Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 maja 2013r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący- Sędzia SO Jolanta Solarz (spr.)

Sędzia SO Marek Kurkowski

Sędzia SR del. Izabela Bamburowicz

Protokolant: Elżbieta Biała

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2013r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z wniosku E. T. (1) przy udziale P. T.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji wnioskodawczyni i uczestnika postępowania

od postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu

z dnia 29 stycznia 2013r.

sygn. akt I Ns 1324/09

postanawia:

I.  oddalić obie apelacje;

II.  koszty postępowania apelacyjnego wzajemnie znieść.

Sygn. akt. II Ca 409/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej ustalił, w punkcie I, że w skład majątku wspólnego wnioskodawczym E. T. (1) i uczestnika postępowania P. T. wchodzą ruchomości lub, w przypadku zbycia, równowartość tych ruchości, nabytych przez małżonków w czasie trwania małżeństwa stron, wymienionych w podpunktach 1-64, a nadto kwota 13 260,62 zł z tytułu zlikwidowania przez uczestnika postępowania P. T. lokaty w banku (...) S.A. o nr (...) i kwota 5000 zł z tytułu zbycia przez uczestnika postępowania P. T. samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...).

Sąd Rejonowy ustalił, że udziały wnioskodawczym E. T. (1) i uczestnika postępowania P. T. w majątku wspólnym są równe i wynoszą po ^lA , a także, iż wnioskodawczym E. T. (1) poczyniła nakład z majątku odrębnego na majątek wspólny z tytułu spłaty wspólnych zobowiązań stron w kwocie 8000 zł ( pkt III); dokonał podziału majątku wspólnego wnioskodawczym E. T. (1) i uczestnika postępowania P. T. w ten sposób, że wymienione w pkt I pdpkt 1 do 55, 59, 62 - 66 składniki o łącznej wartości 29.085,62 zł przyznał uczestnikowi P. T., natomiast składniki wymienione w pkt I pdpkt 56 do 58, 60 i 61 o łącznej wartości 2.140,00 zł przyznał wnioskodawczym E. T. (1); zasądził od uczestnika postępowania P. T. na rzecz wnioskodawczym E. T. (1) kwotę 17.472,81 zł tytułem dopłaty jej udziału w majątku wspólnym, zawierającej połowę nakładu wnioskodawczyni ustalonego w punkcie III postanowienia, płatną w terminie dwóch miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w zapłacie ( pktV); nakazał uczestnikowi postępowania P. T. aby wydał wnioskodawczyni E. L. — T. składniki majątku wskazane w pkt I pdpkt 56 do 58, 60 i 61 przedmiotowego postanowienia. Ponadto w punkcie VII Sąd Rejonowy dokonał zniesienia współwłasności prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) o powierzchni użytkowej 51,23 m ² wraz z udziałem w wysokości (...) w częściach wspólnych budynku i w prawie własności działki gruntu nr (...) AM — 24 o powierzchni 12491 m ², położnego we W. przy ul. (...), o wartości 266.800,00 zł, dla której to nieruchomości lokalowej Sąd Rejonowy dla Wrocławia -Krzyków IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze

(...), przez przyznanie tego prawa wyłącznie wnioskodawczym E. T. (1) i ustalił, iż wnioskodawczym E. L. — T. dokonała z własnego majątku osobistego nakładów na majątek osobisty P. T. tj. udział uczestnika postępowania w prawie do lokalu przy ul. (...) we W. w kwocie 6.885,22 zł; ustalił, iż uczestnik P. T. dokonał z własnego majątku osobistego nakładów na majątek osobisty E. L. — T. tj. udział wnioskodawczym w prawie do lokalu przy ul. (...) we W. w kwocie 26 zł zasądził od wnioskodawczym E. L. — T. na rzecz uczestnika postępowania P. T. kwotę 126.540,78 zł tytułem spłaty jego udziału w prawie do lokalu przy ul. (...) we W. (obejmującą wzajemne rozliczenia stron z tytułu nakładów z majątków osobistych opisanych w punkcie VIII i IX postanowienia), płatną w 5 równych, rocznych ratach po 25.308,15 zł każda z nich, płatnych w terminach: I rata do 31 grudnia 2013 r., II rata do 31 grudnia 2014 r., III rata do 31 grudnia 2015 r., IV rata do 31 grudnia 2016 r., V rata do 31 grudnia 2017 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat; nakazał uczestnikowi postępowania P. T., aby opuścił, opróżnił i wydał wnioskodawczym lokal mieszkalny przy ul. (...) we W., nakazał uczestnikowi P. T., aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia — Fabrycznej) kwotę 1.368,035 zł tytułem części brakujących wydatków związanych z przeprowadzeniem w sprawie dowodów z opinii biegłych; obciążył Skarb Państwa kwotą 2.868,035 zł tytułem połowy brakujących wydatków związanych z przeprowadzeniem w sprawie dowodów z opinii biegłych, od obowiązku uiszczenia których wnioskodawczym była zwolniona; nakazał uczestnikowi P. T., aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia — Fabrycznej) kwotę 1000 zł tytułem połowy brakujących opłat sądowych od wniosków; obciążył Skarb Państwa kwotą 1000 zł tytułem połowy brakujących opłat sądowych od wniosków, od obowiązku uiszczenia których wnioskodawczym była zwolniona i ustalił, iż wnioskodawczym i uczestnik postępowania ponoszą koszty własnego zastępstwa prawnego w sprawie.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd Rejonowy dokonał następujących, istotnych ustaleń faktycznych: Małżeństwo stron trwało od 1 sierpnia 1998 r. do orzeczenia rozwodu wyrokiem z 31 marca 2009 roku, który uprawomocnił się 21 lipca 2009 r. Strony nie zawierały umów majątkowych małżeńskich, a z małżeństwa mają jedną córkę E. T. (2), urodzoną (...)

W czasie trwania małżeństwa, gdy strony zamierzały nabyć lokal mieszkalny, na co

posiadali oszczędności w kwocie 60 000 zł, uczestnik, będąc żołnierzem zawodowym, przekonał żonę, iż powinni nabyć mieszkanie przy ul. (...) na nazwisko jego siostry B. K., gdyż w ten sposób strony nadal będą miały możliwość uzyskania mieszkania z Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Tłumaczył, iż nabycie mieszkania na strony, spowoduje utratę ekwiwalentu za brak kwatery stałej oraz niemożność dalszego ubiegania się o taką kwaterę i wnioskodawczym wyraziła zgodę na tę propozycję.

Cena nabycia przedmiotowego mieszkania była ustalona na kwotę 82.000 zł, rodzice wnioskodawczym podarowali stronom 15.000 zł i w kasie dewelopera - (...) w dniu 25 maja 2001 r. przy ul. (...) wnioskodawczym dokonała wpłaty w obecności męża P. T., który nakazał wnioskodawczym podpisać się na dowodzie KP jako B. K..

W czerwcu 200 lr. B. K.w obecności stron odebrała klucze do lokalu przy ul. (...)we W.i przekazała je stronom, które brały udział w przekazaniu mieszkania i jego odbiorze technicznym. Wnioskodawczymi uczestnik ponieśli koszty wykończenia mieszkania, przeznaczając na ten cel środki z pożyczki w kwocie 18.000 zł uzyskanej przez P. T.z kasy zapomogowo - pożyczkowej, która została spłacona w trakcie trwania małżeństwa stron.

W listopadzie 2001 r. B. K.podpisała z (...) akt notarialny sprzedaży mieszkania, którego koszty pokryły strony, a w styczniu strony zamieszkały w lokalu przy ul. (...)we W., przy czym w przedmiotowym lokalu zameldowany był wyłącznie uczestnik, odmawiając zameldowania córki i żony.

Sąd w uzasadnieniu poczynił również ustalenia co do stosunków pomiędzy stronami, które wpływały na ich wzajemne zamieszkiwanie i stosunki finansowe.

