Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu Wydział IV Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący SSR Anna Wieczorek

Protokolant Piotr Bałemba

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2016 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa: R. T.

przeciwko: Przedsiębiorstwu Handlowo Usługowemu (...) Sp. z o.o. we W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej Przedsiębiorstwa Handlowo Usługowego (...) Sp. z o.o. we W. na rzecz powoda R. T. kwotę 506,54 zł (pięćset sześć złotych i 54/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 5 września 2013 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1.577,77 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania

UZASADNIENIE

Powód R. T., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł pozew o zasądzenie od pozwanej (...) sp. z o.o. we W. kwoty 1.808,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 5 września 2013 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, iż świadczył na rzecz pozwanej usługi naprawy instalacji elektrycznej oraz montażu lamp z tytułu czego nie otrzymał należnego wynagrodzenia.

Nakazem zapłaty z dnia 15 maja 2014 r. Sąd uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od w/w nakazu zapłaty pozwana, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazała, że powód nie wykazał zarówno podstawy faktycznej i formalnej żądania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. R., jako pracownik ds. gospodarczych strony pozwanej zlecił powodowi do realizacji montaż trzech kinkietów, położenie przewodu i montaż gniazdek wtykowych na ściance działowej do trzech lampek, uzbrojenie gniazda internetowego, naprawa przewodu przy plafonierze na korytarzu, gdyż nie świeciło tam światło. Prace te zostały przez powoda wykonane za pomocą materiałów dostarczonych przez pozwaną. Powód jedynie dostarczył kabel. Ich wykonanie trwało kilka godzin przy obecności pracownika pozwanej D. K.. Roboty nie były skomplikowane i nie wymagały ingerencji w strukturę ścian.

W. R. zlecił powodowi w/w prace, jednak nie zostało określone wynagrodzenie, gdyż wcześnie powód wykonywał już prace na rzecz pozwanej i były bardziej specjalistyczne, a za te prace powód zażądał wówczas 400 zł. Stąd pan R. założył, ze wartość spornych prac nie przekroczy tej kwoty.

Dowód: zeznania świadka D. K. prot. elektr. z dnia 19.02.2015 r.,

zeznania świadka W. R. prot. elektr. z dnia 19.02.2015 r.,

W. R. zwrócił się też do powoda o to, aby pojechał na B. i do K. jednakże prośba ta miała charakter prywatny i nie była w żaden sposób związana z działalnością gospodarczą strony pozwanej. Wykonanie tego przez powoda miało nastąpić „po koleżeńsku” i nie było mowy o zleceniu prac i o tym, że trzeba za to zapłacić.

Dowód: zeznania świadka W. R. prot. elektr. z dnia 19.02.2015 r.,

Za wykonane prace polegające na naprawie instancji elektrycznej, montażu lamp- kinkietów w budynku przy ul. (...) we W., powód wystawił w dniu 28.08.2013 r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 1808,10 zł.

Dowód: faktura VAT k. 9

Pismem z dnia 16.09.2013 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 1808,10 zł wraz z odsetkami w terminie 14 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Dowód: wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania k. 10

W dniu 9.08.2013 r. powód sporządził wykaz prac wraz z kosztorysem wskazując, że przełączenie gniazda na podłodze, gdzie podłączony jest Internet – robocizna 50 zł, uruchomienie instalacji na ściance – robocizna 150 zł, materiał – 30 zł, montaż kinkietów na ścianie – robocizna 150 zł, materiał 10 zł, naprawa instalacji zasilającej dwie lampy w holu – robocizna 200 zł, materiał 20 zł, jazda po materiał do domu x 2 – 100 zł. Kosztorys uwzględniał również sprawdzenie na B. zasilania pieca co wraz – 150 zł, wcześniejsze wyjazdy do K. na prośbę W. R. w celu sprawdzenia dmuchawy elektrycznej potrzebnej do suszenia tynków, zasilanie do dmuchawy sprawdzenie instalacji w segmencie – 4 wyjazdy po 100 zł, robocizna 500 zł.

