Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 29-12-2015 r.

Sąd Okręgowy w Koninie Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Nawrocki

Protokolant: sekr. sąd. Joanna Piwońska

po rozpoznaniu w dniu 29-12-2015 r. w Koninie

sprawy z powództwa K. P. (1)

przeciwko Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powódki K. P. (1) kwotę 80.533 zł 13 gr (osiemdziesiąt tysięcy pięćset trzydzieści trzy złote trzynaście groszy) z ustawowymi odsetkami od kwoty:

-

50.000 zł od dnia 15 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty,

-

533 zł 13 gr od dnia 15 maja 2012 roku do dnia zapłaty,

-

30.000 zł od dnia 16 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty.

2.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

3.  Umarza postępowanie w części dotyczącej roszczenia powódki o zasądzenie kwoty 2.917 zł 31 gr.

4.  Ustala, że pozwany Towarzystwo (...) w W. ponosić będzie odpowiedzialność za skutki na zdrowiu powódki K. P. (1) związane z wypadkiem z dnia 6.08.2010 roku, które do dziś nie ujawniły się, a które ujawnić się mogą w przyszłości.

5.  Oddala roszczenie powódki o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności.

6.  Zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powódki K. P. (1) kwotę 4.834 zł (cztery tysiące osiemset trzydzieści cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

7.  Nakazuje pobrać od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Okręgowy w Koninie kwotę 8. 315 zł 25 gr (osiem tysięcy trzysta piętnaście złotych dwadzieścia pięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSO Andrzej Nawrocki

Sygn. akt I C 172/14

UZASADNIENIE

Powódka K. P. (1) wniosła początkowo o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) w W. kwoty 50.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 9.10.2010r. tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; kwoty 533 zł 13 gr tytułem zwrotu kosztów leczenia; kwoty 2.917 zł 31 gr tytułem zwrotu kosztów dojazdów; ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość wobec powódki za skutki wypadku z dnia 6.08.2010r. oraz zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3.600 zł i kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 34 zł, jak również wniosła o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu pozwu powódka wywodziła, iż w dniu 6.08.2010r. w miejscowości W., na drodze nr (...), doszło do wypadku drogowego, spowodowanego przez R. M., który kierując samochodem marki O. (...) o nr rej. (...), na łuku drogi stracił panowanie nad pojazdem, zjechał z drogi i uderzył w przepust drogowy, a następnie w betonowe ogrodzenie. Pojazd sprawcy wypadku ubezpieczony był w chwili zdarzenia od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Powódka, która była pasażerką tego pojazdu, na skutek wypadku doznała urazu wielonarządowego i była poddana szeregom specjalistycznych konsultacji i badań medycznych, a także przeprowadzono zabieg operacyjny polegający na stabilizacji kręgosłupa lędźwiowego za pomocą metalowych dystraktorów oraz fenestracji L2. Nadto powódka wskazała, iż do chwili obecnej odczuwa ból okolic doznanych urazów, w związku z czym przyjmuje silne środki przeciwbólowe, jak również wskazała, iż doskwiera jej ograniczenie ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, przy czym powódka wymaga specjalistycznych kontroli lekarskich i rehabilitacji. Powódka wskazała także, iż wypadek odebrał jej radość życia, spotkań z przyjaciółmi, wspólnych wyjazdów, a oszpecenie ciała jest dla niej szczególnie uciążliwe i powoduje ogromny dyskomfort. Powódka wskazała, iż nie może zgodzić się z uznaniem przez pozwanego, że przyczyniła się 50% do zaistniałej szkody, gdyż zostałaby potraktowana na równi ze sprawcą zdarzenia. Pozwany uznał, że powódka, która w chwili wypadku nie miała zapiętych pasów bezpieczeństwa, doprowadziła tym samym do zwiększenia rozmiaru szkody o połowę i w związku z tym pozwany zmniejszył przyznane świadczenie na rzecz powódki o 50%, przy czym zdaniem powódki pozwany w żaden sposób nie udowodnił dlaczego zastosował instytucję przyczynienia wobec powódki w takiej wysokości. W ocenie powódki doznana przez nią krzywda uzasadnia dochodzenie dodatkowej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 50.000 zł, przy uwzględnieniu, że powódka już otrzymała od pozwanego z tego tytułu kwotę 40.000 zł. Nadto powódka wskazała, iż po wypadku wymagała specjalistycznego leczenia, którego łączny koszt wyniósł 733 zł 75 gr, przy czym pozwany wypłacił powódce z tego tytułu kwotę 200 zł 63 gr, w związku z czym powódka dochodzi pozostałej kwoty 533 zł 13 gr oraz dochodzi kwoty 2.917 zł 31 gr stanowiącej koszt dojazdów do placówek medycznych. Powódka wskazała również, iż dochodzi odsetek ustawowych za opóźnienie w płatności liczonych od 38 dnia po dniu, w którym przesłane zostało do pozwanego pismo zawierające żądanie wypłaty danego roszczenia. Natomiast roszczenie o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za skutki wypadku z dnia 6.08.2010r. powódka wywodzi z art. 189 kpc, wskazując iż skoro w wypadku doznała poważnych obrażeń ciała, to istnieje ryzyko pogorszenia się jej stanu zdrowia w przyszłości, ujawnienia się nowych schorzeń i urazów związanych z wypadkiem (k.2-9).

Pozwany Towarzystwo (...) w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Pozwany wskazał, iż niesporne między stronami jest, że pozwany – na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza samochodu osobowego marki O. (...) o nr rej. (...), której potwierdzenie stanowi polisa nr (...), przeprowadził postępowanie likwidacyjne związane ze szkodą powódki z dnia 6.08.2010r., w wyniku którego została przyznana powódce kwota 40.000 zł tytułem zadośćuczynienia; kwota 200 zł 63 gr tytułem udokumentowanych kosztów leczenia; kwota 71 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów; kwota 420 zł tytułem zwrotu kosztów opieki. Nadto pozwany wskazał, iż ustalając wysokość zadośćuczynienia uwzględniono zakres i trwałe skutki obrażeń powódki, które skutkowały 46% trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz długotrwałość i stopień nasilenia cierpień fizycznych oraz psychicznych, charakter i stopień uciążliwości zastosowanej terapii, wpływ skutków wypadku na aktywność życiową powódki i dające się przewidzieć jego skutki. Pozwany wskazał również, że dla potrzeb ustalenia wysokości zadośćuczynienia ustalono, iż powódka przyczyniła się do powstania i rozmiaru szkody, gdyż podróżowała bez zapiętych pasów. Natomiast odnosząc się do żądania zasądzenia odsetek ustawowych pozwany wskazał, iż ze względu na waloryzacyjny charakter odsetki należą się dopiero od dnia wyrokowania (k.175-178).