W kwietniu 2003 r. po chrzcie córki stron, B. K. złożyła bratu i bratowej ofertę darowizny udziałów w prawie do lokalu przy ul. (...) we W., na rzecz wnioskodawczym 7/100 udziału a na rzecz uczestnika 93/100 udziału, którą to propozycję wnioskodawczym przyjęła w sierpniu 2003 r., co umożliwiło jej zameldowanie się w lokalu , do którego uczestnik utrudniał wnioskodawczym dostęp.

25 czerwca 2004 r. P. T. i E. T. (1) zawarli umowę darowizny, mocą której P. T. darował swojej żonie E. T. (1), do jej majątku odrębnego, udział wynoszący 43/100 (czterdzieści trzy setne) części w lokalu mieszkalnym położonym we W. przy ul. (...) oraz związanych z nim prawach, wcześniej darowany mu przez siostrę, a E. T. (1) wyraziła na to zgodę i darowiznę przyjęła.

W toku prowadzonego postępowania o rozwód z powództwa P. T. postanowieniem z dnia 22 marca 2005 r. wnioskodawczym uzyskała zabezpieczenie alimentów w łącznej kwocie (na siebie i dziecko) 1500 zł miesięcznie, egzekwowane przez Komornika.

W 2006 roku strony po raz kolejny się pojednały i zamieszkały wspólnie, uczestnik postępowania uzyskał prawo do lokalu przy ul. (...), do którego małżonkowie wprowadzili się w styczniu 2007 r. Uczestnik postępowania zadecydował, iż nabędą do tego mieszkania nowe wyposażenie i nie będą przenosić mebli z lokalu przy ul. (...). Strony nabyły zatem nowe wyposażenie mieszkania na raty, które z uzyskiwanych dochodów płacił uczestnik P. T.. Regulował on także koszty utrzymania mieszkania przy ul. (...).

Mieszkanie przy ul. (...) we W. od marca 2007 r. stało puste. W okresie od kwietnia 2007 r. do stycznia 2008 r. lokal był wynajmowany, wspólną decyzją stron, przy czym najmu za to mieszkanie będzie pobierać wnioskodawczym na poczet zabezpieczenia alimentacyjnego ciążącego na uczestniku.

W styczniu 2008 roku E. T. (1) wyprowadziła się z mieszkania przy ul. (...) i chciała zamieszkać przy ul. (...) we W., które po wyprowadzce lokatorów miała wyremontować, ale uczestnik jednak wymieniając zamki w drzwiach uniemożliwił jej dostęp do tego mieszkania i wnioskodawczyni zamieszkała u swoich rodziców, w nieruchomości przy ul. (...) we W..

Decyzją z dnia 20 marca 2009 r. Dyrektor Oddziału (...) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej przyznał kpt P. T., żołnierzowi służby stałej prawo zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym nr (...) przy ul. (...) we W. na czas pełnienia obowiązków na stanowisku dowódca kompanii, batalion szkolny, pion ogólny, K., Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we W. na postawie rozkazu personalnego nr 155 Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia 15 grudnia 2008 r.

W dniu 11 kwietnia 2006 r. uczestnik postępowania P. T. wycofał zgromadzone przez strony na rachunku oszczędnościowo - kredytowym prowadzonym przez Bank (...) S.A. - Kasa Mieszkaniowa środki w wysokości 13.260,62 zł, które przeznaczył na własne potrzeby, nie rozliczając'się z wnioskodawczynią.

Wobec nie wydatkowania tych środków na cele mieszkaniowe Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia 18 listopada 2008 r. ustalił należny podatek za rok 2006 na kwotę 5.240,00 zł.

P. T. w dniu 20 kwietnia 2007 r., bez zgody i wiedzy wnioskodawczyni, zawarł z

J. W. umowę sprzedaży samochodu osobowego marki F. (...) za kwotę 8000 zł. Nabyty samochód wykorzystywał do własnych celów. Wnioskodawczyni nie mogła z niego korzystać.

P. T. w trakcie trwania małżeństwa, zbył samochód osobowy marki F. (...) swojemu ojcu za kwotę 5000 zł. Środki zużył na własne potrzeby. Mimo formalnej sprzedaży samochodu, nadal z niego korzystał.

W dniu 18 czerwca 2008 r. E. T. (1) złożyła w Wojskowej Prokuraturze Garnizonowej we W. wniosek o ściganie karne swojego męża P. T. w związku z kradzieżą przez niego pieniędzy z dwóch lokat bankowych, a postanowieniem z dnia 23 października 2008 r. dochodzenie w sprawie przywłaszczenia w dniach 12 marca 2001 r. i 21 maja 2001 r. przez P. T. pieniędzy w łącznej kwocie 55.617,45 zł z lokat kapitałowych gromadzonych w C. we W. zostało umorzone z uwagi na przedawnienie karalności czynu oraz umorzył dochodzenie w sprawie przywłaszczenia w dniu 11 kwietnia 2006 r. przez uczestnika postępowania pieniędzy z lokaty prowadzonej w Banku (...) S.A. Kasa Mieszkaniowa w W. w kwocie 13.260,62 zł z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu.

W trakcie trwania związku małżeńskiego wnioskodawczyni i uczestnik postępowania nabyli następujące ruchomości: oszkloną witrynę o wartości 580 zł, komodę o wartości 520 zł, lustro o wartości 180 zł, ławo - stół o wartości 310 zł, szafkę pod telewizor o wartości 180 zł, komplet wypoczynkowy składający się ze skórzanej sofy i fotela o wartości 500 zł, dywan A. o wymiarach 2 m na 3 m o wartości 100 zł, stojak na płyty CD o wartości 40 zł, 50 sztuk płyt CD o wartości łącznej 50 zł, łóżko drewniane z pojemnikiem o wartości 290 zł, materac zdrowotny o wartości 30 zł, szafę ubraniową 2 - drzwiową drewnianą o wartości 270 zł, komodę o wartości 250 zł, regał z półkami o wartości 60 zł, stolik pod komputer o wartości 120 zł, zestaw komputerowy (typ: (...) 64 Procesor, 3200+,2 GHz, 512 (...) wraz z osprzętem: monitor (...), klawiatura, myszka, głośniki) o łącznej wartości 310 zł, 2 chodniczki wełniane o łącznej wartości 20 zł, zabudowę kuchni orz stolik kuchenny o wartości 1000 zł, lodówkę I. o wartości 490 zł, zmywarkę (...) o wartości 330 zł, toster o wartości 20 zł, komplet garnków (6 sztuk garnków z pokrywkami) o łącznej wartości 30 zł, talerze różnej wielkości z serwisu (...) na 12 osób o łącznej wartości 130 zł, osprzęt kuchenny (noże kuchenne 5 sztuk, chochle 3 sztuki, cedzak, otwieracz do konserw) o łącznej wartości 30 zł, zegar ścienny o wartości 40 zł, pralkę B. o wartości 400 zł, szafkę łazienkową o wartości 110 zł, lustro łazienkowe o wartości 50 zł, 3 uchwyty

łazienkowe o łącznej wartości 40 zł, 4 sztuki wieszaków o łącznej wartości 50 zł, odkurzacz (...) o wartości 40 zł, deskę do prasowania o wartości 15 zł, wiertarkę B. o wartości 60 zł, suszarkę do bielizny o wartości 15 zł, aparat cyfrowy N. o wartości 120 zł, ozdoby świąteczne o łącznej wartości 85 zł, torbę podróżną o wartości 60 z, laptop D. o wartości 250 zł, rower (...) 3700 o wartości 720 zł, osprzęt rowerowy (torba trójkątna K., uchwyt na bidon, rogi na kierownicę, licznik rowerowy, dzwonek) o łącznej wartości 75 zł, narty z wiązaniami (rozmiar 190) o wartości 430 zł, deskę snowboardową z wiązaniami o wartości 340 zł, szafę ubraniową 2 - drzwiową wykonaną z płyty (...) o wartości 230 zł, oszkloną witrynę o wartości 230 zł, wąską komodę o wartości 320 zł, szeroką komodę o wartości 200 zł, szafkę pod telewizor z płyty meblowej (...) o wartości 115 zł, ławo - stół z płyty meblowej (...) o wartości 100 zł, sofę dwuosobową rozkładaną o wartości 220 zł, sofę trzyosobową rozkładaną o wartości 230 zł, lustro o wartości 150 zł, lampę wiszącą jednopunktowa z plastikowym, mlecznym kloszem o wartości 15 zł, 2 jednopunktowe kinkiety o łącznej wartości 20 zł, karnisz metalowy, pojedynczy o długości 3,15 mb o wartości 70 zł, chodnik z wykładziny dywanowej o wartości 20 zł, szafki kuchenne w zabudowie o łącznej wartości 770 zł, stół kuchenny o wartości 20 zł, chłodziarko -zamrażarkę w zabudowie o wartości 200 zł, lampę wiszącą o wartości 15 zł, kuchenkę gazową M. o wartości 150 zł, szafę w zabudowie o wartości 1000 zł, szafkę na buty o wartości 50 zł, 2 kinkiety z kloszami szklanymi, zdobionymi o łącznej wartości 40 zł, lampę sufitową jednopunktowa z kloszem szklanym, zdobionym o wartości 30 zł.

