Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07.09.2015r

Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Janusz Kukla

Protokolant sek. sąd. G. P.

w obecności Prokuratora Mirosława Kozaka

po rozpoznaniu dnia 03.09.2015r sprawy:

1.  S. P., ur. (...) w Z., s. J. i M. z d. R. ,

2.  T. Ż., ur. (...) w Z., s. A. i A. z d. C.,

oskarżonych o to, że :

I.  w nocy z 27 na 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...), w lokalu (...) przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży dokumentów w postaci dowodu osobistego, prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego, karty bankomatowej (...) Bank (...) wydanych na nazwisko B. M. na szkodę B. M. oraz banku (...),

to jest o czyn z art. 278§5kk i art. 275§1kk i art. 276kk w zw. z art. 11§2kk

II.  w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie Delikatesy Centrum przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...) wykonując zapłatę za zakupiony towar w postaci 2 szt. piwa w puszcze marki F. (...),51, 2 jogurtów twist o smaku owoców leśnych, płynu marki S. (...) o zapachu tahiti relax, chałwy 65g, mleka marki łaciate 3,2 % 11, mleka słodzonego skondensowanego 530g marki G. i produktu o nazwie: ec mea pap.A4 niebieski w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass w łącznej kwocie 42,77 zł a tym samym wpłynęli na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzili nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie, pomniejszając ją o kwotę 42,77 zł czym działali na szkodę B. M. oraz banku (...),

to jest o czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§ 2kk

III.  w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie Delikatesy Centrum przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...) wykonując zapłatę za zakupiony towar w postaci płynu o nazwie W. (...) D., L. (...),2 L E., reklamówki centrum, słodyczy śmiejżelki mlekosmyki 90g i czekolady marki milka wanilia l00g w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass w łącznej kwocie 41,61 zł a tym samym wpłynęli na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzili nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie, pomniejszając ją o kwotę 41,61 zł czym działali na szkodę B. M. oraz banku (...),

to jest o czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

IV w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie Delikatesy Centrum przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...) wykonując zapłatę za zakupiony towar w postaci reklamówki centrum, tabletek marki P. (...) szt. i papierosów marki C. (...) w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass w łącznej kwocie 48,63 zł a tym samym wpłynęli na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzili nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie, pomniejszając ją o kwotę 48,63 zł czym działali na szkodę B. M. oraz banku (...).

to jest o czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

V w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie (...) przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...) wykonując zapłatę za zakupiony towar w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass w kwocie 42,97 zł a tym samym wpłynęli na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzili nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie, pomniejszając ją o kwotę 42,97 zł czym działali na szkodę B. M. oraz banku (...),

to jest o czyn z art. 286§1 kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

VI w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie (...) przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...) wykonując zapłatę za zakupiony towar w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass w kwocie 49,99 zł a tym samym wpłynęli na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzili nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie, pomniejszając ją o kwotę 49,99 zł czym działali na szkodę B. M. oraz banku (...),

to jest o czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11 §2kk

VII w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie (...) przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...) wykonując zapłatę za zakupiony towar w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass w kwocie 49,99 zł a tym samym wpłynęli na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzili nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie, pomniejszając ją o kwotę 49,99 zł czym działali na szkodę B. M. oraz banku (...),

to jest o czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

VIII w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie (...) przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody usiłowali doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...) oraz posłużyli się skradzionym w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w' lokalu (...) przy ul. (...) dokumentem tożsamości wydanym na nazwisko B. M. chcąc uwiarygodnić się przed sprzedawcą, w kwocie do 50zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zorientowanie się przez sprzedawcę, iż nie są osobami uprawnionymi do posługiwania się w/w dokumentami oraz zrealizowania płatności kartą zbliżeniową PayPass,

to jest o czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§ 2kk

IX w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie (...) przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody usiłowali doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...). w kwocie do 50 zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zorientowanie się przez sprzedawcę, iż nie są osobami uprawnionymi do posługiwania się w/w dokumentami oraz zrealizowania płatności kartą zbliżeniową PayPass.

