Sygn. akt XI Ka 478/13
Dnia 27 czerwca 2013 roku
Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym
w składzie: Przewodniczący: SSO Sławomir Kaczor – spr.
Sędziowie: SO Elżbieta Kowalska
SR Mariusz Jaroszyński (del. do S.O.)
Protokolant: prot. Katarzyna Zabielska
przy udziale Prokuratora Marty Kowalskiej
po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 roku
sprawy P. K.
oskarżonego z art. 178 a § k.k. i in.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Chełmie IX Zamiejscowy Wydział Karny z/s we Włodawie
z dnia 7 marca 2013 r. sygn. akt IX K 525/13
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego P. K.przekazuje Sądowi Rejonowemu w Chełmie IX Zamiejscowy Wydział Karny z/s we Włodawie do ponownego rozpoznania.
XI Ka 478/13
P. K. oskarżony został o to, że w dniu 29 listopada 2012r. o godz.18.55 w B. woj. (...) będąc w stanie nietrzeźwości (tj. I -1,44 i II – 1,40 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) pomimo orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego we Włodawie sygn. akt II K 406/08 z dnia 6 listopada 2008 roku zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerów na okres 5 lat kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki F. (...) nr rej. (...)
tj. o czyn z art.178a § 1 k.k. w zb. z art.244 k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k.
Wyrokiem z dnia 7 marca 2013r. Sąd Rejonowy w Chełmie IX Zamiejscowy Wydział z/s we Włodawie:
I. uznał oskarżonego za winnego dokonania zarzuconego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art.178a § 1 k.k. w zb. z art.244 k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. i za to na mocy art.11 § 3 k.k. w zw. z art.244 k.k. wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności;
II. na podstawie art.69 § 1 i 2 k.k. i art.70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie tak orzeczonej kary warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat;
III. na podstawie art.71 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu grzywnę w wysokości 60 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł;
IV. na zasadzie art.42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat;
V. na podstawie art.72 § 1 pkt 5 k.k. zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;
VI. w oparciu o przepis art.73 § 1 k.k. oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;
VII. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 240 zł opłaty i 90 zł wydatków postępowania.
Od wyroku tego apelację wniósł prokurator. Zaskarżając rozstrzygnięcie w całości na niekorzyść oskarżonego zarzucił:
1. obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art.178a § 1 k.k. w zb. z art.244 k.k. i art.11 § 2 k.k. polegającą na niezasadnym przyjęciu, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona określone w tych przepisach ustawy karnej w sytuacji gdy faktycznie w związku z orzeczeniem wobec P. K. wyrokiem w sprawie II K 406/08 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat należało mu przypisać popełnienie czynu z art.178a § 4 k.k.
2. obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku, a mianowicie art.343 § 7 k.p.k. w zw. z art.355 § 1 k.p.k. polegającą na rozpoznaniu w toku posiedzenia sprawy P. K., wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie uzgodnionej kary i środka karnego w sytuacji gdy wniosek w trybie art.355 § 1 k.p.k. nie zasługiwał na bezkrytyczne uwzględnienie, gdyż zaproponowana w akcie oskarżenia kwalifikacja prawna czynu zarzuconego oskarżonemu była wadliwa.
Podnosząc powyższe zarzuty prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Apelacja zasługuje na uwzględnienie. W istocie jeżeli oskarżony kierował pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, w trakcie obowiązywania zakazu prowadzenia takich pojazdów, to tym samym wyczerpał dyspozycję art.178a § 4 k.k. W takiej natomiast sytuacji obowiązkiem Sądu Rejonowego było skierowanie sprawy na rozprawę i rozpoznanie jej na zasadach ogólnych – zgodnie z regulacją art.343 § 7 k.p.k., ewentualnie uzyskanie zgody stron postępowania na zmianę kwalifikacji prawnej czynu zarzuconego oskarżonemu i wydanie wyroku na posiedzeniu.
Nieuczynienie zadość żadnemu z powyższych wymogów przesądza o obrazie art.178a § 4 k.k. i art.343 § 7 k.p.k. i – z uwagi na tryb w jakim zapadł zaskarżony wyrok – czyni niemożliwym jego konwalidację na etapie postępowania odwoławczego oraz skutkuje koniecznością jego uchylenia.
Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy uwzględni wyżej poczynione uwagi.
Z tych względów Sąd Okręgowy na podstawie art.437 § 2 k.p.k. orzekł jak w wyroku.