Sygn. akt IV P 27/14
Dnia 18 czerwca 2014 r.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Anna Staszkiewicz
Ławnicy: R. H., M. D.
Protokolant: Agnieszka Zamojska
po rozpoznaniu w dniu 18.06.2014 r. w Jeleniej Górze
sprawy z powództwa M. M.
przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) w P.
o wynagrodzenie, odszkodowanie
I. zasądza od strony pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) z siedzibą w P. na rzecz powoda M. M. kwotę 18.872,80 zł brutto (osiemnaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt dwa złote 80/100) tytułem wynagrodzenia za pracę;
II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 14.154,60 zł (czternaście tysięcy sto pięćdziesiąt cztery złote 60/100) tytułem odszkodowania;
III. zasądza od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze kwotę 1.652 zł tytułem odpłaty od pozwu, od której powód był ustawowo zwolniony;
IV. nadaje wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności.
Powód M. M. w pozwie wniesionym przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P., po sprecyzowaniu żądania pozwu, domagał się zasądzenia kwoty 14.154,60 zł brutto tytułem wynagrodzenia za okres trzymiesięcznego wypowiedzenia oraz kwoty 14.154,60 zł brutto tytułem odszkodowania za nieuzasadnione i niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w dniu 12 lipca 2010 r. został zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony, a następnie w dniu 01 października 2010 r. została zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku konstruktora. Powód wskazał, że w dniu 31 stycznia 2014 r. strona pozwana wypowiedziała mu umowę o pracę z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia, pomimo ponad trzyletniego stażu pracy, bez wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie.
W piśmie z dnia 18 kwietnia 2014 r. powód rozszerzył powództwo wnosząc o zasądzenie na jego rzecz kwoty 4.718,20 zł brutto tytułem wynagrodzenia za pracę za miesiąc styczeń 2014 r.
Na rozprawie w dniu 09 maja 2014 r. strona pozwana oświadczyła, że uznaje powództwo w zakresie roszczenia powoda o wynagrodzenie za okres trzech miesięcy w wysokości 14.154,60 zł brutto. Wniosła o oddalenie powództwa w zakresie roszczenia o odszkodowanie.
Na rozprawie w dniu 18 czerwca 2014 r. strona pozwana uznała również powództwo w zakresie zapłaty kwoty 4.718,20 zł brutto objętej rozszerzeniem pozwu.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Jest bezsporne, że M. M. został zatrudniony przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na podstawie umowy o pracę z dnia 12 lipca 2010 r., zawartej na czas określony do dnia 30 września 2010 r., na stanowisku konstruktora w pełnym wymiarze czasu pracy.
Jest bezsporne, że następnie w dniu 01 października 2010 r. strony zawarły umowę o pracę na czas nieokreślony, na podstawie której M. M. był nadal zatrudniony na stanowisku konstruktora w pełnym wymiarze czasu pracy.
Pismem z dnia 31 stycznia 2014 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. rozwiązała z M. M. umowę o pracę z zachowaniem 1 – miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał w dniu 28 lutego 2014 r. W piśmie tym nie została wskazana przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę.
Dowód: kopia pisma z dnia 31 stycznia 2014 r. k. 10;
Jest bezsporne, że M. M. nie otrzymał wynagrodzenia za pracę za miesiące styczeń, luty, marzec i kwiecień 2014 r.
Jest bezsporne, że uchwałą nr (...) z dnia 24 marca 2014 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. postanowiło o rozwiązaniu spółki oraz otworzeniu jej likwidacji.
Średnie miesięczne wynagrodzenie M. M. z ostatnich trzech miesięcy, liczone na zasadach ekwiwalentu za urlop, wynosiło 4.718,20 zł brutto.
Dowód: zaświadczenie k. 27.
Sąd zważył, co następuje:
W ocenie Sądu, powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.
Powód oparł żądanie pozwu w zakresie odszkodowania na treści art. 45 § 1 kodeksu pracy, który stanowi, że w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.
Sąd w pełni podzielił stanowisko powoda, że do rozwiązania z nim umowy o pracę na czas nieokreślony, z zachowaniem okresu wypowiedzenia, doszło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów w tym trybie.
Zgodnie z treścią art. 30 § 4 kodeksu pracy, w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy.
W judykaturze oraz doktrynie jednolicie przyjmuje się, że pracodawca w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę na czas nieokreślony na obowiązek wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie. Nie wykonanie tego obowiązku jest bowiem naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów o pracę w rozumieniu art. 45 § 1 kp.
Analiza treści pisma z dnia 31 stycznia 2014 r., w którym strona pozwana wypowiedziała powodowi umowę o pracę, wskazuje w sposób nie budzący wątpliwości, że nie została w nim wskazana żadna przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie.
Z tych względów Sąd uwzględnił roszczenie powoda o odszkodowanie i zasądził na jego rzecz w punkcie II wyroku, w oparciu o przepis art. 45 § 1 kp w zw. z art. 47 1 kp, odszkodowanie w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia brutto, tj. w kwocie 14.154,60 zł. W stosunku do powoda obowiązywał bowiem trzymiesięczny okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony.
Powód domagał się ponadto kwoty 14.154,60 zł brutto tytułem wynagrodzenia za okres trzymiesięcznego wypowiedzenia. Nie ulega wątpliwości, że stosownie do treści art. 36 § 1 pkt 3 kodeksu pracy, w stosunku do powoda obowiązywał trzymiesięczny okres wypowiedzenia. Strona pozwana wypowiedziała zaś powodowi umowę o pracę z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia.
W myśl art. 49 kodeksu pracy, w razie zastosowania okresu wypowiedzenia krótszego niż wymagany, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu wymaganego, a pracownikowi przysługuje wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy.
Ponadto powód rozszerzył powództwo domagając się wynagrodzenia za miesiąc styczeń 2014 r. w wysokości 4.718,20 zł brutto.
Wobec tego, że strona pozwana uznała powództwo w zakresie roszczenia powoda o wynagrodzenie za okres czterech miesięcy, tj. od stycznia do kwietnia 2014 r., Sąd zasądził na rzecz powoda w punkcie I wyroku kwotę 18.872,80 zł (4.718,20 x 4 = 18.872,80).
Sąd na podstawie art. 113 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zasądził od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.652 zł tytułem opłaty od pozwu, od której powód był zwolniony. Kwota ta odpowiada po zaokrągleniu wysokości 5 % zasądzonych kwot.
Jednocześnie w oparciu o przepis art. 333 § 1 pkt. 2 kpc Sąd nadał wyrokowi w pkt. I rygor natychmiastowej wykonalności, tj. w zakresie roszczenia uznanego przez stronę pozwaną.