Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie :

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kałuża

Protokolant: Ewelina Karbowiak

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie sprawy

z powództwa M. K. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową B. K.

przeciwko A. K.

o zmianę alimentów - podwyższenie alimentów

oraz z powództwa wzajemnego A. K.

przeciwko M. K. reprezentowanemu przez przedstawicielkę ustawową B. K.

o zmianę alimentów - obniżenie alimentów

1.  alimenty od pozwanego A. K. na rzecz jego małoletniego syna M. K. ostatnio ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 01 marca 2011 roku, w sprawie sygnatura akt IC 1464/10 w kwocie po 500 złotych miesięcznie podwyższa do kwoty po 700 (siedemset) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 4 sierpnia 2015 roku, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z należności, pozostawiając bez zmian pozostałe dotychczasowe warunki płatności,

2.  oddala powództwo małoletniego M. K. w pozostałej części,

3.  oddala powództwo wzajemne A. K. w całości,

4.  nie obciąża stron nieuiszczonymi kosztami sądowymi, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,

5.  znosi wzajemnie koszty procesu między stronami,

6.  nadaje wyrokowi w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 417/15

UZASADNIENIE

Pozwem, który wpłynął do Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. dnia 04 sierpnia 2015 roku małoletni M. K., reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową B. K., wniósł o podwyższenie alimentów od A. K. ustalonych ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 01 marca 2011 roku w sprawie sygn. akt I C 1464/10 z kwoty po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 700 złotych miesięcznie płatnych od miesiąca sierpnia 2015 roku, do rąk B. K..

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż od momentu ostatniego ustalenia świadczenia alimentacyjnego potrzeby uprawnionego istotnie się zwiększyły. W roku szkolnym 2015/2016 ma on rozpocząć naukę w szkole średniej w związku z czym zwiększą się wydatki związane z jego edukacją. Wzrosły również koszty przeznaczane na wyżywienie i odzież. Podniesiono, że matka małoletniego przebywa na zwolnieniu lekarskim przez co uszczuplił się znacząco budżet domowy.

W odpowiedzi na pozew z dnia 09 października 2015 roku, pozwany A. K. wniósł powództwo wzajemne, które zgodnie z pismem z dnia 28 października 2015 roku doprecyzował w ten sposób, że wniósł o obniżenie alimentów na rzecz małoletniego M. K. z kwoty po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 100 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu swoich pism pozwany podniósł, że partycypuje w kosztach utrzymania małoletniego syna ponad zasądzone alimenty poprzez zakup odzieży, sprzętu sportowego, komputera, telefonów, okularów korekcyjnych, finansowanie wycieczek. Wskazał, iż znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, nie może znaleźć zatrudnienia, jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, a jego możliwości zarobkowe są ograniczone poprzez brak doświadczenia zawodowego i brak środków na podnoszenie kwalifikacji. Wskazał, że wydzierżawia nieodpłatnie ziemię o powierzchni 1,5 ha. Pozwany podniósł, że przekazał na rzecz matki małoletniego, w celu jego utrzymania dobrze prosperującą działalność gospodarczą, w związku z czym pozbawił się dochodów.

W odpowiedzi na pozew wzajemny z dnia 18 stycznia 2016 roku przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda wskazała, że pozwany prowadzi działalność gospodarczą, która polega na sprzedaży internetowej części samochodowych oraz perfum.

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda podtrzymała powództwo. Wniosła o oddalenie powództwa wzajemnego.

Pozwany podtrzymał powództwo wzajemne. Wniósł o oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 01 marca 2011 roku Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie sygn. akt I C 1464/10 rozwiązał przez rozwód związek małżeński A. K. i B. K. zawarty w dniu 05 sierpnia 1993 roku. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim M. K. powierzył obojgu rodzicom ustalając jego miejsce pobytu w miejscu każdorazowego zamieszkania matki B. K.. Obowiązkiem wychowania i utrzymania małoletniego obciążył oboje rodziców i w związku z tym zasądził od A. K. na rzecz M. K. tytułem alimentów kwotę 500 złotych miesięcznie, płatną z góry w terminie do dnia 10 – tego każdego miesiąca do rąk matki B. K. z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności. Nie orzekł o osobistych kontaktach małoletniego z A. K..

/dowód: kopia odpisu wyrok – k.5/

Powyższe świadczenie alimentacyjne zostało zasądzone na postawie złożonego wspólnie przez B. K. i A. K. porozumienia w tym zakresie.

