Tw 37/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
149/3/B/2009
POSTANOWIENIE
z dnia 12 maja 2009 r.
Sygn. akt Tw 37/07
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marek Kotlinowski − przewodniczący
Maria Gintowt-Jankowicz − sprawozdawca
Ewa Łętowska,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 stycznia 2008 r. o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi Prezydent Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić zażalenia.
UZASADNIENIE
1. Prezydent Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan (dalej: Prezydent PKPP), wnioskiem z 29 października 2007 r., zwróciła się do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie stwierdzenia zgodności poz. 15 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2007 r. w sprawie listy spółek o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (Dz. U. Nr 178, poz. 1251; dalej: załącznik do rozporządzenia w sprawie listy spółek) z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa oraz ich wykonywaniu w spółkach kapitałowych o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (Dz. U. Nr 132, poz. 1108, ze zm.; dalej: ustawa o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa).
We wniosku zarzucono, że zaliczenie Telekomunikacji Polskiej S.A. do spółek o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (poz. 15 załącznika do rozporządzenia w sprawie listy spółek) narusza art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa, bowiem Telekomunikacja Polska S.A. nie odpowiada żadnemu z kryteriów enumeratywnie wymienionych w tym przepisie. Wnioskodawca, powołując się na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z 9 listopada 2006 r. (DRTD-SMP-6043-9/06[34], stwierdza, że posiadaczem „infrastruktury telekomunikacyjnej umożliwiającej przesyłanie sygnałów publicznej radiofonii i telewizji między nadawcą a siecią nadajników na obszarze obejmującym co najmniej 70% terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” (art. 8 ust. 1 pkt 9 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa) jest natomiast TP Emitel, spółka z o.o. z siedzibą w Krakowie, umieszczona w załączniku do rozporządzenia w sprawie listy spółek pod poz. 12. W rozumieniu powołanej wyżej ustawy dwie (lub więcej) spółki mogą być jednocześnie posiadaczami tej samej infrastruktury (telekomunikacyjnej, kolejowej). Jednak – w ocenie Prezydent PKPP – fakt, iż TP Emitel jest spółką zależną od Telekomunikacji Polskiej S.A., nie ma w przedmiotowym zakresie znaczenia prawnego, bowiem Telekomunikacja Polska S.A. nie jest posiadaczem infrastruktury, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 9 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa.
2. Postanowieniem z 25 stycznia 2008 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania wnioskowi dalszego biegu.
Trybunał Konstytucyjny ustalił, że przedmiot i wzorce kontroli wskazane we wniosku są immanentnie związane z ochroną interesów ekonomicznych członka Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, tzn. Telekomunikacji Polskiej S.A., wyznaczonych granicami prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Trybunał Konstytucyjny stwierdził zatem, na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 191 ust. 2 ustawy zasadniczej, że zakres zaskarżenia określony we wniosku (kontrola zgodności poz. 15 załącznika do rozporządzenia w sprawie listy spółek z art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa) nie dotyczy spraw objętych zakresem działania Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan.
Trybunał Konstytucyjny uznał także, że żądanie wnioskodawcy, by Trybunał orzekł o zgodności poz. 15 załącznika do rozporządzenia w sprawie listy spółek, w brzmieniu: „Telekomunikacja Polska spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie”, zakłada w istocie nie tyle przeprowadzenie kontroli norm, ile zbadanie stanu faktycznego, w jakim znajduje się Telekomunikacja Polska S.A., pod kątem oceny, czy podmiot ten spełnia kryteria określone w art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa. Trybunał przypomniał, że nie dysponuje środkami prawnymi, których zastosowanie pozwoliłoby orzekać w wyżej wyznaczonych granicach zaskarżenia. Jednocześnie skorzystanie z instrumentarium właściwego przy realizacji funkcji kontroli norm wyklucza posłużenie się nim dla zbadania niniejszej sprawy (tzn. przeprowadzenia wieloaspektowej analizy spełnienia lub niespełnienia kryteriów ustawowych przez Telekomunikację Polską S.A.).
