Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 1485/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Włodzimierz Suwała

protokolant: protokolant sądowy Aneta Kniaziuk

przy udziale przedstawiciela Urzędu Celnego (...) w W. A. R.

po rozpoznaniu dnia 23 lutego 2016 r.

sprawy M. Z. syna A. i E. ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 107 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wołominie

z dnia 6 października 2015 r. sygn. akt V K 397/15

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia oskarżonego M. Z. od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym wydatki przejmując na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VI Ka 1485/15

UZASADNIENIE

M. Z. został oskarżony o to, że w okresie od dnia 19 grudnia 2011 roku do dnia 23 kwietnia 2012 roku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczył przez sieć Internet poprzez stronę internetową b. (...) w zagranicznych grach losowych i zagranicznych zakładach wzajemnych urządzanych przez spółki b. (...) (...) Ltd. i b. (...) (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, tj. o przestępstwo określone w art. 107 § 2 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s.

Sąd Rejonowy w Wołominie wyrokiem z dnia 6 października 2015 roku w sprawie o sygn. akt V K 397/15 uznał oskarżonego M. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 107 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 100 złotych każda oraz zwolnił oskarżonego w całości od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych i opłaty.

Od powyższego wyroku apelację złożył oskarżony i zarzucił zbyt wysoką karę przy niskiej szkodliwości czynu, jednocześnie wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Wniósł również o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentu w postaci wydruku z poczty elektronicznej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie.

Zgodnie z kodeksem karnym skarbowym, stawka dzienna grzywny nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej czterystukrotności. Za czyn zarzucony oskarżonemu można natomiast wymierzyć karę grzywny w wysokości do 120 stawek dziennych. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Sąd Okręgowy doszedł w niniejszej sprawie do przekonania, że grzywna wymierzona oskarżonemu M. Z. nie jest karą zbyt surową w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k. Zarówno bowiem wysokość stawki dziennej, jak też liczba tych stawek mieszczą się w dolnych granicach przewidzianych ustawowo. Ponadto analiza informacji o dochodach M. Z. pozwala przyjąć, że grzywna w łącznej wysokości 3000 złotych (30 stawek dziennych po 100 złotych), choć będzie dla oskarżonego dolegliwa, taka jest w końcu istota kar w ogóle, nie jest jednak niewspółmiernie surowa w odniesieniu do społecznej szkodliwości czynu oraz nie przekracza znacznie miesięcznego dochodu oskarżonego. Będzie tym samym odpowiednią reakcją na czyn popełniony przez oskarżonego i spełni swoje cele, w szczególności cel prewencyjny i zapobiegnie powrotowi oskarżonego do przestępstwa. Należy pamiętać, iż kara o bardzo małej lub wręcz znikomej dolegliwości (np. kilkusetzłotowa grzywna orzeczona wobec milionera) nie spełnia swoich podstawowych celów, albowiem skazany nie odczuwa w żaden sposób dolegliwości z niej wynikającej, a kara taka nie odstrasza przed ponownym popełnieniem przestępstwa.

Ponadto należy pamiętać, iż oskarżony składając wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym wyraził zgodę na dobrowolne poddanie się karze grzywny w wysokości 30 stawek grzywny po 100 złotych, podkreślał, że kara taka będzie dla niego dotkliwa, ale zamierza ją ponieść i spłacić. Kara wymierzona oskarżonemu jest zatem zgodna z wnioskiem Urzędu Celnego (...) w W. oraz była z oskarżonym uzgodniona, tym bardziej zatem uznać trzeba zarzut oskarżonego wywiedziony w apelacji za bezzasadny.

Biorąc powyższe pod uwagę, orzeczono jak w sentencji wyroku.