Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2013 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Magdalena Marczyńska

Sędziowie: SSO Mariola Mastalerz, SSR del. Urszula Sipińska-Sęk (spr.)

Protokolant: sekr.sądowy Anna Fijołek

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa W. O.

przeciwko Zespołowi Szkół (...) (...) (...)

w P. T.

o przywrócenie do pracy

na skutek apelacji pozwanego Zespołu Szkół (...) (...) (...)w P. T.

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 7 grudnia 2012r.

sygn. IV P 148/12

oddala apelację.

Sygn.akt VPa 22/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 maja 2012 roku W. O.żądał uznania za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego dnia15 maja 2012 roku przez zatrudniający go Zespół Szkół (...)w P. T.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 grudnia 2012 roku Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. w sprawie IVP 148/12 przywrócił powoda W. O.do pracy w pozwanym Zespole Szkół (...) (...) (...). (...) (...)w P. T.na dotychczasowych warunkach, zasądził od Zespołu Szkół (...) (...) (...) (...)w P. T.. na rzecz powoda W. O.wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, to jest za okres od 1 września 2012 roku do chwili podjęcia pracy, nie więcej niż za l (jeden) miesiąc, liczone według stawki 3.203,70 złotych płatne pod warunkiem podjęcia przez W. O.pracy w Zespole Szkół(...) (...) (...)w P. T.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne Sądu Rejonowego:

W. O. jest zatrudniony w pozwanym zespole Szkół od 1 września 1989 roku na stanowisku nauczyciela na całym etacie. W dniu 28wrzesnia 2000 r. uzyskał stopień awansu zawodowego nauczyciela mianowanego. Powód ma 23 lata i 8 miesięcy stażu pracy, w tym 22 lata i 5 miesięcy z pozwanej szkole.

Powód brał udział w promocji szkoły, dniach otwartych i targach edukacyjnych.

Zakład pracy oświadczeniem z dnia 15 maja 2012r. wypowiedział W. O. stosunek pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 Karty Nauczyciela z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 31 sierpnia 2012r. Jako przyczynę decyzji strona pozwana wskazała zmiany organizacyjne spowodowane wprowadzeniem nowej podstawy programowej oraz zmniejszenie się liczby oddziałów z 19 do 15 od dnia l września 2012r. co uniemożliwia dalsze zatrudnienie powoda w Zespole Szkół.

W. O. był zatrudniony jako nauczyciel przedmiotów zawodowych w zawodzie mechanika pojazdów samochodowych. Oprócz niego do 2009 zajęcia w szkole mieli P. R., który uczył przepisów ruchu drogowego, podstaw techniki i przysposobienia obronnego oraz C. M., który uczył podstaw elektrotechniki i elektroniki, urządzeń elektrycznych i elektronicznych pojazdów oraz pomiarów elektrycznych.

W roku szkolnym 2008/2009, zatrudnieni zostali nowi nauczyciele w J. K. (1) zatrudniony od 6 stycznia 2009r. uczył przepisów ruchu drogowego i podstaw techniki, oraz T. S., który uczył środków transportu, konstrukcji pojazdów samochodowych, techniki wytwarzania, budowy pojazdów samochodowych, podstawy konstrukcji maszyn, technologii mechanicznej i eksploatacji pojazdów samochodowych.

W roku szkolnym 2009/2010 uczyło już zatem 3 nauczycieli. Powód uczył budowy samochodów, obsługi i naprawy pojazdów samochodowych, pracowni elektrotechniki i elektroniki samochodowej, elektroniki samochodowej, samochodowych urządzeń elektrycznych, specjalizacji, podstaw konstrukcji maszyn i konstrukcji pojazdów samochodowych. T. S. uczył środków transportu, konstrukcji pojazdów samochodowych, eksploatacji pojazdów samochodowych, podstaw konstrukcji maszyn, techniki wytwarzania, pracowni elektrotechniki i elektroniki samochodowej, obsługi i naprawy pojazdów samochodowych i elektroniki samochodowej, zaś J. K. uczył przepisów ruchu drogowego, przygotowania do prowadzenia pojazdów samochodowych, specjalizacji, podstaw prawa transportowego, technologii mechanicznej, eksploatacji pojazdów samochodowych i urządzeń elektrycznych i elektronicznych pojazdów samochodowych.

