Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Jarocinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2016 r. w Jarocinie na rozprawie

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko

(...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda D. M. kwotę 3 410,45 zł (trzy tysiące czterysta dziesięć złotych 45/100) wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty:

- 2 979,95 zł od dnia 21 września 2014r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty

- 430,50 zł od dnia 22 września 2014r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 869,81 zł (jeden tysiąc osiemset sześćdziesiąt dziewięć złotych 81/100) tytułem zwrotu kosztów procesu

4.  nakazuje zwrócić powodowi z sum Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jarocinie kwotę 221,20 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych 20/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki

SSR Magdalena Tyrakowska

Sygn. akt I C 1058/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 września 2014r. powód D. M. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 3581,34zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 3150,84zł od dnia 21.09.2014r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 430,50zł od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty. W uzasadnieniu powód podniósł, że dnia 20.08.2014r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd powoda V. (...) nr rej. (...). Ubezpieczyciel na podstawie dwukrotnych oględzin pojazdu i opinii rzeczoznawcy sporządził dwa zaniżone kosztorysy naprawy i oszacował powstałą szkodę na kwotę 2727,79zł i wydał decyzję przyznającą powodowi w/w kwotę. Powód, na podstawie sporządzonego na jego zlecenie kosztorysu naprawy wskazał, że koszt naprawy pojazdu przy uwzględnieniu odpowiednich dla tego pojazdu części i kosztów robocizny wynosi 5878,63zł. Powyższą wartość należy pomniejszyć o bezspornie przyznaną kwotę odszkodowania. Ponadto powód wskazał, że dochodzi kwoty 430,50zł tytułem zwrotu wydatków uzyskania pomocy prawnej w postępowaniu likwidacyjnym (k.2-4).

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany zarzucił, iż przyznana i wypłacona w postępowaniu likwidacyjnym kwota odszkodowania w pełni rekompensuje poniesioną przez powoda szkodę (k.23-26).

Pismem procesowym z dnia 23 listopada 2015r., które zostało złożone do akt sprawy na rozprawie dnia 24 listopada 2015r., powód rozszerzył żądanie pozwu o kwotę 152,52zł (k.96-100).

Pozwany wniósł o oddalenie żądania w całości (k.103).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 sierpnia 2014r. miała miejsce kolizja drogowa, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki V. (...) nr rej. (...) stanowiący własność powoda. Sprawca kolizji był objęty ochroną ubezpieczeniową na mocy zawartej umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym (...) S.A. w W..

(okoliczności niesporne)

Powód zgłosił szkodę ubezpieczycielowi w dniu 20 sierpnia 2014r.

(dowód: zgłoszenie szkody w aktach szkody)

W dniu 12 września 2014r. na zlecenie ubezpieczyciela została wykonana wycena kosztów naprawy pojazdu. Koszty naprawy zostały określone na kwotę 2727,79zł. (dowód: decyzja ubezpieczyciela z dnia 12.09.2014r. w aktach szkody,

kalkulacja naprawy w aktach szkody, kopia kalkulacji k.16-17)

Powód zlecił rzeczoznawcy pojazdów samochodowych sporządzenie kalkulacji naprawy pojazdu. Z tego tytułu zapłacił kwotę 430,50zł brutto.

(dowód: kopia kalkulacji k.11-15, kopia faktury VAT Nr (...) k.8)

W przypadku naprawy przedmiotowego pojazdu, do wymiany można zastosować części zamienne o porównywalnej jakości do części zamiennych sygnowanych marką producenta pojazdu. Koszt naprawy pojazdu z zastosowaniem części oryginalnych wynosi 6031,15zł brutto, a z zastosowaniem zamienników 5707,74zł brutto.

(dowód: opinia biegłego K. P. k.43-52)

Ustalając przedmiotowy stan faktyczny Sąd oparł się w zakresie ustalenia kosztów niezbędnych do naprawy pojazdu na opinii biegłego K. P.. Sporządzona przez biegłego opinia jest przydatna dla rozpoznania sprawy, gdyż w sposób jasny i zrozumiały odpowiada na postawione pytania, przy czym żadna ze stron nie wniosła umotywowanych zarzutów wobec jej treści.

Sąd oddalił wniosek dowodowy powoda o opinię uzupełniającą biegłego w celu ustalenia czy naprawa pojazdu w oparciu o oryginalne części opatrzone logo producenta przywróci pojazd do stanu sprzed powstania szkody, a nadto przeprowadzenie dowodu z dokumentów załączonych do pisma powoda z dnia 10.07.2015r., na okoliczność konieczności stosowania w powypadkowej naprawie pojazdu części oryginalnych pochodzących od producenta jako wyłącznie właściwych dla przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody, jako niecelowy. Biegły w swojej opinii pisemnej wyliczył wysokość szkody wariantywnie tj. według cen części oryginalnych i części zamiennych, przyjmując tym samym, że naprawa pojazdu z użyciem zarówno oryginalnych części jak i części zamiennych przywróci pojazd do stanu sprzed powstania szkody. Ponadto powód nie wykazał za pomocą jakiegokolwiek środka dowodowego, że pojazd był serwisowany, bądź że dokonał naprawy z użyciem oryginalnych części zamiennych.

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 822 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

W przedmiotowej sprawie pozwany nie kwestionował, iż są spełnione co do zasady wszelkie przesłanki odpowiedzialności sprawcy za uszkodzenie pojazdu powoda na skutek zdarzenia z dnia 20 sierpnia 2014r. oraz w konsekwencji – wobec zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych – także zakładu ubezpieczeń. Sporna natomiast była wysokość poniesionej szkody.

