Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 166/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Przysusze II Wydział Karny

w składzie :

Przewodniczący : SSR Nina Kober

Protokolant : sekr. sąd. Wiesława Pająk

Prokurator: Jarosław Zajkowski

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2014 roku, 15 października 2014 roku, 16 stycznia 2015 roku sprawy

1. Ł. S. syna K. i J. z d. G., urodzonego (...) w W.

2. M. K. (1) syna J. i T. z d. K., urodzonego (...) w W.

oskarżonych o to, że:

I. w dniu 19 grudnia 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z terenu firmy (...) zabrali w celu przywłaszczenia 1200 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) o łącznej wartości 2160 zł na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk

II. daty bliżej nieustalonej 3 lub 4 stycznia 2014 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z terenu firmy (...) zabrali w celu przywłaszczenia 1200 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) o łącznej wartości 2160 zł na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk

III. w dniu 24 stycznia 2014 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z terenu firmy (...) zabrali w celu przywłaszczenia 1250 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) o łącznej wartości 1750 zł na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk

IV. daty bliżej nieustalonej w sierpniu 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z terenu firmy (...) zabrali w celu przywłaszczenia 1250 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) o łącznej wartości 1750 zł na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk

V. daty bliżej nieustalonej we wrześniu 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z terenu firmy (...) zabrali w celu przywłaszczenia 1200 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) o łącznej wartości 2160 zł na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk

VI. daty bliżej nieustalonej w październiku 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z terenu firmy (...) zabrali w celu przywłaszczenia 1250 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) o łącznej wartości 1750 zł na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk

VII. daty bliżej nieustalonej w listopadzie 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z terenu firmy (...) zabrali w celu przywłaszczenia 1200 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) o łącznej wartości 2160 zł na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk

3. C. Ż. syna M. i G. z d. O., urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

I. daty bliżej nieustalonej w październiku 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) zakupił od M. K. (1) oraz Ł. S. 1250 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) za kwotę 1000 zł, wiedząc, iż pochodzi on z kradzieży na szkodę A. K., przy czym czyn ten popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 291§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

II. daty bliżej nieustalonej 3 lub 4 stycznia 2014 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) zakupił od M. K. (1) oraz Ł. S. 1200 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) za kwotę 1300 zł, wiedząc, iż pochodzi on z kradzieży na szkodę A. K., przy czym czyn ten popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 291§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

4. M. K. (2) syna T. i I. z d. W., urodzonego (...) w R.

oskarżonego o to, że:

I. daty bliżej nieustalonej w sierpniu 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) zakupił od M. K. (1) oraz Ł. S. 1250 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) za kwotę 1000 zł, wiedząc, iż pochodzi on z kradzieży na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 291§1 kk

II. daty bliżej nieustalonej we wrześniu 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) zakupił od M. K. (1) oraz Ł. S. 1200 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) za kwotę 1300 zł, wiedząc, iż pochodzi on z kradzieży na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 291§1 kk

III. daty bliżej nieustalonej w grudniu 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) zakupił od M. K. (1) oraz Ł. S. 1200 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) za kwotę 1300 zł, wiedząc, iż pochodzi on z kradzieży na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 291§1 kk

5. D. G. syna M. i Z. z d. G., urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

I. daty bliżej nieustalonej w listopadzie 2013 r. w msc. S. gm. W. woj. (...) zakupił od M. K. (1) oraz Ł. S. 1200 kg nawozu sztucznego azotowego o nazwie (...) za kwotę 1300 zł, wiedząc, iż pochodzi on z kradzieży na szkodę A. K.

tj. o przestępstwo z art. 291§1 kk

I. uznaje Ł. S. i M. K. (1) za winnych popełnienia zarzucanych im czynów i za to za każdy z nich na podstawie art. 278§1 kk oraz art. 33§1, 2 i 3 kk wymierza im karę po 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze po 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł (dziesięć złotych),

II. na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 i 2 kk orzeczone kary pozbawienia wolności i grzywny łączy i wymierza im karę łączną po 2 (dwa) lata pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze po 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł (dziesięć złotych),

III. na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat próby,

IV. na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonych Ł. S. i M. K. (1) obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę solidarnie na rzecz A. K. kwoty 12140 zł (dwunastu tysięcy stu czterdziestu złotych),

