Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2015

Sąd Rejonowy w Opocznie w II Wydziale Karnym w składzie :

Przewodniczący : SSR Jadwiga Świątek

Protokolant: st.sekr.sądowy Agnieszka Rolnik

w obecności oskarżyciela publicznego – A. D.

po rozpoznaniu dnia 13.05.2015 - 12.06.2015 - 24.07.2015 - 22.10.2015

sprawy : T. M. s. S. i M. z domu B. ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że : w dniu 09 grudnia 2013 roku w R. , gm. D. , woj. (...) będąc osobą kierującą pracownikami oraz odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo i higienę w miejscu pracy, nie dopełnił wynikającego stąd obowiązku w ten sposób ,że wbrew przepisom i zasadom BHP określonym w art. 212 pkt. 1,3 i 4 kodeksu pracy w związku z par. 24 ust. 1 i 7 , par. 32 ust. 2 Regulaminu (...) S. A. Oddział w W. - Usługi Zakład (...) z dnia 21.05.2013r. oraz w związku z pkt. II.1, II.3, IV Karty charakterystyki stanowiska pracy z dnia 30.04.2013r. ,a także par. 40 ust. 1 , par.56 ust. 1 pkt. 1,2 i 3 oraz art. 57 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy ( Dz. U. z 2003 r. , Nr 169 , poz. 1650 z późn. zm.)posiadając pod bezpośrednim nadzorem Podstację Trakcyjną R. i jednocześnie będąc osobą odpowiedzialną za zorganizowanie prac związanych z utrzymaniem w pełnej sprawności technicznej urządzeń w/w podstacji zgodnie zobowiązującymi w tym zakresie przepisami , za nadzór nad jakością wykonywanych – powierzonych prac ,za podejmowanie niezbędnych środków w zakresie zapobiegania powstawaniu uszkodzeń urządzeń , wykrywania i usuwania zakłóceń w działaniu urządzeń , wykrywania i usuwania zakłóceń w działaniu urządzeń , za czuwanie i nadzór nad ścisłym przestrzeganiem przepisów BHP , nie przygotował i nie zrealizował w sposób właściwy zadań przypisanych zajmowanemu przez niego stanowisku Zastępcy Naczelnika Sekcji Zasilania Elektroenergetycznego I. przez co w konsekwencji naraził na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub utraty życia pracowników PPHU – „E. (...) , Sp. z o.o. w Ł. , tj. K. K. (1) , M. W. (1) i J. C. (1) podczas wykonywania przez nich na podstawie zawartej umowy nr (...) z dnia 11.05.2012r. pn. „utrzymanie obsługa i usuwanie awarii systemu zdalnego sterowania obiektami zasilania trakcji elektrycznej w obszarze działania Nastawni Centralnej w K. , R. i I. oraz konserwacją systemów , sygnalizacji działania urządzeń przeciwwłamaniowych i przeciwpożarowych, prac eksploatacyjnych przy urządzeniu elektroenergetycznym pomocniczym - szafie (...) polegających na jej przestawianiu , podłączaniu do instalacji elektrycznej oraz diagnozowaniu usterki jaka wystąpiła w wyniku jej przestawienia w będącej w ruchu hali głównej podstacji , przy czym w trakcie wykonywania czynności ponownego podłączenia do instalacji elektrycznej i usuwania stwierdzonej usterki w systemie zasilania szafy , pracownik J. C. (1) przemieszczając się stracił równowagę i chroniąc się przed wypadkiem , podpierając się ręką , uderzył w ogrodzenie dławika katodowego wykonanego z siatki i będącego pod napięciem 3 kV , która w wyniku naporu ciężaru ciała i złego stanu technicznego uległa uszkodzeniu , powodując powstanie łuku elektrycznego poprzez doziemienie części czynnej , będącej pod napięciem wskutek czego nieumyślnie spowodował u J. C. (1) obrażenia ciała w postaci oparzenia łukiem elektrycznym twarzy , szyi i prawej ręki łącznie 10 % ogólnej powierzchni ciała , oparzenia główne II stopnia , oparzenia grzbietowej powierzchni ręki prawej III stopnia - 1% powierzchni ciała , które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas przekraczający siedem dni , tj . przestępstwo z art. 220 par. 1 kk. w zb. z art. 157 par. 1 i 3 kk w zw. z art. 11 par. 2 kk.

orzeka:

1 . Na podstawie art. 66 par. 1 kk w zw. z art. 67 par. 1 kk postępowanie karne w stosunku do T. M. warunkowo umarza , ustalając okres próby na 1 ( jeden ) rok.

