Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Jan Steraniec

Protokolant: sekr. sąd. Anna Werner

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Małgorzaty Kaszubskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 27 stycznia, 17 lutego i 9 marca 2016 roku sprawy:

S. P., syna M. i Z. zd. P., urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

I. w nocy z 09/10 lutego 2015 r. w S., woj. (...)- (...), działając wspólnie i w porozumieniu wdarli się do opuszczonego pomieszczenia mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) poprzez oderwanie deski przymocowanej wkrętami do ściany budynku, w której znajdował się skobel do kłódki działając tym samym na szkodę Zakładu (...) z siedzibą w S. przy ul. (...)

tj. o czyn z art. 193 k.k.

II. w dniu 15 lutego 2015r. w S., woj. (...)- (...), działając wspólnie i w porozumieniu wdarli się do opuszczonego pomieszczenia mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) poprzez podniesienie drzwi i zdjęcie ich z działając tym samym na szkodę Zakładu (...) z siedzibą w S. przy ul. (...)

tj. o czyn z art. 193 k.k.

III. w nocy z 01/02 marca 2015r. w S., woj. (...) przy ul. (...) działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu dokonali włamania do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego nr (...) w ten sposób, że przy użyciu metalowej rurki zerwali kłódkę zabezpieczającą drzwi wejściowe, a następnie dostali się wnętrza skąd zabrali w celu przywłaszczenia drabinę aluminiową o wartości 140 zł na szkodę J. D., a następnie w tym samym miejscu i czasie jak wyżej usiłowali włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego nr (...) w ten sposób, że przy użyciu metalowej rurki dokonali zerwania kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do w/wym. Pomieszczenia, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na wygięcie skobla co uniemożliwiło wejście do pomieszczenia piwnicznego, powodując tym samym straty w wysokości 40 zł na szkodę M. Z., a następnie w miejscu i czasie jak wyżej usiłowali włamać się do pomieszczenia piwnicznego oznaczonego nr (...) w ten sposób, że przy użyciu metalowej rurki dokonali zerwania kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do w/wym. Pomieszczenia lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na brak możliwości pokonania dodatkowego zabezpieczenia w postaci zamka powodując straty o wartości 50 zł na szkodę J. P. (1), nadto w tym samym miejscu i czasie jak wyżej usiłowali włamać się do pomieszczenia piwnicznego – socjalnego użytkowanego przez pracowników firmy sprzątającej (...) w ten sposób, że przy użyciu metalowej rurki dokonali zerwania kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do w/wym. Pomieszczenia, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na brak przedmiotów będących przedmiotem ich zainteresowania, czym działali na szkodę właściciela firmy (...) K. C.

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

I. oskarżonego S. P. uznaje za winnego zarzuconego mu w pkt I czynu, z tym ustaleniem, że działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą i za to na podstawie art. 193 k.k. skazuje go na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

II. oskarżonego S. P. uznaje za winnego zarzuconego mu w pkt II czynu, z tym ustaleniem, że działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą i za to na podstawie art. 193 k.k. skazuje go na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

III. oskarżonego S. P. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w pkt III czynu określonego w art. 279 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to z mocy art. 279 § 1 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

IV. na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 §1 k.k., w brzmieniu obowiązującym w dacie czynów, w zw. z art. 4 §1 k.k. łączy orzeczone wobec oskarżonego kary i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

V. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego S. P. kary pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 2.03.2015r., godz. 15.00 do dnia 03.03.2015r., godz. 17.30, od dnia 15.02.2015r., godz. 15.00 do dnia 16.02.2015r., godz. 14.33 i od 22.03.2015r., godz.13.00 do dnia 23.03.2015r., godz. 12.35,

VI. na podstawie art. 29 ust 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze (tj Dz.U. 2002r., nr 123, poz. 1058 z późn. zmian.) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat P. F. w S. kwotę 504 (pięćset cztery) złote plus podatek VAT w kwocie 115,92 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

VII. na podstawie art. 624 §1 k.p.k., art. 626 §1 k.p.k. i art. 17 ust.1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn. zmian.) zwalnia oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy na podstawie art. 423 § 1a k.p.k. ustalił, co następuje:

Oskarżony S. P. jest osobą bezdomną, nadużywającą alkohol, dopuszczającą się różnego rodzaju naruszeń porządku prawnego. Aktualnie odbywa kary pozbawienia wolności (aresztu) orzeczone w innych sprawach.

