Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX W 4313/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: sekr. sąd. Anna Ostromecka

bez obecności oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniach 22 stycznia i 24 lutego 2016 r. sprawy

R. K. (1)

syna T. i G. z domu K.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w dniu 23 października 2015 r., o godz.18 30 w O. na ul. (...) kierując pojazdem m-ki V. (...) o nr rej. (...) podczas wykonywania manewru zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu pojazdem m-ki V. (...) o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia i uszkodzenia pojazdów czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym a ponadto nie posiadał wymaganych przepisami dokumentów tj. dowodu rejestracyjnego i polisy OC oraz używał słów nieprzyzwoitych w miejscu publicznym

- tj. za wykroczenia z art. 86 § 1 kw, art. 95 i art. 141 kw w zw. z art. 22 ust. 4 i art. 38 ustawy Prawo o ruchu drogowym,

ORZEKA:

I.  obwinionego R. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z art. 86 § 1 kw, art. 95 i art. 141 kw w zw. z art. 22 ust. 4 i art. 38 ustawy Prawo o ruchu drogowym i za to na podstawie art. 86 § 1 kw w zw. z art. 9 § 1 kw i art. 9 § 2 kw skazuje go na karę 500,- (pięćset) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 120,- (sto dwadzieścia) złotych, opłatą w kwocie 50,- (pięćdziesiąt) złotych i kosztami wydania opinii przez biegłego w kwocie 590,90 (pięćset dziewięćdziesiąt i 90/100) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Obwiniony R. K. (1) mieszka w O.. Prowadzi własną działalność gospodarczą (...). Jest (...), nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. W przeszłości karany był za wykroczenia w ruchu drogowym zarówno w postępowaniu mandatowym, jak i przed tutejszym Wydziałem (k. 30, k. 41, k. 72)

W dniu 23 października 2015 r. około godz. 18:30 obwiniony R. K. (1) kierował pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) jadąc ul. (...) w kierunku ul. (...) w O.. Pokrzywdzony D. Ś. (1) kierował z kolei pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) jadąc w tym samym kierunku. Przed skrzyżowaniem ul. (...) z ul. (...) kierujący zajęli prawy pas ruchu, gdyż zamierzali skręcić w ul. (...). Jako pierwszy poruszał się obwiniony zaraz za nim jechał pokrzywdzony. Po wjechaniu w ul. (...) pokrzywdzony zmienił pas ruchu z prawego na lewy i zwiększył prędkość zbliżając się do pojazdu obwinionego, który poruszał się prawym pasem ruchu ul. (...). Przed kierującymi jechały inne pojazdy. Na łuku drogi w okolicy zjazdu do sklepu (...) obwiniony R. K. wykonując manewr zmiany pasa ruchu z prawego na lewy nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu pokrzywdzonemu, poruszającemu się lewym pasem ruchu doprowadzając do uderzenia przednia częścią swojego pojazdu w tył pojazdu pokrzywdzonego. W wyniku uderzenia pojazdem pokrzywdzonego zarzuciło i chwilowo utracił on nad nim panowanie. Po zderzeniu kierujący zatrzymali się okolicach zjazdu na (...). W rozmowie nie mogli dojść do porozumienia odnośnie odpowiedzialności za zdarzenie i na miejsce wezwali Policję. Do obsługi zdarzenia przyjechali funkcjonariusze (...) K. (...). O. i K. W.. Policjanci w rozmowie z uczestnikami ustalali okoliczności zdarzenia. W czasie rozmowy zarówno z pokrzywdzonym jak i policjantami obwiniony wielokrotnie używał słów wulgarnych, kwestionował umiejętności funkcjonariuszy i wykonywane przez nich czynności. Mimo wielokrotnie zwracanej przez policjantów uwagi obwiniony nadal używał słów wulgarnych. Ponadto podczas sporządzania przez funkcjonariuszy dokumentacji ujawniono, iż obwiniony nie posiadał przy sobie wymaganych dokumentów w postaci dowodu rejestracyjnego pojazdu i polisy OC. Obwiniony posiadał jedynie zdjęcia wskazanych dokumentów w telefonie komórkowym.

