Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2015 r. w Nowym Sączu

sprawy z powództwa B. (...) (...) w G.

przeciwko Z. Z.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej Z. Z. na rzecz strony powodowej B. (...) (...) w G. kwotę 5.802,32 zł (pięć tysięcy osiemset dwa złote 32/100) z odsetkami ustawowymi od kwoty 5.633,22 zł od dnia 25 lutego 2014 roku do 8 grudnia 2015 roku, z tym że płatność tej kwoty rozkłada na 58 rat, z czego 57 płatnych po 100 złotych miesięcznie, zaś 58 rata w kwocie 102,32 złotych plus odsetki - płatne począwszy od stycznia 2016 roku do 20-tego dnia każdego następującego po sobie miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

II.  nie obciąża pozwanej kosztami procesu.

Z:/

1.  (...)

2.  (...)

(...)

Sygn. akt I C 1718477/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 8 grudnia 2015 roku

Strona powodowa B. (...) (...) z siedzibą w G. w pozwie wniesionym w dniu 25.02.2014 roku do Sądu Rejonowego w Słupsku wniosła o zapłatę od pozwanej Z. Z. kwoty 5802,32 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 25.02.2014 roku od kwoty 5633,22 złotych. Wniosła także o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu strona powodowa wskazała, iż zawarła z pierwotnym wierzycielem (...) Bankiem S.A. umowę cesji wierzytelności wynikającej z umowy kredytu udzielonego w dniu 06.05.2008 roku.

W dniu 12 maja 2014 roku Referendarz wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zaś w dniu 15 grudnia 2014 roku pozwana złożyła sprzeciw z wnioskiem o przekazanie sprawy do Sądu w Nowym Sączu. Postanowieniem z dnia 03.03.2015 roku Sąd Rejonowy w Słupsku przekazał sprawę zgodnie z właściwością tut. Sądowi (k.42).

Pozwana w sprzeciwie wniosła o oddalenie powództwa i zasadzenie kosztów postępowania, podniosła, iż wszystkie należności na rzecz strony powodowej zapłaciła, ale nie ma na to dowodów gdyż nie przechowuje ich tak długo. w odpowiedzi na pozew podnieśli zarzut przedawnienia roszczenia (k. 120).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana Z. Z. zawarła z (...) Bankiem S.A. w dniu 06.05.2008 roku umowę kredytu gotówkowego nr (...) na kwotę 5433,64 zł na 37 rat do 25.06.l2011 roku. Z umowy tej pozwana nie wywiązała się. Bank w dniu 17.09.2010 roku wystawił bankowy tytuł egzekucyjny na kwotę 4924,71 złotych. Następnie tytuł zaopatrzony został w klauzulę wykonalności i wszczęta została egzekucja komornicza przed komornikiem J. J., która została umorzona postanowieniem z dnia 29.06.2012 roku na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c.

Dowód: umowa kredytu - k. 65-67., wyciąg z ksiąg rachunkowych – k. 5, bte – k. 68, postanowienie komornika – k. 71,

W dniu 31.05.2011 roku (...) Bank S.A. zawarł ze stroną powodową umowę przelewu wierzytelności, którą objęta była także wierzytelność w stosunku do pozwanej.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności - k. 72-74, zawiadomienia o przelewie - k. 75.

W dniu 07.02.2014 roku wystawiony został wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu, z którego wynika, iż na wymagalne zadłużenie składa się kwota należności głównej – 3006,55 złotych, odsetki w kwocie 2179,42 złotych, koszty 616,35 złotych.

Dowód: wyciąg z ksiąg funduszu – k. 5

Pozwana Z. Z. utrzymuje się z emerytury, która podlega zajęciu, pozostaje jej na utrzymanie kwota wolna od zajęcia. Pozwana ma zdiagnozowana chorobę nowotworową P. R. po zawarciu umowy kredytu stracił pracę. Obecnie pracuje w firmie ochroniarskiej za najniższą krajową. Pozwana jest na urlopie wychowawczym, poza zasiłkiem rodzinnym i wychowawczym nie uzyskuje innych dochodów. Pozwani mają na utrzymaniu troje małoletnich dzieci, nie mają żadnych oszczędności.

Dowód: zeznanie pozwanego – k. 97, nagranie z rozprawy z dnia 20.10.2015 roku od 00:09:33, dokumentacja medyczna – k. 27-33.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach przedstawionych przez stronę powodową, które ostatecznie nie były kwestionowane przez pozwaną. Ostatecznie stan faktyczny między stronami nie był sporny. Pozwana twierdziła co prawda że należność jest przedmiotem egzekucji u komornika, co jednak po zweryfikowaniu akt komorniczych KM(...) okazało się twierdzeniem nieprawdziwym.

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie stan faktyczny był w całości niesporny, a żądanie opierało się na przedstawionej umowie. Pozwana nie przeczyła, iż zawarła z poprzednikiem prawnym strony powodowej tj. (...) Bankiem S.A. umowę kredytu, która była źródłem powstania zobowiązania. Pozwana niezasadnie podnosiła też zarzut przedawnienia roszczenia. Zgodnie z art. 118 k.p.c. roszczenia wynikające z działalności gospodarczej ulegają przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia wymagalności, przy czym termin przedawnienia ulega przerwaniu wskutek czynności wierzyciela podjętych w celu dochodzenia należności. Takimi czynnościami były niewątpliwie wnioski o nadanie klauzuli wykonalności (...) oraz wszczęcie egzekucji, która toczyła się od 2011 roku aż do 2012 roku. W tym czasie termin przedawnienia roszczenia podlegał zawieszeniu.

Strona powodowa wykazała dokumentami wysokość oraz sposób wyliczenia dochodzonego roszczenia stąd powództwo co do zasady podlegało uwzględnieniu. Pozwana wnosiła jedynie o rozłożenie należności na raty.

Zasadny w ocenie Sądu okazał się także wniosek pozwanej o rozłożenie należności na raty. Zgodnie z art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Rozkładając na raty zasądzoną kwotę Sąd miał na względzie fakt, iż pozwana utrzymuje się wyłącznie z emerytury, której jedynie kwota wolna od zajęcia jest przelewana na jej konto. Pozwana jest osobą w podeszłym wieku, chora na raka, nie ma żadnych możliwości podjęcia dodatkowej pracy. Prowadzenie innych egzekucji w zasadzie uniemożliwia stronie powodowej uzyskanie przymusowego zaspokojenia wierzytelności. Rozłożenie na raty umożliwi pozwanej wywiązanie się ze zobowiązania, a stronie powodowej pozwoli na stosunkowo szybkie uzyskanie należnej kwoty bez konieczności wszczynania postępowania egzekucyjnego. Sąd rozważył zatem interesy obu stron postępowania.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji na podstawie powołanych przepisów.

Jednocześnie z uwagi na sytuację osobistą i majątkową pozwanej i fakt, iż z powództwem występuje osoba prawna, której przedmiotem działalności jest dochodzenie tzw. wierzytelności trudnych Sąd odstąpił od obciążania pozwanych kosztami postępowania z uwagi na zasady słuszności (art. 102 k.p.c.).

ZARZĄDZENIE

1/ (...)

2/ (...)

3/ (...)

N., (...)