Uczestnik postępowania P. T. na przełomie listopada i grudnia 2012 r. zbył część ruchomości wchodzących w skład majątku wspólnego stron, a to: oszkloną witrynę za kwotę 580 zł, komodę za kwotę 520 zł, sofę z fotelem za kwotę 500 zł, regał z półkami za kwotę 60 zł, zabudowę kuchni oraz stolik kuchenny z mieszkania przy ul. (...) za łączną kwotę 1000 zł. Nie konsultował z wnioskodawczynią tej decyzji. Nie rozliczył się z nią z uzyskanych ze sprzedaży środków.

W trakcie trwania małżeństwa uczestnik postępowania posiadał rachunek bankowy w (...) Banku S.A. II Oddziale we W.. Stan środków na przedmiotowym rachunku, w dacie ustania wspólności ustawowej małżeńskiej stron wynosił 0.

Prawo własności lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) we W. według aktualnego stanu oraz cen obecnych ma wartość 266.800,00 zł.

Uczestnik postępowania P. T. od momentu nabycia mieszkania przy ul. (...) we W. do chwili obecnej miał nieograniczony dostęp do lokalu. Dysponował do niego kluczami. W styczniu 2010 r. uczestnik po raz kolejny wymienił zamki

w drzwiach wejściowych i nie udostępnił wnioskodawczyni kompletu kluczy do mieszkania, od tego czasu wnioskodawczyni nie ma dostępu ani do samego lokalu ani też do znajdujących się w nim ruchomości.

W trakcie trwania związku małżeńskiego stron, A. i S. L. udzielili E. T. (1) i P. T. dwóch pożyczek. Pierwsza na kwotę 3000 zł została przeznaczona na zakup samochodu. Druga na kwotę 5000 zł została przez wnioskodawczynię i uczestnika przeznaczona na pokrycie kosztów notarialnych związanych z zawarciem pomiędzy stronami umowy darowizny udziałów w prawie własności lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W..

Spłaty obu pożyczek, w łącznej kwocie 8000 zł dokonała wnioskodawczyni po rozwodzie stron.

Od stycznia 2005 r. do grudnia 2010 roku wyłącznie wnioskodawczyni pokrywała koszty utrzymania lokalu przy ul. (...) we W.. Zaprzestała płatności w roku 2011 wobec uniemożliwiania jej przez uczestnika postępowania dostępu do mieszkania. W roku 2012, gdy okazało się, ze uczestnik nie płaci żadnych należności za lokal, wnioskodawczyni udała się do Zarządcy nieruchomości, gdzie ustaliła, iż jako współwłaścicielka lokalu w udziale 50 % pokryje połowę kwoty zaległości oraz w takim udziale pokrywać będzie bieżące opłaty.

W okresie od 2005 r. do 2010 r. E. T. (1) ze środków pochodzących z zabezpieczenia alimentacyjnego pokryła koszty utrzymania mieszkania przy ul. (...) w łącznej kwocie 12.544,13 zł.

E. T. (1) pokrywała także w całości opłaty z tytułu mediów związanych z lokalem przy ul. (...) we W.. Z uwagi na to, iż mieszkanie było niezamieszkałe, opłaty za gaz i energię elektryczną obejmowały jedynie opłaty przesyłowe. Wnioskodawczyni zależało, by płatności były realizowane, gdyż obawiała się odcięcia mediów, co przy ponownym zamieszkaniu w lokalu spowodowałoby konieczność zawierania nowych umów, ponownego założenia liczników oraz poniesienia związanych z tym dodatkowych kosztów. Z tytułu opłat za gaz wnioskodawczyni wykazuje płatność na kwotę 348,65 zł. Z tytułu opłat za energię elektryczną wnioskodawczyni wykazuje płatność w wysokości 623,65 zł.

Nadto wnioskodawczyni pokrywała w latach 2006, 2008, 2009, 2010 cały należny podatek od nieruchomości, w łącznej kwocie 144 zł. Wymieniła też wodomierz za kwotę 110 zł.

P. T. zamieszkiwał w lokalu przy ul. (...) we W. do 30 października 2012 r., kiedy to zdał lokal Dyrektorowi Oddziału Wojskowej Agencji

Mieszkaniowej we W.. Wymeldował się także z tego adresu. Zamieszkał w mieszkaniu przy ul. (...) we W., gdzie przeniósł wszystkie poza sprzedanymi ruchomości.

Od momentu rozpoczęcia zamieszkiwania przy ul. (...) we W. w listopadzie 2012 r. uczestnik postępowania zaczął partycypować w kosztach jego utrzymania. I tak P. T. uregulował rachunek za energię elektryczną w kwocie 35 zł, niedopłatę z tytułu opłat eksploatacyjnych za miesiące poprzednie w kwocie 2000 zł, czynsz za listopad 2012 r. w kwocie 350 zł i czynsz za grudzień w kwocie 300 zł oraz podatek od nieruchomości za rok 2012 w wysokości 52 zł.

Sąd Rejonowy ustalił dochody wnioskodawczyni z pracy w Wojewódzkiej (...) we W. na 2100 zł netto oraz uzyskiwane świadczenie alimentacyjne na córkę od uczestnika postępowania w łącznej wysokości 1450 zł miesięcznie oraz uczestnik postępowania, który jest żołnierzem zawodowym na 4100 zł netto. Uczestnik otrzymuje ekwiwalent za brak kwatery stałej w kwocie 900 zł miesięcznie, z misji w Afganistanie w październiku 2012 r. przywiózł 80.000 zł, z których spłacił z nich zaciągnięte kredyty bankowe i inne zobowiązania i obecnie dysponuje oszczędnościami w kwocie około 2000 zł.

Na podstawie takich ustaleń faktycznych, Sąd Rejonowy uznał wniosek za zasadny, a ponieważ żadna ze stron nie wnosiła o ustalenie nierównych udziałów we wspólnym majątku, orzekł, iż udziały stron są równe, a więc wynoszą po 1/2.

Ustalając, zgodnie z art. 684 k.p.c. skład i wartość majątku ulegającego podziałowi Sąd Rejonowy miał na względzie wszystkie ujawnione w toku postępowania dowodowego składniki majątkowe, wchodzące do majątku wspólnego w chwili ustania wspólności majątkowej i istniejące nadal w chwili orzekania.

Oceniając czy w skład majątku wspólnego weszło prawo własności nieruchomości przy ul. (...) we W., Sąd I instancji dał wiarę twierdzeniom wnioskodawczyni co do pochodzenia środków z majątku wspólnego stron na pokrycie ceny nabycia tego mieszkania, stwierdzając, iż skoro w toku postępowania ustalono, iż prawo to nabyła siostra uczestnika B. K., przekazanie jej środków na zakup lokalu uznał za przysporzenie (darowiznę) na jej rzecz. Oba przeniesienia udziałów w tym mieszkaniu na strony odbyły się pod tytułem darmym z jednoznacznym wskazaniem, iż strony nabywają udziały do majątków odrębnych, prawo do spornego lokalu nie wchodziło więc do majątku wspólnego, co prowadziło zaś do konkluzji, iż strony są współwłaścicielami tego prawa w częściach ułamkowych, dlatego zasadnym był wniosek o zniesienie współwłasności tego

prawa.

