Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 roku w Świnoujściu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...)w G.

przeciwko A. G.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1097/15

UZASADNIENIE

Powód (...) (...)w G. wystąpił przeciwko pozwanej A. G. z powództwem o zasądzenie kwoty 10.839,46 zł z odsetkami ustawowymi: od kwoty 1.381,70 zł od dnia 05 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty, od kwoty 9.229,85 zł od dnia 31 stycznia 2014r. do dnia zapłaty, od kwoty 227,91 zł od dnia 05 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzona pozwem wierzytelność powstała w wyniku zawarcia przez pozwanego w dniu 21 marca 2012r. z (...) S.A. umowy o kredyt gotówkowy o numerze (...). Przedmiotem łączącego strony stosunku prawnego było z jednej strony zobowiązanie wierzyciela pierwotnego do udzielenia kredytu gotówkowego, z drugiej zaś dokonanie przez pozwaną jego zwrotu w kwocie i terminie przewidzianym w harmonogramie stanowiącym załącznik do umowy. Pomimo precyzyjnie ustalonych warunków kontraktu pozwana nie zaspokoiła wszystkich należności wynikających z powyższego stosunku prawnego. Roszczenie z umowy nr (...) stało się wymagalne dnia 24 kwietnia 2013r. w związku z rozwiązaniem umowy wobec opóźnienia pozwanej. W związku z powyższym do dnia cesji w księgach rachunkowych wierzyciela pierwotnego figurowało zadłużenie, którego pozwana nie zwróciła wierzycielowi pierwotnemu, mimo podjętych prób doprowadzenia do jego dobrowolnego zaspokojenia. W dniu 24 października 2013r wierzyciel pierwotny dokonał przelewu przysługującej mu od pozwane wierzytelności na rzecz powoda. Zbycie wierzytelności nastąpiło zgodnie z art. 509 kc. Tym samym powód uzyskał legitymację procesową czynną w niniejszym postępowaniu. O cesji wierzytelności pozwana została poinformowana pisemnym zawiadomieniem z dnia 09 lipca 2015r., wzywającym pozwaną do dobrowolnej spłaty należności. Na zobowiązanie pozwanej na dzień sporządzenia pozwu składają się następujące kwoty: 9.229,85 zł tytułem należności głównej tj. tytułem niespłaconego przez pozwaną do kapitału, kwota 1.381,70 zł tytułem odsetek umownych naliczonych przez wierzyciela pierwotnego w związku z zawarciem umowy, liczonych za okres korzystania z kapitału według stawki umownej, kwota 227,91 zł tytułem odsetek karnych za opóźnienie, naliczonych od dnia 25 kwietnia 2013r. do dnia 15 stycznia 2014r. według stawki umownej. Odsetki od zadłużenia przeterminowanego naliczone zostały w wysokości czterokrotności stopy lombardowej ogłoszonej przez Narodowy Bank Polski.

Pozwana nie wniosła odpowiedzi na pozew. Nie stawiła się również na rozprawę wyznaczoną w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 marca 2012r. pozwana A. G. zawarła z (...) Bank S.A. w W., reprezentowanym przez pośrednika kredytowego (...) S.A. w L., umowę kredytu gotówkowego nr (...). Zgodnie z umową pozwana otrzymała kredyt w kwocie 12.048,19 zł, który miała zwrócić wraz z odsetkami w 24 miesięcznych ratach do dnia 21 marca 2014r.

(dowód: umowa z dnia 21.03.2012r. - k. 20-24)

W dniu 07 października 2013r. Bank (...) S.A. we W., następca prawny (...) Bank S.A. w W., wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), obejmujący wierzytelność wobec pozwanej z umowy z dnia 21 marca 2012r.

(dowód: bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 07.10.2013r. - k. 31)

Postanowieniem z dnia 31 października 2013r. Sąd Rejonowy w Świnoujściu w sprawie o sygn. akt I Co 1092/13 nadał klauzulę wykonalności powyżej wskazanemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu.

(dowód: postanowienie z dnia 31.10.2013r. - k. 27-29)

Na podstawie powyższego tytułu wykonawczego Bank (...) S.A. we W. złożył w dniu 21 listopada 2013r. wniosek egzekucyjny do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gryficach Patrycji Stuli. Postanowieniem z dnia 09 kwietnia 2014r. Komornik Sądowy umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko pozwanej w sprawie Km 1960/13.