to jest o czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

X w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...) w sklepie (...) przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody usiłowali doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia cudzym mieniem pracownika sklepu za pomocą wprowadzenia go w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...), w kwocie do 50 zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zorientowanie się przez sprzedawcę, iż nie są osobami uprawnionymi do posługiwania się w/w dokumentami oraz zrealizowania płatności kartą zbliżeniową PayPass.

to jest o czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

XI w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody, posługując się uprzednio skradzioną kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. usiłowali z bankomatu (...) wypłacić pieniądze o godz. 3:46 a tym samym wpłynąć na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzić nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie bankowym B. M., lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na błędnie wprowadzony kod pin,

to jest o czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

XII w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody, posługując się uprzednio skradzioną kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. usiłowali z bankomatu (...) wypłacić pieniądze o godz. 3:49 a tym samym wpłynąć na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzić nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie bankowym B. M., lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na błędnie wprowadzony kod pin,

to jest o czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

XIII w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody, posługując się uprzednio skradzioną kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. usiłowali z bankomatu (...) wypłacić pieniądze o godz. 3:50 a tym samym wpłynąć na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzić nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie bankowym B. M., lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na błędnie wprowadzony kod pin,

to jest o czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

XIV w dniu 28 lutego 2015 roku w Z., rejonu (...), przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia B. M. szkody, posługując się uprzednio skradzioną kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. usiłowali z bankomatu (...) wypłacić pieniądze o godz. 3:54 a tym samym wpłynąć na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzić nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie bankowym B. M., lecz zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na błędnie wprowadzony kod pin,

to jest o czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 287§1kk w zw. z art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk

I.  uznaje oskarżonych S. P. i T. Ż. za winnych popełnienia opisanego wyżej w pkt I czynu stanowiącego występek z art. 278§5kk i art. 275§1kk i art. 276kk w zw. z art. 11§2kk i za to przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 278§5kk wymierza im kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonych S. P. i T. Ż. za winnych popełnienia opisanych wyżej w pkt od II do VII czynów, z tym tylko, że ustala, iż popełnili je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi występek z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk i art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk i za to przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 286§1kk w zw. z art. 91§1kk, wymierza im kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  uznaje oskarżonych S. P. i T. Ż. za winnych popełnienia opisanych wyżej w pkt od VIII do X czynów, z tym tylko, że ustala, iż popełnili je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi występek z art. 13§1kk w zw. z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk i art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk i za to przy zastosowaniu art. 11§3kk i art. 14§1kk na mocy art. 286§1kk w zw. z art. 91§1kk, wymierza im kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  uznaje oskarżonych S. P. i T. Ż. za winnych popełnienia opisanych wyżej w pkt od XI do XIV czynów, z tym tylko, że ustala, iż popełnili je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi występek z art. 13§1kk w zw. z art. 287§1kk i art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk i za to przy zastosowaniu art. 11§3kk i art. 14§1kk na mocy art. 287§1kk w zw. z art. 91§1kk, wymierza im kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na mocy art.85kk i art.86§1kk w miejsce wymierzonych wyżej jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeka oskarżonym S. P. i T. Ż. kary łączne po 1 (jednym) roku pozbawienia wolności;

VI.  na mocy art. 33§2kk wymierza oskarżonym S. P. i T. Ż. kary grzywny w wymiarze po 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki na kwoty po 10 (dziesięć) złotych, co stanowi kwoty po 600 (sześćset) złotych;

VII.  na mocy art. 69§1 i 2kk i art. 70§1kk wykonanie wymierzonych oskarżonym S. P. i T. Ż. kar łącznych pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby;

VIII.  na mocy art. 46§1kk zobowiązuje solidarnie oskarżonych S. P. i T. Ż. do naprawienia szkody wyrządzonej czynami opisanymi wyżej w pkt od II do VII w całości, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego B. M. kwoty 275,96 (dwieście siedemdziesiąt pięć 96/100) złotych;

