Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2015r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu - II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Beata Malinowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Kowalczyk

przy udziale Prokuratora Agnieszki Renieckiej

po rozpoznaniu dnia 28 października 2014 roku, 11 grudnia 2014 roku, 12 lutego 2015 roku, 9 kwietnia 2015 roku, 6 października 2015 roku sprawy karnej

M. W. (1) - ur. (...) w miejscowości R., syna W. i H. z d. N., obywatelstwa polskiego, o wykształceniu średnim, PESEL (...), nie karanego, zam. ul. (...), (...)-(...) G.

oskarżonego o to, że:

W dniu 12 grudnia 2012 roku o godzinie 7:50 w G. na ulicy (...) kierując pojazdem C. (...) o numerze rej. (...) w sposób nieumyślny naruszył zasady ruchu drogowego w ten sposób, że nie zachował szczególnej ostrożności przy dojeżdżaniu do przejścia dla pieszych i potrącił na oznakowanym przejściu dla pieszych prowadzącą rower J. G. wyjeżdżającą z prawego chodnika na jezdnię, w następstwie którego wymieniona doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy z masywnym ukrwotocznionym stłuczeniem prawej okolicy skroniowej, skutkujące niedowładem połowicznym lewostronnym, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 kk

tj. o przestępstwo z art. 177 § 1 kk

O R Z E K A

I.  Oskarżonego M. W. (1) uniewinnia od zarzucanego mu czynu;

II.  Zasądza od Skarbu Państwa - kasy Sądu Rejonowego w Grudziądzu - na rzecz kancelarii adwokackiej adw. J. L. kwotę 924,00 złotych plus podatek VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżycielce posiłkowej subsydiarnej;

III.  Kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 722/14

UZASADNIENIE

M. W. (1) urodził się (...) w miejscowości R. , jest synem W. i H. z domu N. , posiada wykształcenie średnie , z zawodu jest elektrykiem , jest emerytem , osiąga dochód 900 zł miesięcznie, jest żonaty , nie posiada nikogo na utrzymaniu , zam. G., ul. (...) . Nie był dotychczas karany sądownie za przestępstwa

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1) k- 78, dane o karalności k- 94 ).

W dniu 12 grudnia 2012r. ok. godz. 7.50 M. W. (1) kierował pojazdem marki C. (...) nr rej. (...). Jechał sam z prędkością ok. 40 km/h. W tym czasie było widno , nie padał śnieg oraz deszcz. Na jezdni było błoto pośniegowe po wcześniejszych opadach. Jechał ul. (...) w kierunku ul. (...). Kiedy minął giełdę towarową i był na wysokości dojazdu do posesji za ogrodzeniem giełdy hurtowej z chodnika znajdującego się po jego prawej stronie wprost przed jego pojazd wyjechała rowerzystka. Jadąca rowerem J. G. nie sygnalizowała ręką zamiaru skrętu. Wprost z najazdu wjechała na jezdnię. M. W. (1) odbił w lewą stronę i hamował ale i tak doszło do potrącenia rowerzystki. Zatrzymał się na lewym pasie ruchu. Po zatrzymaniu podszedł do potrąconej kobiety aby udzielić jej pomocy

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1) k -78 ).

Rejon miejsca zdarzenia stanowił prosty , płaski odcinek ul. (...) w G., na obszarze zabudowanym z opisem ograniczenia dopuszczalnej prędkości ruchu do 50km/h. Jezdnia ulicy miała nawierzchnię asfaltową o szerokości 6m , przeznaczoną do ruchu w obydwu kierunkach. Zgodnie z przedwypadkowym kierunkiem ruchu pojazdu marki C. (...) , po prawej stronie ulicy (...) , przed miejscem zdarzenia znajdowała się G. . Po lewej stronie za miejscem zdarzenia znajdował się dom w którym mieszkał K. Z.. Na wysokości miejsca zdarzenia , po prawej stronie ulicy (...) znajdowała się ślepa uliczka – za ww. G. Na wysokości miejsca zdarzenia , po lewej stronie ul. (...) , znajdowała się ulica - droga . Za tą ulicą-drogą znajdował się budynek w którym mieszkał K. Z.. Ta ulica-droga prowadzi od ul. (...) w kierunku ROD M. i dalej ku ulicy (...).

