Sygn. akt IV U 59/13
Dnia 20 czerwca 2013r.
Sąd Okręgowy w Elblągu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Renata Żywicka
Protokolant: sekr. sądowy Jolanta Fiedorowicz
po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2013r. w Elblągu na rozprawie
sprawy z odwołania J. C.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E.
z dnia 27/11/2012 r. znak: (...)
o emeryturę
I. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy J. C. prawo do emerytury poczynając od dnia 14 listopada 2012 roku,
II. w pozostałym zakresie oddala odwołanie.
Sygn. akt IVU 59/13
Ubezpieczony J. C. wniósł odwołanie od decyzji z dnia 27 listopada 2012r. pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. odmawiającej prawa do emerytury.
Pozwany wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, iż ubezpieczony nie wykazał ,że posiada 15 lat pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.
Na rozprawie w dniu 20 czerwca 2013r. pełnomocnik pozwanego po przeprowadzeniu dowodu z zawnioskowanych przez skarżącego świadków , pozostawił rozstrzygnięcie do uznania Sądu .
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
Skarżący urodzony w dniu (...) wnioskiem z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu do ZUS) wystąpił o przyznanie mu prawa do emerytury .
Do wniosku dołączył między innymi angaże i zakresy czynności z okresu zatrudnienia w (...) S.A. w D. i (...) Sp. z o.o. M. w okresie od 11.10.1974r. do 31.12.1998r., z których wynikało ,że w okresie zatrudnienia zajmował następujące stanowiska pracy :
- od 11.10.1974r. do 31.08.1991r.- ślusarz,
-od 01.09.1991r. do 31.11.1992r. – mechanik i konserwator hydroforni,
- od 01.12.1992r. do 31.12.1998r. – ślusarz.
Pozwany ustalił że wnioskodawca ukończył 60 lat , rozwiązał stosunek pracy ,udokumentował 28 lat , 4 miesiące i 23 dni okresów składkowych i nieskładkowych , jednak nie wykazał żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach .
Pozwany nie uwzględnił do okresów pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia wnioskodawcy w (...) S. A. Oddział D. i (...) Sp. z o.o. w M. od 11.10.1974r. do 31.08.1991r, od 01.12.1992r. do 31.05.1998r. i od 01.06.1998r. do 31.12.1998r. na stanowisku ślusarza . Nadto nie uznano okresu w tym samym zakładzie pracy od 01.09.1991r. do 30.11.1992r. na stanowisku mechanik oraz konserwator hydroforni , ponieważ na podstawie zgromadzonych dowodów w sprawie, nie można jednoznacznie stwierdzić charakteru wykonywanej pracy , a także stałości i wymiaru czasu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych .
Pozwany nie badał wykonywania pracy przez ubezpieczonego w warunkach szczególnych w okresie od 27 lipca 1970r. do 05.10.1974r. w Przedsiębiorstwie (...) w G. na stanowisku montera zewnętrznej sieci wodociągowej , gdyż wnioskodawca nie przedłożył żadnych dowodów poza świadectwem pracy .
/ dowód : wniosek k. 1-3 plik II akt emerytalnych ,świadectwo pracy k.4 a. e, karta przebiegu zatrudnienia k. 94 a.e. , dokumenty pracownicze k. 4-58 a.e , świadectwa i zaświadczenia w aktach kapitału początkowego /
Pozwany decyzją z dnia 27 listopada 2012r. odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury ,wskazując, że nie wykazał on 15 lat pracy w warunkach szczególnych .
/dowód: decyzja k. 8 akt emerytalnych /
W ocenie Sądu odwołanie wnioskodawcy zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a i 50e i 184 .
W myśl art. 184 ust. 1 ww. ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:
1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz
2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.
Ust. 2 Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.
Stosownie do § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.Nr 8, poz. 43) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.
Zgodnie zaś z § 3 rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia”, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia.
W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.
Z powyższego wynika, iż skarżący nabyłby prawo do wcześniejszej emerytury w przypadku łącznego spełnienia przesłanek:
- ukończenia wieku 60 lat
- legitymowania się łącznym okresem ubezpieczenia w wymiarze co najmniej 25 lat, przypadającym na dzień 01.01.1999r.;
- legitymowania się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, przypadających na dzień 01.01.1999r.;
- nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego;
- rozwiązania stosunku pracy.
Jedyną kwestią sporną w niniejszej sprawie było czy wnioskodawca będąc zatrudniony od 11.10.1974r. do 31 grudnia 1998r. (...) S. A. Oddział D. i (...) Sp. z o.o. w M. wykonywał pracę w szczególnych warunkach .
Wnioskodawca domagał się doliczenia do okresów pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia w w/w zakładach, podnosząc ,że przez cały okres zatrudnienia pracował stale i pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych na stanowisku mechanika .