V. uznaje C. Ż. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to za każdy z nich na podstawie art. 291§1 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje go, a na podstawie art. 291§1 kk wymierza mu karę po 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności,

VI. na podstawie art. 85 kk i art. 86§1kk orzeczone kary pozbawienia wolności łączy i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

VII. na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 4 (czterech) lat próby,

VIII. na podstawie art. 71§1 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk orzeka wobec oskarżonego karę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć złotych) każda,

IX. uznaje M. K. (2) za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to na podstawie art. 291§1 kk wymierza mu za każdy z nich karę po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

X. na podstawie art. 85 kk i art. 86§1kk orzeczone kary pozbawienia wolności łączy i wymierza mu karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

XI. na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby,

XII. na podstawie art. 71§1 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk orzeka wobec oskarżonego karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć złotych) każda,

XIII. uznaje D. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 291§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

XIV. na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat próby,

XV. na podstawie art. 71§1 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk orzeka wobec oskarżonego karę 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć złotych) każda,

XVI. na podstawie art. 63§1 kk zaliczyć okres zatrzymania oskarżonego Ł. S. w dniach od 25 do 26 stycznia 2014 roku, oskarżonego M. K. (1) w dniach od 25 do 27 stycznia 2014 roku na poczet wymierzonej im kary grzywny, stwierdzając, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny i uznając wymierzoną karę grzywny za wykonaną w stosunku do Ł. S. w ilości 4 (czterech), a w stosunku do M. K. (1) w ilości 6 (sześciu) stawek dziennych grzywny,

XVII. na podstawie art. 230§2 kpk orzeka zwrot na rzecz B. K. dowodów rzeczowych w postaci 25 (dwudziestu pięciu) worków nawozu (...) i 23 (dwudziestu trzech) worków nawozu (...),

XVIII. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego Ł. S. i M. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę po 508 zł (pięćset osiem złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem opłaty,

XIX. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego C. Ż. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 318 zł (trzystu osiemnastu złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym 260 zł (dwieście sześćdziesiąt złotych) tytułem opłaty,

XX. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego M. K. (2) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 338 zł (trzystu trzydziestu ośmiu złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym 280 zł (dwieście osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty,

XXI. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego D. G. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 238 zł (dwustu trzydziestu ośmiu złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 166/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W msc. S. nr 110 gm. W. A. K. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) R. K. w zakresie sprzedaży detalicznej nawozu i pasz. Towar składowany był na placu, który był ogrodzony i do którego prowadziła brama (wyjaśnienia Ł. S. k. 245-247, 250, zeznania D. K. (1) k. 268-269, wyjaśnienia M. K. (1) k. 247-250, zeznania A. K. k. 254-255, protokół oględzin k. 11-13, dokumentacja fotograficzna k. 100-103).

W sierpniu 2013 roku Ł. S. i M. K. (1) wpadli na pomysł dokonania kradzieży nawozu z firmy (...). Mężczyźni ci zamieszkiwali w S. i wiedzieli, że nawozy składowane są pod gołym niebem, ponieważ wcześniej pomagali A. K. przy rozładunku towaru.

W sierpniu 2013 roku, daty bliżej nieustalonej udali się oni na plac, gdzie składowano nawozy, po czym, po uprzednim zdjęciu bramy z zawiasów, wynieśli stamtąd 1250 kg nawozu Mocznik o wartości 1750 zł.

Kolejny raz wskazani mężczyźni na plac udali się we wrześniu 2013 roku, daty bliżej nieustalonej, skąd, po uprzednim zdjęciu bramy z zawiasów, zabrali 1200 kg nawozu P. 8 o wartości 2160 zł, następnie w październiku 2013 roku, daty bliżej nieustalonej, kiedy to w ten sam sposób, co poprzednio wynieśli 1250 kg Mocznika o wartości 1750 zł i listopadzie 2013 roku, daty bliżej nieustalonej, kiedy zabrali 1200 kg nawozu P. 8 o wartości 2160 zł.

W dniu 19 grudnia 2013 roku około godz. 20.00 Ł. S. i M. K. (1) ponownie udali się na skład, zdjęli bramę z zawiasów, po czym wynieśli 1200 kg nawozu P. 8 w workach po 50 kg o łącznej wartości 2160 zł.