2. Na podstawie art. 67 par. 3 kk w zw. z art. 39 pkt. 7 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 1.000 ( jeden tysiąc ) złotych .

3. Wymierza oskarżonemu opłatę w kwocie 100 ( sto ) złotych oraz zasądza kwotę 2.856,13 ( dwa tysiąc osiemset pięćdziesiąt sześć 13/100)złotych tytułem zawrotu kosztów postępowania .

UZASADNIENIE

Oskarżony T. M. jest zatrudniony od 1 sierpnia 2009 r. na stanowisku zastępcy naczelnika Sekcji Zasilania Elektroenergetycznego w I. w (...) S.A. Zakład (...) w K.. W związku ze zmianą w strukturze organizacyjnej (...) z dniem 1 stycznia 2013 r., T. M. został przeniesiony do dalszej pracy w (...) S.A. Oddział w W. – Usługi Zakład (...) i przydzielony do pracy w Sekcji Zasilania Elektroenergetycznego I., na stanowisku zastępcy naczelnika sekcji. „Karta charakterystyki stanowiska pracy (obowiązki, uprawnienia i odpowiedzialność pracownika)” z dnia 30 kwietnia 2013 r. oskarżonego stanowi m.in.:

„(…) I. Zadania i obowiązki o charakterze ogólnym:

(…) 2. stosować się do poleceń przełożonych (…),

4. przestrzegać przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy (…),

6. przestrzegać i stosować przyjęte w Spółce odpowiednie procedury, unormowania i instrukcje,

(…) II. Szczegółowy zakres obowiązków służbowych:

1. przydzielam do bezpośredniego nadzoru podstacje trakcyjne (…) R. (…)

- kabiny sekcyjne (…) B. (…),

- linie zasilające (…) 42P R. (…),

- instalacje elektryczne w obiektach sekcji przydzielonych do nadzoru (…),

3. w odniesieniu do przydzielonej grupy urządzeń ustala się następujące zadania:

- zgłaszanie potrzeb w zakresie robót bieżącego utrzymania, kapitalnych remontów, inwestycji i modernizacji oraz opracowywania planów w tym zakresie,

- organizacja prac związanych z utrzymaniem w pełnej sprawności technicznej urządzeń zgodnie z obwiązującymi w tym zakresie przepisami,

- nadzór nad terminowością i jakością wykonywanych prac, o których mowa w punkcie poprzednim,

(…) - podejmowanie niezbędnych środków w zakresie zapobiegania powstawaniu uszkodzeń urządzeń, wykonywania i usuwania zakłóceń w działaniu urządzeń,

- czuwanie i nadzór nad ścisłym przestrzeganiem przepisów bhp i p.poż.,

- współpraca w zakresie utrzymywania urządzeń z kierownikami jednostek innych służb,

- (…) udział w przyjmowaniu do eksploatacji obiektów z inwestycji po kapitalnych remontach oraz nadzór nad realizacją inwestycji i remontów, (…)

III. Zakres uprawnień pracownika: Przejęcie wszelkich praw i obowiązków Naczelnika Sekcji w przypadku nieobecności P. W. K., K. M..

IV. Zakres odpowiedzialności pracownika:

(…) niewłaściwe wykonanie obowiązków ujętych w części I, II i III karty.

V. W czasie nieobecności zastępuje W. K..”

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. M. – k. 740v.-471v., 462v.-463, zeznania świadka W. K. – k. 742-743, 262v.-263, zeznania świadka B. M. – k. 763v.-764v., Akta osobowe T. M. cz. B – k. 1/2a/

W październiku 2013 r. T. M. po raz ostatni sporządził protokół z kontroli stanu technicznego ogrodzenia dławika katodowego pod względem BHP. Dokument z tej czynności oskarżony sporządził osobiście i we własnym imieniu, nie wykazywał żadnych nieprawidłowości, przy czym faktycznie wiedzę swą opierał na relacjach podległych mu pracowników.

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. M. – k. 740v.-471v., 462v.-463/

W dniu 2 grudnia 2013 r. rozpoczęły się prace remontowo-modernizacyjnych budynku podstacji trakcyjnej w R., wykonywane przez pracowników firmy budowlanej (...).U. (...) H. O..

