Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26.10.2015r

Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Janusz Kukla

Protokolant sek. sąd. Grażyna Pieczara

w obecności Prokuratora Jacka Dyki

po rozpoznaniu dnia 20.10.2015r sprawy :

1.  Z. F., urodz. (...) w K., s. E. i E. z d. P.;

2.  B. F. z d. B., urodz. (...) w W., c. J. i J. z d. Świątek;

oskarżonych o to, że :

w dniu 28 listopada 2008r w Z. w Oddziale (...) S.A przy ul. (...)-go M., działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podczas zawierania umowy pożyczki nr (...), doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A w wysokości 20.126zł, wprowadzając pracownika banku w błąd, co do zamiaru i możliwości wywiązania się z przedmiotowej umowy, poprzez przedłożenie przez B. F., w celu uzyskania pożyczki pieniężnej, podrobionych przez Z. F. dokumentów dotyczących okoliczność o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, tj. datowanego na dzień 25 listopada 2008r zaświadczenia o zatrudnieniu B. F. w firmie (...) w R., datowanej na dzień 01 sierpnia 2008r umowy o pracę i trzech rozliczeń podatkowych za sierpień, wrzesień, październik 2008r oraz uwierzytelnionych tłumaczeń tych dokumentów na język polski,

to jest o czyn z art. 286§1kk w zb. z art. 297§1kk w zw. z art. 11§2kk

I.  uznaje oskarżonych Z. F. i B. F. za winnych popełnienia opisanego wyżej czynu stanowiącego występek z art.4§1kk w zw. z art. 286§1kk w zb. z art. 297§1kk w zw. z art. 11§2kk i za to przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 286§1kk wymierza oskarżonemu Z. F. karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, a oskarżonej B. F. karę 8 ( ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 33§2kk wymierza oskarżonym Z. F. i B. F. kary grzywny w wymiarze po 100 (sto) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych, co stanowi kwoty po 5.000 (pięć tysięcy) złotych;

III.  na mocy art. 4§1kk w zw. z art. 69§1 i 2kk i art. 70§1 pkt 1kk wykonanie wymierzonej wyżej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu Z. F. na okres 4 (czterech) lat próby, a oskarżonej B. F. na okres 2 (dwóch) lat próby;

IV.  na mocy art.4§1kk w zw. z art. 72§2kk zobowiązuje oskarżonych Z. F. i B. F. do naprawienia szkody w całości, poprzez solidarnie uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego Banku (...) S.A. kwoty 20.126zł (dwadzieścia tysięcy sto dwadzieścia sześć złotych) płatnej w terminie do 6 (sześciu) miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia;

V.  na mocy art. 627kpk w zw. z art. 633kpk zasądza na rzecz Skarbu Państwa:

- od oskarżonego Z. F. kwotę 1.686,11 (tysiąc sześćset osiemdziesiąt sześć 11/100) złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 1.300 (tysiąc trzysta) złotych opłaty sądowej,

- od oskarżonej B. F. kwotę 1.566,11 (tysiąc pięćset sześćdziesiąt sześć 11/100) złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 1.180 (tysiąc sto osiemdziesiąt) złotych opłaty sądowej

Sygn. akt II K 338/15

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Zakopanem

z dnia 26 października 2015 r.

Z. F. został oskarżony o to, że w dniu 28 listopada 2008 r. w Z. w Oddziale (...) S.A przy ul. (...)-go M., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podczas zawierania umowy pożyczki nr (...), doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A w wysokości 20.126zł, wprowadzając pracownika banku w błąd, co do zamiaru i możliwości wywiązania się z przedmiotowej umowy, poprzez przedłożenie przez B. F., w celu uzyskania pożyczki pieniężnej, podrobionych przez Z. F. dokumentów dotyczących okoliczność o istotnym znaczeniu dla uzyskania przedmiotowej pożyczki, tj. datowanego na dzień 25 listopada 2008r zaświadczenia o zatrudnieniu B. F. w firmie (...) w R., datowanej na dzień 01 sierpnia 2008r umowy o pracę i trzech rozliczeń podatkowych za sierpień, wrzesień, październik 2008r oraz uwierzytelnionych tłumaczeń tych dokumentów na język polski, to jest o czyn z art. 286§1kk w zb. z art. 297§1kk w zw. z art. 11§2kk.