Kolejny raz Ł. S. i M. K. (1) poszli na skład 3 lub 4 stycznia 2014 roku daty bliżej nieustalonej, skąd ponownie wynieśli 1200 kg nawozu P. 8, które znajdowały się w workach po 50 km o łącznej wartości 2160 zł (cz. wyjaśnienia Ł. S. k. 245-247, 250, wyjaśnienia M. K. (1) k. 247-250, zeznania D. K. (1) k. 268-269, cz. zeznania K. S. k. 271-272, zeznania A. K. k. 254-255, protokół oględzin k. 11-13, dokumentacja fotograficzna k. 100-103, płyta CD k. 192, 205).

Ł. S. i M. K. (1) ukradziony nawóz sprzedawali znajomym sobie mężczyznom, z którymi umawiali się telefonicznie, po czym dzielili się otrzymanymi pieniędzmi. Kupcami tymi byli m.in. M. K. (2) i C. Ż.. Pierwszy z mężczyzn kupna nawozu dokonał w sierpniu 2013 r. daty bliżej nieustalonej, we wrześniu 2013 r. daty bliżej nieustalonej i w grudniu 2013 r. daty bliżej nieustalonej, zaś drugi w październiku 2013 r. daty bliżej nieustalonej i 3 lub 4 stycznia 2014 r. daty bliżej nieustalonej. Za każdym razem przedmiotem sprzedaży była cała paleta nawozu Mocznik lub P. 8 w workach po 50 kg, łącznie 1250 kg lub 1200 kg, za którą cena w zależności od rodzaju nawozu wynosiła 1000 zł lub 1300 zł. Do transakcji dochodziło późnym wieczorem, na drodze, w zaciemnionym miejscu przy posesji M. K. (1) i placu firmy (...). Nabywcy przyjeżdżali samochodami z przyczepką bądź zabierali załadowaną już przyczepkę, którą następnie zwracali. Kupujący wiedzieli o tym, iż nawóz jest kradziony (cz. wyjaśnienia Ł. S. k. 245-247, 250, cz. wyjaśnienia M. K. (1) k. 247-250, płyta CD k. 192).

Ponieważ Ł. S. i M. K. (1) zabrakło pieniędzy, które uzyskali ze sprzedaży zabranego nawozu, postanowili, że kolejny raz dokonają kradzieży nawozu. M. K. (1) stwierdził, że nie ma chętnego do kupna nawozu, dlatego nawóz ten miał zostać przewieziony do stodoły Ł. S.. Ten ostatni pożyczył od D. L. taczki, za pomocą których Ł. S. przewiózł paletę (1250 kg) nawozu Mocznik o wartości 1750 do swojej stodoły. Następnie zadzwonił do M. K. (1), aby ten pomógł mu założyć na zawiasy uprzednio zdjętą przez niego bramę. Po założeniu bramy mężczyźni rozeszli się do domów (wyjaśnienia Ł. S. k. 245-247, 250, wyjaśnienia M. K. (1) k. 247-250, zeznania D. K. (1) k. 268-269, cz. zeznania K. S. k. 271-272, zeznania D. L. k. 161-162, zeznania A. K. k. 254-255, protokół oględzin k. 3-5, 11-13, dokumentacja fotograficzna k. 100-103, płyta CD k. 192, 205).

C. Ż. ma 32 lata, jest żonaty i ma 2 dzieci. Z wykształcenia jest mechanikiem samochodowym, posiada gospodarstwo rolne z zabudowaniami, dom o pow. 50 m. kw i samochód V. (...) z 1988 r. C. Ż. był karany (dane o osobie k. 70, dane o karalności k. 107-108, odpis wyroku k. 168-170, 184-185, 186).

M. K. (2) ma 35 lat, jest żonaty i ma 5 dzieci. Z wykształcenia jest mechanikiem samochodowym, posiada samochód osobowy F. (...) z 1999 r. M. K. (2) nie był karany (dane o osobie k. 99, dane o karalności k. 175).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o całokształt zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności w oparciu o cz. wyjaśnienia Ł. S. k. 245-247, 250, cz. wyjaśnienia M. K. (1) k. 247-250, zeznania D. K. (1) k. 268-269, zeznania D. L. k. 161-162, cz. zeznania K. S. k. 271-272, zeznania A. K. k. 254-255, protokół oględzin k. 3-5, 11-13, dokumentację fotograficzną k. 100-103, dane o osobie k. 70, dane o karalności k. 107-108, odpis wyroku k. 168-170, 184-185, 186, dane o osobie k. 99, dane o karalności k. 175, płytę CD k. 192, 205.