W wyniku zderzenia w pojeździe marki V. (...) o nr rej. (...) uszkodzony został lewy przedni błotnik, który został wgięty i otarty, otarte lewe przednie drzwi, otarty przedni zderzak – jego lewy narożnik oraz otarta opona i obręcz stalowa przednia lewa. Natomiast w pojeździe marki V. (...) o nr rej. (...) zgięte i zarysowane zostały tylne prawe drzwi, wgięty i zarysowany tylny prawy błotnik, otarty tylny zderzak – prawy narożnik oraz otarta opona i obręcz aluminiowa tylnego prawego koła.

(dowód: notatka urzędowa k. 1, k. 7, k. 8, k. 23, protokołu oględzin pojazdów k. 3, k. 3, szkic miejsca zdarzenia k. 4, protokoły badania stanu trzeźwości k. 5, k. 6, płyta CD-R z nagraniem z monitoringu k. 29, notatka informacyjna ze zdarzenia k. 31, pismo k. 32, płyta CD-R ze zdjęciami uszkodzeń pojazdów k. 49, wyjaśnienia obwinionego k. 50-50v., zeznania M. O. k. 50v.-51v., zeznania K. W. k. 51v., zeznania pokrzywdzonego D. Ś. k. 11v.-12, k. 73-73v., opinia biegłego W. R. k. 53-66, zeznania biegłego W. R. k. 73v.-74v.)

Wobec powyższego R. K. (1) został obwiniony o popełnienie wykroczeń z art. 86 § 1 kw, art. 95 kw, art. 141 kw w zw. z art. 22 ust. 4 i art. 38 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

W toku przeprowadzonego postępowania obwiniony R. K. przyznał się jedynie do braku podczas jazdy wymaganych przepisami dokumentów, nie przyznał się do spowodowania zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ani do używania słów nieprzyzwoitych. Kategorycznie zaprzeczył aby zmieniał pas ruchu ponieważ zamierzał jechać do ul. (...) i nie miał potrzeby zmieniać pasa ruchu. Podkreślił, że to pokrzywdzony nieprawidłowo wykonywał manewr zmiany pasa ruchu wyprzedzając pojazd jadący przed nim. Dodatkowo obwiniony wyjaśnił, że pokrzywdzony w jego ocenie poruszał się ze zdecydowanie zbyt dużą prędkością w wyniku czego na łuku drogi stracił panowanie nad kierowanym pojazdem i zjechał na prawy pas ruchu. Odnośnie braku dokumentów obwiniony wyjaśnił, iż zapomniał ich zabrać ze sobą i posiadał jedynie ich zdjęcie w telefonie. Zaprzeczył aby podczas interwencji używał w obecności pokrzywdzonego i Policjantów słów wulgarnych. Potwierdził uszkodzenia powstałe w obu samochodach.

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia obwinionego zasługują na podzielenie jedynie w zakresie w jakim przyznał się on do braku wymaganych przepisami dokumentów podczas kontroli. W ocenie Sądu nie sposób jednak podzielić wyjaśnień obwinionego R. K. w pozostałej części albowiem są nielogiczne i pozostają w oczywistej sprzeczności z pozostałymi dowodami zgromadzonymi sprawie w tym z opinią biegłego W. R., zasadami logiki, doświadczenia życiowego i obowiązującymi przepisami. Wyjaśnienia te w oczywisty sposób zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu czyny. Widoczna jest w nich próba umniejszenia winy obwinionego poprzez przeniesienie odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie na pokrzywdzonego. Przekonywał, iż to pokrzywdzony nie zachował szczególnej ostrożności przy zamianie pasa ruchu podczas wyprzedzania pojazdu jadącego przed nim i uderzył w jego pojazd.

