Sygn. akt VI Gz 42/16
Dnia 4 marca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Barbara Frankowska
Sędziowie: SO Beata Hass- Kloc
SO Anna Walus-Rząsa (spr.)
Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Kamuda
po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2016 r. w Rzeszowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku wierzyciela: (...) Sp. z o.o. w Ł.
w przedmiocie wniosku o orzeczenie sankcji wynikającej z art. 373 pr. u.i n. w stosunku do uczestnika S. S. (1) zam. w R.
na skutek zażalenia wierzyciela na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydziału V Gospodarczego - Sekcji ds. Upadłościowych i Naprawczych z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt V Gzd 16/14
postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział V Gospodarczy sekcja ds. Upadłościowych i Naprawczych przyznał biegłemu S. M. ( pkt I postanowienia) za sporządzoną opinię wynagrodzenie w kwocie 10.156,72 zł , w pkt II oddalił wniosek w pozostałym zakresie oraz w pkt III kwotę wskazaną w pkt I nakazał wypłacić tymczasowo ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rzeszowie , uwzględniając uiszczone przez strony w toku postępowania zaliczki na koszty postępowania w łącznej kwocie 5.000 zł.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy wskazał, że uwzględnił wynagrodzenie biegłego mając na uwadze rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym, a także mając na uwadze art. 288 zd. 1 kpc i art. 90 uksc. Sąd przyznał biegłemu wynagrodzenie w łącznej kwocie 10.156,72 zł. Kwotę wynagrodzenia przyznanego biegłemu nakazał wypłacić niezwłocznie, tymczasowo ze środków Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Rzeszowie z uwzględnieniem zaliczek wpłaconych przez strony.
Zażalenie na powyższe postanowienie w zakresie pkt I w związku z pkt III wniósł wnioskodawca zarzucając zaskarżonemu postanowieniu naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 288 kpc w związku z art. 102 i 103 kpc oraz w związku z art. 98 kpc i art. 229 pr. u. i n. – poprzez błędne przyjęcie, że kwotę 10.156,72 zł należało wypłacić biegłemu ze środków Skarbu Państwa uwzględniając uiszczone przez strony w toku postępowania zaliczki na koszty postępowania w kwocie łącznej 5.000 zł – podczas gdy w okolicznościach przedmiotowej sprawy istniały podstawy do obciążenia kosztami wydania opinii biegłego wyłącznie uczestnika S. S. (1) i nie obciążanie tymi kosztami wnioskodawcy.
Mając na uwadze powyższe wnioskodawca wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez obciążenie kosztami wydania opinii przez biegłego S. M. wyłącznie uczestnika postępowania – S. S. (1).
W szczególności skarżący zarzucił, że w świetle powołanych wyżej przepisów nieuzasadnione jest obciążanie wnioskodawcy kosztami opinii albowiem koszty te spowodował wyłącznie S. S. (2) – były prezes zarządu (...) SA w W. poprzez działania, które spowodowały, że wnioskodawca nie uzyskał zaspokojenia swoich wierzytelności w toku postępowania upadłościowego. Zdaniem skarżącego w niniejszej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w art. 102 kpc albowiem to działania prezesa zarządu S. S. (1) spowodowały, że wnioskodawca nie uzyska zaspokojenia swojej wierzytelności w łącznej kwocie 5.048.398,60 zł, która została uznana na liście wierzytelności w kategorii IV. Prezes zarządu S. S. (1) i członek zarządu W. C. zapewniali bowiem swoich kontrahentów o braku kłopotów finansowych firmy a także o realizacji nowych przedsięwzięć i inwestycji. Wnioskodawca przytoczył szereg twierdzeń członków zarządu, które wskazywały, że członkowie zarządu mają w perspektywie duże kontrakty z koncernami niemieckimi, zapewniając i obiecując wnioskodawcy dalszą współpracę, co doprowadziło wnioskodawcę do przekonania o stabilnej sytuacji finansowej spółki i o podjęciu przez niego decyzji nieprzerywania dostaw zakontraktowanego towaru dla spółki (...), za który do dnia dzisiejszego wnioskodawca nie otrzymał zapłaty.
W związku z powyższym mając na uwadze treść art. 102 kpc oraz art. 103 §1 i 2 kpc skarżący wskazał, iż w niniejszej sprawie kosztami postępowania w zakresie wynagrodzenia biegłego powinien być obciążony w całości S. S. (1).
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.
Niniejsze postępowanie zostało wszczęte z wniosku (...) Sp. z o.o. w Ł., w którym wnioskodawca domagał się pozbawienia prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika , członka rady nadzorczej w spółce handlowej , przedsiębiorstwie państwowym, spółdzielni , fundacji lub stowarzyszeniu w stosunku do uczestnika S. S. (1), prezesa zarządu (...) S.A. w W. – na okres 10 lat ( art. 373 pr.u.i n.). W toku postępowania wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości na okoliczność m.in. ustalenia daty powstania stanu niewypłacalności Spółki (...) oraz daty powstania obowiązku zgłoszenia wniosku o jej upadłość.