W roku szkolnym 2010/2011 powód uczył specjalizacji, pracowni elektrotechniki i elektroniki oraz urządzeń elektrycznych i elektronicznych pojazdów samochodowych. T. S. (2) uczył środków transportu, konstrukcji pojazdów samochodowych, eksploatacji pojazdów samochodowych, podstaw konstrukcji maszyn, pracowni elektrotechniki i elektroniki oraz specjalizacji, a J. K. (1) uczył przepisów ruchu drogowego, przygotowania do prowadzenia pojazdów samochodowych, specjalizacji, technologii mechanicznej, eksploatacji pojazdów samochodowych i konstrukcji pojazdów samochodowych.

W roku 2011/2012 podział przedmiotów dla powyższych nauczycieli był następujący : W. (...) uczył pracowni elektrotechniki i elektroniki samochodowej, technologii mechanicznej, podstaw konstrukcji maszyn i specjalizacji, J. K. (1) uczył technologii mechanicznej, konstrukcji pojazdów samochodowych, przygotowania do prowadzenia pojazdów samochodowych i specjalizacji, zaś T. S. (2) uczył podstaw konstrukcji maszyn, konstrukcji pojazdów samochodowych i specjalizacji.

W arkuszu organizacyjnym na rok szkolny 2012/2013 J. K. (1) naucza przedmiotów : konstrukcja pojazdów samochodowych, eksploatacja pojazdów samochodowych, przygotowanie do prowadzenia pojazdów samochodowych, technologia mechaniczna i bezpieczeństwo pracy, budowa i naprawa pojazdów samochodowych, podstawy konstrukcji maszyn.

Zarówno kuratorium oświaty, jak i MEN wypowiedziały się krytycznie o wprowadzeniu w pozwanym Zespole szkół przedmiotu specjalizacja, jak również o ilości godzin i ich rozdzielaniu dla uczniów szkoły. Zalecono zaniechanie nauczania tego przedmiotu w szkole.

W pozwanym Zespole Szkół zmniejszała się ilość uczniów, którzy podejmują w niej naukę, co skutkowało zmniejszeniem ilości klas nowotworzonych, 19 klas istniało w roku szkolnym 2011/2012, a w roku szkolnym 2012/2013 zaplanowano klas 15.

Taka sytuacja wymuszała również kroki kadrowe dotyczące ilości zatrudnionych nauczycieli.

Sąd Rejonowy przyjął za udowodnione, ze strona pozwana nie ma możliwości uruchomienia takiej jak kilka lat temu klas w szkole zawodowej, w tym szczególnie w zawodzie mechanika samochodowego. Natomiast nie zaakceptował doboru nauczycieli do rozwiązania z nimi stosunków pracy.

W ocenie Sądu Rejonowego w sprawie zostało udowodnione, że do 2008r. co do zasady powód był nauczycielem uczącym przedmiotów zawodowych w klasach mechaników samochodowych, uczył budowy, konstrukcji, naprawy pojazdów samochodowych. Nauczyciele P. R. i C. M. uczyli także w tych klasach, ale przedmiotów dodatkowych takich jak podstawy elektrotechniki i elektroniki, urządzenia elektryczne i elektroniczne.

Wprowadzenie specjalizacji jako dodatkowego przedmiotu, odejście z pracy nauczycieli P. R. i C. M. oraz zatrudnienie nowych nauczycieli (J. K., T. S.) skutkowało tym, że przedmioty podstawowe nauczane przez powoda zaczęto rozdzielać pomiędzy niego i nowozatrudnionych nauczycieli. A wreszcie w 2011r. zamierzano wypowiedzieć warunki pracy powodowi proponując zmniejszenie ilości godzin do 10. Natomiast w roku 2012 wypowiedziano powodowi stosunek pracy na podstawie art. 20 KN.

Kryteria doboru nauczycieli do rozwiązania stosunku pracy nie zasługują na akceptację Sądu. Powód jest nauczycielem zatrudnionym pozwanym Zespole Szkół od 1989r ma więc 23-letni staż pracy - staż nauczyciela uczącego przedmiotów zawodowych w klasach mechaników samochodowych. Staż J. K. i T. S. są nieporównywalnie niższe. T. S. nie jest zatrudniony w bieżącym roku szkolnym. Strona pozwana jako nauczyciela przedmiotów zawodowych pozostawiła J. K., a rozwiązała stosunek pracy z powodem. J. K. ma w tej szkole staż pracy wynoszący 3 lata i kilka miesięcy, a do szkoły przyszedł, aby uczyć przepisów ruchu drogowego, podstaw techniki, specjalizacji, podstaw prawa transportowego, co wynika z przydziału przedmiotów przedłożonego przez stronę pozwaną (69-70). Jego więc doświadczenie w nauczaniu przedmiotów zawodowych było żadne.

