Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I 1 C 1096/15 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: sekr. sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2015 r. w Gdyni

sprawy z powództwa Gminy M. G.

przeciwko D. P.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego D. P. na rzecz powoda Gminy M. G. kwotę 227,94zł ( dwiescie dwadzieścia siedem złotych 94/100) z ustawowymi odsetkami od 28.11.2014r. do dnia zapłaty;

II w pozostałej części oddala powództwo;

III koszty postępowania ustala na kwotę 167,00zł,(sto sześćdziesiąt siedem złotych) w tym w tym 60,00 ( sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

IV ustalonymi w punkcie III kosztami postępowania obciąża pozwanego D. P. w 50% i zasądza od pozwanego D. P. na rzecz powoda Gminy M. G. kwotę 83,50zł (osiemdziesiąt trzy złote 50/100)

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 listopada 2014 r. powód Gmina M. G. wniosła o zasądzenie od pozwanego D. P. kwoty 428,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany dokonał przejazdów pojazdem komunikacji miejskiej należącym do powoda bez ważnego biletu, w związku z czym zobowiązany był zapłacić opłatę dodatkową w kwocie 180 zł, opłatę za przejazd oraz odsetki ustawowe k kwocie 44,34 zł i 16,94 zł liczone po 14-u dniach od daty przejazdu do dnia 31.10.2014r . Powód nadto wskazał, że pozwany nie uiścił opłaty dobrowolnie, (pozew - k. 2-3v.)

Wobec faktu, że adres pozwanego wskazany w pozwie okazał się nieprawidłowy, Sąd wezwał powoda do wskazania aktualnego adresu pozwanego pod rygorem zawieszenia postępowania i wobec niewskazania ww. adresu, postanowieniem z dnia 3.2.2015r zawiesił postępowanie (postanowienie - k. 14)

W dniu 27.2.2015r powód złożył wniosek podjęcie postępowania i o ustanowienie kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, (wniosek - k. 17)

Postanowieniem z dnia 7.4.2015r podjęto postępowanie zarządzono o ustanowieniu kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego ( postanowienie i zarządzenie k. 30, 31)

Ustanowiony w sprawie kurator wniósł o oddalenie powództwa ( oświadczenie na rozprawie k. 64)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 grudnia 2012 r. D. P. podróżował środkiem komunikacji miejskiej nr 162 linii należącym do Gminy M. G.. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono brak ważnego biletu na przejazd u podróżnego D. P.. W związku z tym kontroler sporządził raport, którym zobowiązał podróżnego do uiszczenia opłaty w kwocie 183,60 zł za przejazd bez ważnego biletu, na którą składa się kwota 3,60 zł tytułem opłaty za przewóz oraz kwota 180.00 zł tytułem opłaty dodatkowej. Raport ten został podpisany czytelnie (...)

okoliczność niesporna, a nadto raport nr (...) - k. 4.

W dniu 30 stycznia 2014 r. osoba legitymująca się książeczka wojskową podróżowała środkiem komunikacji miejskiej nr 118 linii należącym do Gminy M. G.. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono brak ważnego biletu na przejazd u podróżnego. W związku z tym kontroler sporządził raport, którym zobowiązał podróżnego do uiszczenia opłaty w kwocie 183,60 zł za przejazd bez ważnego biletu, na którą składa się kwota 3,60 zł tytułem opłaty za przewóz oraz kwota 180,00 zł tytułem opłaty dodatkowej. Raport ten został podpisany nieczytelnie

okoliczność niesporna, a nadto raport nr (...) - k. 4.

Z informacji z Urzędu Miasta G. z dnia 5.1.2015r wynika, że daniel P. nie ma aktualnego dowodu osobistego ani adresu zameldowania stałego lub czasowego

okoliczność niesporna, a nadto pismo - k. 19

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był pomiędzy stronami niesporny. Przy jego ustalaniu Sąd wziął pod uwagę dowody z dokumentów złożonych przez strony w toku postępowania uznając je za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły on zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości zawartych tam informacji, tym bardziej, że żadna ze stron nie negowała ich mocy dowodowej. Ponadto Sąd oparł się na oświadczeniach stron w zakresie, w jakim nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie bezspornym było, że pozwany w dniu 7 grudnia 2012 r. odbył podróż środkiem transportu należącym do powoda. Poza sporem pozostawało również, że pozwany nie skasował biletu na przejazd, w związku z czym została nałożona na niego opłata w kwocie 180 zł. Kwestią sporną było to, czy pozwany jechał środkiem transportu należącym do powoda również w dniu 30.1.2014r, bowiem brak jest podpisu podobnego do tego złożonego w dniu 7.12.2012r, a z informacji z UM w G. wynika, że pozwany nie ma aktualnego dowodu osobistego.

Należy wskazać, że do oceny stosunku prawnego łączącego strony postępowania zastosowanie znajduje art. 16 ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r., Nr 50, poz. 601 ze zm.) zgodnie z którym umowę przewozu zwiera się przez nabycie biletu na przejazd lub dopełnienie innych określonych przez przewoźnika warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia - przez samo zajęcie miejsca w środku lokomocji. Przepis art. 33a ust. 3 w/w ustawy stanowi zaś, że w razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona pobierają właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawiają wezwanie do zapłaty.

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa.

Należy wskazać, że powód w żaden sposób nie wykazał, że pozwany rzeczywiście odbył podróż w dniu 30.1.2014r. W tej sytuacji Sąd uznał, że powód nie udowodnił, iż zasadnie nałożył na pozwanego opłatę za przejazd bez ważnego biletu w tym dniu.

Mając na uwadze jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego, a mianowicie obowiązku udowadniania faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c.. Sąd uznał, iż to rzeczą powoda było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów, czego powód nie uczynił. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe.

W tym stanie sprawy Sąd na mocy art. 33a ust. 3 ustawy Prawo przewozowe zasądził kwotę 227, 94 zł, a art. 6 k.c. a contrario oddalił powództwo co do kwoty 200, 54 zł jak w pkt II sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wyniki procesu. Powód przegrał niniejsze postępowanie w połowie, a zatem Sąd w pkt II wyroku obciążył go powstałymi kosztami postępowania w połowie, uznając je za uiszczone w całości, a w połowie zasądził od pozwanego kwotę 83, 50 zł.