Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lipca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2015 r.

sprawy R. G.

syna L. i E. z domu K.

urodzonego (...) w Ś.

oskarżonego z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 19 marca 2015 r. sygnatura akt II K 564/14

I.  uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Z. G. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 516, 60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sygnatura akt IV Ka 470/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 19 marca 2015r. Sąd Rejonowy w Świdnicy, w sprawie o sygn. akt II K 546/14, uznał R. G. za winnego tego, że działając w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu:

- w dniu 18 marca 2013 roku w Ś., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2791,90 zł firmę (...) SA z siedzibą w W., w ten sposób, że zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, telewizyjnych i internetowych nr (...) na nazwisko swojej byłej konkubiny E. D., a następnie podrobił jej podpis, podpisując się na wymienionej umowie nazwiskiem E. D., czym wprowadził w błąd przedstawiciela wymienionej firmy co do tożsamości osoby zawierającej umowę oraz zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy, a następnie korzystał z tych usług nie uiszczając opłat, czym działał na szkodę wymienionej firmy oraz E. D.,

- w dniu 29 marca 2013 roku w Ś., woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1098 zł firmę (...)sp. z o.o. z siedzibą w W., w ten sposób, że zawarł umowę o świadczenie usług (...), na nazwisko swojej byłej konkubiny E. D., a następnie podrobił jej podpis, podpisując się na wymienionej umowie nazwiskiem E. D., na podstawie czego otrzymał telefon komórkowy marki L. (...) w ofercie promocyjnej za 1 złotych, gdzie cena poza promocją wynosiła 1099 złotych, czym wprowadził w błąd przedstawiciela firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby zawierającej umowę oraz zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy, czym działał na szkodę P4 Sp z o.o. oraz E. D.,

- w okresie od dnia 29 kwietnia 2013 roku do dnia 7 maja 2013 roku w Ś., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu uzyskania korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 6317,24 zł firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w ten sposób, że za pośrednictwem sprzedaży wysyłkowej telefonicznie zawarł trzy umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) i (...) w dniu 7 maja 2013 roku oraz (...) w dniu 29 kwietnia 2013 roku na nazwisko swojej byłej konkubiny E. D., a następnie podrobił jej podpis podpisując się na wymienionych umowach nazwiskiem E. D., w wyniku czego otrzymał dwa telefony komórkowe marki H. (...) w ofercie promocyjnej za 29 złotych, gdzie cena poza promocją każdego z telefonów wynosiła 1499 złotych, a także została aktywowana do każdego z telefonów karta SIM w cenie promocyjnej po 49 złotych, gdzie cena poza promocją wynosiła za każdą kartę SIM 123 złote oraz tablet (...) w ofercie promocyjnej za 1 złotych, gdzie cena poza promocją wynosiła 1099 złotych, czym wprowadził w błąd przedstawiciela firmy (...) z o.o. co do tożsamości osoby zawierającej umowę oraz zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartych umów i nie uiszczając abonamentów działał na szkodę P. Sp z o.o. oraz E. D.,

przy czym opisanych mu czynów dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, albowiem był uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 31 maja 2004 roku sygn. II K 735/03 za czyny z art. 271 § 1 i 3 kk w zw. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz art. 271 § 1 i 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę roku pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 286 § 1 kk na karę roku pozbawienia wolności, za czyny z art. 271 § 1 kk na karę roku pozbawienia wolności, które to kary połączono wymierzając karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 25 maja 2005 r. sygn. II Ko 304/05, a następnie objęto wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 23 kwietnia 2008 roku, na poczet której zaliczono okresy od 5 maja 2003 roku do 7 maja 2003 roku, od 15 sierpnia 2003 roku do 16 sierpnia 2003 roku, od 18 września 2003 roku do 25 września 2003 roku,

tj. występków z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz:

- pokrzywdzonego (...) SA z siedzibą w W. kwoty 2791,90 zł,

- pokrzywdzonego (...) Sp z o.o. kwotę 1098 zł,

- pokrzywdzonego P. Sp z o.o. kwotę 6317,24 zł.

