Sygn. akt II Ca 265/16
Dnia 24 marca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Grażyna Kobus
Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski
SO Aleksandra Żurawska
po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2016 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy na skutek skargi dłużniczki (...) Sp. z o.o. w S. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 9 listopada 2015 r., sygn. akt II Cz 940/15
w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzyciela M. P. prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku – H. S. / KM 10737/11 /
p o s t a n a w i a:
odrzucić skargę.
(...)
Skarżąca (...) Sp. z o.o. w S. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 9 listopada 2015 r., sygn. akt II Cz 940/15, wydanego na skutek zażalenia wierzycieli na postanowienie Sadu Rejonowego w Kłodzku z 27 lipca 2015 r., sygn. akt I Co 1588/15. W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że dokonano błędnej wykładni art. 176 § 2 ksh i art. 829 kpc, gdzie zaaprobowano przestępcze i niezgodne z przepisami działania Komornika, dokonano nieprawidłowych ustaleń oraz pominięto możliwość doprowadzenia do upadku spółki.
Sąd Okręgowy zważył:
Skarga podlegała odrzuceniu.
Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi o wznowienie postępowania, obowiązkiem Sądu jest zbadanie, czy zostały spełnione określone w art. 410 § 1 kpc konieczne warunki umożliwiające jej rozpoznanie. Zgodnie z jego treścią, Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie. Postanowienie w tym przedmiocie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Zgodnie z treścią art. 399 § 1 i § 2 kpc, w wypadkach przewidzianych w dziale VI można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem, a na podstawie określonej w art. 401 1 kpc / orzeczenie przez Trybunał Konstytucyjny o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą/ również w razie zakończenia postępowania postanowieniem. Dotyczy to zatem wyłącznie orzeczeń, które rozstrzygały spór merytorycznie, a zatem wyroków, postanowień kończących postępowanie nieprocesowe, nakazów zapłaty wydanych w postępowaniu upominawczym, elektronicznym postępowaniu upominawczym lub nakazowym i innych ściśle określonych w przepisach. Taka sytuacja nie miała miejsca w niniejszej sprawie, gdyż orzeczenie, którego dotyczy niniejsza skarga zostało wydane w postępowaniu zażaleniowym, niekończącym w żaden merytoryczny sposób postępowania głównego. Ponadto, w piśmiennictwie prawniczym jednolite jest stanowisko, że skarga o wznowienie postępowania nie przysługuje od orzeczeń zapadłych w postępowaniu egzekucyjnym / zob. K. Piasecki, Kodeks postępowania cywilnego. Tom II. Komentarz. Art. 367-729, wyd./el. Legalis i przywołane tam orzecznictwo /. Już zatem tylko z tego względu podlegała ona odrzuceniu. Jedynie dodatkowo wskazać należy, że oprócz powyższej niedopuszczalności rozpoznania skargi, wnoszący ją nie wskazał jakichkolwiek podstaw wymienionych w art. 401-403 kpc, skupiając się jedynie na rzekomych nieprawidłowościach w postępowaniu egzekucyjnym, a zatem również na tej podstawie podlegała ona odrzuceniu.
Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie powołanych przepisów, orzekł jak w postanowieniu.
(...)