Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: F. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 24 kwietnia 2015 r. znak: (...)

w sprawie: F. S.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę z rekompensatą

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu F. S. prawo do emerytury z rekompensatą od dnia (...).;

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji;

III zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonego F. S. kwotę 180 ( sto osiemdziesiąt ) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. Akt VIU 1370/15

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 24 kwietnia 2015 roku, organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego F. S. z dnia 6 marca 2015 roku, odmówił przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury z rekompensatą powołując się na przepisy Ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych. I wskazując, że rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów Ustawy emerytalnej z FUS wynoszący, co najmniej 15 lat. Zakład odmówił przyznania emerytury z rekompensatą, ponieważ nie został udowodniony wymagany 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy a organ rentowy uwzględnił do stażu pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonemu 10 lat 3 miesiące i 28 dni. Natomiast nie uwzględnił pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 1 grudnia 1987 roku do 21 czerwca 1990 roku na podstawie świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawionego dnia 3 marca 2015 roku przez Starostwo (...) w N., ponieważ praca ta nie była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (podano, że 0,25 etatu). Ponadto organ rentowy poinformował ubezpieczonego, że po uwzględnieniu do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 1 grudnia 1987 roku do 21 czerwca 1990 roku i tak nie zostałby udokumentowany wymagany okres 15 lat pracy. Jednocześnie decyzją z tej samej daty organ rentowy przyznał ubezpieczonemu emeryturę od dnia 2 kwietnia 2015 roku, czyli od osiągnięcia wieku emerytalnego. Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony domagając się zmiany decyzji i przyznania mu emerytury z rekompensatą z racji zagrożeń wynikających z wykonywanego zawodu. A polegających na kontakcie z zainfekowanym materiałem biologicznym. Jednocześnie nadmieniał, że pracę zawodową w uspołecznionej służbie zdrowia przypadającą w latach 1973, 1998 wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy. Cały etat i wykonywał ją stale a niezależnie od tego dodatkowo podejmował pracę w niepełnym wymiarze godzin to jest jednej drugiej, czy jednej czwartej etatu. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył co następuje. Ubezpieczony F. S. urodził się (...) kwietnia (...)przepraszam
[ kaszel 01:30:01.099] (...) roku...
[ M 01:30:03.239] (...).
[ K 01:30:03.959] W..
[ Przewodniczący 01:30:05.309] Przepraszam (...)roku a wiek emerytalny 65 lat i 7 miesięcy osiągnął(...)roku. W dniu 6 marca 2015 roku złożył on wniosek o przyznanie mu emerytury z rekompensatą. Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił przyznania ubezpieczonemu tego świadczenia. Sąd Okręgowy na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego w szczególności dowodów z dokumentów zebranych w aktach osobowych ubezpieczonego nadesłanych przez podmioty archiwizujące oraz dowodów z zeznań świadków B. B., R. C. i P. D. jak również dowodu z przesłuchania ubezpieczonego ustalił, iż ubezpieczony zatrudniony był stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Przychodni (...) numer (...) w B. w okresie od 16 kwietnia 1973 roku do 31 sierpnia 1975 roku było to zatrudnienie na stanowisku lekarza dentysty zatrudnienie pracownicze na podstawie stosunku pracy. Podobnie było z zatrudnieniem w Zespole (...) numer(...) w B., gdzie ubezpieczony był zatrudniony, jako lekarz dentysta stale i w pełnym wymiarze czasu pracy od 1 września 1975 roku do 3 sierpnia 1977 roku. A także w Zespole (...) w N. od 4 sierpnia 1977 roku do 30 września 1987 roku i od 1..., i w (...) w B. od 1 grudnia 1987 roku do 31 października 1998 roku. Okresy te znacznie przekraczały 15 lat. To, iż ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy Sąd ustalił na podstawie dowodów z umów o pracę, w których z akt osobowych ubezpieczonego, w których wskazywano, że był on zatrudniony w wymiarach czasu pracy od 42 godzin poprzez 46 godzin i 40 godzin, jako lekarz dentysta czy też lekarz stomatolog. To, że był, było to zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy wynikało z przepisów Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 kwietnia 1949 roku Dziennik Ustaw numer 27 pozycja 203 z późniejszymi zmianami, które obowiązywało do 14 stycznia 1992 roku. Według paragrafu 2-ego ustępu 1-ego tego Rozporządzenia czas przewidzianej w artykule 27-ym ustępie 1-szym obowiązkowej pracy lekarzy w Zakładach Społecznych Służby Zdrowia w Zakładach Opieki Społecznej i Wychowawczych oraz w lecznictwie instytucji Ubezpieczenia..., Ubezpieczeń Społecznych ustala się w wymiarze 42 godzin tygodniowo, przy czym według paragrafu 9-ego ustępu 1-ego tego Rozporządzenia dla lekarzy dentystów czas pracy obowiązkowej w zakładach wymienionych w paragrafie 2-im ustala się w wymiarze 36 godzin tygodniowo. Z tego aktu normatywnego wynika, zatem iż ubezpieczony pracował we wszystkich wspomnianych okresach zatrudnienia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, jako lekarz dentysta. Co wynikało ze wszystkich zgromadzonych w sprawie dowodów. Spór w niniejszej sprawie dotyczył świadczenia przewidzianego w artykule 1-ym, ustępie 1-ym oraz w ar..., w związku z artykułem 21-ym Ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych Dziennik Ustaw z 2008 roku pozycja 203..., numer 237 pozycja 1656 z późniejszymi zmianami zgodnie z artykułem 1-ym ustępem 1-ym Ustawy warunki nabywania i utraty prawa do emerytur i rekompensat przez niektórych pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zwanej dalej emeryturami pomostowymi, o których mowa w artykule 24-tym ustępie 2-im i 3-cim Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych określa Ustawa artykuł 21-szy, ustawy...