Wartość powyższego prawa Sąd Rejonowy ustalił na kwotę 266.800 zł., w oparciu o opinię główną i uzupełniającą biegłego sądowego W. R., uznając argumentację biegłego za przekonującą, jasną, precyzyjnie i zrozumiale umotywowaną, popartą konkretnymi danymi transakcyjnymi prezentującymi rzeczywiste trendy cenowe na rynku nieruchomości, zaś wnioski zawarte w opinii za w pełni przydatne i nie dopatrzył się tego potrzeby zlecania kolejnej opinii nowego biegłego.

W ocenie Sądu Rejonowego poza sporem pozostawało, że do majątku wspólnego stron wchodziły, w chwili ustania wspólności, ruchomości stanowiące wyposażenie lokalu przy ul. (...) we W.. Na podstawie zebranego materiału dowodowego w postaci zeznań świadków i przesłuchania stron Sąd ustalił wchodzące w skład majątku ruchomości, a ich wartość ustalił w oparciu o opinie biegłego z zakresu ruchomości.

Biorąc natomiast pod uwagę, iż część ruchomości została przez uczestnika zbyta przez zakończeniem postępowania, a innymi rozporządził w niewiadomy dla wnioskodawczyni sposób, w punkcie I wskazano, iż w tych wypadkach w skład majątku wspólnego wchodzi równowartość tych przedmiotów.

Sąd I instancji uznał, że sztućce G., kuchenka mikrofalowa, maszynka do mięsa, mikser, robot kuchenny, czajnik elektryczny, krajalnica należały do rodziców wnioskodawczyni, którym zwróciła te przedmioty, ponadto rodzice wnioskodawczyni zakupili telewizor 21 cali P., magnetofon i magnetowid z odtwarzaczem oraz miniwieżę P. i DVD przeznaczając je dla wnuczki, wyposażenie pokoju dziecinnego jako finansowane przez brata wnioskodawczyni nie wchodzi w skład majątku wspólnego stron, podobnie jak złota biżuteria stanowiąca własność wnioskodawczyni.

Sąd Rejonowy podzielił stanowisko wnioskodawczyni, iż w skład majątku wspólnego należy zaliczyć równowartość 5 tysięcy złotych z tytułu sprzedaży samochodu osobowego marki F. (...), zbyty bez wiedzy i zgody wnioskodawczyni nabył ten składnik majątku wspólnego, po czym zbył go ojcu i nie rozliczył się w wnioskodawczynią z uzyskanej kwoty. Sąd Rejonowy uznał, że P. T. nie wykazał, by kwotę tę przeznaczył na potrzeby rodziny stąd podlegała ona rozliczeniu w niniejszym postępowaniu.

Podobnie jeśli chodzi o Środki pochodzące ze zlikwidowanej przez uczestnika postępowania lokalu w banku (...) S.A. Jak wykazało postępowanie dowodowe w dniu 11 kwietnia 2006 r. uczestnik postępowania P. T. wycofał zgromadzone przez strony na rachunku oszczędnościowo - kredytowym prowadzonym przez Bank (...) S.A. - Kasa Mieszkaniowa środki w wysokości 13.260,62 zł, które przeznaczył na własne potrzeby nie

rozliczając się z wnioskodawczynią. Wobec nie wydatkowania tych środków na cele mieszkaniowe Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia 18 listopada 2008 r. ustalił należny podatek za rok 2006 na kwotę 5.240,00 zł, który strony musiały uiścić. Skoro więc i te środki zostały zużyte przez uczestnika poza potrzebami rodziny, należało je rozliczyć w niniejszej sprawie i wpisać w skład majątku wspólnego.

Rozważając sposób podziału majątku między stronami i mając na uwadze, że podział fizyczny jest podstawowym sposobem zniesienia współwłasności, ale nie ma możliwości fizycznego podziału lokalu przy ul. (...) we W., Sąd Rejonowy biorąc pod uwagę całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz prezentowane w toku sprawy argumenty wnioskodawczyni uznał, iż sprawiedliwe będzie przyznanie jej prawa do spornego lokalu, bowiem to wnioskodawczyni, w zasadzie prawie przez cały okres nie zamieszkiwania w nim (nawet, gdy utraciła do niego dostęp na skutek zachowania uczestnika) pokrywała koszty jego utrzymania, podczas, gdy uczestnik nie poczuwał się nigdy do tego obowiązku, a płatności rozpoczął regulować dopiero, gdy zamieszkał w tym lokalu w listopadzie 2012 r.

Ponadto wnioskodawczyni zaspokajała od kilku lat swoje i dziecka potrzeby mieszkaniowe u rodziców, wyłącznie wobec uniemożliwienia jej przez uczestnika dostępu do lokalu przy ul. (...), z konieczności zapewnienia dziecku dachu nad głową.

Zdaniem Sądu I instancji, uczestnik nie może podnosić argumentu, iż nie ma zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych poza lokalem przy ul. (...) we W., wobec dobrowolnego zdania kwatery służbowej WAM przy ul. (...), czego dokonał w zasadzie na koniec toczącego się postępowania, nie przedstawiając żadnego dowodu świadczącego o obowiązku zdania kwatery.

Sąd Rejonowy zauważył, że uczestnik otrzymuje on comiesięczne świadczenie -ekwiwalent za brak kwatery stałej w kwocie 900 zł, co świadczy, iż przedstawił Dyrekcji WAM umowę najmu lokalu we W., a więc nie zamieszkuje w mieszkaniu przy ul. (...). Jeśli zaś faktycznie zaspokaja w nim swoje potrzeby mieszkaniowe, to po jego opuszczeniu i wydaniu wnioskodawczyni, uczestnik będzie miał środki na wynajęcie innego mieszkania we W. i decyzja o przyznaniu prawa do lokalu wnioskodawczyni, nie pozbawia uczestnika możliwości uzyskania dachu nad głową.

Sąd I instancji wziął pod uwagę, że sytuacja finansowa wnioskodawczyni nie jest tak dobra jak uczestnika, co jednak nie wyklucza możliwości dokonania przez nią spłaty.

W zakresie ruchomości Sąd Rejonowy przyznał wnioskodawczyni jedynie te elementy wyposażenia lokalu przy ul. (...) we W., które są z nim na trwale

związane, a to: meble kuchenne w zabudowie oraz sprzęt AGD znajdujący się w kuchni przy ul. (...), stół kuchenny n trwale związany ze ściana oraz szafy wnękowe w przedpokoju, zaś pozostałe ruchomości, jako dające się usunąć z tego mieszania Sąd przyznał uczestnikowi, biorąc pod uwagę, iż były one w wyłącznym posiadaniu P. T. od czasu wyprowadzenia się wnioskodawczyni, a z których wyłącznie on korzystał (ruchomości przewiezione z mieszkania przy ul. (...)) lub uniemożliwiał z nich korzystnie wnioskodawczyni (wyposażenie mieszkania przy ul. (...)).

Sąd dokonał rozliczenia, mając na uwadze, że wartość wszystkich ruchomości stanowi 31.225,62 zł, a zatem co do zasady każdej ze stron powinny przypaść składniki o łącznej wartości 15.612,81 zł, zatem skoro wnioskodawczyni otrzymała składniki majątku wspólnego o wartości 2140 zł dopłata dla niej winna wynosić 13.472,81 zł.

Wskazaną dopłatę Sąd powiększył o połowę nakładów jakie poniosła z majątku osobistego wnioskodawczyni na spłatę pożyczek zaciągniętych przez strony w trakcie małżeństwa u jej rodziców tj. kwoty 8000 zł, a zatem ponad swój udział świadczyła wnioskodawczyni w kwocie 4000 zł, wskazując jako podstawę tych rozliczeń art. 45 k.r i o.

