Sygn. akt I C 695/15
Dnia 11 lutego 2016 roku
Sąd Rejonowy w Bełchatowie I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SR P. F.
Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Cichanowska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2016 roku w B.
sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W.
przeciwko S. G.
o zapłatę 1.330,57 złotych
oddala powództwo.
Sygn. akt I C 695/15
W pozwie z dnia 18 lutego 2013 r. złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym pełnomocnik powoda (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą W. wniósł o zasądzenie od pozwanej S. G. kwoty 1.330,57 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 19 lutego 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że kwota dochodzona pozwem wynika z braku zapłaty przez pozwaną należności na rzecz (...) Bank (...) S.A. z tytułu umowy kredytowej, którą to wierzytelność nabył powód na podstawie umowy o przelew wierzytelności.
W dniu 9 maja 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego skutecznie sprzeciw wniósł pozwana podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia, na skutek czego postanowieniem z dnia 7 lipca 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bełchatowie jako sądowi właściwości ogólnej pozwanej.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo w całości podlegało oddaleniu.
Powód wywodził dochodzone roszczenie z przepisów o przelewie wierzytelności (art. 509 i 510 Kodeksu cywilnego), a zatem na stronie powodowej ciążył obowiązek wykazania, że nabyła skutecznie wobec pozwanej wierzytelność od (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. i jaka była wysokość tej wierzytelności , a także wykazania samego faktu zawarcia umowy przelewu wierzytelności, a chociażby potwierdzenia w rozumieniu art. 511 k.c., że przelew wierzytelności jest pismem stwierdzony, skoro sama wierzytelność była stwierdzona pismem (art. 6 k.c.). Na takie bowiem dokumenty strona powodowa powołała się w pozwie, lecz ich nie złożyła.
Pozwana miała prawo podnieść przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które przysługują jej przeciwko zbywcy (art. 513 §1 k.c.). Pozwana skorzystała
z przysługującego jej prawa i zakwestionowała zasadność dochodzenia od niej należności przysługującej pierwotnemu wierzycielowi.
Na stronie powodowej ciążył zatem obowiązek wykazania skutecznego nabycia wierzytelności i jej wysokości oraz daty wymagalności roszczenia.
W przedmiotowej sprawie powód nie złożył umowy z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w K., któremu to bankowi przysługiwała wierzytelność wobec S. G.. Storna powodowa powołała się również na umowę zbycia wierzytelności przez pierwotnego wierzyciela (...) Bank (...) S.A. w K. na rzecz (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą W. z 25 kwietnia 2007 r., gdzie w sprawie niniejszej powodem jest (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą W.. W tych okolicznościach budzi wątpliwości Sądu sama legitymacja czynna powoda.
Niezależnie od tego należy stwierdzić, że wskazana przez powoda wierzytelność nie została potwierdzona żadnym dokumentem co do jej wysokości i daty wymagalności wobec czego należało uznać, że strona powodowa udowodniła w tej sytuacji swojej legitymacji procesowej czynnej, a także istnienia oraz wysokości przysługujących jej należności z tytułu umowy przelewu wierzytelności.
W myśl zasady kontradyktoryjności przygotowanie, gromadzenie i dostarczanie materiału procesowego obciąża strony procesowe, a do Sądu należy jedynie ocena tego materiału i wydanie na jego podstawie rozstrzygnięcia. Artykuł 6 kodeksu cywilnego stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Tym samym Sąd uznał, że w tym zakresie strona powodowa nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających istnienie dochodzonej należności.
Odnosząc się do podniesionego zarzutu przedawnienia roszczenia należy wskazać, że nie można wykluczyć skuteczności i tego zarzutu biorąc pod uwagę, że wierzytelność (...) Bank (...) S.A. musiała istnieć w dacie zawierania umowy przelewu wierzytelności, na którą powołała się strona powodowa tj. w dniu 25 kwietnia 2007 r. Tymczasem termin przedawnienia roszczenia banku wobec osoby niebędącej przedsiębiorcą wynosi trzy lata zgodnie art. 118 k.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2003 r. w sprawie II CK 113/02, opubl. OSP 2004/11/141). A zatem z tych chociażby okoliczności można wyciągnąć wniosek, że w dacie wytoczenia powództwa było ono przedawnione.
Tym samym Sąd uznał, że powód nie udowodnił powództwa co do zasady jak
i wysokości, w związku z czym oddalił powództwo w całości.