W toku procesu – w piśmie z dnia 12.12.2013r. – powódka K. P. (1) rozszerzyła żądanie i wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 100.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 50.000 zł od dnia 9.10.2010r. i od kwoty 50.000 zł od dnia doręczenia pozwanemu pisma rozszerzającego powództwo tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; kwoty 533 zł 13 gr tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia pozwanemu pozwu; kwoty 2.917 zł 31 gr tytułem zwrotu kosztów dojazdów wraz z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia pozwanemu pozwu; ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość wobec powódki za skutki wypadku z dnia 6.08.2010r. oraz zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 7.200 zł i kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 34 zł. Powódka wskazała w uzasadnieniu rozszerzonego żądania, iż obrażenia ciała doznane przez nią w wypadku z dnia 6.08.2010r. spowodowały w ocenie biegłych sądowych uszczerbek na zdrowiu na poziomie 60% i powódka już do końca życia nie powróci do sprawności fizycznej (k.425-428).

Pozwany Towarzystwo (...) w W. wniósł o oddalenie powództwa także w rozszerzonym zakresie (k.472).

Następnie w toku procesu powódka K. P. (1) cofnęła swoje roszczenie w części dotyczącej kwoty 2.917 zł 31 gr, stanowiącej koszt dojazdów do placówek medycznych wraz z ustawowymi odsetkami i zrzekła się roszczenia w tym zakresie (k.617).

Pozwany Towarzystwo (...) w W. w piśmie z dnia 3.12.2015r. wyraził zgodę na cofnięcie roszczenia w części dotyczącej zwrotu kosztów dojazdu w kwocie 2.917 zł 31 gr , wnosząc przy tym o zwrot kosztów postępowania w tym zakresie (k.624).

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany Towarzystwo (...) w W. zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych – polisa nr (...) – dotyczącą samochodu osobowego marki O. (...) o nr rej. (...), którego współwłaścicielami byli A. M. (1) i R. M., która to umowa obowiązywała w dniu 6.08.2010r. (bezsporne).

W dniu 6.08.2010r. w miejscowości W. doszło do wypadku drogowego, spowodowanego przez R. M., który kierując samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...), na łuk drogi w prawo wjechał z nadmierną (niebezpieczną) prędkością (w miejscu i chwili zdarzenia) i doprowadził swój pojazd do niekontrolowanego zarzucania, co skutkowało zjechaniem na trawiaste pobocze drogi a następnie do przydrożnego rowu, gdzie samochód uderzył w betonowy przepust rowu, co spowodowało: podrzucenie pojazdu, jego rotację wokół osi poziomej o kąt ok. 270° i upadek pojazdu prawym bokiem na elementy ogrodzenia firmy (...) (dowód: opinia biegłych sądowych z dziedziny: techniczno-kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych dr inż. W. D. i medycyny sądowej dr hab. med. C. Ż. k.481-501,533).

W wyniku tego wypadku powódka jako pasażerka pojazdu doznała obrażeń wielonarządowych, a inni pasażerowie pojazdu również doznali obrażeń ciała. W czasie jazdy samochodem powódka siedziała z tyłu za kierowcą i nie miała zapiętych pasów bezpieczeństwa (dowód: zeznania powódki K. P. k.204,564-565).

Sąd Rejonowy w K. prawomocnym wyrokiem z dnia 26.01.2011r. sygn. II K (...) uznał R. M. za winnego tego, że w dniu 6.08.2010r. w miejscowości W. gm. Koło, kierując samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie zachowując należytej ostrożności i nie dostosowując prędkości do warunków panujących na drodze, stracił panowanie nad kierowanym przez siebie pojazdem w wyniku czego zjechał do rowu i uderzył w betonowy przepust wjazdu do posesji, w skutek czego pasażerka pojazdu K. P. (1) doznała obrażeń wielonarządowych w postaci złamania kręgu lędźwiowego L2 ze zwężeniem kanału kręgowego oraz złamania wyrostków poprzecznych kręgów L1-L3, pęknięcia kopuły przepony po stronie lewej z utworzeniem przepukliny, stłuczenia płuc, złamania żeber VII i VIII po stronie prawej, urazu oka lewego i skręcenia stawu skokowego prawego, które stanowiły ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, pasażer pojazdu K. K. doznał złamania obojczyka lewego, które stanowiło naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia na czas dłuższy niż 7 dni, natomiast pasażerka A. Z. doznała ogólnych potłuczeń, rany tłuczonej głowy, rany tułowia i rany pośladka lewego, które stanowiły lekkie obrażenia ciała naruszające czynności narządu ciała i stanowiące rozstrój zdrowia na czas nie dłuższy niż 7 dni – tj. przestępstwa z art. 177 § 1 i 2 kk i za przestępstwo to skazał R. M. na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby oraz na karę grzywny (dowód: k. 216,237 akt Sądu Rejonowego w K. sygn. II K (...)).

Powódka po wypadku została przewieziona na Oddział (...) ZOZ w K. z rozpoznaniem: wieloodłamowe złamanie L2, złamanie łuku tylnego po stronie prawej oraz lewy wyrostek poprzeczny L2, przezkrętarzowe złamanie uda lewego, podejrzenie złamania w obrębie twarzoczaszki (dowód: k.14-18,72-73,217,235-236).

Następnie w okresie od dnia 7.08.2010r. do dnia 18.08.2010r. powódka przebywała na leczeniu na Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii (...) w K. z rozpoznaniem urazu wielonarządowego: złamanie kręgu lędźwiowego L2, pęknięcie kopuły przepony po stronie lewej, stłuczenie płuc, uraz oka lewego, skręcenie stawu skokowego prawego. Powódka została przyjęta na Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii (...) w K. z bloku operacyjnego po zabiegu operacyjnym na klatce piersiowej – rozerwanie przepony z przemieszczeniem żołądka i części jelit do klatki piersiowej po stronie lewej. W trakcie pobytu powódki na Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii (...) w K. wykonano u powódki także stabilizację kręgosłupa (...) za pomocą metalowych dystraktorów i fenestracji L2 (dowód: k.19-71,74,76-99,112-125, 215- 216,218-229,232-234, 237-239).

W okresie od dnia 18.08.2010r. do dnia 3.09.2010r. powódka przebywała na leczeniu na Oddziale Chorób Płuc (...) w K. z rozpoznaniem wysiękowe zapalenie opłucnej lewostronne oraz uraz wielonarządowy: złamanie kręgu lędźwiowego L2, pęknięcie kopuły przepony po stronie lewej, stłuczenie płuc, uraz oka lewego, skręcenie stawu skokowego prawego. W trakcie pobytu powódki na Oddziale Chorób Płuc (...) w K. zastosowano wobec powódki leczenie farmakologiczne oraz wykonano punkcję lewej jamy opłucnej. Nadto powódka na Oddziale Chorób Płuc wykonywała także ćwiczenia rehabilitacyjne i zalecono powódce kontynuację leczenia w (...) (dowód: k.75,107-109, 230-231,548-552).

