Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I 1 C 2117/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, w składzie:

Przewodniczący:

SSR Justyna Supińska

Protokolant:

sekr. sąd. Magdalena Czapiewska

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2015 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W.

przeciwko S. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. na rzecz pozwanego S. K. kwotę 617 złotych ( sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600 złotych ( sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 kwietnia 2012 roku złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego S. K. kwoty 4 383,06 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztów procesu, w uzasadnieniu wskazując, iż domaga się on wierzytelności wynikającej z umowy o konto/limit w koncie nr (...) zawartej pomiędzy pozwanym S. K. a Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. – poprzednikiem prawnym powoda.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 22 maja 2012 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 647959/12 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany S. K. wniósł sprzeciw domagając się oddalenia powództwa w całości i podnosząc, iż dochodzona pozwem wierzytelność nie istnieje.

W związku z powyższym, postanowieniem z dnia 18 lipca 2012 roku stwierdzono utratę mocy przedmiotowego nakazu zapłaty i sprawę przekazano do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gdyni.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 13 maja 2005 roku S. K. i M. K. zawarli z Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. umowę rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego o numerze (...). Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

umowa rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego – k. 32-33 akt

W dniu 14 listopada 2011 roku Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych banku nr (...), z którego wynikało, iż istnieje w stosunku do S. K. wierzytelność z tytułu umowy konta udzielonej na podstawie umowy nr (...) z dnia 13 maja 2005 roku, która obejmowała należność główną w kwocie 3 697,54 złotych, odsetki w kwocie 391,24 złotych oraz kwotę 137,50 złotych tytułem kosztów wezwań i upomnień.

wyciąg z ksiąg rachunkowych banku – k. 31 akt

W dniu 14 listopada 2011 roku (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. zawarł z Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. umowę sprzedaży wierzytelności, szczegółowo określonych w załączniku nr 2.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 07 grudnia 2011 roku (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. poinformował S. K. o nabyciu przysługującej wobec niego wierzytelności i wezwał go do zapłaty należności.

W dniu 10 kwietnia 2012 roku (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, z którego wynikała wierzytelność istniejąca wobec S. K. obejmująca kwotę 3 695,22 złotych tytułem zwrotu należności głównej, kwotę 248,74 złotych tytułem odsetek naliczonych do dnia 10 kwietnia 2012 roku oraz kwotę 439,10 złotych tytułem odsetek karnych i umownych.

umowa sprzedaży wierzytelności – k. 25-27 akt, wezwanie do zapłaty – k. 34-35 akt, wyciąg z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego – k. 24 akt

W dniu 29 stycznia 2010 roku S. K. i M. K. zawarli z Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. umowę o limit kredytowy nr (...) – w koncie osobisty o numerze (...). Umowa została zawarta na czas określony – do dnia 28 stycznia 2011 roku i na jej podstawie S. K. i M. K. udostępniono środki pieniężne w kwocie 5 000 złotych.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 03 stycznia 2011 roku” poinformowano S. K., iż nie spełnia on warunków wymaganych do odnowienia powyższej umowy na kolejny rok i wezwano go do spłaty ewentualnego zadłużenia występującego na koncie osobistym do końca bieżącego okresu kredytowania.

W dniu 25 stycznia 2011 roku S. K. wpłacił na rachunek o numerze (...) kwotę 4 638,37 złotych.

Rachunek powyższy został zamknięty.

umowa o limit kredytowy – k. 248-251 akt, pismo – k. 239 akt, historia rachunku – k. 240 akt, twierdzenia pozwanego S. K. – protokół rozprawy z dnia 06 listopada 2015 roku – k. 243-244 akt (zapis cyfrowy – 00:01:22-00:13:04)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku całego postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron. Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się również na twierdzeniach pozwanego S. K. uznając je za wiarygodne i spójne oraz znajdujące odzwierciedlenie w materiale dowodowym w postaci dokumentów, w szczególności umowy o limit kredytowy i historii rachunku.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 06 listopada 2015 roku Sąd oddalił wniosek powoda (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu księgowości na okoliczności faktu zawarcia umowy oraz wypłaty środków i braku zwrotu kwoty kredytu, albowiem nie są to wiadomości specjalne, lecz okoliczności, których wykazanie obciąża, zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, strony niniejszego postępowania.

W ocenie Sądu rozpoznającego sprawę powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego S. K. kwoty 4 383,06 złotych wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania, swoje roszczenie wywodząc z umowy o konto/limit w koncie nr (...) zawartej pomiędzy pozwanym S. K. a Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. – poprzednikiem prawnym powoda.

Zgodnie z treścią art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania; wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2).

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, nadto zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności, to strony mają dążyć do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy, zaś w razie nieuzasadnionej bierności strona naraża się na sankcję w postaci przegrania procesu. Niewątpliwie, w świetle powyższych zasad, to na stronie powodowej spoczywał ciężar dowodu istotnych dla uwzględnienia powództwa okoliczności, w tym istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności oraz jej nabycia przez powoda w drodze przelewu od poprzedniego wierzyciela (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 13 czerwca 2013 roku, sygn. akt V CSK 329/12, Lex nr 1375500).

Z przedłożonych w sprawie dokumentów wynika, że w dniu 14 listopada 2011 roku pomiędzy Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. a powodem (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. doszło do zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności, szczegółowo określonych w załączniku nr 2.