Na posiedzeniu z udziałem stron w dniu 17 września 2014r. pełnomocnik wnioskodawcy podtrzymał ten wniosek, a pełnomocnik uczestnika przychylił się do tego wniosku. Sąd wezwał więc obu pełnomocników do uiszczenia zaliczki w kwocie po 2.500 zł na koszty opinii biegłego ( k. 257,258,259).
Biegły złożył opinię w zakresie wnioskowanym przez strony postępowania.
Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2015r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie Wydział V Gospodarczy – Sekcja ds. Upadłościowych i Naprawczych oddalił wniosek dotyczący pozbawienia prawa prowadzenia działalności uczestnika S. S. ( pkt I k. 1218) oraz orzekł, że każdy uczestnik postępowania ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie ( pkt II postanowienia k.1218).
Zaskarżonym postanowieniem z 3 grudnia 2015r. natomiast Sąd Rejonowy w Rzeszowie przyznał biegłemu wynagrodzenie w kwocie 10.156,72 zł ( pkt I ) , w pkt II oddalił wniosek w pozostałej części oraz w pkt III nakazał kwotę wynagrodzenia z pkt I wypłacić tymczasowo ze środków Skarbu Państwa uwzględniając uiszczone przez strony w toku postępowania zaliczki.
Z art. 394 § 1 pkt 9 kpc wynika, że niewątpliwie zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienie sądu pierwszej instancji, którego przedmiotem jest wynagrodzenie biegłego.
W niniejszej sprawie wnioskodawca – (...) Sp. z o.o. w Ł. – nie zaskarżył wysokości wynagrodzenia przyznanego biegłemu w pkt I postanowienia zarzucił jedynie, że koszty obejmujące to wynagrodzenie powinien ponieść uczestnik powołując się na treść art. 102 i 103 § 1 i 2 kpc . Przepisy te stanowią wyjątek od zasady odpowiedzialności za wynik procesu wyrażonej w art. 98 kpc oznaczającej, że strona , która przegrała sprawę, obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi poniesione przez niego koszty procesu i wskazują na przypadki zasądzenia od strony przegrywającej tylko części kosztów lub nie obciążania jej w ogóle kosztami oraz obciążenie kosztami strony w związku z niesumiennym lub oczywiście niewłaściwym postępowaniem.
W niniejszej sprawie o kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł w postanowieniu kończącym postępowanie w sprawie z dnia 4 sierpnia 2015r., w którym oddalił wniosek wnioskodawcy dotyczący prawa pozbawienia prowadzenia działalności gospodarczej S. S. ( pkt I ) oraz w pkt II orzekł, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.
Wnioskodawca poniósł w sprawie koszty związane z opłatą od wniosku oraz koszty zaliczki na biegłego w kwocie 2.500 zł a uczestnik koszty zaliczki na biegłego w kwocie 2.500 zł. W pkt II postanowienia z 4 sierpnia 2015r., Sąd Rejonowy obciążył powyższymi kosztami każdego z uczestników postępowania uznając, że każdy uczestnik ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.
Na powyższe postanowienie wnioskodawca nie złożył zażalenia, więc postanowienie uprawomocniło się.
Zaskarżając postanowienie o kosztach przyznanych biegłemu postanowieniem Sądu Rejonowego z 3 grudnia 2015r. uczestnik zakwestionował zasadę przyjętą przez Sąd Rejonowy w sprawie tj. obciążenia kosztami każdego uczestnika gdyż zarzucił, że koszty opinii biegłego powinny obciążać w całości uczestnika S. S. (1).
Zażalenie tak sformułowane nie może być uwzględnione gdyż zasada obciążenia kosztami każdego uczestnika mogła być podważona jedynie w zażaleniu na koszty postępowania zawarte w pkt II postanowienia z dnia 4 sierpnia 2015r. Postanowieniem z 3 grudnia 2015r. Sąd Rejonowy przyznał jedynie wynagrodzenie biegłemu i wnioskodawca wysokości tego wynagrodzenia nie zakwestionował. Natomiast orzeczenie Sądu Rejonowego zawarte w pkt III postanowienia dotyczące tymczasowej wypłaty tego wynagrodzenia ze środków Skarbu Państwa przy uwzględnieniu uiszczonych przez strony zaliczek jest jedynie zarządzeniem technicznym zawartym w tym postanowieniu i jest ono niezaskarżalne – co wynika z powołanego wyżej art. 394 kpc.
W tym stanie rzeczy zażalenie wnioskodawcy oddalono jako bezzasadne na podstawie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 kpc.