W czasie pobytu w szpitalu powódka była osobą leżącą i wymagała opieki oraz pomocy innych osób. Wówczas do szpitala do powódki przyjeżdżała codziennie jej matka M. P. (1) a co drugi dzień przyjeżdżała jej siostra M. B. (1) i opiekowały się powódką, przy czym robiły one okłady powódce, smarowały ją maścią, przewijały, zmieniały pampersy, karmiły oraz robiły higienę powódki. Powódka tydzień przed opuszczeniem szpitala zaczęła poruszać się przy pomocy balkonika oraz zaczęła wykonywać ćwiczenia rehabilitacyjne (dowód: zeznania powódki K. P. k.204,564-565 i świadków: K. G. k.211, R. B. k.211v, M. B. k.211v, M. P. k.565).

Natomiast po powrocie do domu powódka K. P. (1) początkowo leżała, a następnie także siedziała z uwagi na bóle kręgosłupa. W tym czasie powódka nadal wymagała opieki, którą wykonywały matka powódki oraz siostra powódki, przy czym pomagały one powódce przy myciu, położeniu do łóżka, obróceniu z boku na bok, ubieraniu się oraz przygotowywaniu posiłków. Następnie po trzech miesiącach powódka zaczęła samodzielnie chodzić po domu i wychodzić na zewnątrz (dowód: zeznania powódki K. P. k.204,564-565 i świadków: K. G. k.211, R. B. k.211v, M. B. k.211v, M. P. k.565).

Powódka K. P. (1) po opuszczeniu szpitala była raz na kontroli na Oddziale Chorób Płuc (...) w K. oraz leczyła się w (...) w K.. W okresie od dnia 27.09.2010r. do dnia 8.10.2010r. oraz od dnia 25.10.2010r. do dnia 8.11.2010r. i od dnia 21.02.2011r. do dnia 4.03.2011r., a także od dnia 27.04.2011r. do dnia 12.05.2011r. powódka korzystała w (...). (...) s.c. w K. z zabiegów fizjoterapeutycznych w postaci magnetronic i laser na odcinek lędźwiowy kręgosłupa i ćwiczeń rehabilitacyjnych. Nadto z uwagi na bóle kręgosłupa powódka po 6 miesiącach od opuszczenia szpitala zaczęła leczyć się w Poradni Neurochirurgicznej w K.. Następnie w kwietniu 2014r. powódka, z uwagi na silne bóle kręgosłupa, na Oddziale Neurochirurgicznym (...) w K. miała usunięty stabilizator kręgosłupa z odcinka lędźwiowego. Powódka także, z uwagi na problemy ze snem i lęki związane z wypadkiem raz była u psychiatry, jednakże nie kontynuowała leczenia psychiatrycznego (dowód: k.100-106,110-111; zeznania powódki K. P. k.204,564-565 i świadków: K. G. k.211, R. B. k.211v, M. B. k.211v, M. P. k.565).

Powódka przed wypadkiem w 2010r. ukończyła Liceum Ogólnokształcące w I. i planowała kontynuowanie nauki w Technikum Policealnym w K., na kierunku BHP, w systemie zaocznym, gdzie opłata za naukę wynosiła 150 zł miesięcznie. Początkowo do szkoły jeździła matka powódki i robiła notatki, a następnie po około trzech miesiącach powódka była zawożona do szkoły przez matkę i powódka ukończyła naukę na tym kierunku w terminie. Następnie od września 2012r. powódka rozpoczęła naukę w tej samej szkole i także w systemie zaocznym, ale na innym kierunku. Powódka bowiem zamierza uczyć się do 25 roku życia, gdyż otrzymuje rentę rodzinną po zmarłym ojcu (dowód: zeznania powódki K. P. k.204,564-565).

Powódka K. P. (1) od czasu wypadku nie może uprawiać żadnych sportów poza pływaniem i nie może dźwigać więcej niż 2 kilogramy. Nadto powódka nie może przez dłuższy czas stać, jak również nie może przez dłuższy czas siedzieć, w związku z czym powódka ma obawy czy będzie mogła pracować. Powódka także nie może pomagać matce i wykonywać prac domowych, jak np. sprzątanie, gdyż po 10 minutach powódkę boli kręgosłup. Powódkę w codziennym funkcjonowaniu ogranicza ból kręgosłupa i w związku z tym powódka bierze leki przeciwbólowe. Nadto powódka do chwili obecnej boi się jeździć samochodem i dlatego zrezygnowała ze zdawania egzaminu na prawo jazdy, a gdy powódka jeździ z inną osobą, to wyobraża sobie, że zaraz będzie wypadek i denerwuje się podczas jazdy (dowód: zeznania powódki K. P. k.204,564-565 i świadków: K. G. k.211, R. B. k.211v, M. B. k.211v).

Powódka w związku z wypadkiem z dnia 6.08.2010r. dokonywała zakupów leków. Z faktury VAT nr (...) z dnia 17.08.2010r. uzasadniony był zakup S., C. na łączną kwotę 61 zł 49 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 17.08.2010r. uzasadniony był zakup A., S., N. na łączną kwotę 51 zł 77 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 18.08.2010r. uzasadniony był zakup pieluchomajtek, S., balsamu A. p/odleżynowego na łączną kwotę 53 zł 67 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 21.08.2010r. uzasadniony był zakup jedynie F., C., R., S., S. na łączną kwotę 53 zł 76 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 8.10.2010r. uzasadniony był zakup jedynie V. , Z., A. C., O. na łączną kwotę 40 zł 99 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 8.11.2010r. uzasadniony był zakup jedynie P. za kwotę 18 zł 93 gr. Łącznie zatem z faktury VAT nr (...) z dnia 17.08.2010r., z faktury VAT nr (...) z dnia 17.08.2010r., z faktury VAT nr (...) z dnia 18.08.2010r., częściowo z faktury VAT nr (...) z dnia 21.08.2010r., częściowo z faktury VAT nr (...) z dnia 8.10.2010r., częściowo z faktury VAT nr (...) z dnia 8.11.2010r. były uzasadnione zakupy na kwotę 280 zł 61 gr. Natomiast pozostałe zakupy z faktury VAT nr (...) z dnia 21.08.2010r., z faktury VAT nr (...) z dnia 8.10.2010r., z faktury VAT nr (...) z dnia 8.11.2010r. nie miały związku z wypadkiem, gdyż nie można stwierdzić, aby ich stosowanie pozostawało w związku przyczynowym z przebytym urazem wielonarządowym w wyniku wypadku drogowego (dowód: k.144,146-150; opinia biegłego sądowego chirurga P. Z. k.582-583).