W nocy z 1 na 2 marca 2015 r. oskarżony S. P. wraz z oskarżonym J. G. – prowadzącym podobny tryb życia, zmarłym w dniu 16 września 2015 r., co do którego postępowanie karne postanowieniem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 29 października 2015 r. wydanym za sygn. akt II K 182/15 (k. 36) zostało umorzone, weszli do pomieszczeń piwnicznych bloku mieszkalnego nr (...) położonego przy ulicy (...) w S.. Przebywając w tych pomieszczeniach piwnicznych, przy pomocy posiadanej rurki metalowej realizowali podjęty zamiar włamania się do piwnic w celu zaboru przedmiotów nadających się do kradzieży. I tak:

- usiłowali włamać się do pomieszczenia piwnicznego nr (...) należącego do M. Z. w ten sposób, że przy użyciu metalowej rurki dokonali zerwania kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na wygięcie skobla, co uniemożliwiło wejście do środka. Niemniej spowodowali straty na kwotę 40 złotych na szkodę właścicielki piwnicy.

- usiłowali włamać się do pomieszczenia piwnicznego nr (...) należącego do J. P. (1) w ten sposób, że przy użyciu metalowej rurki dokonali zerwania kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na brak możliwości pokonania dodatkowego zabezpieczenia w postaci zamka. Niemniej spowodowali straty na kwotę 50 złotych na szkodę właściciela piwnicy.

- usiłowali włamać się do pomieszczenia piwnicznego – socjalnego użytkowanego przez pracowników firmy sprzątającej (...) należącego do K. C., w ten sposób, że przy użyciu metalowej rurki dokonali zerwania kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe, po wejściu do środka nie znaleźli przedmiotów pozostających w ich zainteresowaniu do zaboru.

- dokonali włamania do pomieszczenia piwnicznego nr (...) należącego do J. D. w ten sposób, że przy użyciu rurki metalowej zerwali kłódkę zabezpieczającą drzwi wejściowe i po wejściu do środka zabrali drabinę aluminiową o wartości 140 złotych na szkodę właściciela piwnicy.

Ze skradzioną drabiną poszli do piekarni znajdującej się przy ulicy (...), gdzie usiłowali za chleb ją sprzedać pracownikom, lecz ci odmówili jej nabycia. Wobec tego poszli na pobliską ulicę (...), gdzie w sklepie (...), M. P. - synowi właścicieli usiłowali ją sprzedać za alkohol, lecz wymieniony znając S. P. odmówił jej nabycia. Obaj oskarżeni pozostawili drabinę opartą o ścianę sklep i poszli sobie dalej do miasta. M. P. zabezpieczył drabinę, wkładając ją do pomieszczeń sklepu. W toku dalszych czynności podjętych w sprawie, drabina została zwrócona jej właścicielowi.

Dowód: zeznania świadków; J. P. (1) z k. 10-11 i 142v, J. D. z k. 6-7 i 142v, M. C. z k. 53 i 142v-143, B. S. z k. 143, K. C. z k. 143, R. M. z k. 143, M. K. (2) z k. 143, A. D. z k. 28-29 i 143v, M. Z. z k. 143v, M. B. z k. 159v i 88, M. P. z k. 159v, wyjaśnienia oskarżonego J. G. z k. 44-45 i 140-142 akt sprawy II K 220/15 Sądu Rejonowego w Szczytnie, wyjaśnienia oskarżonego S. P. z k. 55-56, protokół oględzin miejsca zdarzenia z k. 12-13, dokumentacja fotograficzna z k. 14-21, 52, protokół zatrzymania rzeczy z k. 32-34, protokół oględzin rzeczy z k. 51, protokoły zatrzymania osób z k. 84, 85, protokół zatrzymania rzeczy z k. 114-116, protokół oględzin rzeczy z k. 119, dokumentacja fotograficzna z k. 120.

Oskarżony S. P. nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów polegających na usiłowaniach włamania oraz włamaniu do piwnic. W składanych przed sądem wyjaśnieniach stwierdził, że razem z J. G. przebywali w pomieszczeniach piwnicznych, gdzie pili nalewki. Zaprzeczył, aby miał dokonywać włamań do piwnic, gdyż spał. Obudził go J. G., który miał pieniądze i obaj poszli pod sklep (...), gdzie zostali zatrzymani przez policję– vide: k. 108v-109.

Wobec takiego stanowiska oskarżonego, ujawnione zostały przez odczytanie jego wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego (k. 55-56), w których opisał sposób i przebieg dokonywania wspólnie z J. G. włamań do piwnic oraz podjętej próby sprzedaży skradzionej drabiny aluminiowej. Po ujawnieniu tych wyjaśnień, oskarżony S. P. podniósł, że chyba musiał być nieprzytomny lub na potężnym kacu, aby taki protokół podpisać. Na temat żadnej rurki nie wyjaśniał i wie, że tak nie było (k. 109).