Strona pozwana dobór tego nauczyciela do dalszego zatrudniania uzasadnia kwestiami takimi, jak zaangażowanie w prace dla szkoły czy opracowanie programu nauczania na podstawie nowej podstawy programowej.

Co do opracowania programu nauczania strony pozostają w sporze, czy jest to nowy program autorski, czy też tylko ramowe zasady nauczania, i czy oraz kiedy został on przedstawiony przez J. K., skoro wytyczne do pisania takowych programów MEN opublikowało w lipcu 2012r.

W ocenie Sądu Rejonowego wskazanie dat wydania przepisów przez MEN daje podstawę do przyjęcia, że w sytuacji gdy świadek A. P. zeznała że taki program nauczania złożony przez J. K. widziała na radzie pedagogicznej w sierpniu 2012r.,iż fakt opracowania lub nie programu nauczania nie był brany pod uwagę przy wyborze nauczyciela do rozwiązania z nim stosunku pracy.

Zdaniem Sądu I instancji jako jedyne kryterium, jakie mogła brać pod uwagę strona pozwana było więc dodatkowe zaangażowanie w prace na rzecz szkoły. Kontynuując swój wywód Sąd Rejonowy wskazał, że kwestia uczestniczenia w organizowaniu uroczystego rozpoczęcia roku szkolnego, otwarcia hali sportowej czy poświęcenia sztandaru nie mogą być uznawane za kryteria doboru nauczyciela do rozwiązania z nim stosunku pracy.

Ponad 23-letni staż pracy, staż w nauczaniu przedmiotów zawodowych w zawodzie mechanik samochodowy zdaniem Sądu I instancji nie może być zniwelowany przez organizację i udział w uroczystości poświęcenia sztandaru szkoły. Sąd Rejonowy wskazał również, że jest oczywistym, że w szkole należy pozostawiać takich nauczycieli, którzy mają wieloletnią praktykę w nauczaniu przedmiotów zawodowych, bo temu właśnie służy szkoła, ma nauczyć zawodu., a tego dokonać mogą nauczyciele z odpowiednim doświadczeniem i stażem w nauczaniu przedmiotów zawodowych.

Sąd Rejonowy stwierdził nadto, ze rację ma powód twierdząc, że kwestia ilości godzin w danych klasach w danych rocznikach jest kwestią mogącą ulegać zmianie, ilość godzin danego przedmiotu jest opracowana na dany cykl nauczania ( z zasady trzyletni), ale może być w różny, niekiedy dowolny sposób rozdzielana na poszczególne lata nauki w szkole. A to skutkować może, i jak wskazuje przykład strony pozwanej, skutkuje tworzeniem godzin w z danego przedmiotu w różnych rocznikach, co z kolei przekłada się na ilość godzin do przydziału dla danego nauczyciela.

Z tych wszystkich względów Sąd uznał, że rozwiązanie z powodem W. O. stosunku pracy w trybie art. 20 ust. l pkt 2 KN jest sprzeczne z tym przepisem. Sam bowiem fakt zmniejszenia naboru i tym samym uruchomienia mniejszej ilości klas nie przekłada się automatycznie na ilość godzin nauczania danego przedmiotu w klasach pierwszych, te ilości mogą być zmienne. Nie można więc przyjąć, że bezwzględnie nastąpiły takie zmiany organizacyjne, które skutkować musiały redukcją etatu nauczyciela przedmiotów zawodowych w zawodzie mechanik samochodowy.

Poza tym kryteria doboru powoda jako nauczyciela do rozwiązania stosunku pracy - zdaniem Sądu Rejonowego - nie są kryteriami sprawdzonymi (program nauczania), ani też racjonalnymi z punktu widzenia potrzeb szkoły i uczniów. Nie można zwalniać nauczyciela o wieloletnim stażu pracy pozostawiając nauczyciela o dużych osiągnięciach w pracach społecznych.

Dlatego Sąd Rejonowy przywrócił W. (...) do pracy w pozwanym Zespole Szkół na dotychczasowych warunkach.

