Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy w Nidzicy II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Krzysztof Bieńkowski

Protokolant sekr.sądowy Maria Borowa

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Nidzicy – nie stawił , zawiad.prawidłowo

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2016 roku w N.

sprawy P. B. s. M. i A. z domu Z. ur. (...) w P. ,

oskarżonego o to, że:

w dniu 14 czerwca 2015 r. o godzinie 20:45 na drodze publicznej na ul.(...) w miejscowości J., gm.J. pow. (...) , woj. (...)- (...) kierował samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości ustalonym na 1,11 mg/l , 1,02 mg/l i 0,90 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o przestępstwo z art.178a§1 k.k.

ORZEKA :

I.  oskarżonego P. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa , z tym ustaleniem , że dopuścił się go w dniu 14.06.2015 r. około godziny 20:30 i za to z mocy art.178a § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art.69§1 i 2 k.k. , art.70§1 k.k. wykonanie orzeczonej w pkt I kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2(dwóch) lat ;

III.  na podstawie art.42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3(trzech) lat, z wyłączeniem pojazdów kategorii T ;

IV.  na podstawie art.43§3 k.k. zobowiązuje oskarżonego do zwrotu posiadanego prawa jazdy ;

V.  na podstawie art.43a§2 k.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięciu tysięcy) złotych

VI.  na podstawie art.627 k.p.k. w zw. z art.17 ust.1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. i art. 624§1 k.p.k. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r. Nr 49 poz.223 z póżn.zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe częściowo w postaci wydatków, zwalnia zaś od opłaty;

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił , co następuje :

W dniu 14 czerwca 2015 r. w godzinach wieczornych po godz. 20:00 znajdujący się w stanie nietrzeźwym oskarżony P. B. przyjechał samochodem marki F. (...) o nr rej.(...) na ul.(...) w miejscowości J., pow. (...), woj. (...)- (...).

Oskarżony zatrzymał pojazd na wysokości posesji H. i M. P. (1) i wysiadł.

H. P. (1) widząc , że mężczyzna znajduje się w stanie nietrzeźwym i ponownie wsiada za kierownicę, wraz z małżonkiem wyszła przed dom.

M. P. (1) markując przywitanie wyciągnął ze stacyjki pojazdu kluczyki, zaś H. P. zawiadomiła telefonicznie Policję.

Następnie oskarżony natarczywie domagał się zwrotu odebranych kluczyków, w związku z czym M. P. wyrzucił je.

W międzyczasie pasażer pojazdu , młody szczupły mężczyzna o nieustalonej tożsamości oddalił się.

Po przybyciu na miejsce funkcjonariuszy oskarżony został doprowadzony do Komendy Powiatowej Policji w N. i przebadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu.

Kolejne badania wykazały 01,11 ; 1,01 ; 1:02 i 0,90 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu odpowiednio o godz.22:02 , 22:04, 22:33 i 22:36.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody :

zezn.śwd.H. P. (1) k.25 , zezn.śwd.M. P. (1) k.25-26 , zezn.śwd.D. D. k.26 i k.18v w.z.d., protokół badania stanu trzeźwości k.2 akt post.przygotowawczego.

Oskarżony P. B. przesłuchany na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

W złożonych wyjaśnieniach twierdził , że przyjechał samochodem do J. znacznie wcześniej przed interwencją H. i M. P. i wraz ze S. S. (1) spożywał alkohol w postaci wódki, a do samochodu udał się po papierosy i nim nie kierował.

(dow : wyjaśni.osk. k.24v-25)

Sąd zważył , co następuje :

Wyjaśnienia oskarżonego uznać należy za całkowicie niewiarygodne, zwłaszcza w najistotniejszej z punktu widzenia odpowiedzialności karnej części – odnoszącej się do faktu kierowania samochodem osobowym w stanie nietrzeźwym.

Wyjaśnienia oskarżonego stoją w rażącej sprzeczności z innymi przeprowadzonymi w sprawie dowodami i w ocenie Sądu stawią jedynie linię obrony ukierunkowaną na uniknięcie odpowiedzialności karnej.

Jako w pełni miarodajne i wiarygodne ocenić należy zeznania świadków H. i M. P. (1).

Pomijając już nawet okoliczność , że są to osoby dla oskarżonego całkowicie obce, które nie mają absolutnie żadnych powodów, aby go bezpodstawnie obciążać, ich relacje charakteryzuje spójność i logika, a bezpośredni kontakt z wymienionymi źródłami dowodowymi pozwolił Sądowi stwierdzić , że ich relacje są całkowicie wiarygodne.

Z zeznań obu wymienionych wynika bezspornie , że oskarżony już przyjeżdżając na miejsce zdarzenia przy ul.(...) znajdował się w stanie nietrzeźwym.

O. wymienieni zgodnie opisują zachowanie kierowcy – oskarżonego jako wyraźnie wskazujące na taki stan – chwiejny chód , bełkotliwa mowa.

Trudno zresztą przypuszczać , aby inne powody niż nietrzeźwy kierujący skłoniły H. P. do zawiadomienia Policji.

Relacje świadków są spójne , logiczne i konsekwentne i w ocenie Sądu brak jest jakichkolwiek podstaw , aby odmówić im waloru wiarygodności.

(dow : zezn.śwd.H. P. (1) k.25 , zezn.śwd.M. P. (1) k.25-26)

W odróżnieniu od powołanych wyżej zeznań wyjaśnienia oskarżonego oraz relacje S. S. i P. L. są całkowicie nielogiczne.