Z tytułu zniesienia współwłasności Sąd Rejonowy wyliczył udział każdej ze stron na 133.400 zł, przy czym dokonał rozliczenia kosztów utrzymania mieszkania, na podstawie art. 207 k.c, w tym opłat za lokal przy ul. (...) regulowanymi przez wnioskodawczynię w okresie od stycznia 2005 r. do grudnia 2010 r. ze środków pochodzących z zabezpieczenia alimentacyjnego, a zatem z jej majątku osobistego na kwotę 12.544,13 zł. Z tej przyczyny Sąd Rejonowy uznał, że uczestnik zobowiązany był do pokrywania kosztów utrzymania wspólnej rzeczy w połowie, a zatem powinien zwrócić wnioskodawczyni 1/2 ze wskazanej wyżej kwoty, tj. 6.272,065 zł.

Ponadto wnioskodawczyni pokrywała także koszty mediów na kwoty: gaz - 348,65 zł, prąd -623,65 zł, a także podatek od nieruchomości w łącznej kwocie 144 zł, za wymianę licznika wody 110 zł i połowa z tych kosztów obciążająca uczestnika to kwota 613,15 zł. Od należnej uczestnikowi spłaty Sąd odjął łącznie kwotę 6.885,215 zł co dało 126.514,785 zł, a do tej należności dodano jeszcze połowę poniesionego przez uczestnika podatku od nieruchomości za rok 2012 tj. kwotę 26 zł, co dało ostatecznie kwotę 126.540,78 zł. Nie uwzględniono natomiast bieżących płatności od listopada 2012 r. za lokal przy ul. (...), ponieważ strony płacą należności po połowie, zgodnie z udziałami we współwłasności.

Sąd Rejonowy oznaczył ponadto termin uiszczenia dopłaty na rzecz wnioskodawczyni i spłaty na rzecz uczestnika w oparciu o art. 212 § 3 k.c, dochodząc do przekonania, iż

należna wnioskodawczyni dopłata z tytułu podziału majątku, biorąc pod uwagę jej wysokość i możliwości finansowe uczestnika, powinna być uiszczona jednorazowo w okresie 2 miesięcy od prawomocności postanowienia, by dać uczestnikowi czas na zgromadzenie tych środków.

Sąd Rejonowy uznał natomiast, że zachodzą podstawy, aby rozłożyć obciążającą wnioskodawczynię spłatę na 5 równych rocznych rat po 25.308,15 zł, stwierdzając, że termin ten jest dostateczny do uzyskania przez wnioskodawczynię środków na rozliczenie się z uczestnikiem w sposób zaproponowany przez wnioskodawczynię.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c, zgodnie z którym wierzycielowi należne są odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, a w razie braku umowy co do ich wysokości, należne są odsetki w wysokości ustawowej.

O obowiązku wydania lokalu i części ruchomości wnioskodawczyni Sąd orzekł w punkcie VI i XI postanowienia na podstawie art. 624 zd. 2 k.p.c.

Sąd Rejonowy uznał, że stopień zainteresowania stron rozstrzygnięciem przemawia za przyjęciem, że koszty sądowe związane z postępowaniem powinny one pokryć w częściach równych i dokonał stosownego rozliczenia, zaś orzeczenie w przedmiocie pozostałych poniesionych przez strony kosztów postępowania (to jest kosztów zastępstwa stron) oparto na art. 520 § 1 k.p.c.

Apelacje od powyższego postanowienia wniosły obie strony. Wnioskodawczyni w swojej apelacji zaskarżyła postanowienie w części, tj. w punktach VII i X, zarzucając:

1.sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału przez przyjęcie, że wartość prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) o powierzchni użytkowej 51,23m2 wraz z udziałem w wysokości (...) w częściach wspólnych budynku i w prawie własności działki gruntu nr (...).M-24 o powierzchni (...), położonego we W. przy ul. (...) wynosi 266.800 zł, mimo, iż odmienne ustalenie wynika z zebranego materiału dowodowego, w szczególności z treści opinii biegłego sądowego z zakresu wyceny nieruchomości;

2. naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 233 k.p.c. polegające na naruszeniu zasady swobodnej oceny dowodów i nie uzasadnione okolicznościami sprawy przyjęcie, iż wartość prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) o powierzchni użytkowej 51,23 m ² wraz z udziałem w wysokości (...) w częściach wspólnych budynku i w prawie własności działki gruntu nr (...) o powierzchni 12491 m ², położonego we W. przy ul. (...) wynosi 266.800 zł, bez dokonania wskazanej przez biegłego w opinii sądowej

procedury aktualizacyjnej wymaganej dla ustalenia wartości nieruchomości na dzień wydania postanowienia, a nadto błędne i sprzeczne z przeprowadzonym postępowaniem dowodowym przyjęcie, iż brak jest podstaw dla rozłożenia należności zasądzonej od wnioskodawczym na rzecz uczestnika na okres 10 letni;

3. istotne naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 316 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c, art. 684 k.p.c w zw. z art. 567 § 3 k.p.c, przez ustalenie wartości prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) na dzień 17 kwietnia 2012r., w oparciu o opinię biegłego sądowego W. R., a więc według stanu sprzed ponad 9 miesięcy, w stosunku do daty orzekania przez Sąd pierwszej instancji, w sytuacji znanych powszechnie zmian na rynku nieruchomości, a nadto wskazanego przez samego biegłego wskaźnika spadku cen, na poziomie 0,38% miesięcznie, co spowodowało, iż Sąd I instancji nie orzekł zgodnie z art. 316 k.p.c, nie biorąc pod uwagę stanu z chwili zamknięcia rozprawy, a co doprowadziło do istotnego zawyżenia wartości nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności i obciążenia wnioskodawczyni zawyżoną kwotą spłaty wartości udziału na rzecz uczestnika.

Wnioskodawczyni domagała się zmiany zaskarżonego postanowienia w części tj. w punkcie VII poprzez ustalenie, iż wartość prawa do lokalu opisanego w tym punkcie wynosi 257.675,44zł oraz zmianę zaskarżonego postanowienia w części tj. w punkcie X poprzez zasądzenie od wnioskodawczyni E. T. (1) na rzecz uczestnika P. T. kwoty 121 978,50,-zł tytułem spłaty jego udziału w prawie do lokalu przy ul. (...) we W., płatną w 10 równych, rocznych ratach po 12 197,85zł płatnych w terminach: I rata do 31 grudnia 2013r., II rata do 31 grudnia 2014r., III rata do 31 grudnia 2015r., IV rata do 31 grudnia 2016r., V rata do 31 grudnia 2017r., VI rata do 31 grudnia 2018r., VII rata do 31 grudnia 2019r., VIII rata do 31 grudnia 2020r., IX rata do 31 grudnia 202lr., X do 31 grudnia 2022r., wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, a nadto o zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kosztów postępowania według norm pisanych.

Wnioskodawczyni podniosła, że biegły ustalił wartość nieruchomości na dzień 17 kwietnia 2012r., a jednocześnie dokonał oceny trendu czasowego zmiany cen nieruchomości, który wyniósł -0,38% miesięczniki wskazał, iż określona wartość rynkowa nieruchomości jest aktualna na datę wyceny, a wraz z upływem czasu, przy uwzględnieniu trendów występujących na rynku nieruchomości, może wymagać procedury aktualizacyjnej, czego nie dokonał Sąd I instancji. Ponieważ do sporządzenia opinii do dnia wydania postanowienia upłynęło ponad 9 miesięcy, uwzględniając zaproponowany przez biegłego wskaźnik zmiany ­

spadku cen nieruchomości w wysokości -0,38%, wartość nieruchomości uległa obniżeniu o kwotę 9.124,56,-zł w stosunku do wartości określonej w opinii, a weryfikacja wartości nieruchomości przy uwzględnieniu spadku cen daje podstawy dla przyjęcia, iż kwotą należną uczestnikowi na skutek zniesienia współwłasności nieruchomości po uwzględnieniu nakładów poczynionych przez strony na tę nieruchomość jest kwota 121.978,50zł.