Ponadto zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 826,56 zł (osiemset dwadzieścia sześć złotych pięćdziesiąt sześć groszy) tytułem poniesionych przez nią kosztów zastępstwa procesowego.

Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. Z. G. kwotę 826,56 zł (osiemset dwadzieścia sześć złotych pięćdziesiąt sześć groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Z rozstrzygnięciem tym nie pogodził się oskarżony, który osobiście oraz za pośrednictwem obrońcy zaskarżył wyrok na swoją korzyść. I tak:

1)  R. G. w osobistej apelacji zaskarżył wyrok w całości zarzucając obrazę przepisów postępowania, tj. dopuszczenie E. D. do udziału w postępowaniu jako oskarżycielki posiłkowej mimo braku stosownego oświadczenia w tym zakresie, zaniechanie bezpośredniego przesłuchania świadka M. S. w wyniku podania błędnego adresu przez pokrzywdzoną, a także błędną ocenę zgromadzonego materiał dowodowego, w szczególności zeznań E. D. polegającą na nieuwzględnieniu tego, iż leczyła się ona psychiatrycznie, co miało mieć wpływ na treść jej wypowiedzi, jak też błędne ustalenie, że posłużył się dowodem osobistym pokrzywdzonej, w sytuacji, kiedy posługiwał się jedynie „kserem dowodu”. Oskarżony podniósł także zarzut rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenie jej wykonania, pomimo okoliczności świadczących za takim rozstrzygnięciem.

W konsekwencji R. G. wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

2)  Obrońca oskarżonego na podstawie art. 438 pkt 3 k.p.k. podniósł zarzut rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności wynikająca z niezastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania mimo, że oskarżony:

- przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów,

- wielokrotnie wyrażał skruchę, oraz chęć naprawienia szkody,

- postawa oskarżonego w zakładzie karnym jest pozytywna (w dniu orzekania otrzymał 27 nagród regulaminowych),

- chętnie uczestniczy w organizowanych w zakładzie karnym kursach,

- poszukuje pracy,

a zatem mimo warunków z art. 64 § 1 kk zachodziła pozytywna prognoza kryminologiczna.

Wskazując na powyższy zarzut wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów,

2.  zasądzenie na jego rzecz kosztów nieopłaconej obrony z urzędu według norm przepisanych.

Sąd odwoławczy zważył co następuje:

Mimo, iż żadna z apelacji na uwzględnienie nie zasługiwała, ponieważ żadne z podniesionych przez apelujących zarzutów nie mógł być uznany za zasadny, to jednakże – zwłaszcza apelacja samego R. G. – umożliwiła Sądowi odwoławczemu uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania a to z uwagi na dostrzeżone w toku kontroli odwoławczej błędne ustalenie wielkości szkód wyrządzonych przez oskarżonego firmie (...) S.A z s. w W. oraz (...) Sp. z o.o. z s. w W..

Sąd orzekający, w ślad za aktem oskarżenia przyjął bowiem, że R. G. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 6317,24 zł firmę (...) w ten sposób, że zawarł 3 umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w wyniku czego otrzymał 2 telefony marki H. (...)za 29 złotych (w ofercie promocyjnej, cena regularna to 1499 zł), 2 kary SIM (cena promocyjna – 49 zł, cena regularna – 123 zł) oraz tablet (...)za 1 zł (poza promocją o wartości 1099 zł), co łącznie daje kwotę 4343 zł. Jak wydaje się oskarżony, by otrzymać owe sprzęty musiał zapłacić ich wartość promocyjną, czyli łącznie 157zł. Nie wyjaśnił Sąd Rejonowy dlaczego zatem przyjął jako wartość szkody kwotę wymienioną w akcie oskarżenia. Zwłaszcza, gdy uwzględni się świadek K. S. (k. 115) zeznała, że „ obecnie całkowite zadłużenia klienta składa się z wartości naliczonych kar umownych oraz nieopłaconych rachunków za świadczone usługi i zadłużenie łącznie wynosi 6317,24 zł ”.

