Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 1008/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Anna Hajda

Sędzia SO Teresa Kołeczko - Wacławik (spr.)

Sędzia SR (del.) Łukasz Malinowski

Protokolant Aldona Kocięcka

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2016 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa K. D., W. D. i J. D.

przeciwko M. D.

o alimenty

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt III RC 576/12

1.  oddala apelację co do alimentów zasądzonych do dnia 31 sierpnia 2015 r.;

2.  uchyla zaskarżony wyrok co do alimentów zasądzonych od 1 września 2015 r. i w tym zakresie umarza postępowanie.

SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Anna Hajda SSO Teresa Kołeczko-Wacławik

Sygn. akt III Ca 1008 /13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 10 kwietnia 2013r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach zasadził od pozwanego M. D. alimenty na rzecz dzieci K. D. w wysokości po 600 zł miesięcznie, na rzecz W. D. w wysokości po 450 zł. miesięcznie i na rzecz J. D. w wysokości po 400 zł. miesięcznie, łącznie po 1450 zł. miesięcznie, płatne do rąk matki E. D. począwszy od 10 kwietnia 2013r., oddalił powództwo w pozostałym zakresie i orzekł o kosztach postępowania.

Sąd ustalił, że w chwili orzekania rodzice małoletnich byli małżeństwem pozostającym w faktycznej separacji. E. D. miała 27 lat, nie miała wyuczonego zawodu, mieszkała z dziećmi w domu swoich rodziców, nie pracowała, była zarejestrowana jako bezrobotna bez prawa do zasiłku. Otrzymywała zasiłek na dzieci w wysokości 307 zł., a pozwany na podstawie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia z 8 października 2012r. płacił na dzieci kwotę 1350 zł. miesięcznie. Około 260 zł. miesięcznie przeznaczała na opłacenie rachunków za energię elektryczną, gaz, wodę, internet, telefon komórkowy.

Pozwany miał 30 lat, z wykształcenia jest technikiem agrobiznesu. Posiada uprawnienia kierowcy C i E. W czasie gdy rodzice małoletnich mieszkali razem, pozwany pracował jako kierowca samochodów ciężarowych, dobrze zarabiał. Zrezygnował z pracy kiedy pracodawca wypłacał mu coraz niższe wynagrodzenie. Po rozstaniu z żoną wyprowadził się do M. i podjął pracę w rzeźni, zarabiał 1163 zł. miesięcznie. Miesięczne opłaty związane z mieszkaniem wynosiły 280 zł. Odziedziczył 13 hektarowe gospodarstwo rolne, otrzymywał dopłaty unijne w wysokości 2000 zł. rocznie, a koszty które ponosił z tytułu posiadania gospodarstwa określił na 5000 zł. rocznie. Myślał o wydzierżawieniu gospodarstwa. Posiadał oszczędności w kwocie 3000 zł., a po rozstaniu z żoną, ze wspólnego konta małżonków przelał na konto swej matki 50.000 zł.

Małoletnia K. miała 9 lat, była uczennicą trzeciej klasy szkoły podstawowej, nosiła okulary. Koszt witamin i wizyt u okulisty wynosił 50 zł. miesięcznie. Matka ponosiła wydatki związane z zakupem podręczników i pomocy szkolnych, z wyjazdami i wycieczkami szkolnymi w tym wyjazdem na „zieloną szkołę” w wysokości 1400 zł. Małoletnia uczęszczała na lekcje gry na gitarze, a opłata z tego tytułu wynosiła 40 zł. miesięcznie. Małoletni W. miał 2 lata, chorował na atopowe zapalenie skóry i miesięcznie na lekarstwa matka wydawała 100 zł. Syn wymagał specjalnych kosmetyków do pielęgnacji ciała, wyłącznie bawełnianej odzieży co powodowało, że jego koszt utrzymania był wyższy niż przeciętny koszt utrzymania dziecka w tym wieku. Małoletnia J. miała 1 rok i 3 miesiące, była zdrowym dzieckiem. Koszt szczepionek to 110 zł za sztukę, na witaminy matka wydawała 40 zł. miesięcznie, na pampersy 160 zł. miesięcznie.

Ustalając powyższe ocenił Sąd Rejonowy, że pozwany nie wykorzystuje swoich możliwości zarobkowych skoro zrezygnował z wykonywania zawodu kierowcy, a będąc technikiem agrobiznesu wykonuje nisko opłacany zawód rzeźnika. Planując swoje życie zawodowe winien brać pod uwagę przede wszystkim obowiązek zapewnienia dzieciom środków utrzymania, albowiem do czasu rozstania z żoną był jedynym żywicielem rodziny. Nie wykorzystuje należycie możliwości osiągania dochodów z gospodarstwa rolnego, a ponadto dysponuje gotówką, która umożliwi mu dokładanie do alimentów na dzieci, których koszt utrzymania ocenił Sąd odpowiednio na 600, 450 i 400 zł. miesięcznie. Orzeczenie oparł na przepisach art. 133 § 1 i 135 kro.

Apelację od wyroku wniósł pozwany i zaskarżył go w części zasądzającej alimenty na rzecz dzieci w wysokości ponad 300 zł. miesięcznie. Zarzucił sprzeczność ustaleń Sądu z treścią zebranego materiału dowodowego poprzez przyjęcie, że ma znaczne możliwości zarobkowe których nie wykorzystuje, oraz naruszenie prawa procesowego art. 233 k.p.c. i art. 316 k.p.c. poprzez pominięcie zaświadczenia Urzędu Skarbowego o dochodach za 2012r.

