Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 577/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział V Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR J. Dams

Protokolant: S. Poborczyk

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2015 r. w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa :

J. M.

przeciwko:

Towarzystwu (...) S. A. w W.

o zapłatę 3.570,40 zł

I.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.570,40 zł (trzy tysiące pięćset siedemdziesiąt złotych czterdzieści groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 16 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 796 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania

Sygnatura akt: V GC 577/15

UZASADNIENIE

J. M., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) J. M. z/s w B., pozwem z dnia 13 lipca 2015r. domagał się od Towarzystwa (...) S.A. w W. zapłaty kwoty 3 570,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonym od dnia 16 grudnia 2014r. Uzasadniając roszczenie powód podał, że S. S. umową z dnia 18 września 2014r. przeniósł na niego swoją wierzytelność względem ubezpieczyciela sprawcy szkody. Cedent, jako poszkodowany w wypadku komunikacyjnym z dnia 12 sierpnia 2014r., w którym uszkodzony został jego pojazd marki A. (...) o nr. rej. (...) (szkoda całkowita), zmuszony był nająć samochód zastępczy na okres 36 dni. Powód, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w dniu 13 sierpnia 2014r. wynajął poszkodowanemu samochód marki A. (...), co potwierdzono umową najmu nr (...). W dniu 18 września 2014r. z tego tytułu powód wystawił poszkodowanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 7 970,40 zł. Dysponując umową cesji powód zwrócił się do strony pozwanej o uregulowanie należności za najem pojazdu zastępczego, jednak ostatecznie zapłacono mu kwotę 4 400 zł, uznając za zasadny okres najmu wynoszący 22 dni z jednoczesnym obniżeniem stawki najmu z kwoty 180 zł netto/dzień do kwoty 200 zł brutto/dzień (tj. 162,60 zł netto). Powód wskazał, że utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej uszkodzenia stanowi szkodę majątkową, a ubezpieczyciel nie może narzucać żadnych limitów związanych ze stawką najmu. Podał też, że poszkodowany w okresie trwania umowy najmu pojazdu zastępczego faktycznie nie zdążył zakupić nowego pojazdu w miejsce zniszczonego, jak również nie dokonał jego naprawy. Żądanie pozwu objęło należność uzupełniającą za najem pojazdu, tj. różnicę pomiędzy wartością faktury w kwocie 7 970,40 zł, a otrzymanym z tego tytułu odszkodowaniem w kwocie 4 400 zł, co daje kwotę 3 570,40 zł.

W odpowiedzi na pozew z dnia 24 sierpnia 2015r. strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. Pozwana uznała co do zasady swoją odpowiedzialność za skutki zdarzenia szkodowego, jednak kwestionowała zasadność najmu zastępczego ponad okres przekraczający 22 dni. Podała, że jako zasadny uznała okres najmu do dnia powiadomienia poszkodowanego o szkodzie całkowitej (26 sierpnia 2014r.) + 7 dni organizacyjnych związanych ze sprzedażą pozostałości pojazdu. Odnośnie stawki najmu zarzuciła, iż dochodzony przez powoda czynsz najmu jest zawyżony w stosunku do stawek obowiązujących na lokalnym rynku, gdyż te zdaniem pozwanej kształtują się na poziome od 110 zł do 170 zł netto/dziennie (do 209,10 zł brutto).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 sierpnia 2014r. należący do S. S. pojazd marki A. (...) o nr. rej. (...) uległ uszkodzeniu na skutek kolizji drogowej. Ochrony ubezpieczeniowej sprawcy zdarzenia (OC posiadaczy pojazdów), będącego osobą trzecią, udzielało Towarzystwo (...) S.A. w W..