/dowód: zeznania świadka J. O. – k. 745, 279v.-280, protokół wprowadzenia na budowę – k. 561/

Pokrzywdzeni K. K. (1), M. W. (1) i J. C. (1) są zatrudnieni w PPHU (...) sp. z o.o. w Ł.. Firma ta w ramach umowy nr (...) z dnia 11 maja 2012 r. zawartej z (...) S.A. w W., zajmowała się usługą serwisową polegającą na utrzymaniu, obsłudze i usuwaniu awarii systemu zdalnego sterowania obiektami zasilania trakcji elektrycznej w obszarze działania nastawni centralnej I., obejmującą obiekt podstacji trakcyjnej w R..

/dowód: kopia umowy – k. 607-623/

(...) sp. z o.o. w Ł. legitymują się odpowiednim przygotowaniem zawodowym do wykonywania pracy w tej firmie oraz odbyli przeszkolenie w zakresie znajomości przepisów BHP.

/dowód: kopia akt osobowych M. W. – k. 70-126, kopia akt osobowych K. K. – k. 127-180, kopia akt osobowych J. C. – k. 231-261/

W dniu 9 grudnia 2013 r. M. W. (1), J. C. (1) oraz pełniący obowiązki brygadzisty K. K. (1) udali się z polecenia przełożonego J. J. do budynku podstacji trakcyjnej w R.. Na miejscu mieli wykonać pracę polegającą na przeniesieniu szaf (...) w celu umożliwienia przeprowadzenia prac budowlanych wykonywany przez pracowników firmy (...).U. (...) H. O.. Urządzenia te miały być odsunięte w celu umożliwienia postawienia ścianki działowej.

/dowód: zeznania świadka M. W. (1) – k. 745, 277v.-278, zeznania świadka K. K. (1) – k. 744, 10v.-12, zeznania świadka J. C. (1) – k. 743v., 273v.-275, zeznania świadka J. J. – k. 745v., 21-23, 459v.-460/

Pracownicy ubrani byli odpowiednią odzież oraz obuwie robocze.

/dowód: zeznania świadka K. K. (1) – k. 744, 10v.-12/

M. W. (1), J. C. (1) oraz K. K. (1) przystąpili do pracy po sprecyzowaniu przez elektromontera dyżurnego (...) S.A. I. K. miejsca, gdzie miała przebiegać nowo budowana ścianka działowa oraz, w które miejsce miały zostać przesunięte szafy (...). Na czas przemieszczania szaf (...) zostało odłączone ich zasilanie energią elektryczną. Zmiana miejsca ustawienia szaf spowodowała odkrycie przez pracowników spółki (...) kanałów kablowych, nad którymi uprzednio stały oraz spowodowało wyciągnięcie znajdujących się tam kabli ponad poziom posadzki.

/dowód: zeznania świadka M. W. (1) – k. 745, 277v.-278, zeznania świadka K. K. (1) – k. 744, 10v.-12, zeznania świadka J. C. (1) – k. 743v., 273v.-275, zeznania świadka T. K. – k. 743 i odw., 385v.-386, 401v.-402, protokół kontroli PIP– k. 755-762/

Na czas przemieszczania szaf (...) zostało odłączone zasilanie w energię elektryczną.

/dowód: zeznania świadka J. G. – k. 745, 388v.-389, 399v.-400/

W oddalonym o około 2 m od miejsca wykonywania tych prac, znajdował się dławik katodowy zespołu prostownikowego. Stanowisko, w którym stało to urządzenie odgrodzone było od pozostałej części pomieszczenia zamontowaną w 1976 r. metalową siatką, umocowaną na metalowej ramie o wymiarach 2,20x1,50m i wysokości 1,7m, z płaskownikiem usztywniającym pionowo, umocowanym w środkowej części ogrodzenia. Siatka była umocowana do rany za pomocą spawów punktowych.

/dowód: protokół oględzin miejsca wypadku przy pracy – k. 2-4, dokumentacja poglądowa – k. 30, protokół kontroli PIP– k. 755-762/

Dławik katodowy pozostawał cały ten czas pod napięciem 3 kV prądu stałego.

/dowód: zeznania świadka J. G. – k. 745, 388v.-389, 399v.-400/

Po przesunięciu szaf i podłączeniu zasilania okazało się, że jedno z tych urządzeń nie działa. K. K. (1) zdjął boczną pokrywę szafy i przystąpił do diagnozowania przyczyn usterki.

