SK 45/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:2 BvR 2661/06
Pełny tekst orzeczenia
8/1/A/2012
POSTANOWIENIE
z dnia 10 stycznia 2012 r.
Sygn. akt SK 45/09*
* Tekst wyroku wraz z uzasadnieniem opublikowano w OTK ZU nr 9/A/2011, poz. 97.
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Andrzej Rzepliński – przewodniczący
Stanisław Biernat – sprawozdawca
Zbigniew Cieślak
Maria Gintowt-Jankowicz
Mirosław Granat
Wojciech Hermeliński
Adam Jamróz
Marek Kotlinowski
Teresa Liszcz
Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Stanisław Rymar
Piotr Tuleja
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz
Andrzej Wróbel
Marek Zubik,
na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 stycznia 2012 r., na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 z 2009 r. Nr 56, poz. 459, Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654),
p o s t a n a w i a:
sprostować oczywiste omyłki pisarskie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt SK 45/09 (Dz. U. Nr 254, poz. 1530), w ten sposób, że:
1) w części I:
a) w punkcie 4, w piątym akapicie zdanie trzecie w brzmieniu „W tym zakresie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne i powinno podlegać umorzeniu” zastąpić zdaniem „W tym zakresie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne, a postępowanie powinno podlegać umorzeniu”,
b) w punkcie 4, w szóstym akapicie, w przedostatnim zdaniu zwrot „które umożliwiałoby ocenę” zastąpić zwrotem „które umożliwiałyby ocenę”,
2) w części III:
a) w punkcie 2.6., w piątym akapicie, w ostatnim zdaniu zwrot „w wyroku z 6 lipca 2010 r. w sprawie Honeywell” zastąpić zwrotem „w postanowieniu z 6 lipca 2010 r. w sprawie Honeywell” oraz w punkcie 8.1., w drugim akapicie, w czwartym zdaniu zwrot „wyroku w sprawie Honeywell” zastąpić zwrotem „postanowieniu w sprawie Honeywell”,
b) w punkcie 2.9., w drugim akapicie zdanie pierwsze w brzmieniu „Trybunał Konstytucyjny wyraził już wcześniej pogląd, że niezgodny z Konstytucją byłby niższy poziom ochrony praw jednostki wynikający z prawa unijnego wynikający z Konstytucji” zastąpić zdaniem „Trybunał Konstytucyjny wyraził już wcześniej pogląd, że niezgodny z Konstytucją byłby niższy poziom ochrony praw jednostki wynikający z prawa unijnego niż wynikający z Konstytucji”,
c) w punkcie 4, w drugim akapicie, w zdaniu drugim zwrot „art. 34 ust. 1 Konwencji brukselskiej” zastąpić zwrotem „art. 34 zdanie 1 Konwencji brukselskiej”,
d) w punkcie 4, w czwartym akapicie, w ostatnim zdaniu zwrot „Art. 43 rozporządzenia” zastąpić zwrotem „Art. 45 rozporządzenia”,
e) w punkcie 8.3., w zdaniu czwartym datę „21 stycznia 2010 r.” zastąpić datą „21 stycznia 2011 r.”.
UZASADNIENIE
Trybunał Konstytucyjny, działając z urzędu, na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.) postanowił sprostować w części I i III uzasadnienia wyroku z 16 listopada 2011 r., sygn. akt SK 45/09, oczywiste omyłki pisarskie.
W części I uzasadnienia wyroku, w punkcie 4, w akapicie piątym zdanie trzecie ma brzmienie: „W tym zakresie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne i powinno podlegać umorzeniu”, a powinno mieć: „W tym zakresie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne, a postępowanie powinno podlegać umorzeniu”. Omyłka ta jest oczywista co wynika ze związku logicznego zdania.