/dowód: znajdujące się w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. sygn. I C 1464/10 porozumienie małżonków w zakresie wykonywania władzy nad małoletnim dzieckiem stron M. K. –k.71/

Wówczas małoletni M. K. miał 11 lat. Mieszkał on wspólnie z przedstawicielką ustawową w domu swoich dziadków macierzystych.

Uczęszczał on na wizyty do psychologa, której jednorazowy koszt wynosił 100 złotych. Był leczony również neurologicznie w związku z epilepsją. Kontrolne wizyty lekarskie odbywały się raz w roku. Zażywał leki sporadycznie, tylko podczas ataków.

Uczęszczał na zajęcia sportowe z badmintona 4 razy w tygodniu, które były nieodpłatne.

/dowód: znajdujące się w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. sygn. I C 1464/10: wyjaśnienia informacyjne i zeznania A. K. z rozprawy z dnia 28 grudnia 2010 roku– protokół k.25 – 26, 30 -31 oraz zeznania z rozprawy z dnia 01 marca 2011 roku – protokół k.74, wyjaśnienia informacyjne i zeznania B. K. z rozprawy z dnia 28 grudnia 2010 roku – protokół k. 26 – 27 i 31 i zeznania z rozprawy z dnia 01 marca 2011 roku – protokół k.74/

Pozwany prowadził własną działalność gospodarczą, która polegała na sprzedaży perfum w D.H. M. w P.. Mieszkał wspólnie z rodzicami.

W roku 2009 uzyskał on przychód w wysokości 38 910 złotych.

Utrzymywał on kontakt z małoletnim trzy razy w tygodniu. Częściowo partycypował w kosztach jego utrzymania.

/dowód: znajdujące się w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. sygn. I C 1464/10: wyjaśnienia informacyjne i zeznania A. K. z rozprawy z dnia 28 grudnia 2010 roku– protokół k.25 – 26, 30 -31 oraz zeznania z rozprawy z dnia 01 marca 2011 roku – protokół k.74, zeznania B. K. z rozprawy z dnia 01 marca 2011 roku – protokół k.74, PIT – 28 – k.13/

B. K. prowadziła własną działalność gospodarczą, która polegała na prowadzeniu sklepu z garniturami męskimi.

W roku 2009 uzyskała ona przychód 289 936,25 złotych.

/dowód: znajdujące się w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. sygn. I C 1464/10: wyjaśnienia informacyjne i zeznania A. K. z rozprawy z dnia 28 grudnia 2010 roku– protokół k.25 – 26, 30 -31, wyjaśnienia informacyjne i zeznania B. K. z rozprawy z dnia 28 grudnia 2010 roku – protokół k. 26 – 27 i 31, PIT – 28 –k.19-23/

Obecnie małoletni M. K. jest uczniem I klasy technikum w P.. Koszt rady rodziców wyniósł 45 złotych, ubezpieczenie 50 złotych, składki na ksero 20 złotych. Zakupu podręczników szkolnych dokonał pozwany, gdyż przedstawicielka ustawowa małoletniego znajdowała się w czasie jego zakupu w sanatorium. A. K. przeznaczył na ten cel kwotę 313 złotych.

Koszt odzieży małoletniego wynosi 400 – 500 złotych na sezon. Uczęszcza on w ramach zajęć szkolnych do kina, teatru 3-4 razy w ciągu roku szkolnego, co stanowi jednorazową opłatę 20 - 25 złotych. W ubiegłym roku brał udział w wycieczkach szkolnych, z czego każda stanowiła koszt 180 – 200 złotych. Nie pobiera on korepetycji z żadnego przedmiotu. Nie chodzi na odpłatne zajęcia sportowe, jedynie na siłownię, na którą karnet stanowi opłatę około 100 złotych miesięcznie, ale obecnie korzysta z niej nieregularnie.

W 2012 roku koszt jego okularów korekcyjnych wyniósł 80 złotych, w roku 2013 był to koszt 175 złotych.

B. K. nie weszła w kolejny związek małżeński, nie posiada innych dzieci poza małoletnim M. K.. Mieszka wspólnie z nim w wynajętym domu jednorodzinnym w S.. Koszt najmu, który ponosi to 1000 złotych miesięcznie. W sezonie grzewczym zakupuje opał na kwotę 400 złotych miesięcznie. Ponosi opłatę za energię elektryczna w wysokości 150 złotych miesięcznie, za wodę około 100 złotych miesięcznie, za wywóz śmieci 15 złotych miesięcznie od osoby.

Leczy się ona w związku z problemami z kręgosłupem. Jej miesięczne leczenie stanowi koszt 100 złotych. W okresie od dnia 23 marca 2015 roku do dnia 20 lipca 2015 roku była ona czasowo niezdolna do pracy w związku z problemami neurologicznymi. Została skierowana w dniu 14 maja 2015 roku na rehabilitację w systemie stacjonarnym przez ZUS, która rozpoczęła się w dniu 19 sierpnia 2015 roku. Nie ma ona orzeczonego stopnia niepełnosprawności.