Wprawdzie powód dołączył do pozwu kserokopię pisma zawierającego tabelę z danymi dotyczącymi pozwanego S. K. (k. 28-29 akt), jednakże z pisma tego nie wynika, jaki jest charakter tego pisma, a w szczególności, czy stanowi ono wyciąg z załącznika nr 2 do umowy sprzedaży wierzytelności. Powyższe uniemożliwia zaś Sądowi ustalenie, czy przedmiotem przelewu była wierzytelność objęta niniejszym postępowaniem. Nadto, z treści tej tabeli wynika, iż dotyczy ona wierzytelności istniejącej wobec pozwanego, a wynikającej z umowy zawartej w dniu 14 marca 1995 roku, tymczasem z treści załączonych pozostałych dokumentów w postaci wyciągu z ksiąg rachunkowych banku nr (...) (k. 31 akt) oraz umowy rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego (k. 32-33 akt) wynika inna data zawarcia umowy – dnia 13 maja 2005 roku. Co więcej, powód swoje roszczenie wywodził z umowy o konto/limit w koncie nr (...) i numer tej umowy wskazuje, iż dotyczy to umowy zawartej w dniu 13 maja 2005 roku (jest to część numeru rachunku bankowego), a zatem innej umowy, aniżeli umowa wskazana w piśmie o powyżej wskazanym nieokreślonym charakterze. Poza tym, z treści tej umowy wynika, iż jej przedmiotem jest otwarcie i prowadzenie rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego (...) Prestiż, nie zawiera ona natomiast żadnych postanowień, z których wywodzić by można udzielenie pozwanemu jakiegokolwiek limitu kredytowego na jej podstawie.

Nadto wskazać należy, iż pozwany S. K. przyznał wprawdzie, iż łączyła go z Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowa o limit kredytowy nr (...) zawarta w dniu 29 stycznia 2010 roku na okres jednego roku, na podstawie której przyznano mu środki pieniężne w ramach limitu kredytowego w jego koncie osobistym o numerze (...), niemniej jednak wykorzystane w ramach tej umowy środki pieniężne w kwocie 4 638,37 złotych zostały przez niego w dniu 25 stycznia 2011 roku wpłacone, wierzytelność więc wygasła, zaś rachunek bankowy został zamknięty.

W tej sytuacji, gdy pozwany S. K. kwestionował istnienie jakiejkolwiek innej wierzytelności po stronie poprzednika prawnego powoda, to na stronie powodowej spoczywał ciężar dowodu istotnych dla uwzględnienia powództwa okoliczności, w tym istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności oraz jej nabycia przez powoda w drodze przelewu od poprzedniego wierzyciela.

Biorąc pod uwagę powyższe, uznać należało, iż powód temu ciężarowi nie sprostał – nie wykazał w sposób nie budzący wątpliwości, iż nabył jakąkolwiek wierzytelność w stosunku do pozwanego S. K. – dowodu takiego nie stanowi bowiem ani umowa sprzedaży wierzytelności (brak załącznika), ani też wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego. Co więcej, powód nie wykazał również, ażeby wierzytelność tam określona została skutecznie nabyta, tzn. że wierzytelność ta w ogóle powstała, istnieje nadal i jaka jest jej wysokość. Stosownie bowiem do treści art. 516 zdanie 1 k.c. zbywca wierzytelności ponosi względem nabywcy odpowiedzialność za to, że wierzytelność mu przysługuje. Umowa cesji nie stanowi więc sui generis dowodu, iż wierzytelność nią objęta istnieje, może jedynie skutkować odpowiedzialnością zbywcy w sytuacji, gdy wierzytelność ta mu nie przysługuje.

W ocenie Sądu powoływanie się przez stronę powodową jedynie na umowę sprzedaży wierzytelności i umowę rachunku oszczędnościowo – kredytowego z dnia 13 maja 2005 roku, a także wyciągi z ksiąg banku i z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego, wobec negacji pozwanego i przedłożenia przez niego dokumentów podważających wiarygodność twierdzeń powoda, nie pozwala na przyjęcie, że powód (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. sprostał ciężarowi udowodnienia skutecznego nabycia i istnienia wierzytelności, której w niniejszym postepowaniu dochodzi od pozwanego S. K..

Podsumowując powyższe rozważania Sąd uznał, że żądanie powoda (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. nie zasługiwało na uwzględnienie z uwagi na niewykazanie przez powoda jego legitymacji czynnej w niniejszym postępowaniu, a nadto z uwagi na nieprzedstawienie dowodów świadczących o zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia, przy czym zaznaczyć należy, iż ciężar wykazania zarówno legitymacji procesowej, jak i zasadności oraz wysokości żądania spoczywał – zgodnie z art. 6 k.c. – wyłącznie na powodzie. Zdaniem Sądu to powód jako profesjonalista, od którego wymaga się staranności w wyższym stopniu, powinien ponosić wszelkie konsekwencje związane ze swoją niedokładnością, zaniedbaniem i niekonsekwencją. Mając na uwadze jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego określoną w przywołanym już art. 6 k.c., Sąd uznał, iż to rzeczą powoda było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe; powód nie może bowiem być zwolniony od wykazania Sądowi, iż żądanie sformułowane w pozwie istnieje i przysługuje powodowi jako wierzycielowi w stosunku do pozwanego S. K., tym bardziej, że okoliczność ta była kwestionowana przez pozwanego.

Mając zatem na uwadze powyższe rozważania prowadzące do uznania, iż brak jest podstaw do uwzględnienia żądania pozwu, Sąd w oparciu o treść art. 509 k.c. w zw. z art. 6 k.c. a contrario, powództwo oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. oraz § 6 pkt 3 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 461) i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu obciążył nimi, w kwocie 617 złotych, powoda jako stronę, która niniejszy proces przegrała