Na podstawie art. 91 c KN w zw. z art. 47 kp Sąd Rejonowy zasądził na rzecz powoda wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w wysokości jednomiesięcznej pensji.

Apelację od wyroku wniósł pełnomocnik pozwanego, zaskarżając go w całości.

Wyrokowi zarzucił :

1. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, w postaci art. 233 § 1 k.p.c. polegające na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów, a to poprzez:

- pominięcie w podstawie faktycznej rozstrzygnięcia okoliczności, iż p. K. opracował oraz przedstawił pracodawcy w wyznaczonym terminie (do dnia 9 kwietnia 2012 roku) program nauczania przedmiotów mechanicznych i ograniczeniu ustaleń faktycznych Sądu we w/w zakresie do stwierdzenia, iż strony postępowania pozostają w sporze co do faktu czy program nauczania opracowany przez p. K. stanowi nowy program autorski, czy też jedynie ramowe zasady nauczania i czy oraz kiedy został on przedstawiony dyrektorowi Zakładu Szkół, podczas gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, iż program nauczania został przez p. K. opracowany w wyznaczonym do tego terminie, co umożliwiło sporządzenie arkuszu organizacji zajęć z przedmiotów mechanicznych i ich prowadzenie w roku szkolnym 2012/13;

- przyjęcie, iż fakt opracowania programu nauczania nie był brany pod uwagę przy wyborze nauczyciela, z którym rozwiązany zostanie stosunek pracy i przyjęciu, iż jedynym kryterium wyboru nauczyciela, z którym rozwiązana będzie umowa o pracę była ocena zaangażowania w pracę szkoły, podczas gdy jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego (a w szczególności zeznań J. B. oraz A. P. (2)) podstawowym kryterium branym pod uwagę był fakt przygotowania programu szkolenia, przy czym pod uwagę brane były także inne kryteria takie jak posiadane kwalifikacje dodatkowych, rzetelność w prowadzeniu dokumentacji związanej z procesem nauczania, stosowanie ogólnoszkolnego systemu oceniania oraz rezultaty kontroli i przestrzeganie zaleceń pokontrolnych,

- przyjęcie, iż w pozwanym Zespole Szkół nie nastąpiły zmiany organizacyjne uzasadniające redukcję etatu nauczyciela przedmiotów zawodowych w zawodzie mechanik samochodowy, podczas gdy ze znajdujących się w aktach arkuszy organizacyjnych szkoły jednoznacznie wynika, iż począwszy od rokuszkolnego2012 liczba godzin przedmiotów mechanicznych odpowiada

zatrudnieniu tylko jednego nauczyciela na w/w stanowisku.

2. naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie:

a) art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku karta nauczyciela w związku z art. 18 ^3a § 1 k.p. polegające na ich nieprawidłowym zastosowaniu i uznaniu iż podstawowym kryterium branym pod uwagę przy wyborze nauczyciela, z którym winien rozwiązany zostać stosunek pracy powinno być kryterium stażu pracy, przy pominięciu takich okoliczności jak posiadane dodatkowe kwalifikacje, zaangażowanie w pracę na rzecz szkoły, a w szczególności fakt sporządzenia autorskiego programu nauczania dostosowanego do nowej podstawy programowej, bez którego to programu nauczanie przedmiotu byłoby niemożliwe.

Mając na uwadze powyższe zarzuty skarżący wniósł o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania wg. norm przepisanych;

postępowania wg. norm przepisanych,

ewentualnie wnoszę o:

2. uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Trybunalskim do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie jako oczywiście bezzasadnej oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji wydał trafne rozstrzygnięcie, które znajduje uzasadnienie w całokształcie okoliczności faktycznych sprawy oraz w treści obowiązujących przepisów prawnych, a oceniając zebrane dowody nie przekroczył granic ich swobodnej oceny zgodnie z art. 233&1 k.p.c., jak zarzuca apelacja.

Granice swobodnej oceny dowodów może naruszać tylko dowolna ocena zebranego materiału dowodowego, brak wszechstronnej oceny wszystkich istotnych dowodów lub ich ocena sprzeczna z zasadami logicznego powiązania wniosków z ustalonym stanem faktycznym lub doświadczeniem życiowym (por wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 2001r. II UKN 423/00), a z taką sytuacją nie mieliśmy do czynienia w niniejszej sprawie.