Według wnioskodawczyni zebrany w sprawie materiał dowodowy w szczególności w postaci przesłuchania wnioskodawczyni i uczestnika dawał podstawy do przyjęcia, iż uzasadnionym jest rozłożenie spłaty na 10 rocznych rat, a i wówczas wnioskodawczyni będzie musiała zrezygnować z zaspokojenia szeregu niezbędnych potrzeb, np. z wyjazdów z córką, ponadto lokal przy ul. (...) wymaga poniesienia szeregu nakładów, gdyż jest zdewastowany, w tym zagrzybiony, na skutek wieloletniego niezamieszkiwania.

Uczestnik postępowania P. T. zaskarżył postanowienie w zakresie: -pkt I - ustalającego składniki majątku wspólnego wnioskodawczym E. T. (1) i uczestnika postępowania P. T. ,

-pkt III - ustalającego, iż wnioskodawczyni E. T. (1) poczyniła nakład z majątku odrębnego na majątek wspólny z tytułu spłaty wspólnych zobowiązań stron w kwocie 8.000 zł,

-pkt IV - dokonującego podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni E. T. (1) i uczestnika postępowania P. T. w ten sposób, że wymienione w pkt I pdpkt 1 do 55, 59, 62-66 sentencji postanowienia z dnia 29 stycznia 2013 roku składniki o łącznej wartości 29.085,62 zł przyznano uczestnikowi postępowania, natomiast składniki wymienione w pkt I pdk 56 do 58, 60, 61 przedmiotowego postanowienia o łącznej wartości 2.140,00 zł przyznano wnioskodawczyni E. T. (1), -pkt V - zasądzającego od uczestnika postępowania P. T. na rzecz wnioskodawczyni E. T. (1) kwotę 17.472,81 zł (siedemnaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt jeden groszy) tytułem dopłaty jej udziału w majątku wspólnym, zawierającej połowę nakładu wnioskodawczyni ustalonego w punkcie III postanowienia, płatną w terminie dwóch miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w zapłacie,

-pkt VI - nakazującego uczestnikowi postępowania P. T. aby wydał wnioskodawczyni E. T. (1) składniki majątku wskazane w pkt I pdpkt 56 do 58, 60 i 61 przedmiotowego postanowienia,

-pkt VII - dokonującego zniesienia współwłasności prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) o powierzchni użytkowej 51,23m ² wraz z udziałem w wysokości (...) w częściach wspólnych budynku i w prawie własności działki gruntu nr (...) o powierzchni (...), położnego we W. przy ul. (...), o wartości 266.800,00 zł, dla której to nieruchomości lokalowej Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), przez przyznanie tego prawa wyłącznie wnioskodawczyni E. T. (1), -pkt VIII - ustalającego, iż wnioskodawczyni E. T. (1) dokonała z własnego majątku osobistego nakładów na majątek osobisty P. T. tj. udział uczestnika postępowania w prawie do lokalu przy ul. (...) we W. w kwocie 6.885,22 zł,

-pkt IX - ustalającego, iż uczestnik P. T. dokonał z własnego majątku osobistego nakładów na majątek osobisty E. T. (1) tj. udział wnioskodawczyni w prawie do lokalu przy ul. (...) we W. w kwocie 26 zł, -pkt X - zasądzającego od wnioskodawczyni E. T. (1) na rzecz uczestnika postępowania P. T. kwotę 126.540,78 zł (sto dwadzieścia sześć tysięcy pięćset czterdzieści złotych i siedemdziesiąt osiem groszy) tytułem spłaty jego udziału w prawie do lokalu przy ul. (...) we W. (obejmującą wzajemne rozliczenia stron z tytułu nakładów z majątków osobistych opisanych w punkcie VIII i IX niniejszego postanowienia), płatną w 5 równych, rocznych ratach po 25.308,15 zł każda z nich, płatnych w terminach: I rata do 31 grudnia 2013 r., II rata do 31 grudnia 2014 r., III rata do 31 grudnia 2015 r., IV rata do 31 grudnia 2016 r., V rata do 31 grudnia 2017 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat,

-pkt XI - nakazującego uczestnikowi postępowania P. T., aby opuścił, opróżnił

i wydał wnioskodawczyni lokal mieszkalny przy ul. (...) we W.,

-pkt XII - nakazującego uczestnikowi P. T., aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa

(kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej) kwotę 1.368,035 zł tytułem części

brakujących wydatków związanych z przeprowadzeniem w sprawie dowodów z opinii

biegłych,

-pkt XIV - nakazującego uczestnikowi P. T., aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabrycznej) kwotę 1000 zł tytułem połowy brakujących opłat sądowych od wniosków.

Uczestnik zaskarżonemu postanowieniu zarzucił:

1/ naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 64 ust. 2 Konstytucji RP poprzez pominięcie zasady równości w ochronie prawa własności uczestnika do lokalu położonego

przy ulicy (...) we W. - wręcz nieuwzględnienie interesu uczestnika w tym zakresie,

2/ niezgodność poczynionych przez Sąd ustaleń z zebranych w sprawie materiałem dowodowym poprzez błędne przyjęcie przez Sąd I instancji, że wnioskodawczyni będzie w stanie uiścić na rzecz uczestnika postępowania kwotę 126.540,78 zł tytułem spłaty jego udziału w prawie do lokalu przy ul. (...) we W., podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, iż uczestniczkę nie będzie stać na dokonanie tak znaczącej spłaty,

3/ błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że uiszczenie kosztów związanych z udziałem wnioskodawczym w sprawie nie leży w granicach jej możliwości finansowych, 4/ naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a to art. 233 § 1 k.p.c. a także art. 328 § 2 k.p.c. polegające na dokonaniu przez Sąd dowolnej, a nie swobodnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, skutkujące błędnym przyjęciem, że ruchomość w postaci deski snowboardowej (opisanej w pkt I pdpkt 42 postanowienia) wchodzi w skład majątku wspólnego stron, podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika fakt, by strony były właścicielami tego przedmiotu,

5/ naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a to art. 233 § 1 k.p.c. a także art. 328 § 2 k.p.c. polegające na dokonaniu przez Sąd dowolnej a nie swobodnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez przyjęcie, że kwota 13.260,62 zł wchodzi w skład majątku wspólnego stron, podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, że w/w kwota została spożytkowana na zaspokojenie potrzeb rodziny,

6/ naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a to art. 233 § 1 k.p.c. a także art. 328§ 2 k.p.c. polegające na dokonaniu przez Sąd dowolnej, a nie swobodnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez przyjęcie, że kwota 5.000 zł z tytułu zbycia przez uczestnika postępowania P. T. samochodu osobowego marki F. (...) wchodzi w poczet składników majątku wspólnego, podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, że kwoty tej nie można zaliczyć do majątku wspólnego stron,

7/ naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a to art. 233 § 1 k.p.c. oraz art. 328 § 2 k.p.c. polegające na ustaleniu, iż wnioskodawczyni E. T. (1) poczyniła nakład z majątku odrębnego na majątek wspólny z tytułu spłaty wspólnych zobowiązań stron w kwocie 8.000 zł (opisanych w

pkt III postanowienia), podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że kwota ta została spłacona wspólnie przez strony (3.000 zł), w zakresie zaś strony nie były zobowiązane do zwrotu pożyczonych pieniędzy,

8/ naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a to art. 233 § 1 k.p.c, a także art. 328 § 2 k.p.c. polegające na ustaleniu, iż wnioskodawczyni E. T. (1) poczyniła nakład z majątku osobistego na majątek osobisty P. T., tj. udział uczestnika postępowania w prawie do lokalu przy ul. (...) we W. w kwocie 6.885,22 zł, podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że wnioskodawczyni nie poczyniła nakładu w tej wysokości na majątek osobisty uczestnika.