/dowód: zeznania świadka M. W. (1) – k. 745, 277v.-278, zeznania świadka K. K. (1) – k. 744, 10v.-12, zeznania świadka J. C. (1) – k. 743v., 273v.-275/

J. C. (1) postanowił przejść obok pracującego przy szafie brygadzisty. Przechodząc za nim krzywo stąpnął, w wyniku czego stracił równowagę. J. C. (1) chroniąc się przed upadkiem, podparł się prawą ręką o siatkę, ogradzającą dławik. Napór jego ciała spowodował, że przerwaniu uległy spawy mocujące siatkę do ramy, w następstwie czego doszło do odkształcenia w kierunku dławika, co doprowadziło do powstania łuku elektrycznego, a następnie automatycznego odłączenia zasilania tego urządzenia.

/dowód: zeznania świadka J. C. (1) – k. 743v., 273v.-275, zeznania świadka M. W. (1) – k. 745, 277v.-278, zeznania świadka K. K. (1) – k. 744, 10v.-12, zeznania świadka T. K. – k. 743 i odw., 385v.-386, 401v.-402, protokół kontroli PIP – k. 755-762/

J. C. (1) doznał oparzenia łukiem elektrycznym twarzy, szyi i prawej ręki, łącznie 10% ogólnej powierzchni ciała. Oparzenia głownie II stopnia, oparzenia grzbietowej powierzchni ręki prawej III stopnia – 1% powierzchni ciała. Obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządów jego ciała na czas przekraczający 7 dni w rozumieniu art. 157 § 1 kk.

/dowód: dokumentacja medyczna – koperta k. 32, opinia sądowo-lekarska – k. 287-288/

K. K. (1) i M. W. (1) udzielili J. C. (1) pierwszej pomocy oraz wezwali pogotowie ratunkowe.

/dowód: zeznania świadka J. C. (1) – k. 743v., 273v.-275, zeznania świadka M. W. (1) – k. 745, 277v.-278, zeznania świadka K. K. (1) – k. 744, 10v.-12, zeznania świadka T. K. – k. 743 i odw., 385v.-386, 401v.-402, zeznania świadka P. L. – k. 745v., 283v.-284, zeznania świadka A. M. – k. 745v., 285v.-286, zeznania świadka R. J. – k. 776 i odw. 281v.-282/

J. C. (1) w czasie zdarzenia nie był pod wpływem alkoholu.

/dowód: protokół użycia alkosensora – k. 5/

T. M. ma 56 lat. Z wykształcenia jest technikiem elektrykiem. Jest żonaty, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Jest zatrudniony na stanowisku zastępcy Naczelnika Sekcji Zasilania Elektroenergetycznego w I., z wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 5.000 zł. brutto. Dotychczas nie był karany.

/dowód: dane osobo-poznawcze – k. 467, dane z K. – k. 452/

Oskarżony T. M. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu.

W postępowaniu przygotowawczym wyjaśnił, że do jego obowiązków służbowych należała kontrola urządzeń elektroenergetycznych działających w (...). W pojęciu tym mieściło się wykonywanie przeglądów urządzeń, które znajdowały się w tym miejscu oraz wydawanie poleceń pracownikom z zakresu BHP. W jego ocenie przeglądy urządzeń ochronnych, w tym siatki na podstacji R. nie budziły zastrzeżeń. Wykonywane były w sposób wizualny. Poza tym zgodnie z jego stanowiskiem, z uwagi na prowadzone wówczas roboty budowlane na podstacji, nadzór sprawował kierownik budowy W. K.. Oskarżony nie potrafił sprecyzować czy inkryminowana praca K. K. (1), M. W. (1) i J. C. (1) mieściły się w zakresie, sprawowanego przez niego nadzoru, czy też wykraczały poza jego obowiązki.