Trudno znaleźć racjonalne wytłumaczenie dla zachowania oskarżonego , który miał przyjechać do J. w sprawie rozmowy o ewentualnej pracy, a następnie wobec nieobecności znajomego rozpoczął regularną libację, nie troszcząc się w żaden sposób ani o samochód, który musiałby pozostawić w J. bez żadnej opieki ani też o kwestię powrotu.

W ocenie Sądu te naiwne i pozbawione logiki wyjaśnienia oraz wspierające linię obrony oskarżonego zeznania świadków S. S. i P. L. są całkowicie niewiarygodne.

Stoją one bowiem w sprzeczności z innymi, wiarygodnymi dowodami przeprowadzonymi w sprawie.

Podkreślić należy, że oskarżony nie powoływał się na podawane na rozprawie okoliczności ani wobec H. i M. P. (1) ani D. D..

(dow : zezn.śwd.D. D. k.26 i k.18v w.z.d.)

Zwrócić należy uwagę na zapis na protokole badania trzeźwości (k.2v) , gdzie oskarżony zadeklarował że spożywał jedynie „piwo” .

W ocenie Sądu twierdzenia oskarżonego w kontekście materiału dowodowego ocenić należy jako pozbawione waloru wiarygodności.

W tym stanie dowodów Sąd uznał iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

Biorąc pod uwagę , że P. B. jest osobą dorosłą , mającą odpowiedni zasób doświadczenia życiowego i znającą obowiązujące normy prawne oraz konsekwencje ich nieprzestrzegania , a czyn mu zarzucany ma prosty charakter ze społecznego punktu widzenia, uznać należy, że można mu przypisać winę.

W zakresie kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu przestępstwa Sąd zważył, co następuje.

Oskarżony kierował pojazdem mechanicznym (samochodem osobowym) po drodze publicznej, znajdując się w stanie nietrzeźwości opisanym w art.115 § 16ust.1 k.k. (powyżej 0,25 mg/l) , przez co wypełnił znamiona przestępstwa opisanego w §1art.178a k.k.

Wymierzając za przypisany oskarżonemu czyn karę Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności zarówno łagodzących jak i obciążających , w szczególności stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu i stopień winy.

Określając wysokość kary Sąd uwzględnił również cele zapobiegawcze i wychowawcze kary w stosunku do sprawcy , a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił przede wszystkim stosunkowo znaczny stopień zagrożenie dla bezpieczeństwa w komunikacji oraz znaczny stopień nietrzeźwości.

O realnym zagrożeniu dla zdrowia i życia innych uczestniczących w ruchu świadczy sposób prowadzenia pojazdu przez oskarżonego , opisywany przez świadków (k.25-26).

Decyzja oskarżonego o kierowaniu samochodem w takim stanie musi być uznana za skrajnie nieodpowiedzialną, zwłaszcza , że nie wynikała ona z jakiś szczególnych, przymusowych i wyjątkowych okoliczności.

Z kolei jako okoliczność łagodzącą Sąd ocenił stosunkowo stabilną sytuację rodzinną sprawcy, który pracuje i ma na utrzymaniu trójkę małoletnich dzieci.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał , że adekwatną reakcją prawno-karną na popełnione przestępstwa będzie kara 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Wysokość wymierzonej kary jest w ocenie Sądu adekwatna do wagi popełnionego przestępstwa , w szczególności stopnia jego społecznej szkodliwości i winy sprawcy.

Mając na względzie wskazane wyżej okoliczności łagodzące Sąd uznał, że pomimo uprzedniej karalności (za jednak inne rodzajowo przestępstwa) zachodzi w odniesieniu do osoby oskarżonego pozytywna prognoza kryminologiczna i zdecydował o warunkowym zawieszeniu kary na okres próby 2 lat (pkt II) wyroku.

Orzekając obligatoryjny środek karny zakazu prowadzenia wszystkich pojazdów mechanicznych Sąd zważył , co następuje.

Omawiany środek karny należy do grupy środków o charakterze prewencyjnym i ochronnym , mają na celu zapobieżenie popełnieniu przez sprawcę podobnego czynu w przyszłości.

Przy uwzględnieniu stopnia nietrzeźwości sprawcy oraz rodzaj drogi na której dopuścił się przypisanego mu czynu uznać należy , że nie zasługuje on na dalsze uczestniczenie w ruchu jako kierowca.

Podkreślić przy tym należy niebezpieczną i brawurową technikę jazdy, która stwarzało doniosłe potencjalne zagrożenie dla innych użytkowników drogi.

W kontekście powyższego uznać należy , że zakaz prowadzenia pojazdów orzeczony na okres 3 lat spełni swe cele prewencyjne (pkt IV wyroku).

Nie ulega wątpliwości , że orzeczone kary , a zwłaszcza środek karny mogą w istotny sposób skomplikować sytuację osobistą i zawodową oskarżonego i Sąd ten aspekt orzeczenia również brał pod uwagę, wyłączając ze względów humanitarnych z zakresu orzeczonego zakazu pojazdy kategorii T, które obsługuje oskarżony w pracy.

Ponadto Sad orzekł obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w wysokości wymaganej art.43a§2 k.k.

O kosztach postępowania w zakresie wydatków orzeczono na podstawie art.627 k.p.k. , natomiast od opłaty Sąd oskarżonego zwolnił , mając na względzie sytuację ekonomiczną sprawcy i zobowiązania o charakterze rodzinnym.

SSR Krzysztof Bieńkowski

ZARZĄDZENIE

1.odnot.

2.odpis doręczyć :

- obrońcy

3.za 14 dni lub z apelacją

(...).02.2016r.