Okoliczność powyższa pozostała w ogóle poza uwagą Sądu orzekającego a w żadnym razie nie można zgodzić się, że kara umowna może mieć wpływ na wysokość szkody wyrządzonej przez sprawcę czynu z art. 286§1 k.k., a w konsekwencji by można była w drodze środka karnego (art. 46§1 k.k.) zobowiązać go do naprawienia szkody obejmującej te składniki.

Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku przyjętej wartości szkody wyrządzonej firmie (...) 2791,90 zł, ponieważ ani z zeznań I. K. (k. 214), ani treści samej umowy (k. 196 – 199) nie wynika co obejmuje wskazana w zarzucie kwota, czy tylko wartość usług (jeśli tak, to za jaki okres), czy obejmuje także karę umowną w kwocie 400 zł, o której mowa w pkt III ust. 1 (k. 198v) bądź odsetki itp.

W aktach sprawy znajduje się bowiem pismo z dnia 11.09.2013r. (k. 1044), informujące E. D. o rozwiązaniu umowy i wskazane w nim zadłużenia to kwota 1175.90 zł. Zasadnym zatem jest wyjaśnienia różnic pomiędzy tymi kwotami i ustalenie jaką szkodę i z jakiego tytułu poniosła spółka (...).

Wskazać należy, że także W. B. (k. 239) zeznał, że wysokość szkody wyrządzonej firmie (...) to 1098 zł (a nie 1099 zł), ponieważ „dotowana cena modelu L. (...) zakupionego w ofercie promocyjnej (…) wynosiła 1 zł brutto (…) w związku z tym strata poniesiona przez (...) z o.o. z tytułu dotacji do przedmiotowego sprzętu wynosiła 1098zł”.

Z tych też powodów zaskarżony wyrok nie mógł się ostać.

Jedynie na marginesie Sąd odwoławczy wskazuje, że – wbrew temu co twierdził R. G. – E. D. złożył oświadczenie, iż będzie działać jako oskarżyciel posiłkowy (k. 383), zaś to, że pokrzywdzona leczy się (lub leczyła) i korzysta z pomocy lekarza psychiatry nie ma wpływu na treść jej zeznań, które ocenić należy jako spójne i logiczne. Zarzut ten, ze strony oskarżonego, jest o tyle zaskakujący, że sam nie neguje tego, że umowy na nazwisko pokrzywdzonej zawierał i otrzymany sprzęt oraz usługi, z których korzystał (telewizja, internet, telefon), przeznaczył dla siebie. Zapomina przy tym oskarżony o tym, że – jeśli nawet okazał doręczycielom kserokopię dowodu osobistego E. D. – to jej wykonanie było możliwe jedynie po wcześniejszym wykorzystaniu oryginału. Natomiast istotne w sprawie jest to, że posługiwał się jej danymi osobowymi oraz podrabiał podpisy kobiety na umowach. Tej okoliczności zdaje się skarżący nie dostrzegać.

Także argumenty, które miałyby świadczyć o zasadności zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary (nader łagodnej), podniesione czy to przez samego oskarżonego, czy jego obrońcę, nie przekonały Sądu odwoławczego.

Niemniej z uwagi na dostrzeżone uchybienia przy określaniu wartości szkody, powyższe uwagi mają znaczenie czysto teoretyczne i jako takie nie miały wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Ponieważ oskarżony korzystał z pomocy obrońcy z urzędu, a obrona nie została opłacona, Sąd odwoławczy zasądził na rzecz obrońcy stosowną opłatę, której wysokość ustalona została zgodnie z brzmieniem §14 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28,.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielnej z urzędu (Dz.U Nr 163, poz. 1348 ze zm.)