/wyjaśnienia oskarżonego T. M. k. 462v.-463/

Na rozprawie T. M. wyjaśnił, że nadzorowanie przez niego prac eksploatacyjnych i przeglądowych stanu technicznego urządzeń ustało w grudniu 2013 r., tj. w momencie przekazania placu budowy firmie zajmującej się przebudową Podstacji R. Zgodnie z oświadczeniem oskarżonego ostatni przegląd technicznych tych urządzeń nastąpił w październiku 2013 r. Protokół z tej czynności oskarżony sporządził osobiście, we własnym imieniu, przy czym faktycznie przegląd ten dokonał podległy jemu pracownik. W ocenie oskarżonego siatka zabezpieczająca nie wymagała remontu, ponieważ nie zgłaszali takiej potrzeby podwładni. Zdaniem T. M. mogło dojść do korozji siatki, a przyczyną tego były prace związane z nieszczelnością dachu związaną z remontem budynku. Poza tym oskarżony stwierdził, ze za siatkę zabezpieczającą odpowiadała również firma, która prowadziła prace budowlane. Oskarżony ponadto stwierdził, że nie zgadza się z poglądem, że zadaniem tej siatki była jej wytrzymałość naprężeniowa. Jego zdaniem bowiem gdyby siatka miała mieć taki charakter musiałaby „bardziej gruba, masywna”. Poza tym była ona „środkiem ochronnym dodatkowym”. W konkluzji oskarżony oświadczył, że był po 1 grudnia 2013 r. zwolniony ustnie przez dyrektora M. z obowiązków nadzoru tego obiektu w zakresie BHP.

/wyjaśnienia oskarżonego T. M. k. 740v.-471v./

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego okoliczności popełnienia czynu zarzucanego oskarżonemu T. M. nie budzą wątpliwości.

Do wniosku takiego prowadzi analiza wyjaśnień zarówno osobowych źródeł dowodowych w postaci zeznań świadków: J. C. (1), M. W. (1), K. K. (1), W. K., I. K., J. G., B. M., J. J., J. O., P. L., A. M., R. J., jak i nieosobowych, w tym w postaci dokumentacji wypadkowej, regulaminów, schematów i innych obowiązujących w (...) S.A., a także pracowniczych akt osobowych.

Zdaniem Sądu wszystkie te źródła dowodowe są komplementarne, przez co tworzą spójny obraz zdarzenia.

Decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia w sprawie miał fakt, że Sąd w pełni zaaprobował wnioski płynące z pisemnej (k. 405-439) i ustnej uzupełniającej (k. 785-786) opinii biegłego z zakresu bezpieczeństwa pracy uznając, że jest ona wyczerpująca, wszechstronna, pozbawiona wewnętrznych sprzeczności i wykonana z pełną bezstronnością. Pozwoliła ona na weryfikację wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadków oraz nieosobowych źródeł dowodowych w postaci dokumentów, w tym wytworzonych przez Inspekcję Pracy odnośnie okoliczności związanych ze zderzeniem mającym charakter wypadku przy pracy. Biegły wskazał przepisy, które zostały naruszone, związek przyczynowy oraz w sposób logiczny przedstawił, jakie spostrzeżenia i wnioski poczynił na ich podstawie. Poza tym Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek okoliczności podważających trafność wniosków zawartych w opinii, powodujących konieczność dopuszczenia dowodu z opinii sporządzonej przez inny podmiot uprawniony.

Na podstawie opinii biegłego należało stwierdzić, iż bezpośrednią przyczyną wypadku był niewłaściwy stan techniczny – nieodpowiednia trwałość i wytrzymałości urządzenia ochronnego – środka ochrony zbiorowej, wygrodzenia z siatki urządzenia wygradzającego dławika katodowego, będącego pod napięciem 3 kV prądu stałego. Stan techniczny tego urządzenia ochrony zbiorowej w dniu wypadku był jednoznaczny. Na ramie ogrodzenia oraz na płaskowniku stwierdzono wyraźnie widoczne ubytki farby oraz znaczne ślady korozji. Faktem jest również, że dławik katodowy, w chwili w którym zaistniał wypadek był pod napięciem, bez względu czy pracował, czy stanowił wówczas rezerwę zasilania.

Odpowiedzialnym za tą nieprawidłowość był oskarżony T. M., a swoim zachowaniem naruszył art. 212 pkt 1, 3 i 4 Kodeksu pracy w zw. za § 24 ust. 1 i 7, § 32 ust. 2 Regulaminu (...) S.A. Oddział w W. – Usługi Zakład (...) z dnia 21 maja 2013 r. oraz w związku z pkt II.1, II.3, IV „Karty charakterystyki stanowiska pracy (obowiązki, uprawnienia i odpowiedzialność pracownika)” z dnia 30 kwietnia 2013 r., a także § 40 ust. 1, § 56 ust. 1 pkt 1, 2, 3, § 57 rozporządzania Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (j.t. Dz.U. z 2003 r., Nr 169, poz. 1650 ze zm.).