IX.  na mocy art. 73§1kk oddaje oskarżonych S. P. i T. Ż. pod dozór kuratora na okres próby;

X.  na podstawie art. 627kpk w zw. z art. 633kpk zasądza na rzecz Skarbu Państwa:

- od oskarżonego S. P. koszty sądowe w kwocie 1.244,07 (tysiąc dwieście czterdzieści cztery 07/100 ) złote, w tym kwotę 300 (trzysta ) złotych opłaty sądowej,

- od oskarżonego T. Ż. koszty sądowe w kwocie 1.622,07 (tysiąc sześćset dwadzieścia dwa 07/100 ) złote, w tym kwotę 300 (trzysta ) złotych opłaty sądowej.

Sygn. akt II K 267/15

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Zakopanem

z dnia 07 września 2015 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W nocy z 27 na 28 lutego 2015 roku, pokrzywdzony B. M. przebywał wraz z D. S. w lokalu (...) przy ul. (...) w Z.. Pokrzywdzony kurtkę którą miał na sobie pozostawił na siedzeniu w loży w dolnej części lokalu. W kurtce tej posiadał dokumenty w postaci dowodu osobistego, prawa- jazdy, dowodu rejestracyjnego, karty bankomatowej (...) Bank (...) wydane na nazwisko B. M.. W tym samym miejscu i czasie przebywali oskarżeni S. P. i T. Ż..

Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonych: S. P. k. 44-45, 178, T. Ż. k. 51-52, 178, w całości na zeznania świadków B. M. k. 2, 30-31, 179, D. S. k. 106, 179,

Oskarżeni S. P. i T. Ż. wykorzystując nieuwagę pokrzywdzonego zabrali kurtkę B. M., z której to wyciągnęli dokumenty w postaci dowodu osobistego, prawa- jazdy, dowodu rejestracyjnego, karty bankomatowej (...) Bank (...) wydane na nazwisko B. M., a następnie zabrali je ze sobą, pozostawiając kurtkę w lokalu (...).

Dowód: w całości zeznania świadków B. M. k. 2, 30-31, 179, D. S. k. 106, 179, paragony k. 6-8, protokół przeszukania k. 12-15, 19-22, protokół zatrzymania rzeczy k. 67-69, wydruki transakcji bankowych k. 33-38, protokoły oględzin nagrań z monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną k. 79-85, 89-105,

W dniu 28 lutego 2015 roku po wyjściu z lokalu (...) oskarżeni udali się do bankomatu (...) przy ul. (...) w Z., gdzie o godzinie 3:46 posługując się uprzednio skradzioną kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M., podjęli próbę wypłacenia pieniędzy. Oskarżeni nie osiągnęli jednak zamierzonego celu z uwagi na błędnie wprowadzony kod pin. Kolejne próby wypłaty gotówki z tego bankomatu oskarżeni podjęli kolejno tego samego dnia o godzinie 03:49, 03:50 i 03:54. Podobnie jak pierwsza i te kolejne próby wypłaty gotówki z bankomatu za pomocą karty pokrzywdzonego, okazały się bezskuteczne.

Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. P. k. 44-45, 178, protokół oględzin nagrań z monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną k. 83-85,

Tego samego dnia, w godzinach popołudniowych tj. ok. 16.00, oskarżeni udali się do sklepu Delikatesy Centrum przy ul. (...) w Z., gdzie posługując się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M., dokonali zapłaty w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass, za zakupiony towar w postaci 2 szt. piwa w puszcze marki F. (...),51. 2 jogurtów twist o smaku owoców leśnych, płynu marki S. (...) o zapachu tahiti relax, chałwy 65g, mleka marki łaciate 3,2 % 11, mleka słodzonego skondensowanego 530g marki G. i produktu o nazwie: ec mea pap.A4 niebieski, w łącznej kwocie 42,77 zł. W tym samym miejscu i czasie oskarżeni, działając w tożsamy sposób oskarżeni posługują się skradzioną pokrzywdzonemu kartą, dokonali jeszcze dwóch transakcji zapłaty za zakupiony towar. Oskarżeni zapłacili w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass za towar w postaci płynu o nazwie W. (...) D., L. (...),2 L E., reklamówki centrum, słodyczy (...) i (...) 90g i czekolady marki „M. wanilia” l00 g łączną kwotę 41,61 zł, natomiast za towar w postaci w postaci reklamówki centrum, tabletek marki P. (...) szt. i papierosów marki C. (...) kwotę 48.63 zł.

Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonych: S. P. k. 44-45, 178, T. Ż. k. 51-52, 178, w całości zeznania pokrzywdzonego B. M. k. 2, 30-31, 179, paragony k. 6-8, wydruki transakcji bankowych k. 33-38, protokół oględzin nagrań z monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną k. 89-105,

Po wyjściu ze sklepu Delikatesy Centrum przy ul. (...) w Z., oskarżeni ok. godz. 17 udali się do sklepu (...) przy ul. (...), gdzie trzykrotnie posługując się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M., skradzioną wcześniej pokrzywdzonemu, dokonali zapłaty w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass, za zakupiony towar kolejno w kwotach 42,97 zł, 49.99 zł i 49,99 zł.

Następnie oskarżeni w tym samym miejscu i czasie chcąc zapłacić, skradzioną kartą pokrzywdzonego, po raz kolejny za zakupiony towar na kwotę 50 zł, posłużyli się skradzionym w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w lokalu (...) dokumentem tożsamości wydanym na nazwisko B. M. chcąc uwiarygodnić się przed sprzedawcą, co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...). Oskarżeni zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zorientowanie się przez sprzedawcę, iż nie są osobami uprawnionymi do posługiwania się w/w dokumentami oraz zrealizowania płatności kartą zbliżeniową PayPass. Po tym jak sprzedawczyni zorientowała się o posługiwaniu się przez oskarżonych nie swoją kartą płatniczą, zawiadomiła o tym bank celem zablokowania karty.

Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonych: S. P. k. 44-45, 178, T. Ż. k. 51-52, 178, w całości zeznania B. M. k. 2, 30-31, 179, wydruki transakcji bankowych k. 33-38, protokoły oględzin nagrań z monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną k. 79-83,

Tego samego dnia, oskarżeni po wyjściu ze sklepu (...) przy ul. (...), udali się do sklepu (...) przy ul. (...) gdzie również chcąc dokonać transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass, w kwocie 50 złotych, starali się wprowadzić w błąd pracownika sklepu co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...). W tożsamy sposób postąpili oni w sklepie (...) przy ul. (...). Oskarżeni również i w tym wypadku celu nie osiągnęli z uwagi na zorientowanie się przez sprzedawców pracujących w obu sklepach (...), iż nie są osobami uprawnionymi do posługiwania się w/w dokumentami oraz zrealizowania płatności kartą zbliżeniową PayPass.

Dowód: w całości zeznania B. M. k. 2, 30-31, 179 w zestawieniu z notatką urzędową k. 5;

Łącznie po stronie pokrzywdzonego B. M. na skutek działania oskarżonych powstała szkoda w wysokości 275,96 zł.

Dowód: w całości zeznania B. M. k. 2, 30-31, 179, pismo Banku k. 86;

Oskarżony S. P. jest kawalerem, pozostaje w związku konkubenckim, dzieci nie ma, utrzymuje konkubinę D. I.. Zawodu wyuczonego nie posiada, pracuje dorywczo, jako pracownik budowlany z zarobkiem około 1000-1.500zł miesięcznie. Nie posiada nieruchomości ani ruchomości. Był uprzednio karany.