Prowadzi własną działalność gospodarczą – sklep z odzieżą męską. W roku 2014 uzyskała ona przychód w wysokości 213 497,58 złotych. W okresie od dnia 01 stycznia 2015 roku do dnia 31 lipca 2015 roku uzyskała przychód w kwocie 271 631,40 złotych.

Toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego B. K. i A. K., a jego wartość szacowana jest na około 170 tysięcy złotych.

/dowód: zeznania B. K. z rozprawy z dnia 18 stycznia 2016 roku – czas nagrania 00:02:57 – 00:16:33 –k.114v-115, umowa najmu –k.138, PIT-28 –k.119 – 123,dokument Biura (...) –k.15, zaświadczenie lekarskie –k.6, zawiadomienie o skierowaniu –k.7, umowy zlecenie na okulary korekcyjne –k.52-53, dowód zakupu podręczników szkolnych –k.66/

Pozwany nie zawarł kolejnego związku małżeńskiego. Nie ma innych dzieci, na jego utrzymaniu pozostaje jedynie małoletni M. K.. Mieszka wspólnie z rodzicami, po tym jak zrezygnował z najmowania lokalu w Ł., za który ponosił opłatę tytułem najmu 800 złotych miesięcznie. Przekazuje on kwotę 500 – 600 złotych miesięcznie rodzicom w ramach partycypacji w kosztach utrzymania domu. Dokonał zakupu 640 kg węgla kamiennego eko groszek w dniu 30 września 2015 roku za kwotę 403,20 złotych. Przeznacza on kwotę oscylującą między 400 a 600 złotych miesięcznie na zakup żywności i ubrań. Opłacił abonament telefoniczny za okres od dnia16 sierpnia 2015 roku do dnia 15 września 2015 roku w kwocie 78,33 złote.

Leczy się systematycznie w związku z problemem z płynem rdzeniowo – mózgowym. Koszt miesięczny wizyt lekarskich i leków stanowi kwotę około 100 – 200 złotych.

Jest on właścicielem 17 – letniego samochodu marki M. o wartości około 6000 złotych.

/dowód: zeznania A. K. z rozprawy z dnia 18 stycznia 2016 roku – czas nagrania 00:16:33 – 00:33:25 – k.115 – 115v, dokument dostawy wyrobów węglowych, paragon fiskalny –k.68, umowa najmu lokalu mieszkalnego –k.27-29, faktura VAT –k.31/

W przeszłości prowadził on działalność gospodarczą polegającą na handlu częściami samochodowymi.

/dowód: zeznania A. K. z rozprawy z dnia 18 stycznia 2016 roku – czas nagrania 00:16:33 – 00:33:25 – k.115 – 115v/

W roku 2014 pozwany nie wykazał przed Urzędem Skarbowym żadnego dochodu.

/dowód: zaświadczenie z Urzędu Skarbowego –k.141/

Od dnia 27 marca 2015 roku jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku.

Tego samego dnia złożył wniosek o przyznanie z funduszu pracy dofinansowania na podjęcie działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży hurtowej perfum i kosmetyków, w kwocie 22 tysięcy złotych. Nie zostało mu ono przyznane.

A. K. nieodpłatnie dzierżawi nieruchomość rolną o powierzchni 18500 metrów kwadratowych. W związku z tym odprowadza składki na KRUS w kwocie po 130 złotych miesięcznie, posiada tym samym ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i odprowadza składkę emerytalno - rentowną.

/dowód: decyzja Starosty Powiatu –k.24, wniosek o przyznanie z funduszu pracy dofinansowania na podjęcie działalności gospodarczej –k.25, pismo Powiatowego Urzędu Pracy –k. 144, informacja KRUS w P.. –k.30, umowa dzierżawy –k.142, aneks do umowy dzierżawy –k.143/

Zaciągnął on pożyczkę w dniu 23 października 2015 roku na kwotę 20 000 złotych. Zobowiązał się do jej spłaty w 12 ratach, z czego pierwsza z nich wyniosła 1983,63 złote, a pozostałe to kwoty po około 1850 złotych. Dzień całkowitej spłaty pożyczki zgodnie z harmonogramem spłat to 28 listopada 2016 roku.