3. W zażaleniu z 5 lutego 2008 r. pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o uwzględnienie zażalenia i skierowanie sprawy do rozpoznania na rozprawie.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
1. Trybunał Konstytucyjny, rozpoznając zażalenie, ustalił, że Rada Ministrów, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa, wydała rozporządzenie z dnia 30 września 2008 r. w sprawie listy spółek o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (Dz. U. Nr 192, poz. 1184; dalej: rozporządzenie z 2008 r.).
Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia, utraciło moc obowiązującą rozporządzenie w sprawie listy spółek, a tym samym kwestionowana przez wnioskodawcę poz. 15 załącznika, w brzmieniu „Telekomunikacja Polska spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie”. Rozporządzenie z 2008 r. weszło w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia (§ 3), tzn. w dniu 12 listopada 2008 r.
Skoro na liście spółek o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego ustalonej w załączniku do rozporządzenia z 2008 r. nie znalazła się „Telekomunikacja Polska spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie”, oznacza to, że zaskarżona poz. 15 załącznika utraciła moc obowiązującą z dniem 12 listopada 2008 r.
2. W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny przypomina, że kontrola hierarchicznej zgodności aktów normatywnych, nie licząc specyficznego trybu kontroli prewencyjnej, dotyczy aktów obowiązujących, ponieważ skutkiem stwierdzenia niezgodności jest utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego i jego eliminacja z systemu obowiązującego prawa.
Skoro kwestionowana we wniosku poz. 15 załącznika w sprawie listy spółek utraciła moc obowiązującą przed wydaniem orzeczenia przez Trybunał, to postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe. W konsekwencji Trybunał Konstytucyjny, stosownie do art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK), ma obowiązek (bezwzględny nakaz) zakończyć etap wstępnego rozpoznania wniosku wydaniem postanowienia o nieuwzględnieniu zażalenia.
Przesłanka określona w art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy o TK, stanowiąc samoistną podstawę wydanego rozstrzygnięcia, uzasadnia odstąpienie przez Trybunał od oceny zarzutów podniesionych w zażaleniu.
W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 12 maja 2009 r.
Sygn. akt Tw 37/07
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marek Kotlinowski − przewodniczący
Maria Gintowt-Jankowicz − sprawozdawca
Ewa Łętowska,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 stycznia 2008 r. o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi Prezydent Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić zażalenia.
UZASADNIENIE
1. Prezydent Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan (dalej: Prezydent PKPP), wnioskiem z 29 października 2007 r., zwróciła się do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie stwierdzenia zgodności poz. 15 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2007 r. w sprawie listy spółek o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (Dz. U. Nr 178, poz. 1251; dalej: załącznik do rozporządzenia w sprawie listy spółek) z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa oraz ich wykonywaniu w spółkach kapitałowych o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (Dz. U. Nr 132, poz. 1108, ze zm.; dalej: ustawa o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa).
We wniosku zarzucono, że zaliczenie Telekomunikacji Polskiej S.A. do spółek o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (poz. 15 załącznika do rozporządzenia w sprawie listy spółek) narusza art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa, bowiem Telekomunikacja Polska S.A. nie odpowiada żadnemu z kryteriów enumeratywnie wymienionych w tym przepisie. Wnioskodawca, powołując się na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z 9 listopada 2006 r. (DRTD-SMP-6043-9/06[34], stwierdza, że posiadaczem „infrastruktury telekomunikacyjnej umożliwiającej przesyłanie sygnałów publicznej radiofonii i telewizji między nadawcą a siecią nadajników na obszarze obejmującym co najmniej 70% terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” (art. 8 ust. 1 pkt 9 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa) jest natomiast TP Emitel, spółka z o.o. z siedzibą w Krakowie, umieszczona w załączniku do rozporządzenia w sprawie listy spółek pod poz. 12. W rozumieniu powołanej wyżej ustawy dwie (lub więcej) spółki mogą być jednocześnie posiadaczami tej samej infrastruktury (telekomunikacyjnej, kolejowej). Jednak – w ocenie Prezydent PKPP – fakt, iż TP Emitel jest spółką zależną od Telekomunikacji Polskiej S.A., nie ma w przedmiotowym zakresie znaczenia prawnego, bowiem Telekomunikacja Polska S.A. nie jest posiadaczem infrastruktury, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 9 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa.
