Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Ka 694/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Remigiusz Chmielewski

Sędziowie SO Małgorzata Tomkiewicz (spr.)

SO Dariusz Firkowski

Protokolant sekr.sądowy Elżbieta Łotowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Małgorzaty Stypułkowskiej

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2013r.

sprawy skazanego T. S. (1)

o wydanie wyroku łącznego w sprawach: 1) SR Biskupiec Roki Sądowe Mrągowo II K 103/09/R, 2) SR Biskupiec II K 236/01, 3) SR Biskupiec II K 391/02, 4) SR Biskupiec II K 183/07, 5) SR Biskupiec II K 498/07, 6) SR Biskupiec II K 397/07, 7) SR Biskupiec II K 93/10, 8) SR Biskupiec II K 222/10, 9) SR Biskupiec II K 506/10.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora i obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Mrągowie VI Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w Biskupcu

z dnia 15 maja 2013r. sygn. akt VI K 214/13

I.  zaskarżony wyrok uchyla i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Mrągowie VI Zamiejscowemu Wydziałowi Karnemu z/s w Biskupcu do ponownego jej rozpoznania;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. S. kwotę 120 zł. tytułem opłaty za obronę urzędu wykonywaną w postępowaniu odwoławczym oraz 27,60zł. tytułem podatku VAT od tej nalezności.

UZASADNIENIE

T. S. (1) został skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Biskupcu Roki Sądowe w Mrągowie z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie II K 103/09/R,

II.  Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 28 czerwca 2001 r. w sprawie II K 236/01

III.  Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 29 grudnia 2004 r. w sprawie II K 391/02

IV.  Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie II K 183/07

V.  Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie II K 498/07

VI.  Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 5 marca 2008 r. w sprawie II K 397/07

VII.  Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 27 października 2010 r. w sprawie II K 93/10

VIII.  Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 21 września 2010 r. w sprawie II K 222/10

IX.  Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 9 lutego 2011 r. w sprawie II K 506/10 zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 5 lipca 2011 r. sygn. VII Ka 468/11.

Sąd Rejonowy w Mrągowie w VI Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Biskupcu, wyrokiem z dnia 15 maja 2013 roku, w sprawie o sygn. akt VI K 214/13 orzekł:

I. rozwiązał karę łączną orzeczoną w pkt II wyroku Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 5 marca 2008 roku w sprawie II K 397/07,

II. na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 87 k.k. połączył karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Biskupcu w sprawie II K 397/07 i karę 6 miesięcy ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Biskupcu w sprawie II K 183/07 i wymierzył skazanemu T. S. (1) karę łączną 1 roku pozbawienia wolności,

III. na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres kary ograniczenia wolności wykonanej w całości w sprawie II K 183/07 i uznał, iż stanowi ona 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności,

IV. na podstawie art. 572 k.p.k. postępowanie w pozostałej części umorzył,

V. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. S. kwotę 120 (sto dwadzieścia złotych) tytułem obrony wykonywanej z urzędu oraz kwotę 27,60 zł tytułem podatku VAT od wynagrodzenia za wykonywana obronę z urzędu;

VI. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił skazanego od kosztów sądowych.

Od powyższego wyroku apelacje wnieśli Prokurator Rejonowy w Biskupcu oraz obrońca z urzędu skazanego T. S. (1).

Prokurator zaskarżył przedmiotowy wyrok na korzyść T. S. (1) w części dotyczącej orzeczenia o karze łącznej.

Wyrokowi temu skarżący na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 1 k.p.k. zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 i 2 k.k. poprzez nie orzeczenie kary łącznej w sytuacji, gdy czyny ze spraw II K 498/07 i II K 397/07 (czyn drugi) oraz ze spraw II K 93/10 i II K 506/10 tworzą zbiegi realne i orzeczone tymi wyrokami kary podlegają łączeniu na mocy powołanego przepisu – art. 85 k.k.

Podnosząc powyższy zarzut oskarżyciel publiczny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Obrońca skazanego zaskarżył przedmiotowy wyrok w całości na korzyść T. S. (1).

Wyrokowi temu skarżący w oparciu o art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 1 i 2 k.p.k. zarzucił:

- obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 i 2 k.k. poprzez nie orzeczenie kary łącznej w sytuacji, gdy czyny ze spraw Sądu Rejonowego w Biskupcu o sygn. II K 397/07 i II K 498/07 oraz ze spraw II K 506/10 i II K 93/10 tworzą zbiegi realne i orzeczone tymi wyrokami kary podlegają łączeniu na mocy art. 85 k.k.

- obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia – art. 69 k.k. poprzez uznanie, iż wobec skazanego T. S. (1) brak jest podstaw do przyjęcia pozytywnej prognozy kryminologicznej w sytuacji, gdy analiza całokształtu sprawy prowadzi do przeciwnego wniosku

Podnosząc powyższy zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Mrągowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Biskupcu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Obie apelacje zasługują na uwzględnienie w zakresie, w jakim wskazują na konieczność uchylenia przedmiotowej sprawy i przekazania jej Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Pomimo ponownego przeprowadzenia postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego dokonana przez Sąd I-szej instancji analiza przesłanek określonych w art. 85 kk po raz wtóry nie jest pełna, co czyni wydane orzeczenie wadliwym. O ile bowiem tym razem Sąd Rejonowy rozważał możliwość orzeczenia kary łącznej obejmującej jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone z warunkowym zawieszeniem ich wykonania oraz w wymiarze bezwzględnym : w sprawie IIK 397/07 i IIK 498/07 a także IIK 222/10 i II 93/10), o tyle w sposób niepełny ustalił ilość realnych zbiegów przestępstw, które w niniejszej sprawie zachodzą. Uwadze Sądu Rejonowego umknął fakt, iż realny zbieg przestępstw zachodzi również w przypadku czynów określonych w sprawie IIK 93/10 i IIK 506/10. Skoro bowiem wyrok w sprawie IIK 93/10 wydany został 27.10.2010r . zaś czyn objęty wyrokiem w sprawie IIK 506/10 miał miejsce w okresie od 28.05.2008r. do 4.10.2010r ., to tym samym stwierdzić należy, iż czyn określony w sprawie IIK 506/10 popełniony został przed wydaniem wyroku w sprawie IIK 93/10 a zatem również w tej konfiguracji zachodzą przesłanki realnego zbiegu przestępstw, o którym mowa w art. 85 kk. Ten wariant połączenia kar nie był przedmiotem analizy Sądu Rejonowego i do tej kwestii Sąd nie odniósł się w pisemnych motywach wyroku. Taki stan rzeczy uniemożliwia- jak słusznie podniósł to prokurator- weryfikację w postępowaniu odwoławczym przyczyn, które legły u podstaw nieobjęcia wskazanego zbiegu przestępstw wyrokiem łącznym.

Mając zatem powyższe na uwadze, zaskarżony wyrok należało uchylić a sprawę tę przekazać Sądowi Rejonowemu do ponownego jej rozpoznania (art. 437 & 1 kpk ). Przy powtórnym rozpoznaniu sprawy Sąd I-szej instancji winien ponownie przeanalizować przesłanki kary łącznej w odniesieniu do przestępstw za któe T. S. (1)został skazany.

O wynagrodzeniu za obronę z urzędu wykonywaną w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art. 29 ust.1 ustawy Prawo o adwokaturze.