Powódka K. P. (1) w dniu 24.11.2010r. dokonała zakupu rowerka magnetycznego za kwotę 309 zł, w celu wykonywania ćwiczeń czynnych oporowych kończyn dolnych (dowód: k.145,545-547; zeznania powódki K. P. k.204,564-565). Skutki zdrowotne wypadku z dnia 6.08.2010r. i podjętego leczenia operacyjnego, głównie w odniesieniu do narządów ruchu wymagały i nadal wymagają systematycznego kontynuowania leczenia rehabilitacyjnego przez powódkę. Powódka bowiem winna utrzymywać właściwą siłę i sprawność mięśni mających wpływ na stabilność i czynności całego kręgosłupa oraz niedowładnej kończyny dolnej prawej. Takiemu postępowaniu służyło i winno nadal służyć m.in. wykonywanie ćwiczeń czynnych i ćwiczeń czynnych oporowych w obrębie kończyn dolnych, w tym również ćwiczeń oporowych przy użyciu roweru stacjonarnego oraz normalna, codzienna aktywność fizyczna w postaci spacerów. W tej sytuacji zakup przez powódkę w dniu 24.11.2010r. rowerka magnetycznego za kwotę 309 zł był uzasadniony względami wynikającymi z potrzeby realizowania przyjętego postępowania rehabilitacyjnego, a więc pozostaje w związku z wypadkiem. Natomiast koszt zakupu przez powódkę tego rowerka magnetycznego był odpowiedni do podstawowych właściwości i wymagań, które powinno spełniać takie urządzenie (dowód: opinia biegłego sądowego – specjalisty w rehabilitacji narządów ruchu dr J. B. k.594-597).

Brak zapiętego pasa bezpieczeństwa przez powódkę nie miał wpływu na zakres i stopień obrażeń doznanych przez powódkę. Powódka bowiem, która nie miała zapiętych pasów bezpieczeństwa, siedziała z lewej strony na tylnej kanapie, a impuls siły uderzenia w nieodkształcalny, betonowy przepust, skierowany z góry w tylne lewe naroże samochodu pozwala stwierdzić, że obrażenia powódki mogły powstać zarówno w sytuacji zapiętego jak i nie zapiętego pasa bezpieczeństwa. Należy dodać, że pasy bezpieczeństwa spełniają swoją rolę przy uderzeniach przednich i przednionarożnikowych, natomiast przy uderzeniach bocznych, tylnych czy uderzeniach od strony dachu pasy bezpieczeństwa nie spełniają swoich funkcji ochronnych (dowód: opinia biegłych sądowych z dziedziny: techniczno-kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych dr inż. W. D. i medycyny sądowej dr hab. med. C. Ż. k.481-501,533).

Powódka w wyniku wypadku z dnia 6.08.2010r. doznała przemijającego zaburzenia stresowego pourazowego, które spowodowało odizolowanie od ludzi, anhedonię, unikanie sytuacji, które mogłyby przypominać uraz, nadmierne pobudzenie emocjonalne wraz z bezsennością, przy czym te negatywne skutki wypadku nie wywołały trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powódki. To zaburzenie stresowe pourazowe, które powódka doznała w wyniku wypadku z dnia 6.08.2010r. miało swoje znaczne nasilenie w ciągu czterech miesięcy od dnia wypadku, a następnie zaczęło maleć i do dnia dzisiejszego ustąpiło całkowicie. Po ty czasie powódka zaczęła konstruktywnie i samodzielnie radzić sobie z negatywnymi skutkami wypadku oraz zajęła się również aktywnym leczeniem obrażeń. Negatywne skutki wypadku powódka może jeszcze odczuwać w postaci subiektywnego stanu distresu spowodowanego innymi dolegliwościami, w czasie nieograniczonym (dowód: opinia biegłego sądowego psychologa M. W. k.304-307).

Powódka K. P. (1) w wyniku wypadku z dnia 6.08.2010r. doznała: wieloodłamowego złamania trzonu kręgu L2 ze złamaniem łuku tylnego po stronie prawej oraz lewego wyrostka poprzecznego, z przepukliną tarczy międzykręgowej L2/L3 i złamaniem prawego wyrostka poprzecznego L3/L4; pęknięcia kopuły przepony po stronie lewej z przemieszczeniem żołądka i jelit do klatki piersiowej; stłuczenia płuc powikłanego wysiękowym zapaleniem opłucnej; stłuczenia powłok twarzy ze złamaniem ściany górnej lewej zatoki szczękowej powikłanym krwiakiem; złamania żeber VII i VIII po stronie prawej w liniach przykręgosłupowych (bez trwałych następstw); urazu lewego oka pod postacią krwiaka podspojówkowego (bez trwałych następstw); skręcenia prawego stawu skokowego (bez trwałych następstw). Powyższe obrażenia spowodowały u powódki następstwa w postaci: zaburzenia czucia w zakresie II gałęzi nerwu trójdzielnego po stronie lewej; zrosty opłucnowe; blizny w obrębie powłok brzucha i w rzucie kręgosłupa; ograniczenie ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym; niedowład prawej kończyny dolnej; zespół bólowy kręgosłupa z zaburzeniami czucia powierzchownego . W konsekwencji obrażenia doznane przez powódkę w wypadku spowodowały u powódki 60% trwałego uszczerbku na zdrowiu, w tym z tytułu: - powikłanie neurologiczne po złamaniu górnej ściany zatoki szczękowej pod postacią zaburzenia czucia w zakresie II gałęzi nerwu trójdzielnego po stronie lewej 10%; - uszkodzenia płuc i opłucnej (zrosty opłucnowe, uszkodzenia tkanki płucnej, ubytki tkanki płucnej, ciała obce) bez niewydolności oddechowej 10%; - uszkodzenia powłok jamy brzusznej (przepukliny urazowe, wysiłkowe, przetoki), w tym szpecąca, pooperacyjna blizna powłok brzusznych 5%; - blizna pooperacyjna w rzucie kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego 5%; - uszkodzenie kręgosłupa w odcinku piersiowym i lędźwiowym, z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym 15%; - urazowe zespoły korzonkowe (bólowe, ruchowe, czuciowe, mieszane) lędźwiowo-krzyżowe, w tym także niedowład prawej kończyny dolnej 15%. Natomiast obrażenia: złamanie żeber VII i VIII po stronie prawej w liniach przykręgosłupowych oraz skręcenie prawego stawu skokowego nie spowodowały trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki (dowód: opinia biegłych sądowych lekarzy – specjalistów: medycyny sądowej A. M., chirurga P. Z., neurologa A. M. k.334-338,407-409).