2. Postanowieniem z 25 stycznia 2008 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania wnioskowi dalszego biegu.
Trybunał Konstytucyjny ustalił, że przedmiot i wzorce kontroli wskazane we wniosku są immanentnie związane z ochroną interesów ekonomicznych członka Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, tzn. Telekomunikacji Polskiej S.A., wyznaczonych granicami prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Trybunał Konstytucyjny stwierdził zatem, na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 191 ust. 2 ustawy zasadniczej, że zakres zaskarżenia określony we wniosku (kontrola zgodności poz. 15 załącznika do rozporządzenia w sprawie listy spółek z art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa) nie dotyczy spraw objętych zakresem działania Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan.
Trybunał Konstytucyjny uznał także, że żądanie wnioskodawcy, by Trybunał orzekł o zgodności poz. 15 załącznika do rozporządzenia w sprawie listy spółek, w brzmieniu: „Telekomunikacja Polska spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie”, zakłada w istocie nie tyle przeprowadzenie kontroli norm, ile zbadanie stanu faktycznego, w jakim znajduje się Telekomunikacja Polska S.A., pod kątem oceny, czy podmiot ten spełnia kryteria określone w art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa. Trybunał przypomniał, że nie dysponuje środkami prawnymi, których zastosowanie pozwoliłoby orzekać w wyżej wyznaczonych granicach zaskarżenia. Jednocześnie skorzystanie z instrumentarium właściwego przy realizacji funkcji kontroli norm wyklucza posłużenie się nim dla zbadania niniejszej sprawy (tzn. przeprowadzenia wieloaspektowej analizy spełnienia lub niespełnienia kryteriów ustawowych przez Telekomunikację Polską S.A.).
3. W zażaleniu z 5 lutego 2008 r. pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o uwzględnienie zażalenia i skierowanie sprawy do rozpoznania na rozprawie.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
1. Trybunał Konstytucyjny, rozpoznając zażalenie, ustalił, że Rada Ministrów, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o szczególnych uprawnieniach Skarbu Państwa, wydała rozporządzenie z dnia 30 września 2008 r. w sprawie listy spółek o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego (Dz. U. Nr 192, poz. 1184; dalej: rozporządzenie z 2008 r.).
Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia, utraciło moc obowiązującą rozporządzenie w sprawie listy spółek, a tym samym kwestionowana przez wnioskodawcę poz. 15 załącznika, w brzmieniu „Telekomunikacja Polska spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie”. Rozporządzenie z 2008 r. weszło w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia (§ 3), tzn. w dniu 12 listopada 2008 r.
Skoro na liście spółek o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego ustalonej w załączniku do rozporządzenia z 2008 r. nie znalazła się „Telekomunikacja Polska spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie”, oznacza to, że zaskarżona poz. 15 załącznika utraciła moc obowiązującą z dniem 12 listopada 2008 r.
2. W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny przypomina, że kontrola hierarchicznej zgodności aktów normatywnych, nie licząc specyficznego trybu kontroli prewencyjnej, dotyczy aktów obowiązujących, ponieważ skutkiem stwierdzenia niezgodności jest utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego i jego eliminacja z systemu obowiązującego prawa.
Skoro kwestionowana we wniosku poz. 15 załącznika w sprawie listy spółek utraciła moc obowiązującą przed wydaniem orzeczenia przez Trybunał, to postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe. W konsekwencji Trybunał Konstytucyjny, stosownie do art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK), ma obowiązek (bezwzględny nakaz) zakończyć etap wstępnego rozpoznania wniosku wydaniem postanowienia o nieuwzględnieniu zażalenia.
Przesłanka określona w art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy o TK, stanowiąc samoistną podstawę wydanego rozstrzygnięcia, uzasadnia odstąpienie przez Trybunał od oceny zarzutów podniesionych w zażaleniu.
W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.