Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2015 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Maria Pietkun

Sędziowie:SSA Barbara Staśkiewicz

SSA Grażyna Szyburska-Walczak (spr.)

Protokolant: Marcin Guzik

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z wniosku M. F. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o wypłatę zawieszonej emerytury

na skutek apelacji M. F. (1)

od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 17 czerwca 2014 r. sygn. akt IX U 496/14

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 stycznia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wznowił wypłatę emerytury M. F. (1), od dnia 1.01.2013 r. tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku o wznowienie emerytury. Jednocześnie organ rentowy odmówił wznowienia postępowania zgodnie z art. 145 a k. p. a w związku z art. 124 i 135 ust. 1 ustaw z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz w związku z art. 83 b ustęp 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i odmówił wznowienia wypłaty świadczenia na podstawie wniosku z dnia 4.01.2013 r.

Od opisanej decyzji wnioskodawczyni złożyła odwołanie.

Wyrokiem z dnia 17 czerwca 2014r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu odwołanie to oddalił.

Sad ten ustalił, co następuje:

M. F. (1) jest zatrudniona w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Nr (...) we W. od 1.09.1991 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. przyznał wnioskodawczyni emeryturę od dnia 1.11.2009 r.

Następnie organ rentowy wydawał kolejne decyzje przeliczeniowe.

Decyzją z dnia 15.09.2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wstrzymał wnioskodawczyni wypłatę emerytury z urzędu, począwszy od dnia 1.10.2011 r., w związku z art. 28 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych ( Dz. U. Nr 257, poz. 1726). Wnioskodawczyni pozostawała w stosunku pracy.

W dniu 4.01.2013 r. wnioskodawczyni złożyła w organie rentowym wniosek o wypłatę emerytury od dnia wstrzymania wypłaty oraz o wyrównanie z należnymi odsetkami od dnia 1.10.2011 r., powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13.11.2012 r.

Decyzją z dnia 29.01.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wznowił wnioskodawczyni wypłatę emerytury od 1.01.2013 r. Jednocześnie organ rentowy odmówił wznowienia postępowania zgodnie z ogłoszonym wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 13.11.2012 r. w trybie art. 145a k. p. a., na podstawie art. 149 § 3 k. p. a. w związku z art. 83b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i odmówił wznowienia wypłaty świadczenia od 22.11.2012 r.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy uznał odwołanie za nieuzasadnione.

Wnioskodawczyni złożyła wniosek w którym domagała się wypłaty emerytury od dnia 1.10.2011 r. w oparciu o wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012 r. Organ rentowy wznowił wypłatę świadczenia emerytalnego od dnia 1.01.2013 r., ale odmówił wznowienia wypłaty za wcześniejszy okres.

Trybunał Konstytucyjny ogłosił wyrok w dniu 21 listopada 2012 r. i w tym w dniu wyrok wszedł w życie, tak więc miesięczny termin upłynął w dniu 21.12.2012 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek w dniu 4 stycznia 2013 r., a więc po terminie, w związku z czym organ rentowy słusznie odmówił wnioskodawczyni wypłaty wstrzymanego świadczenia za sporny okres.

Apelację od wyroku Sądu Okręgowego złożyła wnioskodawczyni, zarzucając naruszenie art. 145a kpa przez jego niewłaściwe zastosowanie i oddalenie odwołania wnioskodawczyni przy przyjęciu, że wnioskodawczyni złożyła wniosek, w którym domagała się wypłaty zawieszonej emerytury od dnia 1 października 2011 r. w oparciu o wyrok TK z dnia 13 listopada 2012 r. po upływie miesięcznego terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, jak również naruszenie art. 135 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w zw. z art. 61 § 2 kpa przez ich niezastosowanie mimo, że niedopełnienie obowiązku działania z urzędu na korzyść osób uprawnionych do świadczeń emerytalno- rentowych mieści się w pojęciu „błędu organu rentowego”, uzasadniającym wznowienie wypłaty świadczenia z urzędu poczynając od miesiąca, w którym je wstrzymano.

Wskazując na powyższe zarzuty M. F. (1) wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i podjęcie wypłaty zawieszonego świadczenia emerytalnego od dnia 1 października 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. z ustawowymi odsetkami oraz zasądzenie od organu rentowego na rzecz wnioskodawczyni kosztów zastępstwa procesowego za obydwie instancje.

Sąd Apelacyjny zważył:

Apelacja wnioskodawczyni jest bezzasadna.

W sprawie sporna kwestia sprowadzała się do ustalenia, czy wnioskodawczyni przysługuje prawo do wypłaty emerytury za okres od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 listopada 2012 r. na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r.

M. F. (1)złożyła wniosek, w którym domagała się wznowienia wypłaty emerytury od dnia 1 grudnia 2012 r. oraz wyrównania z należnymi odsetkami od dnia 1 października 2011 r. w oparciu o wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. w dniu 4 stycznia 2013 r.

Organ rentowy wznowił wnioskodawczyni wypłatę świadczenia od dnia 1 stycznia 2013 r., jednocześnie odmawiając wznowienia postępowania w oparciu o wyrok Trybunału Konstytucyjnego.

Trafnie uznał sad Okręgowy stanowisko organu rentowego za prawidłowe.

Zgodnie z art. 145a § 1 kpa można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja. Z kolei po myśli § 2 tego przepisu w sytuacji określonej w § 1 skargę o wznowienie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.

Sens wznowienia postępowania administracyjnego jest właśnie taki, że daje organowi rentowemu możliwość wzruszenia prawomocnej decyzji wydanej w sprawie, której podstawą rozstrzygnięcia był przepis od początku uznany za wadliwy, bo niezgodny z Konstytucją. Istotą wznowienia jest zatem możliwość ponownego orzekania, lecz tym razem na podstawie prawa już zgodnego z ustawą zasadniczą. Jednak uzależnione to jest od terminowego złożenia wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego w oparciu o wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. Przy czym należy podkreślić, że termin miesięczny do wznowienia postępowania administracyjnego ma charakter procesowy, co oznacza, że po jego upływie, nie ma podstaw do wznowienia postępowania administracyjnego.

Powyższy wyrok Trybunału został ogłoszony w dniu 21 listopada 2012 r., a więc wszedł w życie z tym dniem i w konsekwencji termin miesięczny upłynął w dniu 21 grudnia 2012 r. Tymczasem wnioskodawczyni złożyła wniosek w dniu 4 stycznia 2013 r. a więc po terminie. Z tego względu, mimo że wnioskodawczyni nabyła prawo do emerytury w okresie wskazanym przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 13 listopada 2012 r., to z uwagi na złożenie wniosku o wznowienie po terminie, słusznie organ rentowy odmówił jej wznowienia wypłaty emerytury za sporny okres.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację wnioskodawczyni jako bezzasadną.

R.S.