W uzasadnieniu apelacji podniósł, że podane przez matkę koszty utrzymania dzieci są zawyżone, że żona wyprowadzając się z domu zabrała meble i sprzęty gospodarstwa domowego, gotówkę w wysokości 5000 zł., kartę bankomatową do jego rachunku, dlatego przelał kwotę 50000 zł na konto swej matki, by uniemożliwić żonie dowolne dysponowanie tą kwotą. Pracując w firmie transportowej zarobił w całym 2012r. 37.206,29 zł. brutto i jest to maksymalna płaca kierowcy. Mieszkanie w którym mieszka jest mieszkaniem jego rodziców stąd nie ma możliwości jego wynajęcia. Gospodarstwo które odziedziczył jest zaniedbane dlatego powoli je porządkuje. Stan gruntów i 150 letniego walącego się budynku mieszkalnego powoduje, że nie może go wydzierżawić. Po wyprowadzeniu się żony musiał kupić niezbędne meble i sprzęty. Z oszczędności płacił na dzieci 1350 zł. miesięcznie z tytułu zabezpieczenia. Ponadto od września do marca dzieci przebywały u niego w każdy weekend, czasami i w tygodniu. Wówczas pozostawały na jego utrzymaniu. Dla dobra dzieci zrezygnował z pracy w rzeźni i ma promesę zatrudnienia w charakterze kierowcy. Stara się też o przyjęcie do straży pożarnej. Zarzucił, że również matka winna przyczyniać się do utrzymywania dzieci.

Przedstawiając powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie alimentów po 300 zł. miesięcznie na rzecz każdego z dzieci oraz oddalenie dalej idącego żądania, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Wniósł też o nieobciążanie go kosztami sądowymi.

Powodowie wnieśli o oddalenie apelacji.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 30 października 2013r. postępowanie odwoławcze zostało zawieszone z uwagi na toczącą się w Sądzie Okręgowym w Gliwicach pod sygnaturą akt XII RC 523/13 sprawę z powództwa M. D. przeciwko E. D. o rozwód.

Wyrokiem z 15 kwietnia 2014r. powództwo o rozwód zostało oddalone. Sąd Apelacyjny w Katowicach pod sygn. akt V Ca 487/14 wyrokiem z 14 stycznia 2015r. oddalił apelację powoda od wyroku.

Postanowieniem z 31 marca 2015r. postępowanie odwoławcze zostało podjęte i ponownie zawieszone postanowieniem z 3 czerwca 2015r. z uwagi na toczącą się przed Sądem Okręgowym w Gliwicach pod sygnaturą akt XII RC 218/15 sprawę z powództwa M. D. przeciwko E. D. o separację. Postępowanie w tej sprawie zostało umorzone postanowieniem z 28 sierpnia 2015r. albowiem powód cofnął pozew. Postępowanie odwoławcze zostało podjęte postanowieniem z 15 października 2015r.

Po podjęciu postępowania matka małoletnich powodów poinformowała, iż strony zawarły ugodę przed mediatorem w zakresie kontaktów ojca z dziećmi i alimentów za okres od września 2015r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja co do alimentów za okres do 31 sierpnia 2015r. nie mogła odnieść skutku.

Podziela bowiem Sąd Okręgowy ustalenia i oceny sądu I instancji co do możliwości zarobkowych pozwanego i usprawiedliwionych potrzeb powodów. Pozwany, jak trafnie wskazał Sąd Rejonowy, do czasu rozstania się stron był jedynym żywicielem rodziny i zmieniając miejsce pracy winien brać pod uwagę przede wszystkim konieczność zapewnienia dzieciom środków utrzymania. Przyznał to sam w apelacji podnosząc, że dla dobra dzieci po upływie 1,5 miesiąca zrezygnował z pracy w rzeźni i przeniósł się do Ś.. Wskazał przy tym, że zarysowała się możliwość pracy w charakterze kierowcy, a ponadto stara się o przyjęcie do straży pożarnej. W tych okolicznościach uznać trzeba, że podejmując pracę rzeźnika pozwany nie wykorzystał swoich możliwości zarobkowych. Dlatego zasadnie ocenił Sąd Rejonowy, że radykalne zmiany w życiu zawodowym pozwanego, które niekorzystnie oddziaływały na życie dzieci nie zasługiwały na akceptację.

Matka małoletnich poza osobistymi staraniami o ich wychowanie i utrzymanie dostarcza im mieszkania w domu swoich rodziców i w ten sposób wypełnia swój obowiązek alimentacyjny wobec nich.

Z tych względów apelacja pozwanego kwestionująca wysokość alimentów zasądzonych do 31 sierpnia 2015r. została oddalona na podstawie art. 385 k.p.c.

Ponieważ rodzice powodów w dniu 29 lipca 2015r. zawarli przed mediatorem ugodę określającą od 1 września 2015r. wysokość alimentów na 500 zł. miesięcznie na rzecz każdego z nich, a ugoda ta została zatwierdzona przez Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w sprawie RCo 16/15 postanowieniem z 8 października 2015r. prawomocnym z dniem 25 listopada 2015r., Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 3 k.p.c. w zw. z art. 350 § 1 i 2 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok co do alimentów zasądzonych od 1 września 2015r. i w tym zakresie umorzył postępowanie.

SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Anna Hajda SSO Teresa Kołeczko-Wacławik