W ocenie Sądu na podzielenie zasługują zeznania pokrzywdzonego D. Ś. (3), który kierował pojazdem V. (...), ponieważ są jasne, pełne i spójne. Pokrzywdzony podkreślił, iż po wjeździe na ul. (...) zmienił pas ruchu z prawego na lewy gdyż przed nim jechał pojazd obwinionego. Tym pasem potem cały czas się poruszał z zamiarem skrętu na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) w lewo. Zeznał, że widział poruszający się prawym pasem ruchu pojazd obwinionego oraz jadący przed nim inny czerwony pojazd. Pokrzywdzony podkreślił, że gdy lewym pasem wyprzedził pojazd obwinionego i znikł mu on z pola widzenia poczuł uderzenie w tył swojego pojazdu w wyniku którego jego pojazd zarzuciło i chwilowo stracił nad nim kontrolę. Po zderzeniu obaj zatrzymali się i po wymianie zdań z uwagi na brak porozumienia wezwali Policję. Pokrzywdzony podkreślił, że obwiniony był agresywny zarówno w stosunku do niego jak i interweniujących Policjantów oraz używał wobec wszystkich słów wulgarnych. Obwiniony próbował go sprowokować. Zaznaczył, że gdy Policjanci spytali się obwinionego dokumenty pojazdu on okazał im jedynie ich zdjęcie które miał w swoim telefonie.

Sąd uznał za wiarygodne także zeznania funkcjonariuszy Policji obsługujących zdarzenie – M. O. oraz K. W., którzy podkreśli, że obwiniony podczas całej interwencji wielokrotnie używał słów nieprzyzwoitych i wulgarnych, mimo zwracanej mu uwagi a także kwestionował wykonywane przez nich czynności na miejscu zdarzenia. Policjanci zaznaczyli, iż kierujący odmiennie wskazywali przebieg samego zdarzenia i jego przyczyny. Jednak po wysłuchaniu wersji zdarzenia przedstawionych przez kierujących oraz obejrzeniu uszkodzeń w obu pojazdach stwierdzili iż winę za zdarzenie ponosi obwiniony. Zaznaczyli iż wskazywały na to uszkodzenia obu samochodów. Podkreślili, iż nie mogli od razu zapoznać się z nagraniem z monitoringu z przyczyn technicznych. M. O. podkreślił, że wersja przedstawiona przez obwinionego jakoby pokrzywdzony jechał zbyt szybko i dlatego stracił panowanie nad swoim samochodem nie znalazła potwierdzenia bowiem na jezdni nie ujawnili żadnych śladów hamowania czy zarzucania tego pojazdu.

Sąd uznał powyższe zeznania za wiarygodne i w całości dał im wiarę. Są one jasne i logiczne. Należy przy tym podkreślić, że M. O. oraz K. W. zeznawali jedynie na okoliczności związane z wykonywaną przez nich służbą i nie są bezpośrednio zainteresowani rozstrzygnięciem w sprawie co dodatkowo świadczy o ich bezstronności.

Wersja zdarzenia przedstawiona przez pokrzywdzonego znajduje potwierdzenie w opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego W. R. (2). Biegły na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym nagrania z monitoringu oraz ujawnionych uszkodzeń pojazdów ustalił iż manewr zmiany pasa ruchu wykonywał obwiniony. Biegły wskazał, iż na podstawie uszkodzeń ustalił, że w trakcie kontaktu przeszkoda powodująca ślady na samochodzie obwinionego przesuwała się od przodu do tyłu tego pojazdu, zatem świadczy to o tym, że pojazd obwinionego jechał szybciej niż pokrzywdzonego. Biegły podkreślił, że z poklatkowego odtworzenia nagrania z monitoringu wynika, iż pojazdy jechały z dozwoloną prędkością mieszczącą się w przedziale 54-63 km/h. niemniej jednak obwiniony wykonując manewr zmiany pasa ruchu i jednocześnie manewr wyprzedzania nieznacznie zwiększył prędkość i w czasie kontaktu kolizyjnego poruszał się szybciej o czym świadczą ujawnione w obu pojazdach uszkodzenia. Cechy śladów kontaktowych wskazują, iż w fazie kontaktu obu pojazdów V. (...) przemieszczał się w kierunku przodu pojazdu V. (...) co prowadzi do wniosku iż obwiniony jechał szybciej niż pokrzywdzony. Taki ruch pojazdów wynika także z charakteru, ułożenia oraz kształtu śladów czyli poziomych otarć i zarysowań oraz nawarstwień substancji. Biegły wskazał iż z nagrania z monitoringu wynika, iż pokrzywdzony po wjeździe w ul. (...) zmienił pas ruchu z prawego na lewy. Zatem dojeżdżał do V. (...) i miał go w polu swojego widzenia. Biegły wykluczył także wersję przedstawioną przez obwinionego jakoby pokrzywdzony miał jechać zbyt szybko i utracić panowanie nad swoim samochodem bowiem obliczył, iż z uwagi na ukształtowanie drogi aby wpaść w poślizg poprzeczny pokrzywdzony musiałby jechać z prędkością znacznie przekraczającą prędkość dozwoloną na tym odcinku drogi tj. około 107-113 km/h. A z nagrań z monitoringu wynika iż oba samochody jechały ze zbliżoną prędkością, poniżej prędkości administracyjnie dozwolonej. Wobec tych ustaleń biegły wskazał iż wersja zdarzenia przedstawiona przez obwinionego jest mało prawdopodobna także z uwagi na ujawnione w obu pojazdach uszkodzenia i mechanizm ich powstawania.