Dowód: wykaz prac z kosztorysem k. 53

Pismem z dnia 19 października 2013 r. pozwana zwróciła się do powoda z prośbą o wyjaśnienie zasadności wystawienia przedmiotowej faktury z uwagi na fakt, że zarządowi nie znany był fakt zamówienia od powoda jakiejkolwiek usługi ani otrzymania spornej faktury. Jednocześnie zwróciła się o przedłożenie zamówienia na usługi, protokołu odbioru usługi, umowy lub innego dokumentu świadczącego o powstaniu zobowiązania.

W odpowiedzi powód ponownie wezwał pozwaną do zapłaty i dodatkowo wyjaśnił, że usługi w budynku przy ul. (...), zostały mu zlecone przez W. R. - pracownika pozwanej, a nadto wiedze na ten temat ma pani pracująca w tym biurze.

Pozwana, pismem z dnia 12.11.2013 r., wezwała powoda do przedłożenia faktury VAT oraz wskazania zakresu robót wraz z ich szczegółowym kosztorysem.

Dowód: pismo z dnia 19.10.2013 r. wraz z dowodem nadania k. 27-28

wezwanie do zapłaty z dnia 07.11.2013 r. k. 29,

pismo z dnia 12.11.2013 r. k. 30,

pismo z dnia 3.12.2013 r. wraz z dowodem nadania k. 31-32

pismo z dnia 13.12.2013 r. k. 51-52

Biegły sądowy z zakresu kosztorysowania i rozliczenia robót i obiektów budowlanych powołany na wniosek strony pozwanej w celu oszacowania wartości prac elektrycznych wykonanych przez powoda wskazał, iż wartość prac ogółem zrealizowanych na ul. (...), na B. i w K. wyniosła 909,61 zł, przy czym wartość prac zrealizowanych na ul. (...) wyniosła 506,54 zł.

Dowód: opinia biegłego k. 80-104.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

W niniejszym postępowaniu powód domagał się zapłaty za zrealizowane na rzecz pozwanej prace elektryczne i montażowe, które zgodnie z wystawioną fakturą odbyły się przy ul. (...) we W.. Pozwana w trakcie postępowania nie zakwestionowała faktu ich wykonania, jednakże podniosła, iż wynagrodzenie dochodzone przez powoda jest znacznie wygórowane.

Przechodząc zatem do merytorycznej oceny roszczenia podnieść należy, że strony łączyła umowa o dzieło regulowana przepisami art. 627 k.c. i n. Zgodnie z tą regulacją przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Natomiast według art. 642 § 1 k.c. w braku odmiennej umowy przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła.

W niniejszym postępowaniu, w ocenie Sądu dzieło zostało w całości wykonane i odebrane. Przy czym sprowadzało się ono do realizacji prac polegających na montażu trzech kinkietów, położeniu przewodu i montażu gniazdek wtykowych na ściance działowej do trzech lampek, uzbrojeniu gniazda internetowego, naprawie przewodu przy plafonierze na korytarzu. Zarówno z przedłożonego kosztorysu przez powoda, jak i zeznań świadków wynika, że zakres wykonanych na ul. (...) prac był bezsporny.

Biorąc pod rozwagę, że strony nie uzgodniły wynagrodzenia za ich realizację strona pozwana, kwestionując wartość wskazanych prac, zawnioskowała o przeprowadzenie na tą okoliczność dowodu z opinii biegłego. Biegły w opinii dokonał szczegółowego ich rozliczenia w wyniku czego, że prace wykonane przez powoda na ul. (...) przedstawiały łącznie wartość 506,54 zł, roboty wykonane na B. 88,48 zł, zaś usługi na K. – 567,86 zł.

