Sygn. akt I C 1515/15
Dnia 8 marca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący : SSR del. Zygmunt Drożdżejko
Protokolant: Karolina Lipka
po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2016 r. w Krakowie
na rozprawie
sprawy z powództwa G. K.
przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Budynku (...) w K.
o uchylenie uchwały
I. uchyla uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej Budynku (...) w K. o nr (...) podjętą na zebraniu w dniu 30 marca 2015 r. oraz w trybie indywidualnego zbierania głosów;
II. zasądza od strony pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej Budynku (...) w K. na rzecz powódki G. K. kwotę 397 zł (trzysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów procesu.
Sygn. akt I C 1515/15
wyroku z dnia 8 marca 2016 r.
Powódka G. K. w pozwie z dnia 31 sierpnia 2015 r. skierowanym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Budynku (...) w K. wniosła o uchylenie uchwały strony pozwanej nr (...) podjętej na zebraniu sprawozdawczym w dniu 30 marca 2015 r. oraz w trybie indywidualnego zbierania głosów o treści której powódka dowiedziała się 24 lipca 2015 r. oraz zasądzenie od pozwanej na jej rzecz kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwotę 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Na uzasadnienie powódka wskazała, iż zaskarżona uchwała jest niezgodna z przepisami ustawy o własności lokali, a nadto sprzeczna z interesem powódki, bowiem będzie prowadziła do zaciemnienia lokalu mieszkalnego.
W odpowiedzi na pozew, strona pozwana Wspólnota Mieszkaniowa budynku przy ul. (...) w K. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.
Na uzasadnienie wskazała, iż powódka samowolnie wybiła okienko o wymiarach 50/30 cm, które od lat jest przeszkodą w usytuowaniu altany śmietnikowej.
Na rozprawie w dniu 08 marca 2016 r. (k. 56) strona pozwana uznała roszczenie.
Sąd zważył, co następuje:
Roszczenie jest uzasadnione.
Stosownie do art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.
Wskazać należy, iż uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjności materialnej pozwanego, który za zasadne uznaje zarówno roszczenie powoda, jak i przyznaje uzasadniające je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne, a w konsekwencji godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego żądanie pozwu (por. wyrok SN z dnia 14 września 1983 r., III CRN 188/83, OSNC 1984, nr 4, poz. 60).
W przedmiotowej sprawie pozwana uznała powództwo w całości. W ocenie Sądu dokonane przez pozwaną uznanie powództwa jest skuteczne w świetle wyżej powołanego art. 213 § 2 k.p.c., jest ono bowiem zgodne z prawem i zasadami współżycia społecznego, nadto biorąc pod uwagę cel uznania, nie zmierza ono do obejścia prawa. Tym samym sąd jest związany uznaniem powództwa.
W świetle powyższych okoliczności należało uznać, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie, o czym orzeczono w pkt I wyroku.
O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt II sentencji wyroku na zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu wyrażonej w art. 98 k.p.c. i zasądził od strony pozwanej zwrot kwoty kosztów procesu, w tym: wpisu od pozwu (200 zł), kosztów zastępstwa procesowego (180 zł) oraz kosztów opłaty od pełnomocnictwa (17 zł).