W czasie postepowania przygotowawczego C. Ż. nie przyznał się do zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że zna Ł. S. i M. K. (1), ale nie utrzymuje z nimi bliższych kontaktów. Wskazał, że mężczyźni ci proponowali mu zakup nawozu, ale odmówił. Zaprzeczył, by jeździł z M. K. (1) do miejsca zamieszkania swoich rodziców, gdzie woziłby zakupiony nawóz (wyjaśnienia C. Ż. k. 68-69).

W czasie konfrontacji z M. K. (1) C. Ż. wyjaśnił, że pozostaje z nim w konflikcie, ponieważ kiedyś w czasie kontroli policji nie chciał podać nieprawdy tj., że to on kierował samochodem, gdy w rzeczywistości kierował nim nietrzeźwy M. K. (1), o co miał on później do niego pretensje (wyjaśnienia C. Ż. k. 142).

W czasie konfrontacji z Ł. S. C. Ż. podał, że jest przez niego pomawiany, ponieważ namówił go do składania wyjaśnień takiej treści M. K. (1), z którym jest on w konflikcie (wyjaśnienia C. Ż. k. 144).

Przed Sądem C. Ż. dodał, że M. K. (1) kupił od niego samochód, po czym wydzwaniał do niego z pretensjami odnośnie tego zakupu. Wskazał, że w 2013 r. posiadał czarnego V. (...) (wyjaśnienia C. Ż. k. 252-253).

W czasie pierwszego przesłuchania M. K. (2) nie przyznał się do zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że osobiście zna M. K. (1), z którym pracował kiedyś w jednej firmie tj. D. (...). Aktualnie nie jest z nim w dobrych stosunkach, ponieważ dał koledze pieniądze na zakup zboża, którego ten nie dostarczył, nie oddając równocześnie pieniędzy. Podał, że Ł. S. zna jedynie z widzenia i nie wie, dlaczego jest pomawiany (wyjaśnienia M. K. (2) k. 97-98).

W czasie konfrontacji z M. K. (1) i Ł. S. M. K. (2) zaprzeczył, by kupował nawóz (wyjaśnienia M. K. (2) k. 113, 117).

Przed Sądem M. K. (2) dodał, że posiada gospodarstwo rolne o pow. 9 ha. Kiedyś kupował nawozy u A. K., teraz zaś kupuje u P. B. w Z. (wyjaśnienia M. K. (2) k. 250-251).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych C. Ż. i M. K. (2), ponieważ ich zeznania stoją w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym, któremu Sąd dał wiarę.

Jak wskazał M. K. (1), o dokonywanych przez niego i Ł. S. kradzieżach nikt nie wiedział, ponieważ nikomu o tym nie mówił. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że w czasie transakcji poza sprzedającym i kupującym nie było osób trzecich. Ponieważ wszyscy trzej oskarżeni, którzy mieli zarzuty, związane z kupnem nawozu nie przyznawali się do winy, siłą rzeczy ustalenia w tym zakresie dokonane zostały w oparciu o wyjaśnienia sprzedających tj. Ł. S. i M. K. (1). Oskarżeni ci od początku twierdzili, że do kradzieży dochodziło, kiedy potrzebowali pieniędzy (kradzieży dokonywali w tym celu) i skradziony nawóz tj. łącznie 6 palet Mocznika i P. 8 sprzedali.

Pierwotnie Ł. S. twierdził, że wszystkim zajmował się współoskarżony M. K. (1), on zaś nie znał kupca. Opisywał jego wygląd, podawał markę samochodu (ciemny V. (...) z przyczepką), którym miał przyjechać, zaprzeczał jednak, by sam był uczestnikiem transakcji sprzedaży nawozu. Wskazywał, że nabywca, którego opisał, dokonał kupna w grudniu 2013 r. i potem w styczniu 2014 r., co wie od M. K. (1), ale także z własnym obserwacji, ponieważ obserwował wszystko przez okno swojego domu. Jak wyjaśnił Ł. S., M. K. (1) ładował nawóz z tym przybyłym mężczyzną.