Wbrew twierdzeniom strony pozwanej z zeznań świadka A. P. (2) nie wynika bowiem, aby J. K. (1) sporządził program nauczania w kwietniu 2012r. Świadek zeznała li tylko – jak słusznie zauważa Sąd I instancji – że program ten został przez pana K. sporządzony, przy czym świadek po raz pierwszy widziała go na radzie pedagogicznej w sierpniu 2012r., a zatem już po wręczeniu powodowi rozwiązania umowy o pracę, które nastąpiło w maju 2012r. Co więcej świadek nie była w stanie ocenić programu pod względem merytorycznym (fachowym). Z zeznań świadka nie wynika także, aby fakt sporządzenia przez pana K. programu nauczania był brany pod uwagę jako kryterium doboru powoda do zwolnienia z pracy. Świadek zeznała, że przy wręczaniu powodowi wypowiedzenia umowy pani Dyrektor jako kryteria doboru, które były brane pod uwagę przy wyborze powoda do zwolnienia z pracy wymieniła jedynie: staż pracy, stopień awansu zawodowego, kwalifikacje ogólne i dodatkowe, zaangażowanie zawodowe, absencję, wywiązywanie się z obowiązków służbowych, a nie sporządzenie ramowego autorskiego programu nauczania przez pana K.. Kryteria te pokrywają z kryteriami wymienionym w odpowiedzi na pozew przez pełnomocnika pozwanego (stopień awansu zawodowego, rodzaj umowy, staż pracy, kwalifikacje ogólne, dodatkowe i do nauczania przedmiotu, absencja, zaangażowanie zawodowe (polegające na doposażeniu warsztatu pracy), dodatkowe prace społeczne na rzecz szkoły ( organizacja rozpoczęcia roku szkolnego, organizacja uroczystości Poświęcenia Sztandaru, promocja szkoły w gimnazjach, udział w dniach otwartych szkoły, organizowanie spotkania opłatkowego). Wśród tych kryteriów nie ma jakiejkolwiek wzmianki o sporządzeniu przez pana K. autorskiego programu nauczania, który to program miał zadecydować, że to on pozostał w pozwanej szkole jako nauczyciel przedmiotów zawodowych, a nie powód. W tej sytuacji uprawnioną była ocena Sądu Rejonowego, że program nauczania nie stanowił jednego z kryterium doboru pracowników do zwolnienia .

Autorski program nauczania w apelacji jawi się jako główny dowód w sprawie. Tymczasem dokument ten nie został złożony i zawnioskowany jako dowód przez stronę pozwaną przed Sądem I instancji. Pełnomocnik strony pozwanej dopiero na rozprawie apelacyjnej wniósł o dopuszczenie dowodu z opisanego wyżej dokumentu. Sąd Okręgowy pominął ten wniosek dowodowy jako spóźniony na podstawie art. 381 k.p.c.. Potrzeba powołania tego dokumentu jako stanowiącego główne – jak się okazuje z lektury apelacji – kryterium doboru powoda do zwolnienia z pracy, istniała już na etapie postępowania pierwszoinstanyjnego i nic nie stało na przeszkodzie, aby ten dowód został wówczas zgłoszony. W szczególności nie tłumaczy tego fakt zmiany przez stronę pozwaną zawodowego pełnomocnika na etapie apelacji, jak próbował tłumaczyć pełnomocnik strony pozwanej. Strona pozwana, w przeciwieństwie do powoda, od początku postępowania była reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, któremu reguły dowodzenia nie powinny być obce. Nie zgłoszenie przez stronę pozwaną jako dowodu w sprawie programu nauczania sporządzonego przez J. K. (1) przed Sądem I instancji oraz pominięcie tego dowodu w trybie art. 381 k.p.c. przez Sąd II instancji sprawia, że dowód ten nie podlega ocenie sądowej z punktu widzenia jego wiarygodności i nie wchodzi w zakres materiału, w oparciu o który dokonano ustaleń faktycznych stanowiących podstawę wyroku.

Bezprzedmiotowy jest zarzut strony pozwanej, iż Sąd Rejonowy nie przyjął, że w pozwanym Zespole Szkół nastąpiły zmiany organizacyjne uzasadniające redukcję etatu nauczyciela przedmiotów zawodowych w zawodzie mechanik samochodowy. Wszak Sąd Rejonowy uznał tą okoliczność za udowodnioną (patrz uzasadnienie str. 154 akt), a jedyne co zakwestionował to kryteria doboru nauczycieli do rozwiązania z nimi stosunku pracy.