Stosownie do treści art. 363§2 k.c. jeżeli, jak w przedmiotowym sporze, naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania winna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili. Z powyższego wynika, że miernikiem wysokości odszkodowania są ceny. W warunkach gospodarki rynkowej podstawę obliczenia odszkodowania winny stanowić ceny rynkowe. Odszkodowanie zatem obejmuje koszty zakupu niezbędnych nowych części i innych materiałów wynikające z cen producenta części (por. wyrok SN z dnia 20 lutego 1981r. I CR 17/81, OSNCP 1981/10/199). W sytuacji uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego, osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu „wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione w celu przywrócenia do stanu poprzedniego, do których zaliczyć należy również koszt nowych części i innych materiałów, jeżeli ich użycie było niezbędne do naprawy uszkodzonej rzeczy (por. wyrok SN z dnia 20 listopada 1970r. II CR 425/72).

W rozpatrywanym przypadku uszkodzony pojazd jest pojazdem 7 letnim, powód nie wykazał, aby był dotychczas serwisowany i naprawiany wyłącznie przy użyciu części oryginalnych (tzn. pochodzących bezpośrednio od producenta pojazdu) i kontynuacja takiego postępowania może wpłynąć na jego wartość handlową, nie wykazał również, by dokonał naprawy z wykorzystaniem części oryginalnych.

W świetle przedstawionych okoliczności Sąd oparł się przy ustalaniu wysokości szkody na opinii biegłego K. P., która nie została skutecznie zakwestionowana przez żadną ze stron. Sąd uznał, że wysokość poniesionej szkody na skutek uszkodzenia pojazdu powoda wyniosła 5707,74zł brutto, przy uwzględnieniu stwierdzonego zakresu uszkodzeń oraz według cen części zamiennych produkowanych zgodnie ze specyfikacjami i standardami ustalonymi przez producenta. Takimi częściami są występujące w obrocie części wyprodukowane przez tego samego producenta części, który dostarcza producentowi pojazdu części do montażu pojazdów lub części zamienne. Są to części produkowane zgodnie ze specyfikacjami i standardami produkcyjnymi, ustalonymi przez producenta pojazdu, a więc części dokładnie tej samej jakości co części pochodzące bezpośrednio od producenta pojazdu, a różniące się tylko oznakowaniem. Stąd ich użycie należy co do zasady uznać za równoważne użyciu części oryginalnych (por. postanowienie SN z dnia 20 czerwca 2012r. III CZP 85/11).

Reasumując łącznie szkoda odpowiadająca kosztom naprawy pojazdu wyniosła kwotę 5707,74zł brutto. Pozwany zapłacił powodowi przed wszczęciem procesu kwotę 2727,79zł brutto. Zatem do dopłaty pozostaje kwota 2979,95zł brutto.

Odnośnie pozostałej spornej kwestii należy mieć na uwadze, że powód poniósł koszty tj. 430,50zł sporządzenia przed procesem kalkulacji poniesionej szkody. Odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów może – stosownie do okoliczności sprawy – obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego (uchwała SN z dnia 18 maja 2004r. III CZP 24/04, publ. OSNC 2005/7-8/117). Uzależnione jest to między innymi od tego, czy poniesienie tego kosztu było obiektywnie uzasadnione i konieczne. W ocenie Sądu pozwany znacznie zaniżył wysokość przyznanego powodowi odszkodowania, zatem zasadne było zwrócenie się do rzeczoznawcy celem ustalenia rzeczywistych kosztów naprawy, co dało podstawę do wystąpienia z przedmiotowym powództwem. Sąd przyznał odsetki od kwoty 430,50zł od dnia 21.08.2014r. tj. od dnia wytoczenia powództwa, zgodnie z żądaniem pozwu w tym zakresie.

Stosownie do treści art. 817§ 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni licząc od otrzymania zawiadomienia od wypadku. Jak wynika z akt szkodowych, zgłoszenie szkody nastąpiło w dniu 20 sierpnia 2014r. wobec powyższego przyznano odsetki ustawowe za opóźnienie na podstawie art. 481§1 k.c. od dnia 21.09.2014r., zgodnie z żądaniem pozwu w tym zakresie.

Reasumując, orzeczono jak w punkcie 1 sentencji wyroku, a w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Zarówno strona powodowa jak i pozwana poniosły koszty procesu, na które złożyły się po każdej ze stron koszty zastępstwa procesowego w wysokości 600,00zł i 17,00zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz po stronie powoda: opłata od pozwu 210,00zł, zaliczka na poczet opinii biegłego 1278,80zł (w zakresie, w którym zaliczka nie została zwrócona powodowi). W sumie koszty poniesione przez strony wyniosły kwotę 2722,88zł. Pozwany przegrał sprawę w 91,33% (wysokość roszczenia dochodzonego 3734,00zł, wysokość roszczenia zasądzonego 3410,45zł), zatem jego udział w kosztach procesu winien wynosić kwotę 2486,800zł (2722,88zł x 91,33%). Pozwany zapłacił 617,00zł. W tej sytuacji przy zastosowaniu reguły stosunkowego rozdziału kosztów określonej w art. 100 k.p.c., zasądzeniu od pozwanego na rzecz powoda winna podlegać kwota 1869,81zł, stanowiąca różnicę pomiędzy kosztami rzeczywiście poniesionymi przez pozwanego, a kosztami, które przy uwzględnieniu stosunku, w jakim uległ w sprawie, winny go obciążać (por. post. SN z 31 stycznia 1991r., II CZ 255/90, publ. OSP 1991/11/279).

O zwrocie na rzecz powoda kwoty 221,20zł tytułem niewykorzystanej zaliczki orzeczono na podstawie art. 84 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2010r. Nr 90, poz.594 ze zm.).

/-/ M. Tyrakowska