Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lutego 2016 r.

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marzena Studzińska

Protokolant: Paulina Szkutnik

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2016r. w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. w W.

przeciwko T. D.

o zapłatę 6 138,44 zł

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Strona powodowa – A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego T. D. kwoty 6 138,44 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 1 200 zł. W uzasadnieniu pozwu podała, iż wierzytelność dochodzona pozwem wynika z braku zapłaty przez pozwanego z tytułu umowy kredytu detalicznego zawartego w dniu 9 kwietnia 2008 r. pomiędzy pozwanym a (...) Bank S.A., będącym poprzednikiem prawnym (...) Bank S.A. Podała, że z uwagi na rażące naruszenie umowy przez pozwanego w części dotyczącej warunków spłaty, przedmiotowa umowa została wypowiedziana. Wskazała, że na podstawie umowy o przelew wierzytelności z dnia 24 stycznia 2014 r. strona powodowa nabyła od poprzedniego wierzyciela wierzytelność wobec pozwanego wraz z prawem do naliczania odsetek. Podała, że dochodzi należności w kwocie 6 138,44 zł, która stanowi niespłacony kapitał. Wskazała również, że poprzedni wierzyciel w związku z nieuregulowaniem przez pozwanego zobowiązań wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, a następnie uzyskał klauzulę wykonalności i skierował sprawę na drogę postępowania egzekucyjnego, jednakże prowadzone postępowanie nie doprowadziło do wyegzekwowania należności. Wskazała, że przesłała pozwanemu informację o zmianie wierzyciela oraz wezwała go do dobrowolnej zapłaty.

W dniu 12 listopada 2015 r. Referendarz w Sądzie Rejonowym w Kłodzku, sygn. akt I(...) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, nakazując pozwanemu T. D. zapłacić na rzecz strony powodowej kwotę 6 138,44 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 4 listopada 2015 r. oraz kwotę 1 279,50 zł tytułem kosztów procesu.

Powyższy nakaz zapłaty pozwany zaskarżył w całości. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 kwietnia 2008 pozwany T. D. zawarł z (...) Bank S.A. z siedzibą w K. umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...). Na podstawie powyższej umowy Bank udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 9 263,14 zł na zasadach określonych w Regulaminie udzielania kredytów konsumpcyjnych gotówkowych oraz na warunkach określonych w przedmiotowej umowie na okres od 4 kwietnia 2008 r. ze spłatą do dnia 10 kwietnia 2010 r. (§ 1 umowy). Kredytobiorca zobowiązał się dokonywać, w okresie objętym umową, spłaty kredytu wraz z odsetkami w równych miesięcznych ratach kapitałowo – odsetkowych, płatnych 10 dnia każdego miesiąca, w wysokości 448,70 zł , z tym zastrzeżeniem, że pierwsza rata będzie ratą wyrównawczą, a jej wartość nie będzie wyższa niż 471,70 zł (§ 2 umowy).

Zgodnie z § 9 pkt 2 umowy w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielania kredytu Bank może obniżyć kwotę przyznanego kredytu albo wypowiedzieć umowę kredytu.

/ dowód: umowa kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) z 04.04.2008 r., k. 42 – 45/

W związku z powstaniem zaległości w spłacie kredytu – pismem z dnia 22 kwietnia 2009 r. (...) Bank S.A. w K. wypowiedział pozwanemu powyższą umowę kredytu z dnia 4 kwietnia 2008 r., z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia. Jednocześnie Bank wskazał, że zaległość z tytułu powyższej umowy obejmuje: kwotę 1 164,61 zł tytułem należności kapitałowej, 213,51 zł – odsetki umowne 27,49 zł - odsetki za opóźnienie naliczone do dnia 31 marca 2009 r.

/ dowód: wypowiedzenie umowy kredytu z 22.04.2009 r., k. 47/

Postanowieniem z dnia 12 maja 2010 r., sygn. akt (...), Sąd Rejonowy w Kłodzku nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...), wystawionemu w dniu 27 kwietnia 2010 r. przez (...) Bank S.A. z siedzibą w W. przeciwko dłużnikowi T. D., na mocy którego dłużnik winien zapłacić wierzycielowi (...) Bank S.A. z siedzibą w W. kwotę 7 649,98 zł z odsetkami umownymi liczonymi wg stopy procentowej dla kredytów przeterminowanych wynoszącej czterokrotność kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, która w dniu wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego wynosi 20,00% w stosunku rocznym, od dnia 28 kwietnia 2010 r. od kwoty 6 138,44 zł z ograniczeniem odpowiedzialności do kwoty 18 526,28 zł wraz z kosztami postępowania w kwocie 127 zł.

/dowód : bankowy tytuł egzekucyjny z 27.04.2010 r., k. 46; postanowienie SR w Kłodzku z 12.05.2010 r., sygn. akt (...), k. 46 verte/

W dniu 24 stycznia 2014 r. pomiędzy (...) Bank S.A. z siedzibą w W., a A. (...) z siedzibą w W. została zawarta umowa przelewu wierzytelności nr (...), na mocy której Bank przeniósł na stronę powodową wierzytelność przysługującą mu wobec pozwanego z tytułu umowy kredytu z dnia 4 kwietnia 2008 r., przedmiotem sprzedaży była wierzytelność obejmująca należność główną w kwocie 6 138,474 zł wraz z odsetkami, co do której postanowieniem z dnia 12 maja 2010 r., nadano klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu (sygn. akt (...)).

