Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 345/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17 sierpnia 2015 roku (data prezentaty) powód A. P. (1) reprezentowany przez matkę R. B. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. P. (2) alimentów w kwocie 800 zł miesięcznie.

Pozwany uznał powództwo do kwoty 300 złotych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni A. P. (1), ur. (...) jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku (...) oraz A. P. (2). Rodzice dziecka nigdy nie zawarli związku małżeńskiego.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 6 października 2010 roku w sprawie o sygn. akt III Nsm 165/09, zostało ustalone, że miejscem zamieszkania małoletniego A. P. (1) będzie każdorazowe miejsce zamieszkania matki – R. B..

Małoletni A. P. (1) ma 11 lat. Chłopiec pozostaje pod opieką matki. Przedstawicielką ustawowa wyliczyła koszty utrzymania małoletniego na około 1600 zł miesięcznie. Na wskazaną sumę składa się koszt wyżywienia w kwocie 400 zł, koszty utrzymania mieszkania w kwocie 450 zł koszty zajęć dodatkowych w postaci lekcji j. angielskiego oraz zajęć sportowych w kwocie 280 zł. Ponadto odzież oraz środki czystość to wydatki rzędu 150 zł miesięcznie, koszty związane z dojazdem do szkoły oraz przyborami szkolnymi to kwota 120 zł miesięcznie. Dodatkowo wyjaśniła, że koszt wyjazdów wakacyjnych oraz zimowych wynosi 200 zł miesięcznie. Małoletni jest zdrowy. Utrzymuje kontakt z ojcem.

R. B. jest w wieku 50 lat, posiada wykształcenie średnie, bez zawodu, jest rozwiedziona. Ma dwoje dzieci, pełnoletnią córkę z pierwszego małżeństwa oraz małoletniego A. P. (1) z nieformalnego związku z A. P. (3). Obecnie zamieszkuje wraz z synem w swoim mieszkaniu. Koszt utrzymania mieszkania określiła na kwotę 900 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda obecnie pracuje w spółce jawnej (...). Jest zatrudniona na pełny etat na czas nieokreślony i z tytułu wykonywanej pracy osiąga średnie wynagrodzenie w kwocie 3363,40 złotych miesięcznie. Posiada majątek w postaci mieszkania, jest zadłużona z tytułu kredytu konsumpcyjnego w banku, na spłatę którego przekazuje 720 złotych miesięcznie.

A. P. (2) ma 55 lat, posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest elektronikiem, obecnie pozostaje bezrobotny. Pozwany nie ma pracy od 3 lat, wcześniej prowadził działalność gospodarczą, zajmował się świadczeniem usług budowalnych. Obecnie szuka pracy, utrzymuje się z dorywczych prac, polegających na wykańczaniu mieszkań z których, jak wyjaśnił, osiąga średni dochód 1000 zł miesięcznie. Pozwany jest kawalerem, ma jedno dziecko. Zamieszkuje sam w domu po rodzicach, należącym do jego sióstr, na utrzymanie którego wydaje 500 zł miesięcznie. Jest zdrowy, zdolny do pracy zarobkowej. A. P. (2) nie ma żadnego majątku, jest zadłużony z tytułu podatku za nieruchomość na kwotę 2.000 zł. Pozwany nie ma zastrzeżeń do sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej przez matkę małoletniego. Utrzymuje kontakt z małoletnim minimum 2 razy w miesiącu, syn u niego nocuje. Kupuje on małoletniemu sprzęty sportowe oraz ubrania.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyjaśnień stron postępowania, zaświadczeń wystawianych przez pracodawcę R. B., odpisu skróconego aktu urodzenia, zaświadczenia z Powiatowego Urzędu Pracy w P. oraz formularza PIT uczestnika. Sąd uznał za wiarygodne zbieżne ze sobą wyjaśnienia stron w kwestii zamieszkiwania małoletniego z matką oraz jego kontaktów z ojcem. Sąd dał wiarę również wyjaśnieniom stron, co do ich sytuacji mieszkaniowej, finansowej oraz przedstawicielki ustawowej, co do kosztów utrzymania małoletniego.