/dowód: umowa pożyczki –k.99-103, harmonogram spłaty pożyczki – k.104/

A. K. zaprzecza, aby prowadził działalność gospodarczą w postaci sklepu internetowego sprzedającego kosmetyki i perfumy, który był własnością osoby, z którą utrzymywał znajomość, a od listopada 2015 roku jest on własnością jego matki, 71-letniej emerytki. Na stronie internetowej owego sklepu znajduje się numer telefonu pozwanego, jako numer kontaktowy pod który mogą dzwonić klienci.

/dowód: zeznania A. K. z rozprawy z dnia 18 stycznia 2016 roku – czas nagrania 00:16:33 – 00:33:25 – k.115 – 115v/

Utrzymuje on kontakt z małoletnim M., który przyjeżdża do jego miejsca zamieszkania w co drugi weekend miesiąca.

Spędzili oni wspólnie wakacje poza granicami kraju w okresie od dnia 22 sierpnia 2015 roku do dnia 29 sierpnia 2015 roku, które opłacił pozwany.

W dniu 07 sierpnia 2015 roku przekazał na rzecz małoletniego M. kwotę 200 złotych tytułem kieszonkowego na wyjazd.

Pozwany dokonywał zakupów części do motocykla małoletniego.

/dowód: zeznania A. K. z rozprawy z dnia 18 stycznia 2016 roku – czas nagrania 00:16:33 – 00:33:25 – k.115 – 115v, potwierdzenie rezerwacji hotelu –k.33, potwierdzenie przelewu –k.38, faktury VAT – k.55 - 58/

Powyższe Sąd uwzględnił opierając się na zebranych w sprawie dokumentach, których moc dowodowa nie budziła żadnych zastrzeżeń, a które pozostawały spójne, logiczne i zgodne z doświadczeniem życiowym.

Nie uwzględniono przedstawionych przez pozwanego paragonów fiskalnych, które istotnie stanowią dowód zakupu towaru, jednak nie wskazują jego nabywcy. W związku z tym Sąd nie mógł na ich podstawie ustalić osoby, która dokonała ich zakupu.

Sąd uwzględnił w znacznej mierze zeznania B. K., które pozostawały spójne, logiczne i zgodne z doświadczeniem życiowym. Nie dał im wiary jedynie w zakresie miesięcznych dochodów przez nią osiąganych, gdyż w zestawieniu z ponoszonymi przez nią co miesięcznymi wydatkami są one niewiarygodne. Ustalono jedynie na podstawie zeznania podatkowego i dokumentu z Biura (...) wysokość przychodów firmy przez nią prowadzonej.

W niniejszym orzeczeniu oparto się również na zeznaniach A. K., ale jedynie w części, w której korespondowały one z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Nie jest wiarygodnym, aby pomimo wskazanych przez siebie wydatków czynionych na rzecz swoją i na rzecz małoletniego nie osiągał on żadnego dochodu. Wątpliwa jest również dla Sądu okoliczność, iż sklep internetowy zajmujący się sprzedażą kosmetyków i perfum faktycznie prowadzi matka pozwanego, 71-letnia emerytka. W danych kontaktowych jego strony internetowej znajduje się bowiem numer telefonu pozwanego, jak również należy uwzględnić okoliczność, iż ma on doświadczenie w prowadzeniu działalności o takim charakterze.

Sąd zważył co następuje:

Podstawą roszczeń małoletniego M. K. i A. K. jest art. 138 k.r.o., zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Poprzez ową zmianę stosunków należy rozumieć zmniejszenie się lub zwiększenie się możliwości finansowych zobowiązanego lub wzrost lub zmniejszenie się potrzeb uprawnionego. Chodzi tu o zmianę wszelkich czynników mających wpływ na potrzeby i możliwości zarobkowe i majątkowe stron.

W przedmiotowej sprawie, od momentu ostatniego ustalenia alimentów od A. K. na rzecz małoletniego M. K. upłynęło 4,5 roku. Małoletni powód z 11 letniego chłopca uczęszczającego do szkoły podstawowej stał się uczeniem I klasy technikum. Jak przyjmuje się w orzecznictwie upływ czasu powoduje w naturalny sposób wzrost potrzeb finansowych związanych z nauką, co z kolei pociąga za sobą konieczność zwiększonych wydatków (wyrok SN z dnia 01 czerwca 1965 roku, I CZ 135/64). Niewątpliwie ma to również odniesienie do niniejszej sprawy. W ocenie Sądu jednak nie tylko uległy wzrostowi potrzeby małoletniego powoda związane z edukacją, ale również z jego wyżywieniem, odzieżą, obuwiem, rozrywką oraz hobby. Uwzględnić należy również, iż obecnie przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda mieszka wraz z nim nie u jej rodziców jak podczas ostatniego ustalania alimentów, a w wynajmowanym lokalu. Koszty związane z jego utrzymaniem, w części, w której zwiększają się one w związku z przebywaniem w nim małoletniego również należy mieć na uwadze ustalając jego usprawiedliwione potrzeby. Biorąc pod uwagę wyżej wskazane okoliczności, uznać należy, że miesięczny koszt utrzymania i wychowania małoletniego M. wynosi około 1200 złotych. Kwota ta jest również zgodna z zasadą równej stopy życiowej rodziców i dzieci.