Powódka w związku z leczeniem doznanych obrażeń miała dolegliwości bólowe o dużym nasileniu, które utrzymują się do chwili obecnej i mogą pojawiać się do końca życia. Wprawdzie leczenie powódki zostało zakończone, to jednakże ze względu na przebyty uraz kręgosłupa i dolegliwości bólowe powódka powinna być poddana zabiegom rehabilitacyjnym, przy czym u powódki nie ma możliwości odzyskania pełnej sprawności organizmu. W przyszłości uszkodzenia w obrębie kręgosłupa mogą wpłynąć na wcześniejszy rozwój zmian zwyrodnieniowych oraz zaburzenia mechaniki ruchu, a przebyty zabieg operacyjny w związku z pęknięciem przepony może sprzyjać powstaniu zrostów pooperacyjnych oraz przepuklin z ryzykiem wystąpienia niedrożności przewodu pokarmowego, natomiast przebyte stłuczenie płuc może mieć wpływ na pogorszenie wydolności układu oddechowego, skłonność do infekcji, a nawet przebudowy marskiej płuca (dowód: opinia biegłych sądowych lekarzy – specjalistów: medycyny sądowej A. M., chirurga P. Z., neurologa A. M. k.334-338,407-409).

Powódka, reprezentowana przez pełnomocnika, pismem z dnia 2.09.2010r. zgłosiła pozwanemu szkodę osobową w związku z wypadkiem z dnia 6.08.2010r. i wezwała pozwanego do wypłaty kwoty 200.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Pozwany pismem z dnia 5.10.2010r. poinformował powódkę o przyznaniu jej bezspornej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 6.000 zł, jak również wezwał powódkę do nadesłania: informacji od lekarza prowadzącego na kiedy przewidywany jest termin zakończenia leczenia, pełnej dokumentacji medycznej z przebiegu leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego, oświadczenia, które miejsce w pojeździe powódka zajmowała i czy w chwili wypadku mała zapięte pasy bezpieczeństwa. W toku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego - orzeczeniem lekarskim z dnia 4.11.2010r. – został ustalony u powódki trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 24%. Pozwany pismem z dnia 15.11.2010r. poinformował powódkę o przyznaniu jej dodatkowej bezspornej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 14.000 zł, jak również poinformował powódkę, że ostateczne stanowisko w zakresie wypłaty zadośćuczynienia zostanie podjęte po otrzymaniu opinii lekarskiej, która zostanie wydana po zakończonym leczeniu powypadkowym (dowód: k.126-128,129-130,131,189-193).

Powódka, reprezentowana przez pełnomocnika, pismem z dnia 10.02.2011r. zwróciła się do pozwanego o zorganizowanie komisji lekarskiej z udziałem chirurga i neurologa (zgodnie z opinią konsultanta medycznego). Nadto powódka w tym piśmie wniosła m.in. o zwrot kosztów leczenia w kwocie 401 zł 25 gr, dołączając fakturę VAT nr (...) i fakturę VAT nr (...). Następnie w toku postępowania likwidacyjnego - orzeczeniem lekarskim z dnia 31.03.2011r. – został ustalony u powódki trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 46%. Pozwany pismem z dnia 10.05.2011r. poinformował powódkę o przyznaniu jej dodatkowej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 20.000 zł, jak również o przyznaniu kwoty 200 zł 63 gr tytułem zwrotu kosztów leczenia i kwoty 66 zł 50 gr tytułem zwrotu kosztów dojazdu. Pozwany w powyższym piśmie wskazał, iż w trakcie zdarzenia powódka nie miała zapiętych pasów bezpieczeństwa, w związku z czym przyznane kwoty uwzględniają przyczynienie się powódki do skutków wypadku w wysokości 50%. Natomiast powódka, reprezentowana przez pełnomocnika, przedsądowym wezwaniem do zapłaty z dnia 29.07.2011r. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia; kwoty 6.600 zł tytułem zwrotu kosztów sprawowanej opieki; kwoty 267 zł 46 gr tytułem zwrotu kosztów dojazdu do placówek medycznych. Pozwany pismem z dnia 29.02.2012r. poinformował powódkę o przyznaniu jej kwoty 420 zł tytułem zwrotu kosztów opieki i kwotę 71 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów (dowód: k.132,133-134,135-138,139-143,187-188).

Łącznie zatem pozwany wypłacił powódce kwotę 40.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 200 zł 63 gr tytułem zwrotu kosztów leczenia (bezsporne).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań powódki K. P. (1) (k.204,564-565), zeznań świadków K. G. (2) (k.211), R. B. (2) (k.211v), M. B. (1) (k.211v), M. P. (1) (k.565) oraz opinii biegłego sądowego psychologa M. W. (2) (k.304-307), opinii biegłych sądowych lekarzy – specjalistów: medycyny sądowej A. M. (4), chirurga P. Z. (2), neurologa A. M. (5) (k.334-338,407-409,582-583), opinii biegłych sądowych z dziedziny: techniczno-kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych dr inż. W. D. (2) i medycyny sądowej dr hab. med. C. Ż. (2) (k.481-501,533), opinii biegłego sądowego – specjalisty w rehabilitacji narządów ruchu dr J. B. (2) (k.594-597), jak również na podstawie dokumentów: kserokopii notatki informacyjnej o zdarzenie drogowym z dnia 14.09.2010r. (k.13), kserokopii dokumentacji medycznej powódki (k.14-125, 215-239,548-552), kserokopii pisma z dnia 2.09.2010r. dotyczącego zgłoszenia szkody (k.126-128), kserokopii pism pozwanego z dnia 5.10.2010r., z dnia 15.11.2010r., z dnia 10.05.2011r. (k.129-130, 131, 133-134), kserokopii pisma z dnia 10.02.2011r. (k.132), kserokopii przedsądowego wezwania do zapłaty z dnia 29.07.2011r. (k.135-138), kserokopii orzeczenia lekarskiego z dnia 31.03.2011r. (k.139-143), kserokopii faktur dotyczących poniesionych kosztów leczenia (k.144-150), kserokopii dowodu rejestracyjnego i oświadczeń o dojazdach do placówek medycznych (k.152—153), kserokopii pisma pozwanego z dnia 29.02.2012r. (k.187-188), kserokopii orzeczenia lekarskiego z dnia 4.11.2010r. (k.189-193), kserokopii 3 zdjęć rowerka magnetycznego (k.545-547), a także dokumentów znajdujących się w aktach Sądu Rejonowego w K. sygn. II K (...) i akt szkody pozwanego nr 492/10/33/24/ESz.