W części I, w punkcie 4, w akapicie szóstym przedostatnie zdanie brzmi: „Powyższa konkluzja przesądza zatem o braku wspólnej płaszczyzny odniesienia i koniecznego związku, które umożliwiałoby ocenę wzajemnej relacji pomiędzy badanym przepisem prawa pochodnego oraz art. 45 Konstytucji, niezależnie od tego, który aspekt prawa do sądu byłby wzięty pod uwagę”, a powinno brzmieć: „Powyższa konkluzja przesądza zatem o braku wspólnej płaszczyzny odniesienia i koniecznego związku, które umożliwiałyby ocenę wzajemnej relacji pomiędzy badanym przepisem prawa pochodnego oraz art. 45 Konstytucji, niezależnie od tego, który aspekt prawa do sądu byłby wzięty pod uwagę”. Należało zastąpić zwrot: „które umożliwiałoby ocenę” zwrotem: „które umożliwiałyby ocenę”. O oczywistości omyłki świadczy ciąg logiczny zdania.
Omyłka pisarska zawarta w części III, w punkcie 2.6., w piątym akapicie, w ostatnim zdaniu polega na niewłaściwym przywołaniu rodzaju orzeczenia niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego z 6 lipca 2010 r. (sygn. 2 BvR 2661/06) jako wyrok, podczas gdy powinno być postanowienie. Identyczny charakter ma omyłka zawarta w punkcie 8.1., w drugim akapicie, w czwartym zdaniu, gdzie Trybunał ponownie odwołuje się do ww. orzeczenia. O oczywistości tych omyłek świadczy samo orzeczenie niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego z 6 lipca 2010 r. (sygn. 2 BvR 2661/06).
Zdanie pierwsze drugiego akapitu punktu 2.9. części III uzasadnienia brzmi: „Trybunał Konstytucyjny wyraził już wcześniej pogląd, że niezgodny z Konstytucją byłby niższy poziom ochrony praw jednostki wynikający z prawa unijnego wynikający z Konstytucji”, a powinno brzmieć: „Trybunał Konstytucyjny wyraził już wcześniej pogląd, że niezgodny z Konstytucją byłby niższy poziom ochrony praw jednostki wynikający z prawa unijnego niż wynikający z Konstytucji”. O oczywistości tej omyłki świadczy związek logiczny zdania.
W części III uzasadnienia, w punkcie 4, w drugim akapicie, w zdaniu drugim należało zmienić omyłkowo wpisany: „art. 34 ust. 1 Konwencji brukselskiej” na prawidłowy: „art. 34 zdanie 1 Konwencji brukselskiej”. Poprawione zdanie brzmi: „Odpowiada on bowiem treści normy zawartej w art. 34 zdanie 1 Konwencji brukselskiej oraz art. 34 zdanie 1 Konwencji z Lugano”. O oczywistości omyłki świadczy sama treść art. 34 Konwencji brukselskiej, który to artykuł w swej treści nie posiada numeracji ustępów, składa się on z akapitów, które oznaczane są jako zdania.
Kolejna zmiana jakiej należało dokonać polegała na zastąpieniu części ostatniego zdania zawartego w czwartym akapicie punktu 4 części III uzasadnienia w brzmieniu: „Art. 43 rozporządzenia” zwrotem: „Art. 45 rozporządzenia”. Oczywistość omyłki wynika z tego, że przytoczona treść powołanego przepisu zawarta jest w art. 45, a nie w art. 43 rozporządzenia nr 44/2001. Zmienione zdanie ma następującą treść: „Art. 45 rozporządzenia wyłącza możliwość jakiejkolwiek kontroli merytorycznej orzeczenia sądu zagranicznego”.
Ostatnia omyłka polega na wpisaniu błędnej daty przy powołaniu wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie nr 30696/09. W części III uzasadnienia, w punkcie 8.3., w zdaniu czwartym jest „21 stycznia 2010 r.”, a winno być: „21 stycznia 2011 r.”. O oczywistości tej omyłki świadczy sam wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie nr 30696/09, który został wydany 21 stycznia 2011 r.
Powyższe omyłki mają charakter pisarski i techniczny, nie zmieniają ani sensu rozstrzygnięcia, ani jego uzasadnienia.
Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 10 stycznia 2012 r.
Sygn. akt SK 45/09*
* Tekst wyroku wraz z uzasadnieniem opublikowano w OTK ZU nr 9/A/2011, poz. 97.
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Andrzej Rzepliński – przewodniczący
Stanisław Biernat – sprawozdawca
Zbigniew Cieślak
Maria Gintowt-Jankowicz
Mirosław Granat
Wojciech Hermeliński
Adam Jamróz
Marek Kotlinowski
Teresa Liszcz
Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Stanisław Rymar
Piotr Tuleja
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz
Andrzej Wróbel
Marek Zubik,
na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 stycznia 2012 r., na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 z 2009 r. Nr 56, poz. 459, Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654),
p o s t a n a w i a:
sprostować oczywiste omyłki pisarskie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt SK 45/09 (Dz. U. Nr 254, poz. 1530), w ten sposób, że:
1) w części I:
a) w punkcie 4, w piątym akapicie zdanie trzecie w brzmieniu „W tym zakresie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne i powinno podlegać umorzeniu” zastąpić zdaniem „W tym zakresie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne, a postępowanie powinno podlegać umorzeniu”,
b) w punkcie 4, w szóstym akapicie, w przedostatnim zdaniu zwrot „które umożliwiałoby ocenę” zastąpić zwrotem „które umożliwiałyby ocenę”,
2) w części III:
a) w punkcie 2.6., w piątym akapicie, w ostatnim zdaniu zwrot „w wyroku z 6 lipca 2010 r. w sprawie Honeywell” zastąpić zwrotem „w postanowieniu z 6 lipca 2010 r. w sprawie Honeywell” oraz w punkcie 8.1., w drugim akapicie, w czwartym zdaniu zwrot „wyroku w sprawie Honeywell” zastąpić zwrotem „postanowieniu w sprawie Honeywell”,
b) w punkcie 2.9., w drugim akapicie zdanie pierwsze w brzmieniu „Trybunał Konstytucyjny wyraził już wcześniej pogląd, że niezgodny z Konstytucją byłby niższy poziom ochrony praw jednostki wynikający z prawa unijnego wynikający z Konstytucji” zastąpić zdaniem „Trybunał Konstytucyjny wyraził już wcześniej pogląd, że niezgodny z Konstytucją byłby niższy poziom ochrony praw jednostki wynikający z prawa unijnego niż wynikający z Konstytucji”,
c) w punkcie 4, w drugim akapicie, w zdaniu drugim zwrot „art. 34 ust. 1 Konwencji brukselskiej” zastąpić zwrotem „art. 34 zdanie 1 Konwencji brukselskiej”,
d) w punkcie 4, w czwartym akapicie, w ostatnim zdaniu zwrot „Art. 43 rozporządzenia” zastąpić zwrotem „Art. 45 rozporządzenia”,
e) w punkcie 8.3., w zdaniu czwartym datę „21 stycznia 2010 r.” zastąpić datą „21 stycznia 2011 r.”.
UZASADNIENIE
Trybunał Konstytucyjny, działając z urzędu, na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.) postanowił sprostować w części I i III uzasadnienia wyroku z 16 listopada 2011 r., sygn. akt SK 45/09, oczywiste omyłki pisarskie.
W części I uzasadnienia wyroku, w punkcie 4, w akapicie piątym zdanie trzecie ma brzmienie: „W tym zakresie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne i powinno podlegać umorzeniu”, a powinno mieć: „W tym zakresie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne, a postępowanie powinno podlegać umorzeniu”. Omyłka ta jest oczywista co wynika ze związku logicznego zdania.