Oskarżony będąc zastępcą Naczelnika Sekcji Zasilania Elektroenergetycznego I. był w świetle art. 212 kp osobą kierującą pracownikami, przy czym zgodnie z pkt. II.1 „Karty charakterystyki (…)” pod bezpośrednim jego nadzorem znajdowała się Podstacja Trakcyjna R.. Jednocześnie na podstawie pkt. II.3 w/w Karty oskarżony był osobą odpowiedzialną za zorganizowanie prac związanych z utrzymaniem w pełnej sprawności technicznej urządzeń tej Podstacji, zgodnie z obwiązującymi w tym zakresie przepisami, nadzór nad jakością wykonywanych– powierzonych prac, podejmowanie niezbędnych środków w zakresie zapobiegania powstawaniu uszkodzeń urządzeń, wykrywania i usuwania zakłóceń w działaniu urządzeń, czuwanie i nadzór nad ścisłym przestrzeganiem przepisów BHP. Oskarżony nie przygotował i nie zrealizował w sposób właściwy nałożonych na niego obowiązków, co w konsekwencji stanowiło przyczynę inkryminowanego zdarzenia. Należy podkreślić, że oskarżony będąc osobą nadzorującą PT R., w tym instalacje i urządzenia znajdujące się na niej, odpowiedzialną za ich utrzymanie, remonty, inwestycje, modernizacje, utrzymanie urządzeń w pełnej sprawności technicznej oraz jakość wykonywania tych prac był obowiązany zapewnić systematyczne kontrole stanu BHP, ze szczególnym uwzględnieniem stanu technicznego maszyn, jak również innych urządzeń technicznych, jakimi są urządzenia ochronne. Obowiązkiem oskarżonego było także ustalenie sposobu rejestracji nieprawidłowości i metod ich usuwania (§ 24 ust. 1 pkt 7 Regulaminu (…). Zważyć należy, iż ustalenia poczynione w sprawie wskazują, że nie prowadzono systematycznych kontroli stanu technicznego ogrodzenia dławika katodowego pod względem BHP lub co najmniej były przeprowadzane w sposób niewłaściwy, tj. niegwarantujący właściwej oceny stanu jego trwałości i wytrzymałości pod względem mechanicznym, tym samym niezawodności, gwarantującej zapewnienie bezpieczeństwa zarówno pracownikom zatrudnionym bezpośrednio przy obsłudze urządzenia, jak i osobom znajdującym się w jego pobliżu – sąsiedztwie. Oskarżony ponadto nie ustalił sposobu rejestracji nieprawidłowości, a także metod ich usuwania. Takie zachowanie stanowiło nadto złamanie obowiązków wynikających z wykroczenie przeciwko obowiązkowi wynikającemu z § 40 ust. 1, § 56 ust. 1 pkt 1, 2, 3, § 57 w/w rozporządzania w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny, mających zapewnić BHP usuwającym usterkę pracownikom PPHU (...) sp. z o.o. w L. – K. K. (1), M. W. (1), a zwłaszcza J. C. (1). Naruszenie tych przepisów miało bezpośredni wpływ na zaistnienie wypadku, jakiemu uległ J. C. (1) i oskarżony jest osobą odpowiedzialną.

Poza tym należy podkreślić, że wnioski płynące z opinii biegłego odnośnie przyczyn zdarzenia pozostają zbieżne z wnioskami zawartymi w protokole kontroli PIP.

Sąd w pełni akceptuje również wnioski płynące z opinii sądowo-lekarskiej. Biegły w sposób wyczerpujący przedstawił mechanizm oraz skutki obrażeń pokrzywdzonego J. C. (1) w następstwie zdarzenia. Opinia ta została sporządzona rzetelnie, zaś z wniosków należało wywieść przekonanie, że obrażenia powstały na skutek okoliczności opisanych w zarzucie i spowodowały naruszenie czynności narządów jego ciała na czas przekraczający 7 dni, w rozumieniu art. 157 § 1 kk.