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom powódki K. P. (1) oraz zeznaniom świadków K. G. (2), R. B. (2), M. B. (1) i M. P. (1), gdyż zeznania te są jasne, logiczne oraz wzajemnie się uzupełniają i znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Wartość dowodowa dokumentów zaliczonych w poczet dowodów nie budziła zdaniem Sądu wątpliwości

W ocenie Sądu opinie: biegłego sądowego psychologa M. W. (2), biegłych sądowych lekarzy – specjalistów: medycyny sądowej A. M. (4), chirurga P. Z. (2), neurologa A. M. (5), biegłych sądowych z dziedziny: techniczno-kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych dr inż. W. D. (2) i medycyny sądowej dr hab. med. C. Ż. (2), biegłego sądowego – specjalisty w rehabilitacji narządów ruchu dr J. K. są jasne i logiczne, a wnioski należycie i wyczerpująco uzasadnione, jak również nie zostały one skutecznie zakwestionowane przez strony.

Ustalając stan faktyczny Sąd pominął opinie: biegłych sądowych lekarzy – specjalistów: medycyny sądowej W. F. i ortopedii R. J. (k.272-275) oraz biegłego sądowego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych i techniki samochodowej inż. J. C. (k.354-367,453), gdyż nie miały one żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. W szczególności dotyczy to opinii biegłego sądowego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych i techniki samochodowej inż. J. C., albowiem biegły ten wskazał, iż zawarta w jego opinii symulacja nie stanowiła analizy wypadku, któremu uległa powódka, a jedynie chodziło biegłemu o pokazanie obrazowo na podstawie podobnej sprawy problemu.

Sąd zważył, co następuje:

Powódka K. P. (1) roszczenie swoje wywodzi z art. 822 § 1 kc, zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Zgodnie natomiast z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r. nr 124 poz. 1152 ze zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia, bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Nadto z art. 35 powyższej ustawy wynika, że ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 19.01.2007 r. sygn. III CZP 146/06 OSNC 2007/11/161).

Z art. 444 § 1 zd. 1 kc wynika, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Nadto zgodnie z art. 445 § 1 kc w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym, a więc w art. 444 kc, Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza z prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 26.01.2011r. sygn. akt II K (...) skazującego R. M. za spowodowanie w dniu 6.08.2010r. wypadku drogowego, na skutek którego powódka doznała obrażeń ciała, wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że winę za spowodowanie tego wypadku ponosi R. M.. Skoro zatem odpowiedzialność za obrażenia ciała doznane przez powódkę K. P. (1) ponosi R. M., kierujący samochodem osobowym, objęty umową ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego, to pozwany zgodnie z art. 822 § 1 kc oraz art. 35 ust. 1 powyższej ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, jak również art. 445 § 1 kc i art. 444 § 1 zd. 1 kc jest – co do zasady – zobowiązany jest do wypłaty powódce stosownego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz zwrotu kosztów leczenia.

Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia podniesionego przez pozwanego zarzutu przyczynienia się powódki do powstania i rozmiaru szkody, uwagi na fakt, iż powódka podróżowała bez zapiętych pasów bezpieczeństwa. Zgodnie z art. 362 kc jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności z opinii biegłych sądowych z dziedziny: techniczno-kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych dr inż. W. D. i medycyny sądowej dr hab. med. C. Ż. wynika, iż brak zapiętego pasa bezpieczeństwa przez powódkę nie miał wpływu na zakres i stopień obrażeń doznanych przez powódkę. Powódka bowiem, która nie miała zapiętych pasów bezpieczeństwa, siedziała z lewej strony na tylnej kanapie, a impuls siły uderzenia w nieodkształcalny, betonowy przepust, skierowany z góry w tylne lewe naroże samochodu pozwala stwierdzić, że obrażenia powódki mogły powstać zarówno w sytuacji zapiętego jak i nie zapiętego pasa bezpieczeństwa. Należy dodać, że pasy bezpieczeństwa spełniają swoją rolę przy uderzeniach przednich i przednionarożnikowych, natomiast przy uderzeniach bocznych, tylnych czy uderzeniach od strony dachu pasy bezpieczeństwa nie spełniają swoich funkcji ochronnych.

W niniejszej sprawie powódka K. P. (1) wniosła o:

A). zasądzenie od pozwanego tytułem zadośćuczynienia kwoty 100.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 50.000 zł od dnia 9.10.2010r. i od kwoty 50.000 zł od dnia doręczenia pozwanemu pisma rozszerzającego powództwo do dnia zapłaty,

B). zasądzenie od pozwanego kwoty 533 zł 13 gr tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia pozwanemu pozwu do dnia zapłaty,

C). ustalenie odpowiedzialności pozwanego za skutki wypadku z dnia 6.08.2010 r., które mogą u powódki ujawnić się w przyszłości.

Ad. A).

Powódka K. P. (1) w wyniku wypadku z dnia 6.08.2010r. doznała: wieloodłamowego złamania trzonu kręgu L2 ze złamaniem łuku tylnego po stronie prawej oraz lewego wyrostka poprzecznego, z przepukliną tarczy międzykręgowej L2/L3 i złamaniem prawego wyrostka poprzecznego L3/L4; pęknięcia kopuły przepony po stronie lewej z przemieszczeniem żołądka i jelit do klatki piersiowej; stłuczenia płuc powikłanego wysiękowym zapaleniem opłucnej; stłuczenia powłok twarzy ze złamaniem ściany górnej lewej zatoki szczękowej powikłanym krwiakiem; złamania żeber VII i VIII po stronie prawej w liniach przykręgosłupowych (bez trwałych następstw); urazu lewego oka pod postacią krwiaka podspojówkowego (bez trwałych następstw); skręcenia prawego stawu skokowego (bez trwałych następstw). Powyższe obrażenia spowodowały u powódki następstwa w postaci: zaburzenia czucia w zakresie II gałęzi nerwu trójdzielnego po stronie lewej; zrosty opłucnowe; blizny w obrębie powłok brzucha i w rzucie kręgosłupa; ograniczenie ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym; niedowład prawej kończyny dolnej; zespół bólowy kręgosłupa z zaburzeniami czucia powierzchownego . W konsekwencji obrażenia doznane przez powódkę w wypadku spowodowały u powódki 60% trwałego uszczerbku na zdrowiu, w tym z tytułu: - powikłanie neurologiczne po złamaniu górnej ściany zatoki szczękowej pod postacią zaburzenia czucia w zakresie II gałęzi nerwu trójdzielnego po stronie lewej 10%; - uszkodzenia płuc i opłucnej (zrosty opłucnowe, uszkodzenia tkanki płucnej, ubytki tkanki płucnej, ciała obce) bez niewydolności oddechowej 10%; - uszkodzenia powłok jamy brzusznej (przepukliny urazowe, wysiłkowe, przetoki), w tym szpecąca, pooperacyjna blizna powłok brzusznych 5%; - blizna pooperacyjna w rzucie kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego 5%; - uszkodzenie kręgosłupa w odcinku piersiowym i lędźwiowym, z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym 15%; - urazowe zespoły korzonkowe (bólowe, ruchowe, czuciowe, mieszane) lędźwiowo-krzyżowe, w tym także niedowład prawej kończyny dolnej 15%. Natomiast obrażenia: złamanie żeber VII i VIII po stronie prawej w liniach przykręgosłupowych oraz skręcenie prawego stawu skokowego nie spowodowały trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki. Nadto powódka w wyniku wypadku z dnia 6.08.2010r. doznała przemijającego zaburzenia stresowego pourazowego, które spowodowało odizolowanie od ludzi, anhedonię, unikanie sytuacji, które mogłyby przypominać uraz, nadmierne pobudzenie emocjonalne wraz z bezsennością, przy czym te negatywne skutki wypadku nie wywołały trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powódki.