W wyniku zdarzenia pojazd marki C. (...) posiadał m.in. następujące uszkodzenia : pęknięcie i zagłębienie w zderzaku przednim na wysokości 53 cm od pow. jezdni , zagłębienie szerokości 13cmx9 cm, otarcia powłoki lakierowej zderzaka przedniego prawy narożnik, otarcia głównie od prawej strony w dół do lewej, zarysowanie na kloszu lampy prawej przedniej , pofałdowania zbliżone do poziomych – otarcie i zagłębienie na błotniku przednim prawym , na wysokości 76 cm od pow. jezdni , rozbita i popękana szyba czołowa na wysokości siedzenia pasażera , zagłębiona do wnętrza pojazdu, wysunięty plastik przy prawej lampie przeciwmgłowej przedniej na zewnątrz , otarcia poziome na zderzaku przednim , prawy narożnik na wysokości 34 cm od pow. jezdni . Rower posiadał natomiast uszkodzenia w postaci wygiętej ramy przy zębatce przedniej , wygiętych widełek z lewej strony , wygiętego błotnika tylnego uszkodzonego pedału roweru lewego w postaci otarć, wygiętego koszyka bagażowego tylnego i rozstawu osi kół 1,5 m.

W wyniku zdarzenia u J. G. stwierdzono następujące obrażenia ciała : krwiak śródmózgowy prawej okolicy skroniowo -ciemieniowej , obustronne krwawienie podpajęczynówkowe, ogniska stłuczeń w obrębie obu półkul mózgu oraz przymózgowy zaciek krwi w okolicy skroni prawej, obrzęk mózgu z przemieszczeniem struktur centralnych na stronę lewą, złamanie lewej kości ciemieniowej oraz lewego łuku jarzmowego , krwiak podczepcowy po stronie lewej, złamanie blaszki granicznej górnej trzonu kręgu (...) ze znacznym obniżeniem jego wysokości , rana tłuczona głowy okolicy ciemieniowej lewej. Obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządu ciała ( (...)centralnego układu nerwowego ) na okres powyżej 7 dni w znaczeniu art. 157 kk.

