Pełny tekst orzeczenia

127/11/A/2014

POSTANOWIENIE
z dnia 10 grudnia 2014 r.
Sygn. akt P 31/02

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Andrzej Rzepliński – przewodniczący
Stanisław Biernat
Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Piotr Tuleja
Andrzej Wróbel – sprawozdawca,

na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 grudnia 2014 r., stwierdziwszy oczywistą omyłkę pisarską w uzasadnieniu wyroku z dnia 1 lipca 2003 r., sygn. akt P 31/02 (OTK ZU nr 6/A/2003, poz. 58),

p o s t a n a w i a:

na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 56, poz. 459 i Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) sprostować oczywistą omyłkę pisarską w uzasadnieniu wyroku z dnia 1 lipca 2003 r., sygn. akt P 31/02 (OTK ZU nr 6/A/2003, poz. 58), w ten sposób, że w części III uzasadnienia:
– w punkcie 3.6 wielokrotnie występujące wyrażenie „art. 988’ KC” zastąpić wyrażeniem „art. 6882 KC”,
– w punkcie 3.7 wielokrotnie występujące wyrażenie „art. 688’ KC” zastąpić wyrażeniem „art. 6882 KC”,
– w punkcie 5.3. wyrażenie „art. 988’ KC” zastąpić wyrażeniem „art. 6882 KC”.

UZASADNIENIE

I

1. Z uwagi na stwierdzenie oczywistej omyłki pisarskiej w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 1 lipca 2003 r., sygn. P 31/02 (OTK ZU nr 6/A/2003, poz. 58), Trybunał Konstytucyjny postanowił sprostować ją z urzędu.

2. Zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: uTK) „Skład orzekający Trybunału może w każdym czasie, na posiedzeniu niejawnym, wydać postanowienie o sprostowaniu w orzeczeniu lub w jego uzasadnieniu niedokładności, błędów pisarskich lub rachunkowych albo innych oczywistych omyłek”.
Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w dniu 1 lipca 2003 r.
Zgodnie z art. 73 uTK właściwym do wydania postanowienia o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej jest skład orzekający Trybunału. Biorąc pod uwagę, że postanowienie o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej może być podjęte „w każdym czasie”, a jednocześnie – zgodnie z art. 194 ust. 1 Konstytucji – kadencja sędziego Trybunału Konstytucyjnego trwa 9 lat, może zdarzyć się – tak jak ma to miejsce w niniejszej sprawie – że sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej nie może być podjęte przez ten sam skład orzekający Trybunału, który wydał orzeczenie zawierające oczywistą omyłkę pisarską. Sędziowie orzekający w sprawie o sygn. P 31/02 przeszli w stan spoczynku.

3. Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym, w art. 25, reguluje kwestię składów orzekających. Przepis ten zawiera enumeratywne wyliczenie, jaki skład orzekający jest właściwy w określonych rodzajach spraw. Nie uwzględnia czynności, o której mowa w art. 73 uTK. Dodatkową regulację odnoszącą się do składu orzekającego Trybunału zawiera art. 74 uTK, zgodnie z którym „Jeżeli wniosku o wyjaśnienie wątpliwości nie może rozpoznać skład orzekający wskazany w ust. 1 [skład orzekający Trybunału, który wydał orzeczenie], wniosek powinien być rozpoznany przez taki sam skład” (ust. 2).
W związku z powyższym, Prezes Trybunału Konstytucyjnego uznał za właściwe, wydając zarządzenie o wyznaczeniu składu orzekającego do sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, przez analogię do art. 74 uTK, ustalić rodzajowo „taki sam” skład orzekający. Skoro bowiem rodzajowo taki sam, lecz osobowo inny, skład orzekający jest uprawniony do wyjaśnienia wątpliwości co do treści orzeczenia, to tym bardziej a maiori ad minus taki sam rodzajowo, lecz osobowo inny, skład orzekający jest uprawniony do sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej.

II

Trybunał Konstytucyjny działając z urzędu, na podstawie art. 73 ust. 1 uTK, postanowił sprostować oczywistą omyłkę pisarską w uzasadnieniu wyroku z 1 lipca 2003 r., sygn. P 31/02, w ten sposób, że w części III uzasadnienia, w punktach: 3.6 i 5.3 wielokrotnie występujące wyrażenie „art. 988’ KC” zastąpić wyrażeniem „art. 6882 KC”, zaś w punkcie 3.7 wielokrotnie występujące wyrażenie „art. 688’ KC” zastąpić wyrażeniem „art. 6882 KC”.

O oczywistości omyłki świadczy logiczny tok wywodu uzasadnienia, a także przywoływana treść art. 6882 KC. Omyłka ma charakter techniczny i pisarski, nie zmienia ani sensu rozstrzygnięcia, ani jego uzasadnienia.