Opinia biegłego nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

Dodatkowo ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego bezspornie wynika, iż stosunek obligacyjny pomiędzy stroną pozwaną a powodem obejmował wyłącznie prace zrealizowane na ul. (...) we W.. Okoliczność ta wprost wynika z zeznań świadka W. R., który zlecał prace z ramienia pozwanej i który przyznał, że wynagrodzenie dotyczyło tylko prac wykonanych na ul. (...). Świadek ten wyraźnie określił, że zwrócił się też do powoda o to, aby pojechał na B. i do K., jednakże prośba ta miała charakter prywatny i nie była w żaden sposób związana z działalnością gospodarczą strony pozwanej. Wykonanie tego przez powoda miało nastąpić „po koleżeńsku” i nie było mowy o zleceniu prac i o tym, że trzeba za to zapłacić.

W ramach zaprezentowanego i bezspornego stanu faktycznego, Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż umowa zawarta pomiędzy stronami dotyczyła wyłącznie prac w biurze we W., co dodatkowo wynikało również z zapisu na wystawionej przez powoda fakturze VAT, w której zaznaczył, iż objęte tym dokumentem wynagrodzenie dotyczy naprawy instalacji elektrycznej oraz montażu lamp – kinkietów w budynku przy ul. (...) we W.. Dopiero z przedłożonego wykazu prac i ich kosztorysu wynikało, że należność dochodzona niniejszym pozwem i ujęta na fakturze, obejmuje także prace wykonane na B. i wyjazdy do K. na prywatną prośbę W. R..

Wobec powyższego uznać należało, że prace wykonane poza budynkiem przy ul. (...) nie były już objęte umową zawartą ze stroną pozwaną i tym samym brak jest podstawy kontraktowej, aby należności z tego tytułu dochodzić od pozwanej.

Biorąc zatem pod uwagę, iż wartość prac wykonanych we W. przy ul. (...) wynosiła 506,54 zł, co wynikało z opinii biegłego, nie kwestionowanej przez strony Sąd uznał, że wykonane przez powoda prace przedstawiały wskazaną wartość. Sąd przy tym podkreśla, iż opinia ta jest logiczna, jasna, precyzyjna oraz spójna oraz wykonana rzetelnie, stad brak było podstaw do kwestionowania jej wniosków.

Nadto Sąd rozstrzygając sprawę oparł się także na zeznaniach świadków D. K. i W. R., które to również nie były kwestionowane, a których wiarygodność nie budziła wątpliwości.

Konkludując Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 506,54 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi zgodnie z art. 481 k.c., od dnia następnego po dniu płatności faktury VAT (k.9), tj. od dnia 5 września 2013 r. do dnia zapłaty – co znalazło przełożenie w pkt I wyroku.

W pkt II wyroku – Sąd z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie III sentencji wyroku na podstawie art. 100 k.p.c., zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu. Strona powodowa wygrała sprawę w 28%, co oznacza, że w tym zakresie przysługuje jej zwrot poniesionych kosztów sądowych od strony przeciwnej. Strona powodowa poniosła koszy w wysokości 652,70 zł (30 zł tytułem opłaty od pozwu, 617 zł kosztów zastępstwa procesowego oraz 5,70 zł wykazana opłata od pisma - k.10). Stronie powodowej przysługuje od strony pozwanej zwrot kwoty 182,75 zł stanowiącej 28% z kwoty 652,70 zł. Jednocześnie strona pozwana wygrała sprawę w 72% i w tym zakresie przysługuje jej względem powoda zwrot poniesionych przez nią kosztów, na które złożyły się 617 koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa oraz wynagrodzenie biegłego w wysokości 1.828,17 zł. Pozwanej zatem przysługuje zwrot kwoty 1760,52 zł (72% z kwoty 2445,17 zł).

Jednocześnie Sąd nie uwzględnił żądania powoda zwrotu kosztów wyszczególnionych w piśmie (k.146), za wyjątkiem kosztów wezwania do zapłaty w wysokości 5,70 zł, gdyż ich poniesienie i wysokość nie została w żaden sposób przez powoda udokumentowana. Natomiast koszty pełnomocnika zostały uwzględnione w stawce minimalnej, gdyż ich zestawienie nie obejmowało udokumentowanych kosztów przejazdu.

Zarządzenia:

1.  odnotować w rep.;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron,

3.  kal. 14 dni.