Powódka K. P. (1) od czasu wypadku nie może uprawiać żadnych sportów poza pływaniem i nie może dźwigać więcej niż 2 kilogramy. Nadto powódka nie może przez dłuższy czas stać, jak również nie może przez dłuższy czas siedzieć, w związku z czym powódka ma obawy czy będzie mogła pracować. Powódka także nie może pomagać matce i wykonywać prac domowych, jak np. sprzątanie, gdyż po 10 minutach powódkę boli kręgosłup. Powódkę w codziennym funkcjonowaniu ogranicza ból kręgosłupa i w związku z tym powódka bierze leki przeciwbólowe. Nadto powódka do chwili obecnej boi się jeździć samochodem i dlatego zrezygnowała ze zdawania egzaminu na prawo jazdy, a gdy powódka jeździ z inną osobą, to wyobraża sobie, że zaraz będzie wypadek i denerwuje się podczas jazdy.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe okoliczności, w tym rozmiar doznanych przez powódkę cierpień fizycznych i psychicznych i długotrwałość leczenia oraz następstwa i zmiany jakie one spowodowały w życiu powódki, należy zdaniem Sądu uznać, iż wysokość należnego powódce zadośćuczynienia za doznaną krzywdę winna wynosić kwotę 120.000 zł. Pozwany jednakże w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powódce tytułem zadośćuczynienia łącznie kwotę 40.000 zł. Oznacza to zdaniem Sądu, iż roszczenie powódki dotyczące zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, należy uznać za uzasadnione co do kwoty 80.000 zł.

Ad. B).

Z art. 444 § 1 zd. 1 kc wynika, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego – a w szczególności z opinii biegłego sądowego chirurga P. Z. - wynika, że powódka po wypadku w dniu 6.08.2010 r., dokonywała zakupów leków, przy czym z faktury VAT nr (...) z dnia 17.08.2010r. uzasadniony był zakup S., C. na łączną kwotę 61 zł 49 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 17.08.2010r. uzasadniony był zakup A., S., N. na łączną kwotę 51 zł 77 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 18.08.2010r. uzasadniony był zakup pieluchomajtek, S., balsamu A. p/odleżynowego na łączną kwotę 53 zł 67 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 21.08.2010r. uzasadniony był zakup jedynie F., C., R., S., S. na łączną kwotę 53 zł 76 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 8.10.2010r. uzasadniony był zakup jedynie V. , Z., A. C., O. na łączną kwotę 40 zł 99 gr; z faktury VAT nr (...) z dnia 8.11.2010r. uzasadniony był zakup jedynie P. za kwotę 18 zł 93 gr. Łącznie zatem z faktury VAT nr (...) z dnia 17.08.2010r., z faktury VAT nr (...) z dnia 17.08.2010r., z faktury VAT nr (...) z dnia 18.08.2010r., częściowo z faktury VAT nr (...) z dnia 21.08.2010r., częściowo z faktury VAT nr (...) z dnia 8.10.2010r., częściowo z faktury VAT nr (...) z dnia 8.11.2010r. były uzasadnione zakupy na kwotę 280 zł 61 gr. Natomiast pozostałe zakupy z faktury VAT nr (...) z dnia 21.08.2010r., z faktury VAT nr (...) z dnia 8.10.2010r., z faktury VAT nr (...) z dnia 8.11.2010r. nie miały związku z wypadkiem, gdyż nie można stwierdzić, aby ich stosowanie pozostawało w związku przyczynowym z przebytym urazem wielonarządowym w wyniku wypadku drogowego.

Również z zebranego w sprawie materiału dowodowego – a w szczególności z opinii biegłego sądowego – specjalisty w rehabilitacji narządów ruchu dr J. B. – wynika, że zakup przez powódkę w dniu 24.11.2010r. rowerka magnetycznego za kwotę 309 zł był uzasadniony względami wynikającymi z potrzeby realizowania przyjętego postępowania rehabilitacyjnego, a więc pozostaje w związku z wypadkiem, przy czym koszt zakupu przez powódkę tego rowerka magnetycznego był odpowiedni do podstawowych właściwości i wymagań, które powinno spełniać takie urządzenie.

W ocenie Sądu zatem łączne celowe i niezbędne koszty leczenia poniesione przez powódkę – przy uwzględnieniu dotychczas wypłaconej przez pozwanego kwoty 200 zł 63 gr - wyniosły 589 zł 61 gr. Oznacza to, iż uzasadnione jest roszczenie powódki K. P. (1) co do dochodzonej w pozwie kwoty 533 zł 13 gr tytułem zwrotu kosztów leczenia.

Ad. C).

W ocenie Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy należy uznać, iż uzasadnione jest roszczenie powódki dotyczące ustalenia, że pozwany ponosi odpowiedzialność za skutki na zdrowiu powódki związane z wypadkiem z dnia 6.08.2010 r., które do dziś nie ujawniły się, a które ujawnić się mogą w przyszłości.