W świetle oceny całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, wyjaśnienia oskarżonego S. P., w których kwestionuje swój udział we włamaniach do piwnic bloku nr (...) przy ulicy (...) w S., w całej rozciągłości nie zasługują na wiarę.

W pierwszej kolejności należy podnieść, iż brak jest podstaw do prowadzenia rozważań, iż wyjaśnienia jakie oskarżony ten złożył w toku postępowania przygotowawczego, były składane w warunkach ograniczających jego swobodę wypowiedzi bądź w stanie nietrzeźwości, co zdaje się sugerować na ten temat.

W dalszej kolejności, z treścią wyjaśnień oskarżonego S. P. w pełni korespondują wyjaśnienia współoskarżonego J. G., dwukrotnie składane w toku postępowania przygotowawczego, w których jednoznacznie przedstawił okoliczności penetracji piwnic i sposób dokonywania do nich włamań. Należy przy tym mieć na uwadze, że obaj mężczyźni byli kolegami, zatem za niemożliwe należy uznać, iż ich relacje miałby stanowić wzajemne pomówienie się.

Należy mieć także na uwadze treść zeznań świadków M. C. – pracownika piekarni oraz M. P.- tej nocy pracującego w sklepie (...) odnośnie wskazywanych przez nich ofert nabycia skradzionej drabiny, które to oferty, tej samej nocy pochodziły od obu oskarżonych, w tym od oskarżonego S. P.. Dodatkowo, w nieformalnej rozmowie podczas zatrzymania, wobec policjanta, świadka M. B., obaj oskarżeni wskazali, że dokonywali włamań do piwnic, skąd zabrali drabinę, którą usiłowali bezskutecznie sprzedać za chleb bądź alkohol.

Okoliczności wynikające z wymienionych dowodów wprost dyskredytują twierdzenie oskarżonego S. P. podniesione na rozprawie sądowej, jakoby z włamaniami do piwnic nie miał nic wspólnego. Wręcz prowadzą do wniosku, że tłumaczenie oskarżonego jest nielogiczne, wręcz absurdalne, bezpodstawnie sugerujące przerzucenie wyłącznej odpowiedzialności na zmarłego współsprawcę J. G..

Nadto, należy podkreślić, iż pozostały materiał dowodowy powołany na wstępie uzasadnienia, tworzy wzajemnie uzupełniającą się całość pozwalającą na wywiedzenie przekonywujących i obiektywnie wiarygodnych wniosków, co do udziału oskarżonego S. P. w dokonywaniu włamań do piwnic.

W tym stanie rzeczy, wina oskarżonego S. P., co do popełnienia usiłowania dokonania i dokonania kradzieży z włamaniami do piwnic nie budzi żadnych wątpliwości.

Tym samym, oskarżony S. P. każdorazowo dopuścił się przestępstwa określonego w art. 279 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. – punkt III wyroku.

Mając na uwadze podniesione okoliczności popełnienia tego przestępstwa oraz przesłanki obciążające wzięte pod uwagę przy wymiarze kary w postaci uprzedniej wielokrotnej karalności za naruszenia porządku prawnego (vide: informacja KRK z k. 47-48), sąd uznał, że kara pozbawienia wolności orzeczona w rozmiarze określonym wyrokiem w punkcie III wyroku, a w konsekwencji kara łączna, w sposób należyty napiętnuje występki, jakich dopuścił się oskarżony S. P. i stanowi z tego tytułu współmierną dolegliwość dla wymienionego. Po stronie oskarżonego nie zachodzą żadne przesłanki uzasadniające pozytywną prognozę probacji w warunkach wolnościowych, co przemawia przeciwko warunkowemu zawieszeniu orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Podczas redagowania wyroku, uwadze sądu uszedł wniosek pokrzywdzonych M. Z. i J. P. (2) o naprawienie szkody, co doprowadziło do braku orzeczenia w tym przedmiocie zważywszy na treść art. 46 § 1 k.k., która nakłada obowiązek obligatoryjnego orzeczenia obowiązku naprawienia szkody.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oskarżony S. P. został zwolniony od zapłaty kosztów postępowania, gdyż zważywszy na uprzednio prowadzony tryb życia i aktualnie odbywanie kary pozbawienia wolności, nie posiada możliwości ich uiszczenia.