Uczestnik wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia w pkt I poprzez ustalenie, że w skład majątku wspólnego wnioskodawczyni E. T. (1) i uczestnika postępowania P. T. wchodzą składniki wymienione przez Sąd I instancji w punkcie I z pominięciem pozycji 42 tj. prawa własności deski snowboardowej z wiązaniami o wartości 340 zł oraz z pominięciem pozycji wymienionych 65 ( kwoty 13 260,62 zł z tytułu zlikwidowania przez uczestnika postępowania P. T. lokaty w banku (...) S.A. o nr (...)) i 66 ( kwoty 5000 zł z tytułu zbycia przez uczestnika postępowania P. T. samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...)).

Wniósł o dokonanie podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni E. T. (1) i uczestnika postępowania P. T. w ten sposób, że wymienione w/w składniki majątku wspólnego podzielić pomiędzy strony według uznania Sądu tak by wartość podzielonych ruchomości była w miarę możliwości równa i nakazać wnioskodawczyni E. T. (1), aby wydała uczestnikowi P. T. składniki przyznane uczestnikowi, a uczestnikowi - P. T., aby wydał wnioskodawczyni E. T. (1) składniki przyznane wnioskodawczyni. Skarżący domagał się dokonania zniesienia współwłasności lokalu mieszkalnego nr (...) o powierzchni użytkowej (...) wraz z udziałem w wysokości (...) w częściach wspólnych w częściach wspólnych budynku i w prawie własności działki gruntu nr (...) o powierzchni (...): położonego we W. przy ul. (...), o wartości 266.800 zł, dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) w ten sposób, że wymieniony w składnik w postaci prawa do przyznać na jego wyłączną własność, zasądzając od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawczyni stosowną spłatę tytułem jej udziału w prawie do lokalu przy ul. (...) we W. (obejmującą wzajemne rozliczenia

stron wynikających z punktów poprzedzających) płatną jednorazowo - do rąk wnioskodawczyni - w terminie do dwóch miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia wydanego w postępowaniu apelacyjnym wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności tej kwoty, a nadto by nakazać stronom, aby uiściły na rzecz Skarbu Państwa stosowne kwoty tytułem wydatków związanych z ich udziałem w sprawie i zasądzić od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika koszty postępowania w tym koszty zastępstwa adwokackiego, a ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Według uczestnika Sąd I instancji pogwałcił elementarne zasady rządzące procedurą cywilną, w szczególności zasadę równości stron w postępowaniu i zbyt wielką wagę przyłożył do osobistych relacji panujących między stronami, co było przedmiotem sprawy o rozwód, a w następstwie tego przeprowadził postępowanie w sposób stronniczy.

Lokal mieszkalny niesłusznie został przyznany wnioskodawczyni, a przyznanie go uczestnikowi byłoby bardziej korzystne dla stron, ponieważ wnioskodawczyni w chwili obecnej zamieszkuje w domu rodziców, gdzie ma zapewnione warunki mieszkaniowe na wysokim poziomie, a rodzice wnioskodawczyni nie wykluczają możliwości przekazania na jej rzecz części domu, w którym obecnie zamieszkuje. Przyznanie lokalu uczestnikowi z zasądzeniem na rzecz wnioskodawczyni jednorazowej spłaty jest, w ocenie uczestnika rozwiązaniem właściwym i pozwoliłoby wnioskodawczyni na spłatę zobowiązań wobec rodziców.

Sytuacja majątkowa wnioskodawczyni nie daje realnych widoków na zgromadzenie funduszy na dokonanie spłaty na rzecz uczestnika, aby mógł on zaspokoić swoje potrzeby mieszkaniowe. Potrzeby te uczestnik mógłby zaspokoić tylko przy zasądzeniu na jego rzecz jednorazowej spłaty, zwłaszcza, że obecnie nie ma zapewnionych żadnych , stałych warunków mieszkaniowych i przebywa w wynajmowanym mieszkaniu, co łączy się z ponoszeniem znacznych kosztów.

Według uczestnika wliczanie deski snowboardowej w skład majątku wspólnego jest niezrozumiałe i zaprzeczył, by taka deska wchodziła w skład majątku stron.

Zakwestionował również zaliczenie kwoty 13 260,62 zł do majątku wspólnego, wskazując, że kwota ta nie została przekazana na potrzeby własne uczestnika, ale w 2006 roku, kiedy relacje stron były dobre, zostały przeznaczone na potrzeby rodziny tj. wyposażenie mieszkania i bieżące wydatki. Podobna sytuacja miała miejsce z kwota 5 000 zł uzyskanej ze sprzedaży samochodu F. (...).

Odnosząc się do nakładów poczynionych przez wnioskodawczynię w ustalonej przez Sąd Rejonowy wysokości 8000 zł, uczestnik wskazał, że strony pożyczyły 3000 zł, jednak kwota ta została pożyczkodawcy w całości zwrócona, zaś kwota 5000 zł nigdy nie była pożyczana.

Skarżący nie zgodził się również z argumentacją uzasadnienia punktu VIII, co do ponoszenia przez wnioskodawczynię opłat za lokal przy ul. (...), wskazując, że przez wiele miesięcy lokal ten był wynajmowany, a nawet jeśli tak było, wnioskodawczyni czyniła to ze środków uzyskanych z wynajmu mieszkania, zwłaszcza, że zatrudnienie podjęła dopiero w listopadzie 2006 roku.

W odpowiedzi na apelację wnioskodawczyni wniosła o oddalenie apelacji uczestnika i zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kosztów postępowania, zaś uczestnik wniósł o oddalenie apelacji wnioskodawczyni i zasądzenie od wnioskodawczyni kosztów zastępstwa adwokackiego za postępowanie przed Sądem II instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Obie apelacje są bezzasadne i jako takie nie zasługują na uwzględnienie.

Dalej idącą apelacją jest apelacja uczestnika, której podstawowym zarzutem jest naruszenie prawa procesowego w postaci art. 233 § 1 k.p.c. i 328 § 2 k.p.c, zatem przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, znajdujące odzwierciedlenie w uzasadnieniu postanowienia, a więc dopuszczenie się przez Sąd I instancji błędów i uchybień w zakresie zbierania i oceny materiału dowodowego, a w konsekwencji wadliwego i niezgodnego z wynikami postępowania dowodowego, ustalenia stanu faktycznego będącego podstawą rozstrzygnięcia sporu.

Przypomnieć zatem należy, że zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 233 § 1 k.p.c, sąd orzekający ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie „wszechstronnego rozważenia zebranego materiału", a zatem, jak podkreśla się w orzecznictwie, z uwzględnieniem wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu, jak również wszelkich okoliczności towarzyszących przeprowadzaniu poszczególnych dowodów i mających znaczenie dla oceny ich mocy i wiarygodności. Ramy swobodnej oceny dowodów są przy tym zakreślone wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego oraz regułami logicznego myślenia, według których sąd w sposób

bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność odnosi je do pozostałego materiału dowodowego.

Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo-skutkowych, to przeprowadzona przez sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona (por. wyrok SN z dnia 27.09.2002 r, II CKN 817/00, Lex nr 56906).

Zatem uczestnik, zarzucając naruszenie granic swobodnej oceny dowodów, o której mowa w art. 233 § 1 k.p.c, powinien wykazać, że dokonana przez Sąd Rejonowy ocena zgromadzonych w sprawie dowodów jest wadliwa, oczywiście błędna, sformułowane przez Sąd wnioski nie wynikają z dowodów albo są z nimi sprzeczne, rozumowanie Sądu prezentuje się jako wewnętrznie niespójne albo nielogiczne. Takich mankamentów rozumowania Sądu Rejonowego, uczestnik nie wykazał.

Zdaniem Sądu Okręgowego, ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego nie budzą wątpliwości, dokonane zostały w oparciu o wszechstronną, zgodną z zasadami logiki i doświadczenia życiowego oraz obiektywną ocenę całości zgromadzonego materiału dowodowego. Ustalenia te Sąd II instancji przyjął za własne, czyniąc z nich podstawę rozstrzygnięcia.

