Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Kz 218/16

POSTANOWIENIE

Dnia 6 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi w V Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Matecka

Przy udziale Prokuratora: Marka Kryszkiewcza

w sprawie K. K., syna E. i D. z domu (...), urodz. (...) w Ł.

podejrzanego o czyn z art. 200 § 4 k.k.

zażalenia obrońcy podejrzanego wniesionego w dniu 21 marca 2016 roku

na postanowienie Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 15 marca 2016 roku, sygn. akt II Kp 29/16

w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n a w i a:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 marca 2016 roku Sąd Rejonowy w Łęczycy na podstawie art. 249 § 1 k.p.k., art. 258 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k. zastosował wobec podejrzanego K. K. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy to jest do dnia 13 czerwca 2016 roku, godzina 17:25.

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem obrońca podejrzanego wnosząc o jego uchylenie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie obrońcy podejrzanego nie jest zasadne.

Nie ulega wątpliwości, iż zebranego materiału dowodowego w postaci zeznań świadków oraz zapisu materiału video wynika duże prawdopodobieństwo, iż podejrzany dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu.

Sąd Rejonowy wydając zaskarżone postanowienie miał na uwadze fakt, że w sprawie istnieje realna obawa, iż przebywając na wolności podejrzany może podjąć próbę nakłonienia małoletnich świadków do zmiany treści obciążających go zeznań zwłaszcza, że zaprzeczał przebiegowi zdarzenia wynikającemu z zeznań pokrzywdzonych.

Obawa matactwa i obawa utrudniania toku postępowania na jego obecnym etapie wynika także z faktu, iż podejrzany w trakcie zatrzymania podjął próbę ucieczki, a opuszczając w dniu zdarzenia zakład karny nie wskazał miejsca gdzie miałby przebywać na wolności.

Zatem trafną jest podnoszona przez Sąd Rejonowy realna obawa, iż świadomy grożących mu konsekwencji podejrzany może podjąć próbę ukrycia się, tym bardziej, że jest to kolejne przestępstwo jakiego miał się dopuścić, skierowane przeciwko temu samemu dobru chronionemu prawem.

Jedynie zatem izolacyjny środek zapobiegawczy jest w stanie spełnić swoje cele zabezpieczając prawidłowy tok postępowania przygotowawczego na jego obecnym etapie. Środki wolnościowe, które sugeruje obrońca podejrzanego nie byłyby w stanie spełnić tej funkcji.

W sprawie nie zachodzą też żadne okoliczności szczególne, które można byłoby rozpatrywać pod kątem konieczności odstąpienia od stosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego.

Mając na uwadze powyższe rozważania należało utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.