Do zdarzenia drogowego doszło przed przejściem dla pieszych , przy którym po wypadku znajdował się przód samochodu C.. Dla widocznego usytuowania plamy czerwonej ciecz (krew) , miejsce wypadku należałoby sytuować nie dalej jak ta plama. Ślady przy samochodzie i rowerze , jak i obrażenia ciała stwierdzone u J. G. , wykluczają ich powstanie -wszystkich jednocześnie , w sytuacji gdyby osoba ta miała poruszać się jako piesza , prowadząc rower- niezależnie od tego po której stronie ciała. Ślady przy pojazdach i obrażenia ciała stwierdzone u J. G. wszystkie jednocześnie , odpowiadają ich powstaniu wyłącznie w sytuacji gdy w chwili kolizji osoba ta jechała rowerem a nie powstały gdy szła prowadząc rower. Zestawiając wynik analizy śladów zdarzenia -przy pojazdach i obrażeń ciała J. G. z ujawnionymi śladami na drodze i pojazdach a także z widocznymi śladami na jezdni , śladami kół samochodu można stwierdzić ,że miejsce kolizji samochodu C. znajdowało się wzdłuż jezdni na wysokości osi kół tylnych , widocznego na zdjęciach radiowozu Policji (R. (...)). Takie usytuowanie wzdłuż jezdni, dla śladów widocznych na jezdni , sytuowałyby one miejsce kolizji na jej prawej części ,bliżej osi jezdni jak jej prawej krawędzi , w odległości około 0,5-0,7 m od oznakowania poziomego osi- odnosząc to do usytuowania w tym czasie prawego boku samochodu C.. Opisane powyżej usytuowanie miejsca kolizji , odpowiada jego znajdowaniu się w odległości około 13 m przed przejściem dla pieszych , przy którym po zdarzeniu znajdował się przód samochodu C.. Przed zaistnieniem wypadku samochód C. (...) nr rej (...) poruszał się z prędkością nie przekraczającą 50 km/h. Dla panujących warunków drogowych i zrealizowanego przed kolizją , przez kierującego C. , manewru zjazdu w lewo tym pojazdem , jego prędkość przed wypadkiem mogła być zbliżona do 40 km/ h. Po zauważeniu rowerzystki J. G. , wjeżdżającej na jezdnię ,kierujący samochodem C. podjął niezwłocznie co najmniej zjazd w lewo. Dostępny materiał nie zezwala na ustalenie czy kierujący samochodem podjął hamowanie przed kolizją z rowerem i rowerzystką. Dostępny kierującemu czas na wykonanie manewrów obronnych , był nie dłuższy jak 0,7 s ponad sumaryczny czas reagowania i uruchamiania mechanizmów pojazdu, w celu wykonania manewrów obronnych. J. G. poruszała się w czasie wypadku jako rowerzystka , przejeżdżając przez jezdnię z jej prawej na lewą stronę , z wjazdu w ślepą uliczkę we wjazd drogi prowadzącej do ROD M. i ulicy (...). Wnioski dotyczące sposobu ruchu J. G. wynikają zarówno z doznanych przez nią obrażeń ciała jak i ze śladów przy samochodzie oraz rowerze. Stan zagrożenia bezpieczeństwa na drodze wprowadziła rowerzystka wjeżdżając na jezdnię , bezpośrednio przed nadjeżdżającym samochodem C.. Do wypadku doprowadziło tylko i wyłącznie nieprawidłowe zachowanie na drodze , rowerzystki J. G. , polegające na nie ustąpieniu pierwszeństwa samochodowi C.. M. W. (1) jako kierujący samochodem C. , w zaistniałej sytuacji na drodze , nie dysponował jakąkolwiek możliwością uniknięcia wypadku, uderzenia w rower. Brak jest jakichkolwiek podstaw do wykazania nieprawidłowości w zachowaniu kierującego samochodem przed wypadkiem , jak i po powstaniu zagrożenia bezpieczeństwa na drodze. Rowerzystka dysponowała możliwościami uniknięcia wypadku , przez zaniechanie wjazdu na jezdnię , przed dojeżdżającym ku niej samochodem C. , lub przez jazdę przy prawej krawędzi jezdni do czasu wyprzedzenia przez ten samochód.

( dowód:zeznania świadków: K. Z. k-94v-95 akt i 219-220 akt 1 Ds. 1782/13, M. S. k-131v akt i 47v, 233 akt 1Ds. 1782/13,, wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1) k- 78 akt , notatka urzędowa i szkic k-1i 3 akt 1 Ds. 1782/13, protokół oględzin miejsca wypadku drogowego z dokumentacją fotograficzną k- 4- 10 akt 1 Ds. 1782/13, protokół oględzin pojazdu k- 11-14 akt 1 Ds. 1782/13, dokumentacja medyczna k- 22-33, 52-118, akt 1 Ds 1782/13 , opinia sądowo-lekarska k- 37, 175 akt 1 Ds. 1782/13,pisemna opinia eksperta z zakresu badań wypadków drogowych z Laboratorium Kryminalistycznego KWP w B. podkom. mgr. inż. M. P. k- 177-183 akt 1 Ds. 1782/13, pisemna ekspertyza wypadku drogowego biegłego z dziedziny kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. inż. W. S. k- 253-268 akt 1 1782/13, ustna opinia biegłego z dziedziny kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. inż. W. S. k- 137v-138 akt , pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznych badań wypadków drogowych mgr. inż W. G. i biegłego sądowego z zakresu medycyny kryminalnej i sądowej lek. med.sąd. P. S. k – 145-174 akt) .

