Sygn. akt IV Ka 466/15
Dnia 14 lipca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Mariusz Górski (spr.) |
Sędziowie: |
SSO Agnieszka Połyniak SSO Sylwana Wirth |
Protokolant: |
Magdalena Telesz |
przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,
po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2015 r.
sprawy I. R.
córki K. i C. z domu T.
urodzonej (...) w W.
oskarżonej z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu
z dnia 5 marca 2015 r. sygnatura akt III K 270/14
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Sygn.akt IV Ka 466/15
Zaskarżonym wyrokiem I. R. uniewinniona została od tego, że:
w okresie od lipca 2012 do sierpnia 2012 r. w W. woj. (...), w krótkich odstępach czasu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nakłoniła M. S. do zawarcia w dniu 25.07.2012 r. umowy pożyczki gotówkowej nr (...) w banku (...) na kwotę 7000 zł oraz w dniu 20.08.2012 r. umowy pożyczki nr (...) w banku (...) na kwotę 10 000 zł wprowadzając ją w błąd co do możliwości i zamiaru wywiązania się z warunków umowy i spłaty kredytów czym doprowadziła pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 17 000 zł na szkodę M. S.,
tj. od popełnienia czynu z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk.
Wyrok powyższy zaskarżyła prokurator zarzucając:
błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, a polegający na błędnym uznaniu przez Sąd, że w zachowaniu oskarżonej I. T. w zakresie rozpoznawanym niniejszą sprawą brak jest celowości ukierunkowanej na osiągnięcie korzyści majątkowej od pokrzywdzonej M. S. i uniewinnieniu jej od popełnienia zarzuconego z art. 286§1 kk czynu, podczas gdy prawidłowo oceniony materiał dowodowy uzasadnia przyjęcie, że oskarżona I. R. wiedząc, że pokrzywdzona jest osobą podatną na wpływy i sugestie, nakłaniając ją do zawarcia umów pożyczek gotówkowych i przekazaniu jej uzyskania w ramach tych pożyczek środków pieniężnych, deklarując przy tym spłatę zaciągniętych pożyczek, będąc osobą bezrobotną bez stałego źródła dochodu, utrzymującą się z nieustalonych prac dorywczych, nie miała zamiaru ani możliwości wywiązania się ze złożonej pokrzywdzonej ustnej umowy spłaty samodzielnie w całości zobowiązań, a działała wyłącznie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i w tym zakresie oskarżona winna zostać uznana za winną popełnienia zarzucanego jej czynu.
Tym samym skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie go do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył:
Jedynie niewielka część zarzutów skarżącej zasługuje na uwzględnienie lecz i te musiały skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego jej rozpoznania.
I tak, z ustaleń Sądu I instancji wynika, że jednym z argumentów przemawiających za uniewinnieniem I. R. była jej choroba nowotworowa, która zmusiła oskarżoną do porzucenia pracy.
Być może tak było w istocie lecz nie sposób uznać, że wystarczającym było oparcie się w tej mierze na wyjaśnieniach oskarżonej, a w zasadzie na zeznaniach jej syna z postępowania sądowego ( por. k.154). Powinnością Sądu I instancji było w takiej sytuacji zażądanie od I. R. przedstawienia stosownych zaświadczeń lekarskich. Nadto należało ustalić miejsce pracy oskarżonej „na czarno” i porównać, czy utrata tego zatrudnienia zbiegła się w czasie ze wskazaną wyżej chorobą.
Wskazać należy także na znamienne oświadczenie oskarżonej z postępowania przygotowawczego, kiedy to korzystając ze swego prawa do odmowy wyjaśnień odmówiła odpowiedzi na pytanie, czy w czasie o jakim mowa w akcie oskarżenia miała zadłużenie (por.k-134). Wydaje się, że także ta okoliczność wymaga sprawdzenia za pomocą innych możliwych źródeł dowodowych.
Z uwagi na powyższe, nie podzielając zasadności pozostałych argumentów apelującej – zdecydowano jak w wyroku.