Mając na uwadze całokształt zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd przyjął, że Z. F. popełnił zarzucony mu aktem oskarżenia czyn, a jego wina w tym zakresie wątpliwości nie budzi.

Co do wymiaru kary:

Sąd uznając oskarżonego Z. F. za winnego popełnienia opisanego wyżej czynu, stanowiącego występek art. 286§1kk w zb. z art. 297§1kk w zw. z art. 11§2kk, na mocy art. 286§1 kk przy zastosowaniu art. 11§3 kk wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Za okoliczności obciążające sąd uznał karalność oskarżonego, w tym za przestępstwo z art. 286§1 kk. Sąd wziął pod uwagę przy wymiarze kary pozbawienia wolności przemyślany sposób działania oskarżonego, wysokość wyrządzonej jego działaniem szkody oraz fakt, że wyrządzona szkoda nie została naprawiona przez oskarżonego.

Zdaniem Sądu, wymierzona oskarżonemu kara, adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zgodna wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk. Wymierzając oskarżonemu karę w powyższym wymiarze sąd baczył, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, a także miał na uwadze cele zapobiegawcze, jakie należy osiągnąć wobec oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczności, w której oskarżony zamieszkuje. Nie można stracić z pola widzenia, że oskarżony był uprzednio karany. Powyższe przekonuje, że czyn, którego dopuścił się oskarżony, poddany osądowi w niniejszej sprawie nie był ani incydentalny ani odosobniony. W przekonaniu Sądu, przedstawione argumenty nakazywały orzeczenie wobec oskarżonego kary w takim wymiarze.

Nie można też pominąć, niezależnie od faktu karalności oskarżonego, w tym również za występek z art. 286§1 kk, mając na uwadze dzień orzekania, że przedmiotowy występek popełniony został przez oskarżonego w dniu 28 listopada 2008 r., a więc trzy lata wcześniej aniżeli dopuścił się przestępstwa oszustwa w kraju obcym (we W.) i aż pięć lat wcześniej przed przestępczym działaniem przeciwko mieniu, czego wynikiem było wydanie wyroku skazującego przez Sąd Rejonowy w Zakopanem w dniu 5 września 2013 r. Oznacza to, że w dacie popełnienia czynu będącego przedmiotem niniejszej sprawy oskarżony Z. F. nie popadł jeszcze w konflikt z porządkiem prawnym, co również przemawia za potrzebą zastosowania wobec niego dobrodziejstwa w postaci warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności.

Jednocześnie Sąd doszedł do przekonania, że wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności winno zostać warunkowo zawieszone na okres 4 lat próby. Uznano, że czteroletni okres próby, na jaki warunkowo zawieszono wykonanie kary pozbawienia wolności pełnić będzie funkcję swoistej gwarancji i w konsekwencji odstręczy oskarżonego od ponownego popadnięcia w konflikt z prawem. W przekonaniu Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby jest niezbędna dla osiągnięcia wobec oskarżonego celu zapobiegawczego i wychowawczego. Należy przyjąć, że oskarżony właściwie doceni dobrodziejstwo, jakie wynika z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, a okres próby stanowić będzie gwarancję dalszego, zgodnego z prawem postępowania oskarżonego. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania stanowi adekwatną odpłatę za przypisany mu czyn oraz winna zrealizować wszystkie cele kary w tym w pierwszej kolejności uzmysłowić mu naganność i brak akceptacji takiego postępowania i tym samym wdrożyć go do przestrzegania norm prawnych.