Za nie zasadny należy uznać również zarzut naruszenia przez Sąd I instancji prawa materialnego tj. art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela w związku z art. 18 ^3a § 1 k.p.

Przepis art. 20 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy daje dyrektorowi szkoły prawo do rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem w przypadku zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć. Natomiast przepis art. 18 ^3a &1 k.p. wyraża zasadę równego traktowania pracowników m.in. w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Rejonowego, że zastosowane przez stronę pozwaną - w będącej przedmiotowej osądu sprawie - kryteria doboru pracowników do zwolnienia nie były prawidłowe.

Ma rację strona pozwana, że staż pracy nie może być podstawowym kryterium doboru pracowników do zwolnienia, nie mniej jest to kryterium, którego nie można pomijać, w szczególności, gdy istnieje duża różnica w tym zakresie pomiędzy poszczególnymi pracownikami. Nie można pomniejszać faktu, że powód ma 23- letni staż pracy w charakterze nauczyciela, od początku jest zatrudniony w pozwanej Szkole i uczy przedmiotów zawodowych, a jego starszy wiekiem kontrkandydat legitymuje się zaledwie 3,5 -letnim stażem nauczycielskim. Podkreślenie tak istotnej różnicy pomiędzy powodem a J. K. (1) przez Sąd Rejonowy nie oznacza jednak, że pominął pozostałe kryteria, które były brane pod uwagę przez stronę pozwaną przy wytypowaniu powoda do zwolnienia, w postaci dodatkowych kwalifikacji oraz zaangażowania w pracę na rzecz szkoły. Sąd Rejonowy odniósł się do każdego z tych kryteriów z tym, że odmiennie niż strona pozwana ocenił ich wagę. Słusznie natomiast Sąd I instancji zanegował, aby fakt sporządzenia autorskiego programu nauczania dostosowanego do nowej podstawy programowej przez pana K. stanowił jedno z kryterium doboru powoda do zwolnienia, gdyż strona pozwana - jak wyżej szczegółowo przedstawiono - tej okoliczności nie udowodniła.

Ukończenie przez J. K. (1) dodatkowych kursów nie oznacza, że kwalifikacje zawodowe powoda do nauki przedmiotów zawodowych są mniejsze. Z akt osobowych powoda wynika zgoła coś przeciwnego. Powód jest magistrem inżynierem mechaniki, (...) Politechniki (...)- wydział mechaniki, specjalność silniki spalinowe, od początku uczy przedmiotów zawodowych i ma stopień nauczyciela mianowanego od 12 lat. Natomiast J. K. (1) jest inżynierem mechanikiem, w stopniu nauczyciela kontraktowego od 2010r. Dodatkowe kwalifikacje, które posiada dotyczą finansów firmy, rynku kapitałowego oraz transportu drogowego osób i rzeczy. Kwalifikacje te nie mają zatem żadnego związku z kształceniem w zawodzie mechanika pojazdów samochodowych. Na kwalifikacje zawodowe powoda składa się nie tylko gruntowne wykształcenie, ale także wieloletnia praktyka w zawodzie. Jakość świadczonej przez powoda pracy nigdy nie była kwestionowana przez pozwanego. W jego aktach osobowych znajdują się wyróżnienia i odznaczenia, które świadczą że swoją pracę nauczyciela wykonywał przez wiele lat z pasją i wielkim zaangażowaniem. J. K. (1) może poszczycić się co najwyżej zaangażowaniem w prace społeczne na rzecz pozwanej Szkoły ( organizacja rozpoczęcia roku szkolnego, otwarcie hali sportowej, organizacja uroczystości Poświęcenia Sztandaru, organizacja spotkania opłatkowego). Wykonywanie takich dodatkowych prac na rzecz Szkoły może stanowić jedno z kryteriów doboru pracowników do zwolnienia, ale nie może być kryterium przesądzającym, a wręcz jedynym, jak w przedmiotowej sprawie Wszystkie bowiem pozostałe zastosowane przez stronę pozwaną kryteria (staż pracy, kwalifikacje zawodowe, stopień awansu zawodowego, rodzaj umowy) przemawiają za pozostawieniem powoda w stosunku zatrudnienia. To zatem nie Sąd Rejonowy naruszył przepis art. 18 ^3a &1 k.p. przywracając powoda do pracy, ale strona pozwana rozwiązując z nim umowę o pracę

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.