Sygn. akt VII Ka 896/13
nia 24 września 2013 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski
Protokolant st. sekr. sądowy Jolanta Jankowska
przy udziale oskarżyciela publicznego st. asp. Jacka Kępińskiego
po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013r.
sprawy D. M.
obwinionego o wykroczenie z art. 98 kw, art. 97 kw w zw. z art. 23 ust.2 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym, art. 44 ust.1 pkt.4 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela posiłkowego
od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 15 lipca 2013r. sygn. akt IX W 1252/13
zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje
Sygn. akt VII Ka 896/13
Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 15 lipca 2013r. w sprawie IX W 1252/13 przeciwko D. M.obwinionemu o to, że w dniu 20 stycznia 2013r. około godz. 22.00 w O.na ul. (...)( poza drogą publiczną ) kierując samochodem marki R. (...) nr rej. (...)nie zachował szczególnej ostrożności podczas wykonywania manewru cofania w wyniku czego najechał na zaparkowany samochód marki V. (...)o nr rej. (...)doprowadzając do zderzenia z tym pojazdem powodując jego uszkodzenie oraz zagrożenie bezpieczeństwa dla innej osoby, po czym oddalił się z miejsca zdarzenia nie pozostawiając swoich danych
tj. o czyn z art.98 kw i art.97 kw w zw. z art.23ust.2 i art.44ust.1 ustawy Prawo o ruchu drogowym
orzekł:
obwinionego D. M.uniewinnił od popełnienia zarzucanych mu czynów.
Apelację od powyższego wyroku złożył oskarżyciel posiłkowy zaskarżając go w całości na niekorzyść obwinionego i zarzucił mu:
1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia polegający na przyjęciu, że D. M. nie dopuścił się czynu zabronionego pomimo wątpliwości wynikających z zeznań świadków oraz wydanej opinii biegłego,
2. obrazę prawa procesowego mającą bezpośredni wpływ na treść orzeczenia:
a/ poprzez pobieżną i wybiórczą analizę zebranego w sprawie materiału dowodowego, zeznań świadków M. T. i A. M. i uznaniu ich za wiarygodne, podczas gdy pozostają one w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym,
b/ poprzez jedynie pobieżną ocenę opinii biegłego podczas gdy ta opinia ta jest wewnętrznie sprzeczna
c/ poprzez nie uwzględnienie zeznań naocznego świadka K. J. wskazujących, że obwiniony podczas manewru cofania najechał na zaparkowany samochód marki V. (...)
W oparciu o powyższe skarżący wniósł o uchylenie wydanego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie stwierdzić należy, że apelacja jest zasadna w takim zakresie w jakim podniesione w niej okoliczności nakazują uchylenie zaskarżonego i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W ocenie Sądu Okręgowego konieczne jest ponowne przeprowadzenie dotychczasowych dowodów i poddanie ich wnikliwej ocenie a także uzupełnienie postępowania co winno pozwolić na wydanie prawidłowego rozstrzygnięcia.
Przede wszystkim zasadnie wskazuje S. W., że opinia biegłego została wydana w oparciu między innymi o zeznania D. M.- porównaj k.65 i k.67. W tej sytuacji konieczne jest wydanie opinii uzupełniającej przy czym nie może się ona odnosić do twierdzeń D. M. składanych jeszcze w charakterze świadka – k.18 odw.. Ponadto w tej opinii biegły winien ustosunkować się do wskazywanych przez oskarżyciela posiłkowego okoliczności dotyczących ewentualnej naprawy pojazdu marki R. (...) po zderzeniu oraz usytuowania pojazdów związanego z ukształtowaniem jezdni ( krawężniki itp.)-k.91odw.-92.
Wreszcie zasadnym wydaje się przesłuchanie żony K. J., która również miała zaobserwować przedmiotowe zdarzenie.
Mając powyższe na uwadze zaskarżony wyrok uchylono i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania – art.437§2kpk i art.438pkt.2-3kpk w zw. z art.109§2kpw.
Przy ponownym rozpoznaniu postępowanie przeprowadzić należy z uwzględnieniem poczynionych uwag co winno pozwolić na określenie odpowiedzialności obwinionego za zarzucany mu czyn. Jeśli chodzi o kwestię dopuszczenia dowodu z opinii biegłego, to Sąd Rejonowy winien rozważyć czy wystarczające będzie wydanie uzupełniającej opinii czy też zajdzie potrzeba powołania innego biegłego.