W chwili zdarzenia M. W. (1) i J. G. byli trzeźwi

( dowód: protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym k- 2 akt 1 Ds. 1782/13, protokół pobrania krwi wraz z opinią z przeprowadzonych badań k- 19-20 akt 1 Ds. 1782/13) .

Przed Sądem oskarżony M. W. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że to rowerzystka wtargnęła na jezdnię z jego prawej strony. Jechała na rowerze. Do potrącenia nie doszło na przejściu dla pieszych , znajdowało się ono w znacznej odległości od miejsca zdarzenia. Jechał z prędkością ok. 40 km/h

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1) k- 78 akt ).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego albowiem znalazły one w pełni odzwierciedlenie w pisemnej opinii eksperta z zakresu badań wypadków drogowych z Laboratorium Kryminalistycznego KWP w B. podkom. mgr. inż. M. P. , pisemnej ekspertyzie wypadku drogowego biegłego z dziedziny kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. inż. W. S. , ustnej opinii biegłego z dziedziny kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. inż. W. S. oraz w pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznych badań wypadków drogowych mgr. inż W. G. i biegłego sądowego z zakresu medycyny kryminalnej i sądowej lek. med.sąd. P. S.. Wyjaśnienia oskarżonego znalazły przede wszystkim potwierdzenie we wspólnej opinii biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznych badań wypadków drogowych mgr. inż W. G. i biegłego sądowego z zakresu medycyny kryminalnej i sądowej lek. med.sąd. P. S.. Biegli na podstawie uszkodzeń samochodu oskarżonego oraz roweru i obrażeń ciała pokrzywdzonej wykluczyli aby obrażenia te powstały -wszystkie jednocześnie , w sytuacji gdyby osoba ta miała poruszać się jako piesza , prowadząc rower- niezależnie od tego po której stronie ciała. Ślady przy pojazdach i obrażenia ciała stwierdzone u J. G.- wszystkie jednocześnie , odpowiadają ich powstaniu wyłącznie w sytuacji gdy w chwili kolizji osoba ta jechała rowerem a nie powstały gdy szła prowadząc rower. Zestawiając zaś wynik analizy śladów zdarzenia -przy pojazdach i obrażeń ciała J. G. z ujawnionymi śladami na drodze i pojazdach a także z widocznymi śladami na jezdni , śladami kół samochodu biegli stwierdzili ,że miejsce kolizji samochodu C. znajdowało się wzdłuż jezdni na wysokości osi kół tylnych , widocznego na zdjęciach radiowozu Policji (R. (...)). Takie usytuowanie wzdłuż jezdni, dla śladów widocznych na jezdni , sytuowałyby one miejsce kolizji na jej prawej części ,bliżej osi jezdni jak jej prawej krawędzi , w odległości około 0,5-0,7 m od oznakowania poziomego osi- odnosząc to do usytuowania w tym czasie prawego boku samochodu C.. Opisane powyżej usytuowanie miejsca kolizji , odpowiada jego znajdowaniu się w odległości około 13 m przed przejściem dla pieszych , przy którym po zdarzeniu znajdował się przód samochodu C.. Przed zaistnieniem wypadku samochód C. (...) nr rej (...) poruszał się z prędkością nie przekraczającą 50 km/h. Dla panujących warunków drogowych