Dowód: dane osobo-poznawcze k 62, 177/2., karta karna k.74,

Oskarżony T. Ż. jest kawalerem, dzieci nie ma, nikogo nie utrzymuje. Z zawodu jest kierowcą, nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu rodziców, z których mama jest emerytką, a ojciec rencistą. Nie posiada nieruchomości ani ruchomości. Jest zdrowy psychicznie i fizycznie. Był uprzednio karany.

Dowód: dane osobo-poznawcze k 63, 177/2, karta karna k. 72;

W toku postepowania przygotowawczego wydano w stosunku do oskarżonego S. P. opinię sądowo-psychiatryczną, z której wynika, iż u oskarżonego występuje uzależnienie od substancji psychoaktywnych. Biegli stwierdzili, iż w chwili popełnienia czynów zarzucanych oskarżonemu miał on zachowaną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Dowód: opinia sądowo-psychiatryczna k. 113-115;

W toku postepowania przygotowawczego oraz przed sądem wydano w stosunku do oskarżonego opinie sądowo-psychiatryczne, z których wynika, iż u oskarżonego występuje uzależnienie od narkotyków i innych substancji psychoaktywnych. Biegli stwierdzili, iż w chwili popełnienia czynów zarzucanych oskarżonemu miał on zachowaną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Dowód: opinie sądowo-psychiatryczne k. 118-120, 174-176;

W toku postępowania przygotowawczego:

Oskarżony S. P. przyznał się do czynów polegających na dokonaniu zakupów w sklepach przy użyciu karty pokrzywdzonego. Oskarżony nie przyznał się natomiast do kradzieży portfela jak i do usiłowania wypłacenia pieniędzy z bankomatu. Oskarżony S. P. złożył krótkie wyjaśnienia, w których wskazał, że kartę otrzymał od T. Ż., natomiast nie posiada on informacji skąd on tę kartę posiadał. Wskazał, że oskarżony T. Ż. poinformował go, ze mogą robić zakupy z przedmiotowej karty jedynie do kwot 50 złotych w tzw. systemie zbliżeniowym.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego S. P. k. 44-45,

Oskarżony T. Ż. przyznał się do czynów opisanych w pkt II-VII stawianych mu zarzutów, tj. do dokonania zakupów i zapłaty za nie kartą pokrzywdzonego. Oskarżony nie przyznał się natomiast do pozostałych czynów. Złożył on wyjaśnienia, w których utrzymywał, że on osobiście nie posługiwał się kartą B. M., a wszystkie zakupy za które zapłacono tą kartą trafiły do oskarżonego S. P.. Jak wyjaśnił odnośnie znalezionego przy nim dokumentu w postaci dowodu rejestracyjnego na samochód marki F. (...) wystawionego na nazwisko B. M., dokument ten miał zostać zniszczony podobnie jak pozostałe dokumenty. Oskarżony zapomniał jednak o tym dokumencie co spowodowało, że został on odnaleziony przez funkcjonariuszy policji podczas przeszukania miejsca zamieszkania tego oskarżonego.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. Ż. k. 51-52,

Na rozprawie głównej:

Oskarżony S. P. poza dokonaniem kradzieży dokumentów własności B. M. w lokalu (...), przyznał się do popełnienia pozostałych zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów. Oskarżony wyjaśnił, iż w dniu kradzieży przebywał wraz z siostrzeńcem w lokalu (...). Oskarżony podtrzymał treść wyjaśnień z postępowania przygotowawczego, precyzując, iż podczas poprzedniego przesłuchania nie wskazywał aby oskarżony T. Ż. miał mu dać kartę, bowiem faktu takiego nie było.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego S. P. k. 178