(Dowód: - okoliczności bezsporne)

W dniu 13 sierpnia 2014r. poszkodowany zgłosił szkodę stronie pozwanej i pismem z dnia 26 sierpnia 2014r. został poinformowany przez pozwaną, że szkoda będzie rozliczana jako całkowita. Jednocześnie pozwana zastrzegła, że odszkodowanie w kwocie 4 190 zł z tego tytułu zostanie wypłacone poszkodowanemu po ustaleniu jej odpowiedzialności za szkodę.

W dniu 13 sierpnia 2014r. poszkodowany najął od J. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) J. M. z/s w B., pojazd zastępczy marki A. (...) za kwotę czynszu 180 zł netto + Vat za dobę.

Pojazd miał zapewnić poszkodowanemu podobne możliwości funkcjonowania w życiu codziennym, jak przed kolizją.

(Dowód: - akta szkody na płycie CD, k.43;

- umowa najmu nr (...), k. 19 akt,

- protokół wydania pojazdu, k. 20-21 akt;

- oświadczenie poszkodowanego z 18.09.2014r., k.34)

Strona pozwana po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłaciła poszkodowanemu w dniu 15 września 2014r. i 25 stycznia 2015r. odszkodowanie za szkodę całkowitą w łącznej kwocie 4 500 zł.

(Dowód: - akta szkody na płycie CD, k.43;

- okoliczności bezsporne)

Poszkodowany zwrócił pojazd zastępczy powodowi w dniu 18 września 2014r., po 36-dniowym okresie najmu. W dniu 18 września 2014r., powód wystawił poszkodowanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 7 970,40 zł brutto, płatną w terminie 14 dni.

Również w dniu 18 września 2014r. powód zawarł z poszkodowanym umowę cesji, której przedmiotem było ich roszczenie względem strony pozwanej o zapłatę odszkodowania obejmującego koszty najmu pojazdu zastępczego.

(Dowód: - faktura VAT nr (...)r., k.22 akt;

- umowa przelewu wierzytelności nr (...), k. 17 akt;

- zawiadomienia dłużnika o przelewie, k.18)

Powód uzyskał od strony pozwanej odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 4 400 zł, obejmujące stawkę 162,60 zł netto + Vat i uznany przez ubezpieczyciela za zasadny okres 22 dni najmu.

Przyznana wysokość odszkodowania została przekazana na konto bankowe powoda w dniu 24 października 2014r.

(Dowód: - decyzja z dnia 23.10.2014r., k.26-28;

- potwierdzenie przelewu z 24.10.2014r., k.29)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Bezsporna w sprawie była okoliczność odpowiedzialności strony pozwanej za skutki szkody komunikacyjnej z dnia 12 sierpnia 2014r. Bezspornym było również, że poszkodowany najął u powoda pojazd zastępczy na okres 36 dni. Po zakończeniu najmu poszkodowany scedował na niego swoją wierzytelność względem pozwanej z tytułu odszkodowania obejmującego koszty najmu pojazdu zastępczego.

W sprawie spornym okazał się okres, w którym najem pojazdu zastępczego przez poszkodowanego był uzasadniony sposobem likwidacji szkody i odpowiadał zasadzie jej minimalizacji – pozwana uznawała bowiem ten okres jedynie w wymiarze 22 zamiast 36 dni. Nadto spór dotyczył wysokości dobowej stawki najmu – pozwana zarzucała bowiem jej zawyżenie w stosunku do średnich stawek rynkowych w segmencie (...) (tak w postępowaniu likwidacyjnym) oraz jej znaczące zawyżenie w stosunku do maksymalnych stawek rynkowych, które wynosić mają 170 zł netto (tak w odpowiedzi na pozew).

Sama zasadność roszczenia do ubezpieczyciela o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego nie budzi wątpliwości w świetle przyjęcia idei, że utrata możliwości korzystania z rzeczy stanowi szkodę majątkową (tak SN w wyroku z dnia 8 września 2004r., IV CK 672/03). Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne na najem pojazdu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu. Wydatki konieczne w tym przedmiocie oznaczać będą zazwyczaj czynsz najmu pojazdu zastępczego zasadniczo o podobnej klasie do pojazdu uszkodzonego, ustalony w oparciu o stawki przyjęte na danym rynku lokalnym. Klasa pojazdu zastępczego (...) nie była przedmiotem sporu w niniejszym postępowaniu.