W czasie swoich wyjaśnień M. K. (1) podał, że w sierpniu 2013 roku, po kradzieży, zadzwonił do wcześniej umówionego znajomego M. K. (2). Mężczyzna ten podjechał pod skład samochodem z przyczepką dwuosioową i razem załadowali paletę Mocznika, za który dostali 1000 zł. M. K. (1) wyjaśnił, że M. K. (2) kupił jeszcze dwie palety P. 8, ukradzione we wrześniu i grudniu 2013 r. Jak wskazał, wynosili z kolegą nawóz we wnękę, po czym podjeżdżał klient i zabierał nawóz. Dodał, że po jednej palecie P. 8, w styczniu 2014 r. i Mocznika, w październiku 2013 r. kupił także C. Ż. zam. Radom, który zapłacił odpowiednio 1000 zł i 1300 zł. Oskarżony wyjaśnił, że kupiec ten ma rodziców ze S., a ożenił się gdzieś w K., gdzie zawoził z nim nawóz swoim samochodem. Była to druga transakcja, ponieważ nawóz z pierwszej C. Ż. zabrał sam, chyba O..

Fakt dwukrotnej sprzedaży nawozu C. Ż., a trzykrotnej M. K. (2), M. K. (1) potwierdził w czasie składania kolejnych wyjaśnień.

M. K. (1) potwierdził fakt sprzedaży nawozu K. także w czasie z nim konfrontacji. Podał, że kiedyś pracowali razem w Drut-P. w Garnie, a po kradzieży kolega kupował nawóz, przyjeżdżając po niego samochodem z podpiętą przyczepką. W czasie konfrontacji z Ł. S. wyjaśnił, że to on załatwiał klientów, ale kolega był przy załadunku i wypłacie pieniędzy. Podczas tej samej czynności procesowej Ł. S. potwierdził, że nawóz sprzedawany był M. K. (2), którego zna z widzenia, a który kupił 3 palety chyba Mocznika. Oskarżony podał, że chyba 3 palety sprzedali też C. Ż. ze S.. Jak wskazał, mężczyzna ten miał jakieś problemy z prawem, dlatego „nie chciał go wsypać”. Oskarżony wyjaśnił, że Ż. zabrał nawóz pożyczoną od K. przyczepką. Była ona załadowywana, po czym kupujący podpinał ją do swojego samochodu i odjeżdżał, oddając ją opróżnioną. Przyczepkę tę kupujący zabierali od M. K. (1) z posesji i wiedzieli, że nawóz jest kradziony. Ł. S. potwierdził te wyjaśnienia w czasie konfrontacji z M. K. (2).

Zapytany o swoje pierwotne wyjaśnienia, Ł. S. wyjaśnił, że nie chciał „wsypać” kolegów, którzy kupili kradziony nawóz, dlatego złożył wyjaśnienia takiej treści.

W dniu 21 lutego 2014 r. M. K. (1) odwołał swoje wcześniejsze wyjaśnienia w części, w której twierdził, że nawóz kupował od niego C. Ż.. Podał, że pierwotnie tak twierdził, bo „miał na niego złość za dawne sprawy”, a nawóz wysiał na swoim polu.

Przesłuchiwany w tym samym dniu, choć nieco później, Ł. S. wyjaśnił, że C. Ż. dwukrotnie kupił nawóz, zabierając przyczepkę M. K. (1), którą wcześniej załadowywali nawozem.

Na rozprawie Ł. S. wyjaśnił, że C. Ż. jest niewinny, nie kupował nawozu i nie wie, skąd jego nazwisko wzięło się w sprawie. Jak podał, mówił wcześniej, że nawóz kupił Ż., ponieważ kazał mu tak mówić M. K. (1). Do transakcji dochodziło na drodze koło posesji K., gdzie kupiec zabierał załadowaną nawozem przyczepkę.

Na rozprawie M. K. (1) zaprzeczył, by C. Ż. kupował od niego nawóz. Wskazał, że wszystkie okoliczności sprzedaży wymyśli, a posądził kolegę, ponieważ Ż. sprzedał mu samochód, który później bardzo się psuł, miał też do niego pretensje o to, że ten 12 lat temu w czasie kontroli policji nie przesiadł się na jego miejsce. Podał, że nie mówili kupującym, że nawóz jest kradziony. Do transakcji dochodziło w zaułku koło podwórka, przy bramie do składu (...), gdzie jest bardzo ciemno.