Oskarżony T. Ż. nie przyznał się do żadnego z zarzucanych mu czynów. Jak wyjaśnił nie był on świadom, że karta bankomatowa, którą dokonywali zakupów nie należy do S. P., nie sprawdzał on nazwiska na karcie i jedynie pomagał mu w zakupach. Jak wyjaśnił o fakcie, iż karta nie należy do S. P. dowiedział się podczas jednej z transakcji w sklepie. Ponadto oskarżony wyjaśnił, że podczas poprzedniego przesłuchania wskazywał, iż znaleziony u niego dowód rejestracyjny miał zostać zniszczony z pozostałymi dokumentami bowiem tak usłyszał podczas spotkania towarzyskiego w mieszkaniu S. P.. Oskarżony wskazał, że w dniu 27 lutego 2015 r. udał się wraz z P. Ż. autobusem do K. w celu załatwienia spraw zdrowotnych P. Ż.. Do Z. wrócili przed północą, wysiedli na ul. (...), wypalili po papierosie, po czym P. Ż. pojechał taksówką do domu, a oskarżony do domu poszedł pieszo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. Ż. k. 178,

Sąd zważył, co następuje:

Czyniąc przedstawione wyżej ustalenia faktyczne sąd oparł się na częściowo wyjaśnieniach oskarżonych, w całości na zeznaniach świadków B. M., D. S., P. Ż., a ponadto na dowodach z dokumentów takich jak: opinie sądowo-psychiatryczne, paragony, protokół przeszukania, protokół zatrzymania rzeczy, wydruki transakcji bankowych, protokoły oględzin nagrań z monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną, pismo Banku oraz dane osobo-poznawcze i karty karne.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego S. P. jedynie w części w której przyznał się do popełnienia zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów. W pozostałym zakresie, tj. zaprzeczenia, iż dokonał on wraz z T. Ż., kradzieży dokumentów wydanych na nazwisko B. M., Sąd odmówił wiary oskarżonemu. Oskarżony odżegnując się od winy w tym zakresie realizował przyjętą przez niego linię obrony. Wskazać należy, iż odnośnie tego czynu obaj oskarżeni obciążali się nawzajem, co dodatkowo pomniejsza wiarygodność oskarżonego S. P..

Odnośnie oskarżonego T. Ż. Sąd dał mu wiarę w części, w której przyznał się w postępowaniu przygotowawczym do popełnienia czynów opisanych w pkt II-VII aktu oskarżenia. Odnośnie wyjaśnień tego oskarżonego, który twierdził, iż nie był on świadomy, że karta za którą dokonywano zakupy jest kradziona, Sąd nie dał mu wiary. Oskarżony starał się odżegnać od winy wskazując iż w dniu 27 lutego 2015 r. to jest w dniu, w którym to w godzinach nocnych doszło do kradzieży dokumentów pokrzywdzonego, był wraz z P. Ż. w K., po czym wrócił do Z. około północy i udał się do domu. Jednak zeznania świadka P. Ż., który stanowczo i konsekwentnie podkreślił, iż z oskarżonym był w K. we środę tj. w dniu 25 lutego 2015 r., w sposób jednoznaczny przekonały Sąd, iż oskarżony ten kreuje nieprawdziwą wersję przebiegu zdarzenia, celem uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Zeznania pokrzywdzonego B. M. oraz D. S. Sąd uznał za wiarygodne w całej rozciągłości. Zgodnie zeznali oni co do okoliczności w jakich doszło do kradzieży dokumentów własności B. M.. Wskazali, iż w nocy z 27 na 28 lutego 2015 roku, przebywali w lokalu (...) przy ul. (...) w Z.. Pokrzywdzony kurtkę, którą miał na sobie pozostawił na siedzeniu w loży w dolnej części lokalu. Jak zeznał B. M., w kurtce tej posiadał dokumenty w postaci dowodu osobistego, prawa- jazdy, dowodu rejestracyjnego, karty bankomatowej (...) Bank (...) wydane na nazwisko B. M.. Ponadto obaj zeznali, iż zorientowawszy się, że kurtka zniknęła z loży rozpoczęli oni poszukiwania jej udając się do obsługi lokalu, i jak się okazało dnia następnego kurtka została odnaleziona podczas sprzątania lokalu, jednak nie było w niej wskazanych wyżej dokumentów. Pokrzywdzony B. M. wskazał ponadto, że po uzyskaniu informacji o braku dokumentów w odnalezionej kurtce, udał się on na policję oraz dokonał blokady karty bankomatowej i dokumentów. Ponadto jak zeznał, za pośrednictwem infolinii banku dowiedział się, że ktoś korzystał w tym czasie z jego karty w kilku sklepach na terenie Z., natomiast z jednym ze sklepów poinformowano go, że ktoś posługiwał się jego dowodem osobistym. Zeznania w/w są w pełni zbieżne ze sobą i stanowią spójną całość, wzajemnie się uzupełniając. Znajdują również swoje potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dokumentach, w tym protokole zatrzymania rzeczy, paragonach, wydrukach transakcji bankowych, protokołach oględzin nagrań z monitoringów, pisma Banku.