Faktem jest, iż rozporządzenie RM z 07.02.1983r. w § 2 ust. 2 wymaga by okresy pracy w szczególnych warunkach zostały potwierdzone przez zakład pracy w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub też w „zwykłym” świadectwie pracy z odpowiednią adnotacją. Niemniej jednak należy zauważyć, iż świadectwo pracy nie ma mocy wiążącej zarówno dla pozwanego, jak i dla Sądu. Nie jest ono bowiem dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 § 1 i 2 k.p.c., gdyż podmiot wydający to świadectwo nie jest organem państwowym ani organem wykonującym zadania z zakresu administracji państwowej, a tylko dokumenty wydane przez te organy stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo poświadczone. W postępowaniu sądowym świadectwo pracy traktuje się jako dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., który stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki podlega kontroli zarówno co do prawdziwości wskazanych w nim faktów, jak i co do prawidłowości wskazanej podstawy prawnej. Tak więc wnioskodawca posiada uprawnienie do wykazania innymi dowodami, iż stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę w szczególnych warunkach, tym bardziej, iż zgodnie z utrwalonym w judykaturze poglądem, w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie okresów zatrudnienia także w oparciu o inne dowody niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy (uchwała SN z dnia 21.09.1984r. III UZP 48/84 LEX nr 14630, uchwała SN z dnia 10.03.1984r. III UZP 6/84 LEX nr 14625).
Na okoliczność pracy w szczególnych warunkach w powyższych zakładach skarżący nie przedłożył świadectw pracy w szczególnych warunkach i wniósł o przesłuchanie świadków Z. C. , Z. B., W. L. i S. Ł. .
Świadkowie zeznali ,że wnioskodawca przez cały okres zatrudnienia wykonywał jeden rodzaj pracy . Była to praca mechanika w warsztacie , którego zadaniem było utrzymanie ruchu ciągłego w zakładzie. Wnioskodawca początkowo był głównym mechanikiem/ brygadzistą pracującym w zakładzie . Był ,, człowiekiem do wszystkiego ”.Naprawiał urządzenia w młynie takie jak mlewniki , wialnie , podnośniki , trzepalnie worków, redlery oraz samochody ciężarowe , dodatkowo spawał . W warsztacie były dwa kanały remontowe . Oprócz wnioskodawcy w warsztacie pracowali inni ślusarze- mechanicy , tokarz i hydraulik , których zadaniem była obsługa wszystkich urządzeń w młynie . Wnioskodawca był zatrudniony na cały etat i pracował praktycznie 24h na dobę , gdyż w sytuacji kiedy urządzenia zepsuły się na nocnej zmianie , był wzywany z domu do naprawy aby zapewnić ruch w zakładzie .
Młyn pracował w ruchu ciągłym , na trzy zmiany . Pracownicy w młynie byli zatrudnienie na stanowiskach spichrzowego i czyszczarnianego. Urządzenia w młynie były bardzo awaryjne .W okresie żniw skarżący pracował jako suszarniany .
/ dowód : zeznania świadków : Z. B. e-protokół rozprawy z dnia 20 czerwca 2013r.- 00:193:08 do 00:37:46, zeznania świadka Z. C. o e-protokół rozprawy z dnia 20 czerwca 2013r. - 00:37:55 do 00:53:31, zeznania świadka W. L. e-protokół rozprawy z dnia 20 czerwca 2013r.- 00: 53:40 do 01:06:40 , zeznania świadka S. Ł. e-protokół rozprawy z dnia 20 czerwca 2013r.- 01:06:49 do 01:14:50/
Sąd dał wiarę zeznaniom powyższych świadków albowiem były one spójne i logiczne . Nadto podkreślenia wymaga ,że świadkowie pracowali na co dzień z wnioskodawcą i to przez wiele lat / np. świadek ZB. (...) przez 20 lat / , dlatego tez doskonale znali specyfikę jego pracy
Wskazać należy ,że Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze( Dz.U.1983.8.43) w Wykazie A -Prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego w Dziale XIV –Prace różne wymienia pod poz. 25 :
Bieżącą konserwację agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-montażowe i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.
Wskazać należy , że zgodnie załącznikiem Nr1 do Zarządzenia (...) Ministra Rolnictwa , Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31 marca 1988 r. w sprawie stanowisk pracy , na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr2 z 04 listopada 1988r. ) w Dziale XIV poz. 25 wymienia stanowiska pracy , na których prace są wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy bezpośrednio przy stanowiskach wymienionych w wykazie .
Należy podkreślić ,że w tym zarządzeniu w Dziale X poz. 10 pkt2 i 8 wymienia wśród prac wykonywanych w szczególnych warunkach prace na stanowiskach czyszczarnianego i spichrzowego.
W świetle zeznań w/w świadków , które znalazły również potwierdzenie w aktach osobowych wnioskodawcy nie ulegało wątpliwości Sądu ,że wnioskodawca w spornym okresie ,pracując jako mechanik wykonywał prace w szczególnych warunkach zajmując się bieżącą konserwacją agregatów i urządzeń w młynie , który pracował w ruchu ciągłym . Nieistotne jest tu nazewnictwo stanowisk pracy w tym zakładzie ale charakter, rodzaj wykonywanej pracy i jej stałość . Zważywszy na zebrany w sprawie materiał dowodowy , należało uznać ,że wnioskodawca pracując jako mechanik /ślusarz / spawacz/ czy też suszarniany wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace w szczególnych warunkach opisane wyżej .
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż skarżący legitymuje się okresem ponad 15 lat pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, a tym samym spełnił wszystkie przesłanki do dochodzonego świadczenia.
Dlatego też Sąd, stosownie do art. 477 14§2 k.p.c., uznając, iż odwołanie skarżącego zasługiwało na uwzględnienie, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 09 listopada 2012r./ rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą /.
Na zasadzie art. 477 14§1 k.p.c. oddalono odwołanie w pozostałym zakresie jako niezasadne .