Sąd uznał zgromadzony w sprawie materiał dowodowy za kompletny, wystarczający do wydania orzeczenia.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 133 §1 kro rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie się utrzymać samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania i wychowania. W przedmiotowej sprawie małoletni uprawniony do alimentacji nie może żadną miarą samodzielnie się utrzymać. Jest małym dzieckiem pozostającym pod opieką matki, którego potrzeby są z wiekem coraz większe. W związku, z czym świadczenia alimentacyjne względem niego są uzasadnione. Matka poprzez osobistą opiekę i zaspokajanie podstawowych potrzeb życiowych spełnia częściowo ten obowiązek.

Dyspozycja art. 135 § 1 kro określa, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Odnosząc się do pierwszego kryterium należy uznać, iż usprawiedliwione potrzeby to takie, których zaspokojenie pozwala uprawnionemu żyć w warunkach odpowiadających jego wiekowi i stanowi zdrowia. Katalog usprawiedliwionych potrzeb życiowych jest sprawą indywidualną. W przedmiotowej sprawie Sąd wziął pod uwagę, że mamy do czynienia z dzieckiem, które ciągle się rozwija, uczęszcza na dodatkowe, płatne zajęcia, rozwija swoje pasje. Nadto godzi się podnieść, iż małoletni jest chłopcem zdrowym i wykazuje naturalną dla swojego wieku chęć udziału we wszelakiej aktywności fizycznej, co dodatkowo zwiększa koszty jego utrzymania. Zasadnym w ocenie Sądu jest udział małoletniego w kursie języka angielskiego, gdyż doświadczenie życiowe wskazuje, iż znajomość języka angielskiego jest jednym z głównych wymaganych podawanych przez pracodawców w ofertach pracy, zatem należy przyjąć, iż w ten sposób matka zabezpiecza przyszłość małoletniego, a zatem jest to usprawiedliwiona potrzeba małoletniego. Z racji wieku małoletniego, przedstawione przez przedstawicielkę ustawową wyliczenia co do kosztów utrzymania syna są, zdaniem Sądu, zasadne. Zdaniem Sądu miesięczny koszt utrzymania powoda oscyluje w granicach 1200 złotych miesięcznie. W świetle przedstawionych potrzeb małoletniego, Sąd nie mógł zgodzić się z tezą pozwanego, że przedstawicielka ustawowa dokonała błędnych wyliczeń kosztów utrzymania dziecka. Sąd uznał kosztorys przedstawiony przez R. B. za adekwatny do potrzeb małoletniego w tym wieku.

Skład orzekający w niniejszej sprawie miał na uwadze fakt, pozostawania pozwanego bez pracy, jednakże godzi się podnieść, iż zgodnie z art. 135 § 1 kro wysokość alimentów określa się stosownie do możliwości zarobkowych, zobowiązanego, nie jego aktualnych zarobków. W ocenie Sądu pozwany ma możliwości zarobkowe, pozwalające zarówno na opłacenie alimentów jak i utrzymanie samego siebie. Wiedzą ogólnie dostępną jest, że wykwalifikowani specjaliści w dziedzinie wykańczania mieszkań, są przez pracodawców poszukiwani, oraz przyzwoicie opłacani. Należy nadto podnieść, iż pozwany jest jeszcze osobą stosunkowo młodą, zdolną do podjęcia pracy zarobkowej, w tym pracy w swoim zawodzie, nie sprawującą opieki nad innymi dziećmi. Zatem w ocenie Sądu pozwany w obecnej sytuacji, bez nadmiernego uszczerbku, jest w stanie łożyć kwotę określoną w wyroku.

Przyjmując wyliczenia przedstawicielki ustawowej za właściwe i biorąc pod uwagę sytuację zawodową pozwanego należało uznać, że kwota 800 zł miesięcznie jest zbyt wysoka w świetle jego obecnych możliwości.

Mając powyższe orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 135 § 1 kro i 133 § 1 kro.

Rygor natychmiastowej wykonalności Sąd nadał na podstawie art. 333 § 1 kpc.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 98 kpc.