Sąd w pełni podzielił treść opinii biegłego, bowiem jest pełna, jasna i nie zawiera sprzeczności, biegły w sposób pełny odpowiedział na pytania postawione przez Sąd. Wbrew przekonaniu obwinionego wskazywane przez niego powiększone ślady otarć wcale nie wskazują na przeciwny do opinii biegłego mechanizm ich powstania.

Za wiarygodne uznał Sąd również inne dowody zgromadzone w toku postępowania o charakterze nieosobowym, a więc zarówno dowody w postaci dokumentów – notatek urzędowych, protokołów oględzin, protokołów badania trzeźwości, wydruku z bazy (...) i szkicu miejsca zdarzenia, jak i nagrania z monitoringu.

W świetle wskazanych powyżej okoliczności Sąd uznał obwinionego R. K. (1) za winnego tego, że w dniu 23 października 2015 r. o godz. 18:30 w O. na ul. (...) kierując pojazdem m-ki V. (...) o nr rej. (...) podczas wykonywania manewru zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu pojazdem m-ki V. (...) o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia i uszkodzenia pojazdów czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a ponadto nie posiadał wymaganych przepisami dokumentów tj. dowodu rejestracyjnego i polisy OC oraz używał słów nieprzyzwoitych w miejscu publicznym. Swoim zachowaniem obwiniony wyczerpał znamiona wykroczeń z art. 86 § 1 kw, art. 95 kw, ar. 141 kw w zw. z art. 22 ust. 4 i art. 38 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Znamieniem warunkującym odpowiedzialność z art. 86 § 1 kw jest spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym poprzez niezachowanie szczególnej ostrożności. Zagrożenie w ruchu drogowym w danej sytuacji niewątpliwie powstało z uwagi na zderzenie obu pojazdów i ich uszkodzenie. Poza tym do zdarzenia doszło na ulicy o dość dużym natężeniu ruchu, który występuje na tej ulicy niezależnie od pory, w związku z tym zagrożone były także inne samochody poruszające się w tym czasie ul. (...).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym kierujący pojazdem może zmienić pas ruchu tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. Szczególna ostrożność polega w tym wypadku na tym, że kierujący powinien być na tyle uważny, aby zdążyć zaniechać zmiany pasa ruchu, gdyby jego kontynuowanie stwarzało zagrożenie dla ruchu drogowego lub inny uczestnik ruchu był zmuszony do podjęcia manewrów obronnych.

Obwiniony wykonując manewr zmiany pasa ruchu nie zachował bezpiecznej odległości pomiędzy pojazdami i doprowadził do zderzenia obu pojazdów. Z uwagi na niezbyt duże prędkości obu pojazdów uszkodzenia były na szczęście niewielkie.