Odnosząc się ogólnie do wyjaśnień Ł. S. i M. K. (1) należy stwierdzić, że ulegały one zmianom, w zależności od okoliczności. M. K. (1) od początku podawał, że nawóz kupił od niego M. K. (2) (trzykrotnie) i C. Ż. (dwa razy). Wyjaśnienia te podtrzymywał w czasie kolejnych przesłuchań i konfrontacji aż do 21 lutego 2014 r., kiedy w czasie konfrontacji z C. Ż. wycofał się z uprzednio złożonych odnośnie w/w wyjaśnień. Na rozprawie dodał, że był z nim skonfliktowany, ponieważ Ż. sprzedał mu wadliwy samochód, a ponadto 12 lat temu stracił przez niego prawo jazdy. Ł. S. początkowo nie podawał danych personalnych nabywców nawozu, by potem wskazywać na M. K. (2) i C. Ż., podając równocześnie inne, od wskazywanych przez M. K. (1), daty zakupu, liczbę zakupów przez poszczególne osoby czy też sposób przeprowadzania transakcji. Oczywiście wskazane rozbieżności nie umknęły uwagi Sądu, nie są one jednak tego rodzaju, by całkowicie dyskwalifikowały wyjaśnienia Ł. S. i M. K. (1) tj. co do samej sprzedaży nawozu, jak i osób kupujących. Zauważyć trzeba, że do kradzieży dochodziło przez okres pół roku, nawóz sprzedawano w różnych okolicznościach i różnym osobom, w wyjaśnieniach mogły zatem powstać rozbieżności. Ponieważ wyjaśnienia M. K. (1) są najbardziej konsekwentne, dlatego też to właśnie one stały się podstawą orzekania, zaś wyjaśnienia Ł. S. tylko w takim zakresie, w jakim są zgodne z wyjaśnieniami M. K. (1). Wskazać należy, że w pewnym momencie M. K. (1) zmienił wyjaśnienia i zaprzeczył, by C. Ż. kupował od niego nawóz, a za nim po pewnym czasie zdanie zmienił też Ł. S.. W tym zakresie Sąd nie dał wiary oskarżonym, przyjmując, iż pierwsze zeznania M. K. (1) są najbardziej logiczne i wiarygodne. Późniejsze twierdzenie, że M. K. (1) był skonfliktowany z C. Ż., dlatego go pomówił jest w ogóle niewiarygodne. Oskarżony wskazywał na konflikty z samochodem, powoływał się także na sprawę sprzed 12 lat, która w ocenie Sądu nie była przyczyną aż tyle lat trwającej nienawiści, skoro M. K. (1) kilka lat temu kupił dla swojej żony od C. Ż. samochód. W ocenie Sądu zmiana prezentowanego stanowiska wynika jedynie z tego, że oskarżony Ż. był już karany i wydanie kolejnego wyroku w jego sytuacji z pewnością nie wpłynie na nią korzystnie. Zmianę tę należy więc rozpatrywać w kontekście chęci pomocy koledze. Dodać trzeba, że widać to w wyjaśnieniach sprawców kradzieży, z których drugi tj. Ł. S., w czasie, kiedy pierwszy wycofuje się ze złożonych wyjaśnień, cały czas podtrzymuje swoje, także odnośnie osoby C. Ż., i dopiero po pewnym czasie je zmienia. Sąd nie dał wiary tej wersji także dlatego, że poza wątpliwymi, jako przyczyny pomówień, konfliktami, M. K. (1) nie wskazał zupełnie, co też się takiego zmieniło, że nagle stwierdził, że przestanie niesłusznie pomawiać kolegę. Jest to tym bardziej zastanawiające, że Ł. S. na samym początku wprost powiedział, że pierwotnie nie mówił o osobach kupców, nie chciał bowiem nikomu zaszkodzić, zwłaszcza, że słyszał, że C. Ż. ma problemy z prawem. Mając to na względzie Sąd uznał, że wyjaśnienia C. Ż. i M. K. (2) jako sprzeczne z wyjaśnieniami M. K. (1) i Ł. S. w części, w której zasługują one na wiarę, stanowią przyjętą przez oskarżonych linię obrony. Podkreślić trzeba, że kradzieże dokonywane były w celu zdobycia jakichś pieniędzy, Sąd nie dał więc wiary w to, iż skradziony nawóz został wysiany na pole, zwłaszcza, że jak wynika z wyjaśnień, M. K. (1) i Ł. S. nie prowadzą zbyt intensywnie gospodarstw rolnych.