Przeprowadzone w sprawie dowody dały podstawę do dokonania przez Sąd oceny, że żądanie zapłaty odszkodowania według oferowanej przez powoda stawki najmu (180 zł netto/dobę + Vat) było zasadne. Strona pozwana dokonała weryfikacji tej stawki do kwoty 105,70 zł netto/dobę w oparciu o – jak podała, gdyż nie zaoferowała na tę okoliczność żadnych dowodów - analizę cenników firm działających na lokalnym rynku. Jej zdaniem na rynku tym można nająć pojazd klasy B za kwotę 130 zł brutto i niższą. Tymczasem powód przedstawił cenniki konkurencyjnych firm z rynku lokalnego, według których oferują one najem pojazdów grupy B za kwotę 125 zł netto/dobę (99rent.pl), czy 150 zł netto/dobę (pomoc-drogowa.klodzko.pl – stawka dla F. (...)). Na ich tle stawka najmu, stosowana przez powoda, wydaje się przeciętną, a nadto oferta powoda jest korzystna dla klienta w tym sensie, że nie wymaga on uiszczenia kaucji, nie stawia ograniczeń kilometrowych, a także bierze na siebie ciężar rozliczenia z ubezpieczycielem. Na tej podstawie Sąd ocenił, że pozwana nie udowodniła, aby stawki najmu obowiązujące na lokalnym rynku były niższe/znacznie niższe od stawek stosowanych przez powoda. Stąd w wyroku z dnia 18 listopada 2015r. rozliczenie oparto na stawce 140 zł netto/dobę.

Sąd przychylił się także do stanowiska powoda, zgodnie z którym w okolicznościach sprawy zasadny był okres najmu wynoszący 19 dni. Co do zasady wskazać należy, że w sytuacji szkody całkowitej czasem najmu zastępczego, uzasadnionym doświadczeniem życiowym, jest okres od momentu zniszczenia pojazdu do dnia, kiedy poszkodowany może nabyć analogiczny pojazd. Dla strony pozwanej uzasadniony dla refundacji był okres 14 dni, w tym 3 dni od momentu wypłaty odszkodowania za szkodę całkowitą w pojeździe, przeznaczony na zagospodarowanie wraku. Sąd uwzględnił jednak ów okres za zasadny w wymiarze do dnia 6 listopada 2014r., gdyż jak wynikało z zeznań świadka Ł. S., uszkodzonym pojazdem był 21-letni F. (...), który w 2014r. nie był już produkowany, a którego wartość – jak wynikało z akt szkody – wynosiła ok. 1 400 zł. Zatem poszkodowany, dysponując ograniczonym budżetem, nie mógł w krótkim czasie znaleźć na rynku pojazdu należytej jakości w tej cenie, przy czym poszukiwał takiego przez cały okres likwidacji szkody. Ostatecznie „nowy” pojazd O. (...) za ok. 1000 zł udało mu się nabyć dopiero około kwietnia 2015r.

Mając na względzie powyższe, na podstawie przepisów art.361 k.c. w zw. z art.13 ust.2 ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) i (...)) orzeczono, jak w pkt I sentencji wyroku z dnia 18 listopada 2014r. Odsetki ustawowe zasądzono na podstawie art. 481 k.c. (zapłata niespornej części odszkodowania za najem zastępczy nastąpiła 24 października 2014r.).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Powód wygrał niniejszy spór w całości, ponosząc koszty procesu obejmujące całą opłatę stosunkową od pozwu w kwocie 179 zł i koszty zastępstwa prawnego według minimalnej stawki wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 617 zł.