6 k.c. na każdej ze stron spoczywa ciężar udowodnienia faktów, z których wywodzą one skutki prawne. W tej sytuacji, mając na uwadze treść cytowanego przepisu, Sąd nie mógł przyjąć, że ta okoliczność została faktycznie udowodniona.

Dodatkową kwestią sporną jest kwestia wysokości kwoty dochodzonej pozwem i jej uzasadnienia. W umowie najmu z dnia 15 listopada 2011 r. strony tej umowy ustaliły bowiem miesięczny czynsz w różnych kwotach, a więc: za listopad 2011 r. – 400 zł netto, za grudzień 2011 r. – 1 600 zł netto, za okres od stycznia do grudnia 2012 r. – 4 000 netto + 23 % VAT,

w pozostałym zaś okresie – 6 000 zł netto + 23 % VAT. Jeżeli więc przyjąć, że była to jednomiesięczna wysokość czynszu, a jak wynika z wydruku z korespondencji mailowej,

z reguły były to kwoty kilkusetzłotowe, to w istocie można mieć także wątpliwości, czy powód winien otrzymać pełny, jednomiesięczny czynsz w wysokości płatnej za okres od stycznia do grudnia 2012 r., czy też w kwocie niższej, płatnej np. za miesiące listopad czy grudzień 2011 r.

W tej sytuacji Sąd uznał, że zobowiązanie pozwanego wobec powoda wynikające

z rzekomej umowy ustnej wskazanej przez powoda nie zostało udowodnione, a zatem powód nie może domagać się zapłaty kwoty dochodzonej pozwem wraz z należnymi odsetkami.

Z powyższych względów, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak

w sentencji wyroku.

Należy też wskazać na kwestię formalną, a mianowicie, że jeżeli kwota, którą wskazał Sąd na początku rozważań, była składnikiem wynagrodzenia zgodnie z umową o pracę zawartą z powodem, to o roszczeniu powoda powinien rozstrzygać sąd pracy, a nie sąd cywilny.