W sprawie przeprowadzono szereg przeszukań. W ich toku na posesji Ł. S. ujawniono paletę nawozu, nawóz ujawniony został także (25 worków o wadze 25 kg Mocznika i 23 worki o wadze 50 kg P. 8) na posesji B. K. w (...), który jest teściem C. Ż.. Przesłuchany na tę okoliczność B. K. zeznał, że posiada gospodarstwo rolne, a ściślej posiada je jego córka, której pomaga, ziemię ma też mąż jego innej córki- C. Ż., nigdy nie przywoził on jednak do niego nawozu. Okoliczności te potwierdziła B. Ż., choć z jej wypowiedzi wynika, że nie zajmuje się gospodarstwem, a zajmuje się tym jej ojciec. Świadek M. Ż. zeznał, że posiada pole, jak też posiada je jego syn C.. Podał, że nie używa nawozów sztucznych, a syn w 2013 r. nie uprawiał pola. Zaprzeczył, by syn kiedykolwiek przywoził do niego nawozy sztuczne czy pożyczał od niego przyczepkę. Sąd dał częściowo wiarę świadkom tj. odnośnie posiadanego pola czy sposobu jego nawożenia, nie dał im jednak wiary w części, z której wynika, iż C. Ż. nie wysiewał żadnego nawozu bądź też takowego im nie przywoził. Zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości, że C. Ż. kupił dwie palety nawozu, z pewnością zatem albo sam go spożytkował albo zrobili to członkowie jego rodziny. Na marginesie należy zaznaczyć, iż ponieważ nie ma pewności, że nawóz, który został zabezpieczony w zabudowaniach B. K. pochodzi akurat z kradzieży, a nie stanowi przedmiot zakupu, dlatego orzeczono o jego zwrocie.

W sprawie przesłuchany został też D. K. (2)-brat oskarżonego, który zeznał, że M. K. (2) posiada pole, nie wie on jednak nic na temat zakupu przez niego nawozu, brat nigdy nie oferował mu także żadnego nawozu. Sąd dał wiarę świadkowi, ponieważ jego zeznania były logiczne i jasne, nadto nie były sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, któremu Sąd dał wiarę.

Przesłuchany na okoliczność znalezionego na jego posesji nawozu K. S. stwierdził, że niemożliwością jest, by z terenu składu (...) został ukradziony nawóz, ponieważ teren ogrodzony jest płotem i bramą. Zeznał, że do dziś nie dowiedział się niczego od syna. Sąd dał wiarę świadkowi tylko częściowo tj. w części, w której przyznał, że na jego posesji znajdował się nawóz, który nie był jego własnością, odmówił mu jednak wiary w pozostałym zakresie. Wyrażane przez świadka wątpliwości odnośnie możliwości dokonania kradzieży ze składu, pozostają w jawnej sprzeczności z wyjaśnieniami jego syna i M. K. (1), którzy opisali, w jaki sposób dokonywali kradzieży.

W toku postępowania przewijał się wątek posiadanych samochodów i przyczepek, którymi można byłoby zabrać ponad tonę nawozu. Oskarżeni, jak też zeznający członkowie ich rodzin podawali, że przyczepek takich nie mają. Zdaniem Sadu fakt posiadania bądź nie przyczepki nie ma wpływu na poczynione ustalenia. Kwestia możliwości jej pożyczenia nie tylko od członków rodziny pozostaje poza możliwościami weryfikacji, okoliczność ta zdaje się zresztą nie mieć tak wielkiego znaczenia, jak przypisywała jej obrona, w kontekście wyjaśnień sprzedawców, którzy wyjaśnili, że nawóz ładowany był także na przyczepkę M. K. (1), która po opróżnieniu do niego wracała.

W sprawie C. Ż. (ściślej, jego obrońca) wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii lekarza biegłego ortopedy na okoliczność ustalenia czy oskarżony z posiadanymi urazami kręgosłupa mógł dźwigać 50 kg worki nawozu. Sąd oddalił wniosek jako zmierzający do przedłużenia postepowania, zwłaszcza, że z wyjaśnień współoskarżonych wynikało, że nie tylko kupcy ładowali nawóz na przyczepki, ale mieli znaczną pomoc sprzedawców. Zdaniem Sądu, co wynika z doświadczenia życiowego, worek o wadze 50 kg nie jest dla młodego mężczyzny żadnym ciężarem.