(dowód: postanowienie z dnia 09.04.2014r. - k. 38-39,

tytuł wykonawczy - k. 40-45)

W dniu 24 października 2013r. Bank (...) S.A. we W. zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności wobec pozwanej, wynikającej z umowy z dnia 21 marca 2012r.

(dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 24.10.2013r. - k. 46-49,

aneks do umowy - k. 50,

załącznik do umowy - k. 51)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 509 § 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Stosownie zaś do treści art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (tekst jednol. Dz.U. z 2002r. Nr 72 poz. 665 z późn. zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W niniejszej sprawie zaistniały przesłanki do wydania wyroku zaocznego. Zgodnie z art. 339 § 1 kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. Stosownie zaś do treści art. 340 kpc wyrok wydany w nieobecności pozwanego nie będzie zaoczny, jeżeli pozwany żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności albo składał już w sprawie wyjaśnienia ustnie lub na piśmie. Pomimo wydania wyroku zaocznego Sąd oddalił jednak powództwo. Zgodnie bowiem z art. 339 § 2 kpc w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Twierdzenia powoda zawarte w pozwie budzą uzasadnione wątpliwości.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że powód nie przedstawił w sprawie dowodów potwierdzającego w sposób wystarczający to, że nabył skutecznie wierzytelność wobec pozwanej. Umowa cesji dołączona do pozwu nie zawiera więc precyzyjnego oznaczenia wierzytelności będącej jej przedmiotem, co wyłącza możliwość uznania że doszło do skutecznego przeniesienia wierzytelności na powoda. Zauważyć należy, że zgodnie z umową kredytu z dnia 21 marca 2012r. pozwanej został udzielony kredyt 12.048,19. Umowa cesji w żaden sposób nie określa z czego wynika kwota 9.229,85 zł objęta umową przelewu, nie wskazuje których niespłaconych rat kredytu dotyczy ta wierzytelność i w związku z tym jest całkowicie nieweryfikowalna. Obejmując cesją odsetki strony umowy w żaden sposób nie określiły jaki charakter mają te odsetki (umowny czy ustawowy), nie określiły według jakich stóp procentowych, od jakich kwot i za jaki okres zostały naliczone. Również w zakresie należności z tytułu kosztów nie precyzuje o jakie koszty chodzi. Bezzasadnym było powoływanie się przez powoda na treść bankowego tytułu egzekucyjnego i postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności. Umowa cesji nie odwołuje się bowiem w swojej treści do tych dokumentów. W tym miejscu podkreślenia wymaga, że wystawienie bankowego tytułu egzekucyjnego i nadanie mu przez sąd klauzuli wykonalności nie jest dowodem tego, że wierzycielowi pierwotnemu przysługiwała wierzytelności. W szczególności wskazać należy, że w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu sąd nie bada merytorycznie czy wierzytelność objęta bankowym tytułem egzekucyjnym faktycznie przysługuje bankowi. Niezależnie od kwestii skuteczności umowy cesji podkreślić należy, że roszczenie powoda dochodzone w niniejszej sprawie z przyczyn powołanych powyżej jest również całkowicie nieweryfikowalne co do jego wysokości. W związku z tym, że przedmiotem cesji była tylko część kapitału jedynie domyślać się można, że w pozostałym zakresie kredyt został przez pozwaną spłacony. W tej sytuacji całkowicie nieweryfikowalna byłaby jednak kwestia prawidłowości rozliczenia przez wierzyciela wpłat dokonanych przez pozwaną. Ponadto zgodnie z umową z dnia 21 marca 2012r. pozwana miała dokonać spłaty kredytu w 24 miesięcznych ratach. Tymczasem bank już w dniu 07 października 2013r. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny w którym wskazał, ze cała należność jest wymagalna. Powoduje to wątpliwości czy zobowiązanie pozwanej zostało skalkulowane prawidłowo przez wierzyciela pierwotnego. Powód w niniejszej sprawie tej okoliczności w żaden sposób nie wykazał tego, że wierzyciel pierwotny wypowiedział pozwanej umowę kredytu i że takie wypowiedzenie było skuteczne. Na zakończenie niniejszych rozważań podkreślenia wymaga, że to na powodzie, stosownie do treści art. 6 kc, spoczywał obowiązek dowodowego wykazania swojego roszczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo. SSR Mariusz Grobelny

Zarządzenia:

1. odnotować w kontrolce uzasadnień;

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda;

3. opublikować wyrok z uzasadnieniem na portalu orzeczeń;

3. akta przedłożyć z pismami lub za 21 dni.

Ś., dnia 25 stycznia 2016r. SSR Mariusz Grobelny