Odnosząc się do przyjętej przez oskarżonego linii obrony należy zauważyć, że nie mogą ostać się jego wyjaśnienia w części, że po dniu 1 grudnia 2013 r. ustnie został zwolniony przez dyrektora M. z obowiązków nadzoru tego obiektu w zakresie BHP. Twierdzenie to bowiem nie tylko nie znajduje odzwierciedlenia w zeznaniach B. M., który zaprzeczył, iż taki fakt miał miejsce, lecz również pozostaje w opozycji z zasadami logiki. Trudno bowiem przypuszczać, że przełożony oskarżonego dokonał takiego wyłączenia jego odpowiedzialności, nie mając przy tym oparcia w przepisach organizacyjnych pracodawcy. Poza tym należy zauważyć, że nie zasługuje na aprobatę stanowisko oskarżonego, przypisującego W. K. odpowiedzialność za nadzór przestrzegania przepisów BHP, podczas wykonywania prac przez pokrzywdzonych. Fakt sprawowania przez W. K. obowiązków kierownika budowy w związku z remontem budynku podstacji, nie zwalniał oskarżonego z obowiązku nadzoru nad pracami, bowiem mieściły się one w pojęciu utrzymania w sprawności technicznej urządzeń. Zdaniem Sądu niewątpliwie przedmiotowe czynności M. W. (1), J. C. (1) oraz K. K. (1) pozostawały w ramach wykonywania umowy nr (...) z dnia 11 maja 2012 r. i były usługą serwisową polegającą na obsłudze i usuwaniu awarii systemu zdalnego sterowania obiektami zasilania trakcji elektrycznej w obszarze działania nastawni centralnej I., obejmującą obiekt podstacji trakcyjnej w R., a nie pracami remontowymi wykonywanymi w ramach kontraktu z F.U. (...) H. O.. Ponadto stanowisko oskarżonego, iż przedmiotowa siatka była „środkiem ochronnym dodatkowym” należało ocenić jako kuriozum.

Oskarżony dopuścił się czynu z art. 220 § 1 kk przez to, że będąc odpowiedzialny za bezpieczeństwo i higienę pracy, nie dopełnił wynikającego stąd obowiązku i przez to naraził pracowników firmy podwykonawcy M. W. (1), J. C. (1) oraz K. K. (1) na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Poza tym nieumyślne spowodowanie u J. C. (1) skutku w postaci naruszenie czynności narządów jego ciała na czas przekraczający 7 dni, powoduje konieczność oceny jego zachowania również w oparciu o przepisy art. 157 § 1 i 3 kk, w ramach tzw. kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy karnej.

Na podstawie art. 66 § 1 kk Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Przepis art. 66 § 2 kk przewiduje stosowanie tego przepisu wobec sprawców przestępstw zagrożonych karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

Biorąc pod uwagę niekaralność oskarżonego, dotychczasowy tryb życia oraz fakt i okoliczność, iż pokrzywdzeni M. W. (1) i K. K. (1) oraz J. C. (1) nie powinni podjąć się wykonywania tej pracy, bowiem miejsce to było niezabezpieczone, na budowie, zasadne było warunkowe umorzenie postępowania karnego, tym bardziej, zagrożenie ustawowe sankcją za pozostające w zbiegu przestępstwa nie przekraczało kary 5 lat pozbawienia wolności.

Wobec postawienia oskarżonemu pozytywnej prognozy kryminologicznej, polegającej na tym, że pomimo umorzenia postępowania oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa, Sąd warunkowo umarzając postępowanie karne, ustalając jednocześnie okres próby okres na 1 rok.

Waga stwierdzonych naruszeń umyślnych przepisów prawa pracy oraz skutek w postaci spowodowania obrażeń ciała jednego z pokrzywdzonych, uzasadnia orzeczenie nawiązki w kwocie 1.000 zł. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

W oparciu o art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 2.856,13 zł. zwrotu tytułem wydatków poniesionych w sprawie, a na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (jt. Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) wymierzył oskarżonemu opłatę w kwocie 100 zł.

POUCZENIE

1.  W terminie zawitym 7 (siedmiu) dni od daty ogłoszeniawyroku strona , podmiot określony w art. 416, a gdy ustawa przewiduje doręczenie wyroku, od daty jego doręczenia, strona, a w wypadku wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu, także pokrzywdzony / pokrzywdzona, mogą złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony, wymienionego podmiotu oraz pokrzywdzonego / pokrzywdzonej od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie.Wniosek niepochodzący od oskarżonego powinien wskazywać tego z oskarżonych, którego dotyczy.

Wniosek powinien zawierać: oznaczenie organu, do którego jest skierowany, oraz sprawy, której dotyczy; oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo; treść wniosku; datę i podpis składającego pismo. Za osobę, która nie może się podpisać, pismo podpisuje osoba przez nią upoważniona, ze wskazaniem przyczyny złożenia swego podpisu. We wniosku należy wskazać, czy dotyczy całości wyroku czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu / oskarżonej, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu. Wniosek niepochodzący od oskarżonego / oskarżonej powinien również wskazywać oskarżonego / oskarżoną, którego / której dotyczy § 2. Dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, termin wymieniony w § 1 biegnie od daty doręczenia mu wyroku.