Wskazać też należy na liczne połączenia telefoniczne pomiędzy M. K. (1) a nabywcami nawozu, co wynika z dostarczonych przez operatorów telefonii komórkowej danych, którym Sąd dał wiarę. W ocenie Sądu świadczy to o tym, iż mężczyźni ci pozostawali w stałym kontakcie, nie jest więc prawdą, że byli skłóceni.

W ocenie powyższe okoliczności jednoznacznie wskazują na to, iż oskarżeni C. Ż. i M. K. (2) dopuścili się zarzucanych im czynów. Zdaniem Sądu w ich świetle fakt, iż nie znaleziono na ich posesjach nawozów nie przeczy ich sprawstwu. Nie przeczy temu też nabywanie nawozu legalnie, nawet w tym samym składzie, skąd dokonano kradzieży.

Art. 291§1 kk penalizuje nabywanie rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego. Nie ulega wątpliwości, że nawóz, który znajdował się w posiadaniu Ł. S. i M. K. (1) znalazł się tam w wyniku czynu zabronionego tj. kradzieży. Czyn z art. 291§1 kk ma charakter umyślny, co oznacza, że nabywca, aby poniósł odpowiedzialność musi wiedzieć, że rzecz pochodzi z czynu zabronionego albo uświadamiać sobie tę możliwość i godzić się z nią. W ocenie Sądu za zamiarem bezpośrednim przemawiają: fakt znajomości Ł. S. i M. K. (1), a co za tym idzie wiedza o tym, iż nie posiadają oni składu nawozów i środków ochrony roślin, pory transakcji, ich miejsca, cena towaru, sposób umawiania na dokonanie kupna.

Zachowanie oskarżonych było zabronione przez ustawę pod groźbą kary jako występek, bezprawne, zawinione i charakteryzowało się wysokim stopniem społecznej szkodliwości. Oskarżeni popełnili przestępstwo z art. 291§1 kk. Bezprawność zachowania jest ewidentna – nie ulega żadnych wątpliwości, że swoim postępowaniem zrealizowali zestaw znamion strony przedmiotowej czynu opisanego w art. 291§1 kk, a C. Ż. art. 291§1 kk w zw. z art. 64§1 kk.

Także wina oskarżonych w zakresie wskazanych czynów jest bezsprzeczna – działali w zamiarze bezpośrednim, ukierunkowanym na cel jakim było nabycie kradzionego nawozu (wina umyślna art. 9§1 kk). Oskarżeni w chwili popełnienia zarzuconego czynu byli zdolni do ponoszenia odpowiedzialności karnej ze względu na wiek oraz posiadali pełną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Z tego względu są oni zdatni do przypisania im winy – z uwagi na swoją dojrzałość, rozwój emocjonalny i intelektualny i związaną z nim możliwość przyswojenia sobie reguł moralnych.

Wymierzając oskarżonym karę za popełnione czyny Sąd kierował się wskazaniami art. 53 kk

Okolicznościami obciążającymi były ilość transakcji tj. ich charakter, który nie był jednorazowy. Przede wszystkim jednak wymierzając karę oskarżonym Sąd uwzględnił w obu przypadkach ich sytuację rodzinną i osobistą. Oskarżeni są żonaci, mają dzieci, pracują, prowadzą ustabilizowany tryb życia.

Sąd wymierzył M. K. (2) kare po 6 miesięcy pozbawienia wolności za każdy z czynów i kare łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, zaś C. Ż. kare po 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną jednego roku pozbawienia wolności, co stanowi odbicie przyjętej w jego przypadku kwalifikacji prawnej.

Sąd na podstawie art. 69§1i2 kk w zw. z art. 70§1 pkt 1 kk zawiesił wykonanie orzeczonych względem oskarżonych kar odpowiednio na 3 i 4 lata, równocześnie orzekając względem nich grzywny.

Wobec kierunku orzeczenia Sąd na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwotę 338 zł od M. K. (2) i 318 zł od C. Ż. tytułem kosztów sądowych. Kwotę tę stanowiły wydatki w wysokości 58 zł, a także opłata.