Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa A.H.K (...) - A. S.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  Oddala powództwo.

2.  Zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2.400 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Sygn. akt. I C 1233/14

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 22.XII.2014 r. powódka A.H.K. (...) A. S. domagała się zasądzenia na jej rzecz (...) S.A. kwoty 25 750 zł wraz z odsetkami ustawowymi: od dnia 27.XI.2014 r. do dnia zapłaty .Domagała się także zasądzenia kosztów postępowania. W uzasadnieniu podniosła, iż w dniu 22.09.2014 r. po dokonanej na zlecenie klienta naprawie samochodu w trakcie jego uruchamiania doszło do urwania korbowodu czwartego cylindra, który wybił otwór w pokrywie silnika . Doszło również do uszkodzenia turbiny. Powstałą w aucie klienta W. O. (1) szkodę firma powódki usunęła uznając ,iż ma ona związek z wcześniejszą naprawą. Następnie wezwała ubezpieczyciela do zapłaty. Ten jednak odmówił i wobec powyższego sprawa znalazła swój finał w Sądzie.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. ( dalej (...)) wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania. Pozwany w pierwszym rzędzie podniósł, że powódka nie wykazała podstaw swoich żądań względem (...) bowiem do pozwu została dołączona polisa łącząca powódkę z innym ubezpieczycielem i dotycząca zupełnie innego auta. Ostatecznie pozwany przyznał jednak, że w dniu 22.09.2014 r. łączyła go z powódką umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nr (...) w związku z prowadzeniem przez powódkę działalności gospodarczej( zob.k.29 i nast. akt). Nie zmienia to jednak faktu, że w ocenie pozwanego powódka nie wykazała by istniał adekwatny związek przyczynowy pomiędzy jej działaniem a zaistniałą szkodą. Dodatkowo pozwany podniósł, że naprawa pojazdu W. O. (1) wymagała wyspecjalizowanej pracowni , a zakład powódki do takich nie należy. Zakwestionował dodatkowo wysokość szkody oraz legitymację procesową powódki. W konsekwencji powyższych depozycji pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka A. S. prowadzi działalność gospodarczą , która polega na prowadzeniu warsztatu samochodowego. W związku z tym posiada w pozwanej firmie polisę ubezpieczeniową Seria (...) ( zob. k 29 i nast. akt sprawy). W dniu 22.09.2014 r. do zakładu będącego własnością powódki zgłosił się posiadacz samochodu marki S. (...) W. O. (1) zgłaszając brak mocy silnika

( okoliczność bezsporna).

W wyniku przeprowadzonej diagnostyki stwierdzono uszkodzenie gruszki podciśnienia turbiny.Po wymianie tego elementu podczas uruchamiania (...).O. doszło do urwania się korbowodu czwartego cylindra co spowodowało wybicie otworu w bloku silnika i uszkodzenie turbiny. Powódka poczuwając się do odpowiedzialności dokonała naprawy samochodu, której koszt według przedstawionego kosztorysu wyniósł 25 750 zł.

( zobacz kosztorys k.6).

Poszkodowany W. O. upoważnił powódkę do prowadzenia windykacji szkody, co zważywszy na treść polisy jest całkowicie obojętne w tej sprawie. Nie ulega bowiem wątpliwości ,że zgodnie z zawartą umową ubezpieczeniową w dacie zdarzenia powódka jako podmiot gospodarczy w związku ze świadczeniem przez siebie usług była objęta ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej w pozwanym (...) S.A. i skoro naprawiła szkodę we własnym zakresie , to jej legitymacja procesowa czynna jest niewątpliwa.

Pozwany zakwestionował praktycznie wszystkie okoliczności podane w pozwie, począwszy od możliwości wykonywania tego rodzaju naprawy w zakładzie powódki, związku wykonanej naprawy z powstałą szkodą w aucie poszkodowanego oraz jej wysokości.

( zobacz .odpowiedź na pozew k.20-44).

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powódki nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powódka wraz z zawiadomieniem o terminie rozprawy otrzymała wszystkie stosowne pouczenia , w tym o konieczności składania wniosków dowodowych i o konsekwencjach ich zaniechania. Sąd na rozprawie dnia 26 lutego 2015 r. ponowił te pouczenia oraz poinformował o negatywnych konsekwencjach procesowych inercji po stronie powódki, zwłaszcza w kontekście złożonej odpowiedzi na pozew i wniosków z niej płynących.

( zob. pouczenie k. 17 oraz pouczenie na rozprawie k.50 akt).

Reprezentujący powódkę pełnomocnik oświadczył, że został odpowiednio pouczony i poza załącznikami do pozwu oraz samego pozwu nie składa żadnych wniosków dowodowych. Nie odniósł się nawet w żaden sposób do treści odpowiedzi na pozew i nie złożył właściwej polisy. Nie skomentował i nie wyjaśnił powodów dołączenia do pozwu polisy całkowicie bez związku ze sprawą. Świadczy to o wyjątkowej niestaranności i niefrasobliwości podmiotu gospodarczego od wielu lat działającego na lokalnym rynku.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 6 k.c. to na powódce spoczywał ciężar dowodu w niniejszej sprawie. Skoro pozwany w odpowiedzi na pozew zakwestionował swoją odpowiedzialność co do zasady, a także wszystkie okoliczności związane ze szkodą , w tym także jej wysokość - rzeczą powódki stosownie do cytowanego przepisu było wykazanie nie tylko związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy działaniem pracowników warsztatu samochodowego, a zaistniałą szkodą lecz także jej wysokości. Nie spełnia tego wymogu załączone do akt sprawy oświadczenie poszkodowanego oraz sporządzony przez powódkę kosztorys. Trudno uznać to za dowody obiektywne tym bardziej ,że nie zostały zweryfikowane przez postępowanie dowodowe sądowe. Wraz ze złożeniem przez pozwanego odpowiedzi na pozew powstała – w myśl art. 6 kc i art. 232 k.p.c. – konieczność przedstawienia dowodów uzasadniających istnienie roszczenia we wskazanej wysokości – skoro pozwany podważał wszystkie okoliczności powstania szkody. W orzeczeniu z dnia 17.XII.1996 r.( I CKU 45/96,OSNC 1997,Nr6-7, poz.76 ) Sąd Najwyższy stwierdził, że nie jest rzeczą sądu zarządzanie dochodzeń iw celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Obowiązek wskazania tych dowodów spoczywa bowiem na stronach ( art. 3 kpc, a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie ( art.227 kpc) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne( art. 6 kc).

Na gruncie niniejszej sprawy powyższe argumenty prowadzą do wniosku, że nie ma podstaw do przyjęcia, że powódce przysługuje względem pozwanego

roszczenie wskazane w pozwie, gdyż nie zostało ono wykazane.

Mając przedstawione racje na uwadze, Sąd oddalił powództwo.

Sędzia Anna Kurzynowska-Drzażdżewska