3.  3(art. 119 k.p.k. i art. 422 § 1 i 2 k.p.k.).

Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna (art. 122 § 1 k.p.k.).

Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia (art. 123 § 1 i 3 k.p.k.).

Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego – kapitanowi statku (art. 124 k.p.k.).

Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona w zawitym terminie 7 (siedmiu) dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana (art. 126 § 1 k.p.k.).

2.  Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom, podmiotowi określonemu w art. 416,a pokrzywdzonemu / pokrzywdzonej od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu,, przysługuje apelacja (art. 444 § 1 k.p.k.). ²⁾

3.  Termin zawity do wniesienia apelacji wynosi 14 (czternaście) dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem (art. 122 § 2 k.p.k. i art. 445 § 1 k.p.k.).

4.  Apelację wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżony wyrok (art. 428 § 1 k.p.k.).

5.  Oskarżony / oskarżona ma prawo do korzystania przy sporządzeniu apelacji z pomocy ustanowionego przez siebie obrońcy (art. 6 k.p.k. i art. 83 § 1 k.p.k.), a strona inna niż oskarżony / oskarżona może ustanowić pełnomocnika (art. 87 § 1 k.p.k.). Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego / oskarżoną pozbawionego / pozbawioną wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba (art. 83 § 1 k.p.k.). Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratoralub pełnomocnika będącego radcą prawnym, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego (art. 446 § 1 k.p.k.).

6.  Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy albo pełnomocnika wykłada strona, która go ustanowiła (art. 620 k.p.k.).

7.  Oskarżony / oskarżona / pokrzywdzony / pokrzywdzona w wypadku wydania na posiedzeniu wyroku warunkowo umarzającego postępowanie / oskarżyciel posiłkowy / oskarżyciel prywatny nieposiadający / nieposiadająca obrońcy / pełnomocnika może złożyć wniosek o wyznaczenie obrońcy / pełnomocnika w celu sporządzenia apelacji. Wnioskujący może zostać obciążony kosztami wyznaczenia takiego obrońcy / pełnomocnika (art. 444 § 2 i 3 k.p.k.).

8.  Obrońca / pełnomocnik z urzędu wyznaczany jest z listy obrońców / pełnomocników lub jest pozbawiony wolności(art. 81a § 1 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

9.  Wniosek o wyznaczenie obrońcy / pełnomocnika z urzędu prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy rozpoznaje niezwłocznie. Jeżeli okoliczności wskazują na konieczność natychmiastowego podjęcia obrony / reprezentacji, prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy, telefonicznie lub w inny sposób stosownie do okoliczności, powiadamia stronę oraz obrońcę / pełnomocnika o wyznaczeniu obrońcy / pełnomocnika z urzędu (art. 81a § 2 i 3 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

10.  Strona może mieć jednocześnie nie więcej niż trzech obrońców albo pełnomocników (art. 77 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

11.  Apelację co do winy uważa się za zwróconą przeciwko całości wyroku (art. 447 § 1 k.p.k.).

12.  Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych (art. 447 § 2 k.p.k.).

13.  Apelację co do środka karnego uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych. Zaskarżyć można również brak rozstrzygnięcia w przedmiocie środka karnego (art. 447 § 3 k.p.k.).

14.  3W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia (art. 447 § 4 k.p.k.).

15.  Podstawą apelacji nie może być błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, oraz rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka, związane z treścią zawartego porozumienia w sprawie wydania wyroku skazującego, wymierzenia określonej kary lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka kompensacyjnego lub rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu (art. 447 § 5 k.p.k.).

16.  Prezes sądu pierwszej instancji odmówi przyjęcia apelacji, jeżeli apelacja zostanie wniesiona po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalna z mocy ustawy (art. 429 § 1 k.p.k.).

17.  Jeżeli oskarżony / oskarżona jest nieletni / nieletnia lub ubezwłasnowolniony / ubezwłasnowolniona, jego / jej przedstawiciel ustawowy lub osoba, pod której pieczą oskarżony / oskarżona pozostaje, może podejmować na jego / jej korzyść wszelkie czynności procesowe, a przede wszystkim wnosić środki zaskarżenia, składać wnioski oraz ustanowić obrońcę (art. 76 k.p.k.).