W części I, w punkcie 4, w akapicie szóstym przedostatnie zdanie brzmi: „Powyższa konkluzja przesądza zatem o braku wspólnej płaszczyzny odniesienia i koniecznego związku, które umożliwiałoby ocenę wzajemnej relacji pomiędzy badanym przepisem prawa pochodnego oraz art. 45 Konstytucji, niezależnie od tego, który aspekt prawa do sądu byłby wzięty pod uwagę”, a powinno brzmieć: „Powyższa konkluzja przesądza zatem o braku wspólnej płaszczyzny odniesienia i koniecznego związku, które umożliwiałyby ocenę wzajemnej relacji pomiędzy badanym przepisem prawa pochodnego oraz art. 45 Konstytucji, niezależnie od tego, który aspekt prawa do sądu byłby wzięty pod uwagę”. Należało zastąpić zwrot: „które umożliwiałoby ocenę” zwrotem: „które umożliwiałyby ocenę”. O oczywistości omyłki świadczy ciąg logiczny zdania.
Omyłka pisarska zawarta w części III, w punkcie 2.6., w piątym akapicie, w ostatnim zdaniu polega na niewłaściwym przywołaniu rodzaju orzeczenia niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego z 6 lipca 2010 r. (sygn. 2 BvR 2661/06) jako wyrok, podczas gdy powinno być postanowienie. Identyczny charakter ma omyłka zawarta w punkcie 8.1., w drugim akapicie, w czwartym zdaniu, gdzie Trybunał ponownie odwołuje się do ww. orzeczenia. O oczywistości tych omyłek świadczy samo orzeczenie niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego z 6 lipca 2010 r. (sygn. 2 BvR 2661/06).
Zdanie pierwsze drugiego akapitu punktu 2.9. części III uzasadnienia brzmi: „Trybunał Konstytucyjny wyraził już wcześniej pogląd, że niezgodny z Konstytucją byłby niższy poziom ochrony praw jednostki wynikający z prawa unijnego wynikający z Konstytucji”, a powinno brzmieć: „Trybunał Konstytucyjny wyraził już wcześniej pogląd, że niezgodny z Konstytucją byłby niższy poziom ochrony praw jednostki wynikający z prawa unijnego niż wynikający z Konstytucji”. O oczywistości tej omyłki świadczy związek logiczny zdania.
W części III uzasadnienia, w punkcie 4, w drugim akapicie, w zdaniu drugim należało zmienić omyłkowo wpisany: „art. 34 ust. 1 Konwencji brukselskiej” na prawidłowy: „art. 34 zdanie 1 Konwencji brukselskiej”. Poprawione zdanie brzmi: „Odpowiada on bowiem treści normy zawartej w art. 34 zdanie 1 Konwencji brukselskiej oraz art. 34 zdanie 1 Konwencji z Lugano”. O oczywistości omyłki świadczy sama treść art. 34 Konwencji brukselskiej, który to artykuł w swej treści nie posiada numeracji ustępów, składa się on z akapitów, które oznaczane są jako zdania.
Kolejna zmiana jakiej należało dokonać polegała na zastąpieniu części ostatniego zdania zawartego w czwartym akapicie punktu 4 części III uzasadnienia w brzmieniu: „Art. 43 rozporządzenia” zwrotem: „Art. 45 rozporządzenia”. Oczywistość omyłki wynika z tego, że przytoczona treść powołanego przepisu zawarta jest w art. 45, a nie w art. 43 rozporządzenia nr 44/2001. Zmienione zdanie ma następującą treść: „Art. 45 rozporządzenia wyłącza możliwość jakiejkolwiek kontroli merytorycznej orzeczenia sądu zagranicznego”.
Ostatnia omyłka polega na wpisaniu błędnej daty przy powołaniu wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie nr 30696/09. W części III uzasadnienia, w punkcie 8.3., w zdaniu czwartym jest „21 stycznia 2010 r.”, a winno być: „21 stycznia 2011 r.”. O oczywistości tej omyłki świadczy sam wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie nr 30696/09, który został wydany 21 stycznia 2011 r.
Powyższe omyłki mają charakter pisarski i techniczny, nie zmieniają ani sensu rozstrzygnięcia, ani jego uzasadnienia.
Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.