/dowód: umowa przelewu wierzytelności z 24.01.2014 r. wraz z załącznikiem nr 1 do powyższej umowy, k. 14 – 21/

Pismem z datą 24 stycznia 2014 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. poinformował pozwanego o zawarciu powyższej umowy cesji wierzytelności.

Pismem z dnia 24 lutego 2014 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 13 047,08 zł, obejmującej: kapitał w kwocie 6 138,44 zł, odsetki karne na dzień 30 listopada 2013 r. – 5 846,75 zł, odsetki umowne – 370,42 zł, koszty – 438,53 zł, odsetki do dnia 3 marca 2014 r. – 252,94 zł.

/dowód: zawiadomienie z 24.01.2014 r., k. 39; pismo z 24.02.2014 r., k. 40; odpis z (...) Bank S.A. z siedzibą w W., k. 22 - 28/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu z uwagi na skutecznie podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia.

Pozwany T. D. nie kwestionował, że łączyła go z poprzednikiem prawnym strony powodowej (...) Bank S.A. z siedzibą w W. umowa kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) zawarta 4 kwietnia 2008 roku.

Przepis art. 513 § 1 k.c. stanowi, że dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. Zgodnie natomiast z art. 117 § 1 kc z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu zaś §2 w/w przepisu stanowi, że po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia chyba, że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata (art. 118 kc), zaś bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 120 § 1 kc).

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 12 listopada 2015 r. podniósł zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego przez stronę powodową, który to zarzut – skutecznie podniesiony – powoduje, że roszczenie już nie może być skutecznie dochodzone i dotyczy to nie tylko roszczenia głównego, ale i odsetek za opóźnienie. Termin przedawnienia roszczenia w przedmiotowej sprawie wynosi trzy lata, gdyż zarówno strona powodowa, jak i zbywca wierzytelności (...) Bank S.A. z siedzibą w W. są niewątpliwie przedsiębiorcami, prowadzącymi działalność gospodarczą. W orzecznictwie Sądu Najwyższego (vide: wyrok SN z 2.04.2008r. – II CSK 302/07) ugruntowane jest stanowisko, że do zastosowania trzyletniego terminu przedawnienia nie jest wymagane, aby obie strony stosunku prawnego, z którego wywodzi się roszczenie majątkowe, prowadziły działalność gospodarczą i wystarczy, że działalność gospodarczą prowadzi tylko strona dochodząca roszczenia, które wiąże się z tą działalnością.

Wierzytelność dochodzona przez powoda wynika z umowy z dnia 4 kwietnia 2008 roku zawartej z bankiem – jako przedsiębiorcą – a zatem z uwagi na trzyletni termin przedawnienia, wierzytelność nabyta przez stronę powodową w drodze cesji uległa w całości przedawnieniu. Umowa kredytu z dnia 4 kwietnia 2008 roku łącząca pozwanego z pierwotnym wierzycielem ( (...) Bank S.A. z siedzibą w K.) została wypowiedziana pozwanemu pismem z dnia 22 kwietnia 2009 roku z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia. Jednakże jak wynika z zebranego materiału dowodowego, tj. załącznika do umowy cesji wierzytelności, postanowieniem z dnia 12 maja 2010 roku nadano klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przeciwko pozwanemu (sygn. akt (...)). Sąd uznał zatem, że w dniu wydania ww. postanowienia, tj. dnia 12 maja 2010 roku roszczenie strony powodowej stało się wymagalne. Zatem przedawnienie roszczeń strony powodowej, przy uwzględnieniu 3 – letniego terminu przedawnienia, nastąpiło w dniu 12 maja 2013 roku, zaś pozew w niniejszej sprawie został wniesiony dopiero w dniu 6 listopada 2015 roku, a więc po upływie terminu przedawnienia.

Nadto wskazać należy, iż pojęcie wymagalności roszczenia z art. 120 § 1 k.c. nie zostało zdefiniowane przez żaden przepis kodeksu cywilnego i przyjmuje się, że w świetle w/w przepisu przez wymagalność roszczenia powinno się rozumieć dzień, w którym dłużnik może spełnić świadczenie w sposób zgodny z treścią zobowiązania, zaś wierzyciel może postawić skuteczne żądanie, aby dłużnik uczynił niezwłocznie zadość jego roszczeniu. Jednocześnie wskazać należy, że strona powodowa nie wykazała, aby nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia (art. 123 §1 k.c. w zw. z art. 6 k.c.) jak również nie wykazała, by opóźnienie w dochodzeniu roszczenia spowodowane zostało postępowaniem pozwanego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, by zgłoszony zarzut przedawnienia w sprawie był nadużyciem prawa, o którym mowa w art. 5.k.c. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika także wbrew twierdzeniu pozwu, by było prowadzone w stosunku do pozwanego postępowanie egzekucyjne należności dochodzonych pozwem. Strona powodowa nie dołączyła bowiem żadnych dowodów na tą okoliczność. Również sama cesja (przelew) wierzytelności nie powoduje przerwania biegu przedawnienia.

Mając powyższe na uwadze i uznając podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia za skuteczny względem strony powodowej, Sąd powództwo w całości oddalił.