Pełny tekst orzeczenia

12

POSTANOWIENIE
z dnia 27 czerwca 1994 r.
(Sygn. akt T. 6/94)


Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Sędzia TK: Stefan Jaworski

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 czerwca 1994 r. wniosku Rady Dzielnicy-Gminy Żoliborz z dnia 27 kwietnia 1994 r., wniesionego w dniu 18 maja 1994 r. o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją przepisów ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 48, poz. 195) na podstawie art. 23 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym jednolity tekst Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470; zm.: z 1993 r. Nr 47, poz. 213)

postanowił:

nie nadać wnioskowi dalszego biegu, albowiem wnioskodawca nie posiada legitymacji do wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o stwierdzenie zgodności wyżej wymienionego aktu ustawodawczego z Konstytucją.


Uzasadnienie

Rada Dzielnicy-Gminy Żoliborz wystąpiła do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem z dnia 27 kwietnia 1994 roku o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją wskazanych we wniosku przepisów ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. z 1994 r. Nr 48, poz. 195).

Zakwestionowana ustawa została ogłoszona w Dzienniku Ustaw z dnia 12 kwietnia 1994 r. Art. 54 ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy stanowi, że ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia wyborów do rad gmin w 1994 roku, tj. od dnia 19 czerwca 1994 r., z wyjątkiem wskazanych przepisów ustawy, które mają moc od dnia ogłoszenia ustawy, bądź od dnia zarządzenia wyborów do rad gmin.

Ustawa wprowadza nowy ustrój miasta stołecznego Warszawy. Stosownie do art. 1 ust. 1 i 2 miasto stołeczne Warszawa jest związkiem komunalnym 11 Gmin Warszawskich: Warszawa-Bemowo, Warszawa-Białołęka, Warszawa-Bielany, Warszawa-Centrum, Warszawa-Rembertów, Warszawa-Targówek, Waszawa-Ursus, Warszawa-Ursynów, Warszawa-Wawer, Warszaawa-Wilanów i Warszawa-Włochy. Dotychczasowa dzielnica Żoliborz – w myśl tej ustawy, utraciła status samodzielnej gminy samorządowej. Jej teren – jak zdaje się wskazywać załącznik do ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy w wchodzi w skład gminy Warszawa-Centrum.

Ustawa zachowuje wprawdzie podział gminy Warszawa-Centrum na dzielnice, których granice i nazwy określi statut gminy (art. 26), lecz dzielnice nie są gminami. Zadania organów dzielnicy – stosownie do art. 24 powołanej ustawy – określi rada gminy Warszawa-Centrum.

Przepisy ustawy odnoszące się do gminy Warszawa-Centrum mają moc od dnia zarządzania wyborów do rad gmin, tj. od dnia 19 kwietnia 1994 r. w myśl rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 1994 r. w sprawie zarządzenia wyborów do rad gmin oraz do Rady miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 51, poz. 205 z dnia 19 kwietnia 1994 r.).

Art. 23 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym wymienia taksatywnie katalog podmiotów uprawnionych do występowania do Trybunału z wnioskiem o stwierdzenie zgodności ustawy z Konstytucją. Ustawa przyznaje takie kompetencje także radzie gminy. A zatem takie kompetencje posiadają na pewno rady wszystkich gmin wchodzących w skład związku komunalnego miasta stołecznego Warszawy.

Skoro Dzielnica Żoliborz nie jest gminą w rozumieniu tej ustawy, to rada tej Dzielnicy nie posiada legitymacji do występowania do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskami określonymi w art. 22 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.

W tej sytuacji postanowiono jak na wstępie.

Stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym w związku z art. 26 ust. 2 Uchwały Sejmu z dnia 11 lipca 1981 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz.U. z 1985 r. Nr 39, poz. 184) na postanowienie przysługuje zażalenie do Trybunału Konstytucyjnego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.