Ponadto z uwagi na fakt, że oskarżony dopuścił się występku w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd na mocy art. 33§2 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 złotych, co stanowi kwotę 5.000 złotych. Co do wymierzonej kary grzywny należy stwierdzić, że jakkolwiek zawiera ona w sobie niezbędny element dolegliwości to jednak nie przekracza realnych możliwości płatniczych oskarżonego. Oskarżony jest żonaty, posiada jedno dorosłe dziecko w wieku 23 lat. Jest udziałowcem w spółce oraz osiąga dochód z wynajmu mieszkania o pow. 43 m ² w Z., którego jest właścicielem. Miesięcznie osiąga on dochód w wysokości około 3000 złotych. W zakresie dotyczącym wysokości stawki dziennej uwzględniono dyrektywy o jakich stanowi art. 33 § 3 kk. Z kolei samo wymierzenie kary grzywny było postąpieniem koniecznym, aby oskarżony nie odniósł wrażenia nadmiernej bezkarności, bo czyn którego się dopuścił, musi przecież napotkać należytą reakcję.

Mając na uwadze elementarne zasady sprawiedliwości oraz biorąc pod uwagę wniosek pokrzywdzonego Sąd, w związku z popełnieniem przez oskarżonego występku z art. 286§1 kk, na podstawie art. 4§1 kk w zw. z art. 72§2 kk zobowiązał Z. F. solidarnie z B. F. do naprawienia szkody w całości, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego Banku (...) S.A. kwoty 20.126 złotych w terminie do sześciu miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Podejmując rozstrzygniecie w tym zakresie Sąd miał na uwadze fakt, że naprawienie szkody poprzez wyrównanie wyrządzonej szkody, należy do podstawowych norm postępowania karnego, a sprawca przestępstwa winien oddać osobie pokrzywdzonej materialną wysokość szkody, którą doznała ona na skutek działania oskarżonego. W ocenie Sądu zobowiązanie do naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego (wespół z współoskarżoną) jest społecznie pożądane, a nadto stanowi dla oskarżonego odpowiednią dodatkową dolegliwość, która powinna być odbierana jako kolejny sygnał dla oskarżonego, iż oszukańcze działania, na skutek których inne osoby ponoszą szkody materialne, pociągają za sobą szereg realnych dolegliwości i zasługują na potępienie.

Zauważyć należy dodatkowo, że danie oskarżonemu swoistej szansy w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres 4 lat próby pozwoli tez, jak się wydaje, na podjęcie przez oskarżonego odpowiednich wysiłków aby z tego zobowiązania się wywiązać w zakreślonym terminie 6 miesięcy. Przy wymierzeniu oskarżonemu kary pozbawienia wolności w tak zwanym wymiarze bezwzględnym, nie byłoby możliwości zakreślenia stosownego terminu, w którym oskarżony winien naprawić wyrządzoną szkodę, a to z kolei byłoby niewątpliwie niekorzystne z punktu widzenia pokrzywdzonego Banku (...) S.A., którego pełnomocnik domagał się od oskarżonego naprawienia szkody.

Ponadto w oparciu o przepis art. 627 kpk w zw. z art. 633 kpk sąd zasądził na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego Z. F. koszty sądowe w kwocie 1.686,11 zł, w tym 1.300 złotych tytułem opłat. Oskarżony jest żonaty, posiada jedno dorosłe dziecko w wieku 23 lat. Jest udziałowcem w spółce oraz osiąga dochód z wynajmu mieszkania w Z.. Miesięcznie osiąga on dochód w wysokości około 3000 złotych. Wobec powyższego Sąd doszedł do przekonania, że przesłanki, o których stanowi art. 624§1 kpk, mogące skutkować zwolnieniem oskarżonego od kosztów postepowania, nie zachodzą. Tym samym w ocenie Sądu wskazane jest, aby poniósł on koszty sądowe we własnej sprawie.