Pełny tekst orzeczenia

889/II/B/2014

POSTANOWIENIE
z dnia 5 listopada 2013 r.
Sygn. akt Ts 160/13

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Stanisław Rymar,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej C.W. w sprawie zgodności:
art. 223 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323, ze zm.) z art. 60 w zw. z art. 32 ust. 2 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE

W skardze konstytucyjnej z 5 czerwca 2013 r. skarżący – C.W. zakwestionował zgodność z Konstytucją art. 223 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323, ze zm.), w zakresie, w jakim „posługują się niedookreślonym ustawowo pojęciem »przed dniem wejścia w życie ustawy«, rozumianym jako dzień poprzedzający bezpośrednio datę wejścia w życie ustawy (a nie wcześniejszym dowolnym, odległym w przeszłości okresem czasu poprzedzającym wejście w życie ustawy)”. Zaskarżonym przepisom skarżący zarzucił niezgodność z art. 60 w zw. z art. 32 ust. 2 i art. 2 Konstytucji.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 15 lipca 2013 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi konstytucyjnej przez doręczenie odpisu i czterech kopii decyzji Szefa Służby Cywilnej wraz z uzasadnieniem, wydanej w sprawie, w związku którą skarżący wystąpił ze skargą, a także przez doręczenie udzielonego przez skarżącego pełnomocnictwa szczególnego do sporządzenia skargi konstytucyjnej.
Zarządzenie to zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego 30 lipca 2013 r. W ustawowym terminie do Trybunału Konstytucyjnego nie wpłynęło od skarżącego żadne pismo procesowe usuwające braki formalne skargi.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Skarga konstytucyjna jest szczególnym środkiem ochrony konstytucyjnych wolności lub praw. Jej merytoryczna ocena została uzależniona przez ustawodawcę od spełnienia wielu przesłanek, których weryfikacja następuje na etapie wstępnej kontroli. Trybunał Konstytucyjny zobligowany jest zatem do oceny dopełnienia wszystkich wymagań, jakie ustawodawca postawił przed wnoszącym ten środek prawny. W świetle art. 36 ust. 2 w zw. z art. 49 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK), jeżeli skarga nie odpowiada warunkom formalnym, sędzia Trybunału wzywa do usunięcia jej braków w terminie 7 dni. W sprawie będącej przedmiotem niniejszego rozpoznania, pomimo prawidłowego doręczenia pełnomocnikowi skarżącego 30 lipca 2013 r. zarządzenia sędziego Trybunału, braki skargi nie zostały usunięte, co musi skutkować odmową nadania dalszego biegu wniesionej skardze konstytucyjnej.

Mając powyższe na uwadze, Trybunał Konstytucyjny na podstawie art. 36 ust. 3 w zw. z art. 49 ustawy o TK odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.