Obowiązek alimentacyjny zależny jest również od możliwości zarobkowych i majątkowych obowiązanego. Podczas ostatniego ustalania alimentów świadczenie zostało ustalone na mocy porozumienia pozwanego i przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda. A. K. prowadził wówczas własną działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży perfum, a w związku z dobrowolnym zobowiązaniem się do świadczenia w takim zakresie uznać należy, że kwota 500 złotych miesięcznie na rzecz małoletniego syna nie stanowiła dla niego nadmiernego obciążenia finansowego. W niniejszym postępowaniu Sąd nie mógł ustalić rzeczywistych dochodów osiąganych przez pozwanego, gdyż twierdził on, że takowych nie uzyskuje. Trudno dać jednak wiarę jego zeznaniom w tym zakresie, gdyż zgodnie z przedstawionymi przez niego dokumentami oraz złożonymi zeznaniami co miesiąc uiszcza on spłatę raty kredytu w kwocie po około 1850 złotych, świadczenie alimentacyjne w kwocie po 500 złotych oraz kupuje prezenty małoletniemu, jak również przeznacza miesięcznie kwotę 500 – 600 złotych na swoje wyżywienie i odzież, dokłada się również rodzicom do kosztów utrzymania domu, a ponadto stać go na zagraniczne wakacje. Pomimo, że leczy się on w związku z problemami z płynem rdzeniowo-mózgowym nie posiada orzeczenia o niezdolności do pracy. Podkreślenia wymaga również, że A. K. dzierżawi nieodpłatnie gospodarstwo rolne, z którego ma prawo pobierania pożytków oraz ma majątek wspólny z byłą żoną, który szacowany jest na około 170 tysięcy złotych. W związku z powyższym, w ocenie Sądu, w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych A. K. pozostaje płacenie świadczenia alimentacyjnego w podwyższonym zakresie 700 złotych miesięcznie.

Kwota ta będzie pokrywać w części usprawiedliwione potrzeby małoletniego M. K.. W pozostałym zakresie to jego przedstawicielka ustawowa winna łożyć na jego utrzymanie, z uwzględnieniem, iż zobowiązana jest ona do pokrywania świadczenia w niższym zakresie niż pozwany. B. K. bowiem realizuje swój obowiązek alimentacyjny również poprzez codzienne osobiste starania o utrzymanie i wychowanie małoletniego poprzez m.in. przygotowywanie mu posiłków czy pomoc w nauce.

Z uwagi na zmianę stosunków polegającą na zwiększeniu się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz braku wiarygodnych źródeł dowodowych świadczących o obniżeniu się możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, Sąd podwyższył alimenty na rzecz małoletniego M. K. z kwoty po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 700 złotych miesięcznie, uwzględniając tym samym powództwo w części. W pozostałym zakresie, w ocenie Sądu żądanie powoda było wygórowane i z tego powodu należało je w części ponad kwotę 700 złotych oddalić jako bezzasadne.

Z powyższych względów oddalone zostało w całości powództwo wzajemne wniesione przez pozwanego, jako bezzasadne. Podnoszona przez okoliczność, że pozwany podczas postępowania rozwodowego przekazał dochodową działalność gospodarczą przedstawicielce ustawowej małoletniego powoda nie stanowi podstawy do obniżenia świadczenia alimentacyjnego, gdyż jego ustalenie uzależnione jest od wskazanych już wyżej czynników, czyli do zmiany stosunków po stronie uprawnionego bądź zobowiązanego, która w przedmiotowej sprawie nastąpiła ale uprawnia ona do podwyższenia a nie do obniżenia wcześniej ustalonego świadczenia alimentacyjnego.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 roku, poz. 1025) z uwagi na charakter niniejszej sprawy nie obciążono stron nieuiszczonymi kosztami sądowymi, które przejęto na rachunek Skarbu Państwa.

Zgodnie z treścią art. 100 k.p.c. w związku z tym, iż żądanie zostało uwzględnione w części zniesiono wzajemnie koszty procesu między stronami.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. nadano w punkcie pierwszym sentencji orzeczenia rygor natychmiastowej wykonalności.