Ts 5/98
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
16
POSTANOWIENIE*
z dnia 10 lutego 1998 r.
Sygn. Ts 5/98
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Janusz Trzciński
na posiedzeniu niejawnym po wstępnym rozpoznaniu na mocy art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) skargi konstytucyjnej Ireny T., na mocy art. 49 w związku z art. 36 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643)
p o s t a n o w i ł:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym warunkiem rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny skargi konstytucyjnej jest dokładne określenie w skardze ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o wolnościach lub prawach skarżącego określonych w konstytucji, a w stosunku do którego skarżący domaga się stwierdzenia niezgodności z konstytucją.
Jak wynika z treści złożonej skargi, nie spełnia ona powyższego wymogu, ponieważ nie wskazuje przepisu, któremu skarżący zarzuca niezgodność z konstytucją. Pomimo wyraźnych wskazówek zawartych w zarządzeniu sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 15 stycznia 1998 r., wzywającym do uzupełnienia braków formalnych skargi konstytucyjnej, w piśmie procesowym złożonym przez skarżącą po wezwaniu do uzupełnienia braków, w dalszym ciągu nie określono przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, w stosunku do których skarżąca domaga się stwierdzenia ich niezgodności z konstytucją. Jak wynika z pisma złożonego przez skarżącą 29 stycznia 1998 r., rzeczywistym przedmiotem skargi wniesionej do Trybunału Konstytucyjnego są orzeczenia sądów naruszające, zdaniem skarżącej, obowiązujące prawo.
W tym stanie rzeczy należy uznać, że braki nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie, co na mocy art. 49 w związku z art. 36 ust. 1 i 3 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym prowadzi do wydania postanowienia o odmowie nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
POSTANOWIENIE*
z dnia 10 lutego 1998 r.
Sygn. Ts 5/98
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Janusz Trzciński
na posiedzeniu niejawnym po wstępnym rozpoznaniu na mocy art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) skargi konstytucyjnej Ireny T., na mocy art. 49 w związku z art. 36 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643)
p o s t a n o w i ł:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym warunkiem rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny skargi konstytucyjnej jest dokładne określenie w skardze ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o wolnościach lub prawach skarżącego określonych w konstytucji, a w stosunku do którego skarżący domaga się stwierdzenia niezgodności z konstytucją.
Jak wynika z treści złożonej skargi, nie spełnia ona powyższego wymogu, ponieważ nie wskazuje przepisu, któremu skarżący zarzuca niezgodność z konstytucją. Pomimo wyraźnych wskazówek zawartych w zarządzeniu sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 15 stycznia 1998 r., wzywającym do uzupełnienia braków formalnych skargi konstytucyjnej, w piśmie procesowym złożonym przez skarżącą po wezwaniu do uzupełnienia braków, w dalszym ciągu nie określono przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, w stosunku do których skarżąca domaga się stwierdzenia ich niezgodności z konstytucją. Jak wynika z pisma złożonego przez skarżącą 29 stycznia 1998 r., rzeczywistym przedmiotem skargi wniesionej do Trybunału Konstytucyjnego są orzeczenia sądów naruszające, zdaniem skarżącej, obowiązujące prawo.
W tym stanie rzeczy należy uznać, że braki nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie, co na mocy art. 49 w związku z art. 36 ust. 1 i 3 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym prowadzi do wydania postanowienia o odmowie nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.