Ponadto obwiniony zgodnie z treścią art. 22 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym zobowiązany był ustąpić pierwszeństwa pojazdowi jadącemu po pasie ruchu, na który zamierzał wjechać. Zatem obwiniony nie zachował szczególnej ostrożności przy zmianie pasa ruchu oraz nie ustąpił pierwszeństwa pojazdowi znajdującemu się na pasie ruchu na który chciał wjechać. Z nagrania monitoringu wynika, iż pokrzywdzony po wjeździe na ul. (...) zmienił pas ruchu z prawego na lewy i tym psem się poruszał. Ponadto dojeżdżał do obwinionego, miał go w polu swojego widzenia także trudno przyjąć aby po przejechaniu kilkudziesięciu metrów ponownie zmieniał pas ruchu, tym bardziej że widział poruszający się prawym pasem ruchu samochód obwinionego z którym się zrównał.

Odpowiedzialność za wykroczenie z art. 95 kw powstaje, gdy kierujący prowadzi pojazd na drodze publicznej i nie posiada przy sobie wymaganych dokumentów. Zgodnie z art. 38 ustawy Prawo o ruchu drogowym każdy kierujący obowiązany jest posiadać przy sobie i okazywać na żądanie osób uprawnionych m. in. dokument stwierdzający dopuszczenie pojazdu do ruchu, czyli dowód rejestracyjny pojazdu oraz dokument stwierdzający zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzający opłacenie składki tego ubezpieczenia. Obwiniony w momencie kontroli nie posiadał przy sobie wymaganych dokumentów, zostały one dostarczone przez postronne osoby po pewnym czasie już w trakcie interwencji policji . Bezspornym jest, że w momencie poruszania się po drodze publicznej obwiniony wymaganych dokumentów nie posiadał przy sobie. I trudno uznać aby zdjęcie tych dokumentów jakie posiadał w swoim telefonie komórkowym obwiniony spełniało warunek posiadania przez obwinionego niezbędnych dokumentów.

Dodatkowo swoim zachowaniem obwiniony wyczerpał także znamiona wykroczenia z art. 141 kw polegające na używaniu słów nieprzyzwoitych w miejscu publicznym. Za słowa nieprzyzwoite uważa się słowa nieobyczajne, bezwstydne, niezgodne z panującymi normami czy zasadami. Niewątpliwie słowa wypowiadane przez obwinionego w czasie interwencji Policji były słowami nieprzyzwoitymi i są do takich zaliczane. Słowa wypowiadane przez obwinionego powszechnie są uznawane za wyrażenia bardzo negatywne.

Okolicznością obciążającą obwinionego jest niewątpliwie fakt, iż słowa te kierował zarówno do pokrzywdzonego jak i interweniujących funkcjonariuszy mimo wielokrotnego zwracania mu uwagi. Niewątpliwie sytuacja w jakiej znalazł się obwiniony była dla niego stresująca, nie uprawniało go to jednak do tego aby używał słów nieprzyzwoitych wobec kogokolwiek w miejscu publicznym jakim z całą pewnością jest ulica. Tym bardziej, że w pobliżu są liczne sklepy oraz (...)

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu. Doświadczenie życiowe pokazuje, że kierowcy dopuszczają się takich zachowań nagminnie w ostatniej chwili zmieniając pasy ruchu, zwłaszcza w sytuacji, gdy przed nimi jadą wolniej poruszające się samochody i nie zwracają uwagi czy mogą to uczynić nie zajeżdżając drogi innym uczestnikom ruchu. Zachowanie to zasługuje na szczególne potępienie, bowiem jest ono niejednokrotnie przyczyną groźnych w skutkach wypadków drogowych.

Mając na uwadze powyższe Sąd wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 500 złotych. Odpowiada ona stopniowi społecznej szkodliwości czynu, spełnia swoje cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej.

Wobec faktu skazania Sąd obciążył obwinionego zryczałtowanymi kosztami postępowania i opłatą oraz kosztami opinii sporządzonej przez biegłego uznając, że na poniesienie tego ciężaru pozwalają obwinionemu jego dochody i ogólna sytuacja materialna.