[ koniec części 01:36:14.229] TJH609470_02
[ Przewodniczący 01:36:14.029] O emeryturach pomostowych s..., stwierdza w ustępie pierwszym, że rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynoszący co najmniej 15 lat. Ustęp drugi artykułu 21-go ustępu drugiego w stwier..., artykułu 21-go stwierdza, że rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Skoli..., z kolei artykuł 22-gi Ustawy o emeryturach pomostowych określa sposób wyliczania rekompensaty, a artykuł 23-ci ustęp pierwszy Ustawy stanowi, iż ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubez..., ubezpieczonego o emeryturę, ustęp drugi artykułu 23-go stwierdza rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w artykule 173 i artykule 174 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepisy Ustawy artykułu 184-go i 32-go określają..., Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku, Dziennik Ustaw tekst jednolity z 2015 roku, pozycja 748 określają zasady nabywania emerytur z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Przepisy te odwołują się - w szczególności artykuł 184 - do dotychczasowych przepisów, którymi są przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dziennik Ustaw z 1983 roku, numer 8, pozycja 43. Emeryturę w sz..., w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracownik nabywa wtedy, gdy wykonywał pracę w tych warunkach w szczególnych wskazanych w wykazie A oraz spełnia takie warunki jak osiągnięcie wieku 60-ciu lat i posiadanie wymaganego okresu zatrudnienia w tym co najmniej 15-tu lat pracy w szczególnych warunkach. Za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach ogólny staż emerytalny jest obniżony w stosunku do powszechnego wieku emerytalnego. Tak stanowią paragraf 3-ci i 4-ty tego Rozporządzenia. W paragrafie 2-im ustępie pierwszym wskazano, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach w okroś..., na zasadach określonych w Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Ustęp 2-gi paragrafu 2-go wskazuje, że okres pracy, o którym mowa w ustępie pierwszym stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu pierwszego ustępu 2-go Rozporządzenia lub w świadectwie pracy. W wykazie A w dziale dwunastym w służbie zdrowia i opiece społecznej wykaz stanowiący załącznik do ro..., tego Rozporządzenia wskazano w pozycji 2-ej, w punkcie 2-im prace w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych oraz prace lekarzy stomatologów. Zebrany w sprawie materiał dowodowy niewątpliwie wskazuje na to, iż ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy we wszystkich okresach swojego zatrudnienia pracę lekarza stomatologa. Organ rentowy zresztą zaliczył okres ponad 10-ciu lat w zaskarżonej decyzji do pracy w szczególnych warunkach. Dokładnie było to 10 lat 3 miesiące i 28 dni. Także pozostałe wymienione przez Sąd okresy zatrudnienia ubezpieczonego podlegały zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach, gdyż spójny i wiarygodny materiał dowodowy, o którym Sąd przed chwilą wspomniał wskazywał na to, iż ubezpieczony taką pracę wykonywał i przekraczała ona znacznie piętna..., wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach. Rozważając emeryturę z rekompensatą wskazać też należy, że celem rekompensaty podobnie jak i emerytury pomostowej jest łagodzenie skutków utraty możliwości przejścia na me..., emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego przez pracowników zatrudnionych przy pracach w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W przypadku rekompensaty realizacja tego celu polega jednak nie na stworzeniu możliwości zakończenia aktywności zawodowej, lecz na odpowiednim zwiększeniu podstawy wymiaru emerytury z FUS, do której osoba uprawniona nabyła prawo po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. W taki sposób istotę rekompensaty określa sam ustawodawca definiując to pojęcie w artykule 2-im, punkcie 5-ym Ustawy o emeryturach pomostowych, jako odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Analiza układu warunkującego prawo do emerytury pomostowej prowadzi do wniosku, że świadczenie to przysługuje tym pracownikom, którzy osiągnęli co najmniej 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu artykułu 32-go ustępu trzeci..., pierwszego i trzeciego Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ale nie nabyli prawa do emerytury pomostowej z powodu nieuznania ich pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu artykułu 3-go ustępu pierwszego i trzeciego Ustawy. Wskazać, zatem należy, iż zaskarżona decyzja na podstawie powołanych przepisów podlegała zmianie zgodnie z artykułem 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego, a ostatecznie postępowanie dowodowe wykazało, że ubezpieczony nabył prawo do emerytury z rekompensatą od dnia osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego. W punkcie 2-im wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, odpowiedzialności unormowanej w artykule 118-tym ustęp 1A Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, albowiem świadectwa pracy w, czy świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie określały w sposób jednoznaczny stanowiska pracy zajmowanego przez ubezpieczonego. W tym zakresie organ rentowy miał podstawy do kwestionowania wiarygodności tych dowodów w postępowaniu administracyjnym poprzedzającym fazę postępowania sądowego i dlatego Sąd Okręgowy orzekł, jak w punkcie 2-im wyroku. Z kolei w punkcie 3-im wyroku na podstawie artykułu 400..., przepraszam na podstawie artykułu 98-go paragrafu... Proszę wyłączyć komórkę. Na podstawie paragrafu, na podstawie artykułu 98-go paragrafu pierwszego i paragrafu trzeciego Kodeksu postępowania cywilnego, w związku z paragrafem 11-tym ustępem 2-im rozt..., i paragrafem 2-im ustępem pierwszym i ustępem drugim Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, tekst jednolity, Dziennik Ustaw z 2013 roku, pozycja 490 z późniejszymi zmianami Sąd przyznał ubezpieczonemu tytułem poniesionych kosztów procesu związanych z wynagrodzeniem jego pełnomocnika procesowego kwotę 180-ciu złotych, będącą odpowiednikiem trzykrotności stawki minimalnej. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.