i zrealizowanego przed kolizją , przez kierującego C. , manewru zjazdu w lewo tym pojazdem , jego prędkość przed wypadkiem mogła być zbliżona do 40 km/ h. Po zauważeniu rowerzystki J. G. , wjeżdżającej na jezdnię ,kierujący samochodem C. podjął niezwłocznie co najmniej zjazd w lewo. Dostępny materiał nie zezwala na ustalenie czy kierujący samochodem podjął hamowanie przed kolizją z rowerem i rowerzystką. Dostępny kierującemu czas na wykonanie manewrów obronnych , był nie dłuższy jak 0,7 s ponad sumaryczny czas reagowania i uruchamiania mechanizmów pojazdu, w celu wykonania manewrów obronnych. J. G. poruszała się w czasie wypadku jako rowerzystka , przejeżdżając przez jezdnię z jej prawej na lewą stronę , z wjazdu w ślepą uliczkę we wjazd drogi prowadzącej do ROD M. i ulicy (...). Wnioski dotyczące sposobu ruchu J. G. wynikają zarówno z doznanych przez nią obrażeń ciała jak i ze śladów przy samochodzie oraz rowerze. Stan zagrożenia bezpieczeństwa na drodze wprowadziła rowerzystka wjeżdżając na jezdnię , bezpośrednio przed nadjeżdżającym samochodem C.. Do wypadku doprowadziło tylko i wyłącznie nieprawidłowe zachowanie na drodze , rowerzystki J. G. , polegające na nie ustąpieniu pierwszeństwa samochodowi C.. M. W. (1) jako kierujący samochodem C. , w zaistniałej sytuacji na drodze , nie dysponował jakąkolwiek możliwością uniknięcia wypadku, uderzenia w rower. Brak jest jakichkolwiek podstaw do wykazania nieprawidłowości w zachowaniu kierującego samochodem przed wypadkiem , jak i po powstaniu zagrożenia bezpieczeństwa na drodze. Rowerzystka dysponowała możliwościami uniknięcia wypadku , przez zaniechanie wjazdu na jezdnię , przed dojeżdżającym ku niej samochodem C. , lub przez jazdę przy prawej krawędzi jezdni do czasu wyprzedzenia przez ten samochód.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pokrzywdzonej J. G. odnośnie przebiegu wypadku albowiem były one zupełnie sprzeczne z pisemną opinią eksperta z zakresu badań wypadków drogowych z Laboratorium Kryminalistycznego KWP w B. podkom. mgr. inż. M. P. , pisemną ekspertyzą wypadku drogowego biegłego z dziedziny kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. inż. W. S. , ustną opinią biegłego z dziedziny kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. inż. W. S. oraz pisemną opinii biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznych badań wypadków drogowych mgr. inż W. G. i biegłego sądowego z zakresu medycyny kryminalnej i sądowej lek. med.sąd. P. S. a także z wyjaśnieniami oskarżonego.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. Z. odnośnie ruchu pokrzywdzonej przed wypadkiem . Widział ze swojego okna jak pokrzywdzona szła z giełdy chodnikiem i prowadziła rower . Szła w kierunku pasów. Świadek nie widział jednakże momentu wypadku gdyż się odwrócił aby napić się kawy.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. S. i M. L. albowiem były one spójne i logiczne. Świadkowie nie widzieli momentu samego wypadku ale przejeżdżali przez miejsce zdarzenia po jego zaistnieniu .

