Sygn. akt VIII C 3005/15
dnia 29 lutego 2016 roku
Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym
w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina
protokolant: sekr. sąd. Ewa Ławniczak
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lutego 2016 r. w Ł.
sprawy z powództwa Miasta S. W. Zarządu (...) w W. z siedzibą w W.
przeciwko W. S.
o zapłatę
zasądza od pozwanego W. S. na rzecz powoda Miasta S. W. Zarządu (...) w W. z siedzibą w W. kwotę 270,40 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych czterdzieści groszy) z ustawowymi odsetkami, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, od dnia 8 listopada 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 90 zł. (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt VIII C 3005/15
W pozwie wniesionym w dniu 24 czerwca 2015 roku w elektronicznym postępowaniu sądowym powód Miasto S. W. Zarząd (...) w W. z siedzibą w W., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł o zasądzenie od pozwanego W. S. kwoty 270,40 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 8 listopada 2014 r. do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 24 października 2014 r. W. S. korzystał z komunikacji miejskiej bez ważnego dokumentu przewozu. W związku z tym powód zobowiązał pozwanego do wniesienia opłaty dodatkowej w kwocie 266 zł. oraz należności przewozowej w kwocie 4,40 zł.
(pozew- k. 2- 3)
Nakazem zapłaty z dnia 17 lipca 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie zasądził od W. S. na rzecz powoda kwotę 270,40 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 8 listopada 2014 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 90 zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania.
(nakaz zapłaty k. 3 v.)
Sprzeciwem wniesionym w dniu 31 lipca 2015 r. pozwany oświadczył, że nie ma pieniędzy na zapłatę kwoty zasądzonej powyższym nakazem zapłaty, gdyż przebywa w domu pomocy społecznej oraz jest osobą niepełnosprawną.
(sprzeciw k. 4)
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi.
(postanowienie k. 6)
Na rozprawie w dniu 29 lutego 2016 r. strony prawidłowo zawiadomione nie stawiły się.
(protokół rozprawy - k. 18)
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 24 października 2014 r. W. S. korzystał z komunikacji miejskiej bez ważnego dokumentu przewozu.
(okoliczność bezsporna, wezwanie do zapłaty k. 11).
Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie powołanego powyżej dowodu w postaci dokumentu.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo jest zasadne w całości.
W przedmiotowej sprawie niesporne były twierdzenia faktyczne powoda o tym, że w dniu 24 października 2014 r. W. S. korzystał z komunikacji miejskiej bez ważnego dokumentu przewozu. Pozwany nie kwestionował powyższego faktu, a jedynie w piśmie złożonym po doręczeniu nakazu zapłaty podniósł, że znajduje się w bardzo trudnej sytuacji majątkowej, uniemożliwiającej mu zapłatę zasądzonej nakazem kwoty. Jednak W. S. nie udowodnił w żaden sposób swoich twierdzeń zawartych w sprzeciwie, co zresztą mogłoby mieć jedynie wpływ na rozstrzygnięcie o kosztach procesu. W konsekwencji wysokość dochodzonej kwoty Sąd uznał za bezsporną, jednocześnie przyjmując, że powód przedkładając opisany dokument udowodnił zadłużenie pozwanego w wysokości w nim wskazanej.
Całość powyższych rozważań daje asumpt do wniosku, iż powód udowodnił żądanie pozwu. W konsekwencji Sąd zasądził od W. S. na rzecz powoda Miasto S. W. Zarząd (...) w W. z siedzibą w W. kwotę 270,40 zł.
Podstawę orzeczenia o odsetkach stanowi art. 481 § 1 k.c. Zasadą prawa cywilnego jest, że dłużnik popada w opóźnienie, jeżeli nie spełnia świadczenia w terminie, w którym stało się ono wymagalne. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda odsetki ustawowe od zasądzonej kwoty zgodnie z żądaniem pozwu, czyli od dnia 8 listopada 2014 r. do dnia zapłaty.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. regulującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Strona powodowa wygrała proces w całości a zatem należy się jej od pozwanego zwrot kosztów procesu w łącznej wysokości 90 zł, na którą złożyły się: opłata od pozwu – 30 zł. oraz koszty zastępstwa radcy prawnego w kwocie 60 zł – § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013, poz. 490 j.t.).
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji wyroku.