Wbrew zarzutom uczestnika Sąd I instancji w żaden sposób nie naruszył zasady równości stron w postępowaniu. Skarżący nie wskazał, na czym to naruszenie miałoby polegać. Przywołanie przez Sąd Rejonowy relacji pomiędzy stronami, a w tym negatywnych zachowań uczestnika, co wzbudziło jego niezadowolenie, konieczne było dla zobrazowania całokształtu stosunków pomiędzy stronami, bowiem pewne decyzje dotyczące majątku stron wynikały bezpośrednio z relacji osobistych.

W ocenie Sądu Odwoławczego, zarzuty podniesione przez uczestnika w apelacji stanowią jedynie nieskuteczną polemikę ze stanowiskiem Sądu I instancji. Oprócz zakwestionowania ustaleń dokonanych przez Sąd Rejonowy uczestnik nie przedstawił wystarczających argumentów dla uzasadnienia swojego stanowiska.

Sąd Rejonowy składniki majątku wspólnego w zakresie ruchomości ustalił po dokładnym i szczegółowym postępowaniu dowodowym w tym zakresie, zaś Sąd II instancji nie znalazł podstaw, by czynić odmienne ustalenia faktyczne.

W istocie co do ruchomości uczestnik kwestionuje składnik w postaci deski snowboardowej, zaprzeczając istnieniu tego składnika. Tymczasem w czasie sporządzenia

opinii przez biegłego z zakresu ruchomości wiele składników już nie istniało i biegły musiał dokonywać hipotetycznej oceny tych przedmiotów. Mając to na uwadze, wobec braku dodatkowych przekonujących argumentów ustalenia Sądu uznać należy za prawidłowe.

Sposób podziału ruchomości przyjęty przez Sąd I instancji również uznać należy za prawidłowy, jako poparty rzeczową argumentacją, uwzględniającą dotychczasowy sposób korzystania z ruchomości i ich położenie w lokalu przyznanym wnioskodawczyni. Propozycja uczestnika aby składniki majątku wspólnego podzielić pomiędzy strony według uznania Sądu, tak, by wartość podzielonych ruchomości była w miarę możliwości równa- nie zawiera konkretów i w żaden sposób nie znajduje uzasadnienia, wobec faktu, że uczestnik większość z nich zabrał, a część zbył.

Sąd Rejonowy dokładnie i przekonywująco uzasadnił, dlaczego w skład majątku wspólnego należy zaliczyć kwotę 5 000 złotych uzyskaną z tytułu sprzedaży samochodu osobowego marki F. (...), który został zbyty bez wiedzy i zgody wnioskodawczyni, a także środki pochodzące ze zlikwidowanej przez uczestnika postępowania lokaty w Banku (...) S.A. w wysokości 13.260,62 zł. W obu przypadkach uczestnik nie wykazał, by zostały przeznaczone na potrzeby rodziny, a zatem słusznie Sąd Rejonowy uznał, że przeznaczył je na własne potrzeby. Jednocześnie postępowanie karne prowadzone w sprawie przywłaszczenia przez uczestnika tej ostatniej kwoty zostało umorzone z powodu przedawnienia, a nie dlatego, iż stwierdzono, że czynu nie popełniono.

W odniesieniu do ustaleń poczynionych przez Sąd I instancji co do nakładów poniesionych przez wnioskodawczynię z majątku osobistego na wspólny z uwagi na spłacenie pożyczki zaciągniętej przez małżonków u jej rodziców w kwocie 8000 zł, uczestnik nie poparł swoich twierdzeń żadnymi konkretnymi dowodami, podczas, gdy ocena dokonana przez Sąd I instancji opierała się na całokształcie stosunków rodzinnych pomiędzy małżonkami i rodzicami wnioskodawczyni.

W odniesieniu do nakładu poczynionego przez wnioskodawczynię w kwocie 6885,22 zł tytułem opłat związanych z lokalem mieszkalnym położonym przy ul. (...), to należy zauważyć, że uczestnik okoliczności tej nie kwestionował w toku postępowania przed Sądem I instancji, co podniosła też wnioskodawczyni w odpowiedzi na apelację. Ustalenia w tym zakresie poczynione zostały przez Sąd I instancji prawidłowo i w sposób właściwy uzasadnione.

Twierdzeń uczestnika, jakoby przyznanie jemu własności lokalu przy ul. (...) we W. leży w interesie obu stronnie można uznać za przekonywujące.

Sąd Rejonowy w sposób właściwy ocenił, że wnioskodawczyni nie mogła zamieszkać przy ul. (...) jedynie z przyczyn leżących po stronie uczestnika, choć czyniła ku temu starania. Uczestnik istotnie ma lepszą sytuację finansową, ale też jeszcze w toku postępowania miał zaspokojone potrzeby mieszkaniowe w lokalu przy ul. (...) we W., a z kwatery tej sam zrezygnował. W dalszym ciągu otrzymuje ekwiwalent za brak kwatery stałej.

Wnioskodawczyni natomiast ciągle zamieszkuje w mieszkaniu rodziców, a, wbrew twierdzeniom uczestnika, brak jest jakichkolwiek wiarygodnych dowodów, by rodzice zamierzali przenieść na nią własność części nieruchomości.

Zauważyć również trzeba, że z zeznań uczestnika i poczynionych ustaleń Sądu I instancji nie wynikało, by posiadał oszczędności na jednorazową spłatę wnioskodawczyni i również musiałby zaciągać kredyt na ten cel.

Art. 212 §3 k.c. daje Sądowi możliwość rozłożenia dopłaty lub spłaty na raty na okres lat 10. Sąd Rejonowy zatem działał w granicach prawa, a jego rozstrzygnięcie o przyznaniu własności lokalu mieszkalnego wnioskodawczyni należy uznać za zasadne.

Rozliczenia z tytułu wyrównania udziałów w majątku wspólnym oraz rozliczenia nakładów, jak również z tytułu wyrównania udziałów we współwłasności są konsekwencją dokonanych ustaleń i zostały matematycznie przeprowadzone prawidłowo.

Za prawidłowe należy uznać również rozstrzygnięcie o kosztach.

Reasumując, Sąd Okręgowy nie znalazł żadnego argumentu świadczącego o zasadności apelacji uczestnika.

Również apelacja wnioskodawczyni, kwestionująca wycenę lokalu mieszkalnego stanowiącego przedmiot zniesienia współwłasności, a także kwotę, którą miałaby zapłacić na rzez uczestnika nie jest zasadna.

Sąd Rejonowy prawidłowo oparł się na opinii - operacie szacunkowym biegłego W. R., nie znajdując podstaw do zlecenia opinii innemu biegłemu.

Zgodnie z art. 156 ust. 3 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. jedn. Dz.U. z 2010 r., poz. 102, nr 651 ze zm.) operat szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla którego został sporządzony, przez okres 12 miesięcy od daty jego sporządzenia, chyba że wystąpiły zmiany uwarunkowań prawnych lub istotne zmiany czynników, o których mowa w art. 154 tej ustawy.

Fakt, że w opinii biegły dokonał oceny trendu czasowego zmian cen nieruchomości na poziomie -0,38% miesięcznie nie oznacza, że w takim stopniu zmienia się wartość lokalu

co miesiąc. W dacie orzekania przez Sąd I instancji operat szacunkowy był aktualny i za taki uznać go należy w dacie orzekania przez Sąd Odwoławczy.

Tym samym brak jest podstaw do zmiany wartości lokalu mieszkalnego przy ul. (...) ustalonego w punkcie VII postanowienia, jak i kwoty wyliczonej i zasądzonej od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika w punkcie X.

Sąd Okręgowy nie znalazł również podstaw do zmiany ilości rat, na jakie rozłożone zostało świadczenia i terminów ich płatności, bowiem decyzja Sądu I instancji w tym zakresie uwzględniała również we właściwy sposób interes uczestnika.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c, obie apelacje podlegały oddaleniu.

Rozstrzygając o kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy dokonała ich wzajemnego zniesienia, mając na uwadze, że interesy stron w apelacji były sprzeczna (art. 520 § 3 k.p.c.), a obie strony przegrały swoje apelacje.