Jak wynika bowiem z opinii biegłych sądowych lekarzy – specjalistów: medycyny sądowej A. M., chirurga P. Z., neurologa A. M. powódka w związku z leczeniem doznanych obrażeń miała dolegliwości bólowe o dużym nasileniu, które utrzymują się do chwili obecnej i mogą pojawiać się do końca życia. Nadto leczenie powódki wprawdzie zostało zakończone, to jednakże ze względu na przebyty uraz kręgosłupa i dolegliwości bólowe powódka powinna być poddana zabiegom rehabilitacyjnym, przy czym u powódki nie ma możliwości odzyskania pełnej sprawności organizmu. Również w przyszłości uszkodzenia w obrębie kręgosłupa mogą wpłynąć na wcześniejszy rozwój zmian zwyrodnieniowych oraz zaburzenia mechaniki ruchu, a przebyty zabieg operacyjny w związku z pęknięciem przepony może sprzyjać powstaniu zrostów pooperacyjnych oraz przepuklin z ryzykiem wystąpienia niedrożności przewodu pokarmowego, natomiast przebyte stłuczenie płuc może mieć wpływ na pogorszenie wydolności układu oddechowego, skłonność do infekcji, a nawet przebudowy marskiej płuca.

Zgodnie z art. 817 § 1 kc ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Natomiast z art. 817 § 2 kc wynika, że gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, przy czym bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w art. 817 § 1 kc.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że pozwany pismem z dnia 5.10.2010r. poinformował powódkę o przyznaniu jej bezspornej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 6.000 zł, jak również wezwał powódkę do nadesłania: informacji od lekarza prowadzącego na kiedy przewidywany jest termin zakończenia leczenia, pełnej dokumentacji medycznej z przebiegu leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego, oświadczenia, które miejsce w pojeździe powódka zajmowała i czy w chwili wypadku mała zapięte pasy bezpieczeństwa. Nadto w toku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego - orzeczeniem lekarskim z dnia 4.11.2010r. – został ustalony u powódki trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 24% i pozwany pismem z dnia 15.11.2010r. poinformował powódkę o przyznaniu jej dodatkowej bezspornej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 14.000 zł, jak również poinformował powódkę, że ostateczne stanowisko w zakresie wypłaty zadośćuczynienia zostanie podjęte po otrzymaniu opinii lekarskiej, która zostanie wydana po zakończonym leczeniu powypadkowym.

Następnie w toku postępowani a likwidacyjnego - orzeczeniem lekarskim z dnia 31.03.2011r. – został ustalony u powódki trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 46%. Pozwany pismem z dnia 10.05.2011r. poinformował powódkę o przyznaniu jej dodatkowej kwoty zadośćuczynienia w wysokości 20.000 zł, jak również o przyznaniu kwoty 200 zł 63 gr tytułem zwrotu kosztów leczenia i kwoty 66 zł 50 gr tytułem zwrotu kosztów dojazdu. Natomiast powódka, reprezentowana przez pełnomocnika, przedsądowym wezwaniem do zapłaty z dnia 29.07.2011r. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia; kwoty 6.600 zł tytułem zwrotu kosztów sprawowanej opieki; kwoty 267 zł 46 gr tytułem zwrotu kosztów dojazdu do placówek medycznych. Pozwany pismem z dnia 29.02.2012r. poinformował powódkę o przyznaniu jej kwoty 420 zł tytułem zwrotu kosztów opieki i kwotę 71 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów.

Oznacza to zdaniem Sądu, iż roszczenie powódki dotyczące: - zasądzenia od pozwanego ustawowych odsetek od zadośćuczynienia w kwocie 50.000 zł jest uzasadnione od dnia 15.04.2011 r. (por art. 817 § 2 kc); - zasądzenia od pozwanego ustawowych odsetek od zadośćuczynienia w kwocie 30.000 zł (po rozszerzeniu żądania) jest uzasadnione od dnia doręczenia pozwanemu pisma rozszerzającego powództwo, a więc od dnia 16.12.2013 r.; - zasądzenia od pozwanego ustawowych odsetek od odszkodowania za poniesione koszty leczenia w kwocie 533 zł 13 gr jest uzasadnione od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pozwu w niniejszej sprawie, a wiec od dnia 15.05.2012 roku do dnia zapłaty.

W konsekwencji Sąd zasądził od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powódki K. P. (1) kwotę 80.533 zł 13 gr z ustawowymi odsetkami od kwoty: - 50.000 zł od dnia 15 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty, - 533 zł 13 gr od dnia 15 maja 2012 roku do dnia zapłaty, - 30.000 zł od dnia 16 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty, przy czym powyższa kwota obejmuje kwotę 80.000 zł stanowiącą zadośćuczynienie za doznaną krzywdę oraz kwotę 533 zł 13 gr stanowiącą zwrot kosztów leczenia (punkt 1 wyroku).

Natomiast roszczenie powódki w pozostałym zakresie, tj. w części dotyczącej pozostałej kwoty dochodzonego zadośćuczynienia i zasądzenia ustawowych odsetek od dnia 9.10.2010 r., należy zdaniem Sądu uznać za nieuzasadnione. Wobec powyższego Sąd oddalił powództwo powódki w tej części jako bezzasadne (punkt 2 wyroku).

Natomiast na podstawie art. 355 kpc Sąd umorzył postępowanie w części dotyczącej roszczenia powódki o zasądzenie kwoty 2.917 zł 31 gr wraz z ustawowymi odsetkami dotyczące zwrotu kosztów dojazdu, albowiem powódka cofnęła pozew ze skutkiem prawnym w tym zakresie (punkt 3 wyroku).

Równocześnie Sąd ustalił, że pozwany Towarzystwo (...) w W. ponosić będzie odpowiedzialność za skutki na zdrowiu powódki K. P. (1) związane z wypadkiem z dnia 6.08.2010 roku, które do dziś nie ujawniły się, a które ujawnić się mogą w przyszłości (punkt 4 wyroku).

Sąd zgodnie z art. 333 § 3 kpc oddalił roszczenie powódki o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności, albowiem powódka nie wykazała, aby opóźnienie uniemożliwiało lub znacznie utrudniało wykonanie wyroku albo narażało powódkę na szkodę (punkt 5 wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc zasądzając od pozwanego na rzecz powódki z tego tytułu kwotę 4.834 zł, w tym wynagrodzenie pełnomocnika powódki w kwocie 3.600 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictw w kwocie 34 zł, wydatki na poczet kosztów sporządzenia opinii przez biegłych w kwocie 1.200 zł - obciążając pozwanego w całości kosztami procesu, albowiem określenie należnej powódce sumy zależało od oceny Sądu (punkt 6 wyroku).

Natomiast o nieuiszczonych kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 uksc i art. 100 kpc nakazując pobrać od pozwanego z tego tytułu kwotę 8.315 zł 25 gr, przy czym koszty te obejmują opłatę sądową i koszty sporządzenia opinii przez biegłych sądowych w kwocie 4.288 zł 25 gr i nie pokryte z zaliczek (punkt 7 wyroku).

SSO Andrzej Nawrocki