Zeznania świadków: S. W., J. W., R. G. , B. G., A. G. , K. S., M. W. (2) i Ł. S. nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Żaden z tych świadków nie widział ani momentu wypadku ani usytuowania pojazdów i pokrzywdzonej na jezdni bezpośrednio po jego zaistnieniu.

Zdaniem Sądu pisemne opinie :biegłego sądowego eksperta z zakresu badań wypadków drogowych z Laboratorium Kryminalistycznego KWP w B. podkom. mgr. inż. M. P. i biegłego z dziedziny kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. inż. W. S. oraz uzupełniająca ustna opinii biegłego z dziedziny kryminalistycznej rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. inż. W. S. złożona przez biegłego przed Sądem zasługują na przyznanie im w pełni waloru wiarygodności. Zostały one wykonane w sposób wnikliwy i szczegółowy w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy .

Zdaniem Sądu pisemne opinie sądowo- lekarskie dr. n. med. A. W. specjalisty chirurgii i medycyny ratunkowej odnośnie obrażeń jakich doznała pokrzywdzona w wyniku wypadku drogowego zasługują na przyznanie im w pełni waloru wiarygodności. Zostały one wykonane w sposób wnikliwy i fachowy przez lekarza specjalistę o odpowiednio wysokich kwalifikacjach zawodowych i po zapoznaniu się przez biegłego z dokumentacją medyczną z pobytu pokrzywdzonej w Regionalnym Szpitalu (...) w G..

Zdaniem Sądu pisemna wspólna opinia biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznych badań wypadków drogowych mgr. inż W. G. i biegłego sądowego z zakresu medycyny kryminalnej i sądowej lek. med.sąd. P. S. zasługuje na przyznanie im w pełni waloru wiarygodności. Została ona wykonana w sposób wnikliwy i szczegółowy w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy . Opinia tych biegłych jest w ocenie Sądu pełna i kompletna oraz pozwoliła zrekonstruować przebieg tego wypadku w oparciu o uszkodzenia samochodu i roweru oraz obrażenia jakich doznała pokrzywdzona w wyniku kontaktu z pojazdem. Biegli opisali oraz przedstawili kolejne etapy przeprowadzanej opinii w oparciu o posiadany materiał dowodowy. Jednocześnie, w ocenie Sądu, wynikające z opinii wnioski zostały wysnute w sposób nie budzący wątpliwości i na tyle jednoznaczny ,że stanowiły one podstawę do uznania materiału dowodowego za w pełni kompletny i zasługujący na wiarygodność.

Sąd dał wiarę opinii z przeprowadzonych badań krwi na zawartość alkoholu albowiem została ona wykonana w sposób wnikliwy i rzetelny przez osobę o odpowiednio wysokich kwalifikacjach zawodowych. Nie ma zatem podstaw by kwestionować jej wiarygodność.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism i protokołów zgromadzonym w toku postępowania , uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

Zdaniem Sądu , po przeanalizowaniu zebranego w tej sprawie materiału dowodowego , zachowanie oskarżonego nie wyczerpało znamion przestępstwa z art. 177 § 1 kk . Do wypadku doprowadziło tylko i wyłącznie nieprawidłowe zachowanie na drodze , rowerzystki J. G. , polegające na nie ustąpieniu pierwszeństwa samochodowi C.. M. W. (1) jako kierujący samochodem C. , w zaistniałej sytuacji na drodze , nie dysponował jakąkolwiek możliwością uniknięcia wypadku, uderzenia w rower. Brak jest jakichkolwiek podstaw do wykazania nieprawidłowości w zachowaniu kierującego samochodem przed wypadkiem , jak i po powstaniu zagrożenia bezpieczeństwa na drodze. Rowerzystka dysponowała możliwościami uniknięcia wypadku , przez zaniechanie wjazdu na jezdnię , przed dojeżdżającym ku niej samochodem C. , lub przez jazdę przy prawej krawędzi jezdni do czasu wyprzedzenia przez ten samochód. J. G. poruszała się w czasie wypadku jako rowerzystka , przejeżdżając przez jezdnię z jej prawej na lewą stronę , z wjazdu w ślepą uliczkę we wjazd drogi prowadzącej do ROD M. i ulicy (...). Wnioski dotyczące sposobu ruchu J. G. wynikają zarówno z doznanych przez nią obrażeń ciała jak i ze śladów przy samochodzie oraz rowerze. Stan zagrożenia bezpieczeństwa na drodze wprowadziła rowerzystka wjeżdżając na jezdnię , poza przejściem dla pieszych bezpośrednio przed nadjeżdżającym samochodem C.. .

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżycielce posiłkowej subsydiarnej J. G. orzeczono na podstawie§ 14 ust. 2 pkt 3 i § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. „ w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu” (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

O kosztach postępowania od poniesienia których zwolniona była oskarżycielka posiłkowa subsydiarna J. G. orzeczono na podstawie art. 640 kpk i art. 632 pkt 1 kpk w zw. z art. 624§ 1 kpk uwzględniając sytuację majątkową i wysokość dochodów pokrzywdzonej .