Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Marek Lagut

Protokolant st.sekr.sąd. Kamilla Pszczółkowska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2016 roku w Słupsku

na rozprawie sprawy

z powództwa M. J.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w S. na rzecz powódki M. J. kwotę 4850,32 zł (cztery tysiące osiemset pięćdziesiąt złotych 32/100) wraz z odsetkami od kwot:

- 2300,35 zł od dnia 15 lipca 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku z ustawowymi odsetkami a od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty z ustawowymi odsetkami za opóźnienie;

- 2549,97 zł od dnia 7 sierpnia 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku z ustawowymi odsetkami a od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty z ustawowymi odsetkami za opóźnienie;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w S. na rzecz powódki M. J. kwotę 717 zł (siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 718/15 upr

UZASADNIENIE

Powódka – M. J. – wniosła o zasądzenie od (...) spółki z o.o. spółki komandytowej w S. kwoty 4.850,32 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 2.300,35 zł od 12.07.2014r. i od kwoty 2.549,97 zł od 04.08.2014r. i kosztami procesu tytułem przewoźnego za wykonane dwa przewozu drogowe towarów.

W sprzeciwie od upominawczego nakazu zapłaty pozwana – F. (...) spółki z o.o. spółki komandytowej w S. – zaskarżyła nakaz zapłaty w całości kwestionując zasadność dochodzonego roszczenia tak co do zasady jak i wysokości, wskazując, iż powódka nie udowodniła, aby usługa została wykonana w całości i prawidłowo. Ponadto zarzuciła nieprawidłowe ustalenie terminów naliczenia odsetek.

Sąd ustalił, co następuje:

w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pozwana zleciła powódce wykonanie dwóch transportów w międzynarodowym przewozie towarów: w dniu 26.05.2014r. zlecenie o nr (...) z U. do W. w Niemczech z wynagrodzeniem 450 euro netto, a w dniu 18.06.2014r. zlecenie o nr (...) z U. do S. i W. w Niemczech za wynagrodzeniem 500 euro netto. W obu tych zleceniach pozwana wskazała termin płatności na 45 dni od otrzymania faktury –

dowód: zlecenia k.12 i 19.

Do zleceń transportowych pozwana załączyła uwagi, w których w pkt 4 wskazano, że płatności dokonywane będą raz w tygodniu w każdy czwartek następujący po terminie 45 dni od otrzymania poprawnie wystawionej faktury VAT w PLN –

dowód: uwagi do zleceń k.62-63 i 65-66.

Powódka wykonała oba przewozy, a następnie wystawiał pozwanej faktury VAT:

- w dniu 27.05.2014r. o nr 11/5/14 na kwotę 2.300,35 zł, co stanowi równowartość 450 euro netto z 45-dniowym terminem zapłaty do 11.07.2014r.,

- w dniu 19.06.2014r. o nr 11/5/14 na kwotę 2.549,97 zł, co stanowi równowartość 500 euro netto z 45-dniowym terminem zapłaty do 11.07.2014r. –

dowód: listy przewozowe CMR wraz z dokumentami przewozowymi tzw. packing list i faktury VAT k.18 i 20-24.

Po wystawieniu faktur VAT powódka przesłała je pozwanej, a wobec braku zapłaty wynagrodzenia za przewóz powódka w pismach z 14.08.2014r. i 12.12.2014r. wezwała pozwaną do zapłaty. Pozwana nie odpowiedziała na te wezwania i nie dokonała zapłaty –

dowód: zeznania powódki k.90-91, wezwania do zapłaty: k.25-30.

Po wykonaniu przewozów powódka rozmawiała z M. K. – reprezentantem pozwanej – który nie składał żadnych reklamacji dotyczących transportu i oświadczył, że nie ma pieniędzy na zapłatę za przewóz obiecując ją w późniejszym terminie. takie samo zapewniał w kolejnej rozmowie z powódką –

dowód: zeznania powódki k.90-91.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o niepodważane co do ich prawdziwości dokumenty oraz korelujące z nimi zeznania powódki.

Sąd zważył, co następuje:

strony zawarły dwie umowy przewozu w międzynarodowym transporcie drogowym. Do umów tych stosuje się przepisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego (CMR), a w dalszej kolejności przepisy ustawy Prawo przewozowe i Kodeksu cywilnego.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, iż powódka wykonała oba przewozu, czego dowodami są listy przewozowe wraz z dokumentami przewozowymi tzw. packing list. Prawdziwości tych dowodów pozwana nie podważała, a wynika z nich w sposób jednoznaczny, że powódka wykonała przewozy w obu umowach. Tym samym powódce należy się umówione wynagrodzenie za przewóz (art. 774 k.c.) wraz z odsetkami za opóźnienie (art. 481§1 i 2 k.c.), co znalazło swój wyraz w punkcie 1 wyroku.

Zgodnie z treścią obu zleceń termin płatności wynosił 45 dni i był liczony od otrzymania faktury. Powódka w wystawionych fakturach określiła ten termin od dnia wystawienia faktury. W tym zakresie zarzut pozwanej jest zasadny. Zdaniem sądu należy uwzględnić termin 3 dni na doręczenie tych faktur pozwanej i od następnego dnia pozwana jest w opóźnieniu. Oznacza to, iż w przypadku faktury o nr (...) odsetki za opóźnienie należy liczyć od 15.07.2014r., a w przypadku faktury o nr (...) od 07.08.2014r. Roszczenie o odsetkami za wcześniejszy okres podlega oddaleniu, o czym orzeczono w punkcie 2 wyroku.

W tym miejscu należy dodać, iż w uwagach do zlecenia wskazano, iż płatności dokonywane będą raz w tygodniu w każdy czwartek następujący po terminie 45 dni od otrzymania poprawnie wystawionej faktury VAT. Powyższe pozostaje jednak w sprzeczności z treścią samego zlecenia, w którym termin ten określono na 45 dni od otrzymania faktur VAT. Tym samym decydujące znaczenie dla treści umowy należy przypisać treści zlecenia, a nie uwagom do niego.

Powódka przegrała proces jedynie co do odsetek od poszczególnych kwot za okres 3 dni, stąd tez – na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. obowiązkiem zwrotu w całości kosztów procesu dla powódki obciążoną pozwaną. Koszty te wyniosły kwotę 717 zł, na co składa się: opłata od pozwu w wysokości 100 zł, wynagrodzenie pełnomocnika, który jest radcą prawnym w wysokości 700 zł oraz 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – art. 99 w zw. z art. 98§3 k.p.c. w zw. z §6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz.U.2013.490).