Wiarygodne były także zeznania świadka P. Ż., który zeznawał co do okoliczności, o których wiedzę posiadał. Świadek wbrew wyjaśnieniom oskarżonego T. Ż., zeznał, że oskarżony T. Ż. był z nim w K., w celu załatwienia spraw zdrowotnych, nie 27 lutego 2015 r. a „we środę”, tj. 25 lutego 2015 r. I tego też dnia dotyczyły zeznania świadka. Świadek co do tego, iż dniem, w którym był wraz z oskarżonym w K. była środa, był stanowczo przekonany, co podkreślił w swych zeznaniach, wskazując, iż jeżeli chodzi o ten wyjazd żaden innych dzień nie wchodzi w rachubę oraz wyklucza jakiekolwiek nieporozumienie. Wskazać należy, iż przebieg zdarzeń z dnia 25 lutego 2015 r. nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

W ocenie sądu na podstawie zeznań w/w świadków oraz wspomnianej dokumentacji możliwe było odtworzenie przedmiotowego zdarzenia.

Dowody w postaci dokumentów są wiarygodne i zasługują na uwzględnienie. Sporządzone zostały przez uprawnione do tego osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała okoliczności w nich naprowadzonych.

Dokonując oceny prawnej przedmiotowego zdarzenia uprawnione są następujące uwagi.

Rodzajowym przedmiotem ochrony przepisów rozdz. XXXV jest mienie, którym według prawa cywilnego jest własność i inne prawa majątkowe. W wypadku przestępstwa stypizowanego w art. 278§5 kk polegającego na kradzieży karty uprawniającej do podjęcia sumy pieniężnej przedmiotem ochrony jest w istocie własność pieniędzy. Czynność sprawcza polega na zaborze. Zabór polega na wyjęciu rzeczy spod władztwa właściciela lub posiadacza i przejęciu we własne władztwo sprawcy. Kradzież jest dokonana w chwili zawładnięcia przez sprawcę cudzą rzeczą w zamiarze jej przywłaszczenia. Omawiane przestępstwo ma charakter skutkowy. Skutkiem przestępnym jest zmiana osoby władającej rzeczą. Stroną podmiotową kradzieży określonej jest umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego. Jest to tzw. dolus directus coloratus, na co wskazuje określenie "w celu". Koniecznym elementem kradzieży jest działanie w celu jej przywłaszczenia.

Strona przedmiotowa przestępstwa z art. 275§1 kk polega na posługiwaniu się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe, na kradzieży takiego dokumentu lub jego przywłaszczeniu. W zakresie posługiwania się cudzym dokumentem przepis § 1 określa przestępstwo formalne (bezskutkowe), zaś w odniesieniu do kradzieży i przywłaszczenia - materialne (skutkowe). Skutkiem jest wyjęcie cudzego dokumentu przez sprawcę z władztwa osoby uprawnionej. W przypadku czynności w postaci kradzieży i przywłaszczenia konieczna jest umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego; w przypadku posługiwania się - w grę wchodzi również zamiar ewentualny.

Natomiast zgodnie z art. 276 kk przedmiotem ochrony są integralność dokumentów oraz swoboda dysponowania nimi przez osoby uprawnione. Strona przedmiotowa polega na niszczeniu, uszkadzaniu, czynieniu bezużytecznym, ukrywaniu lub usuwaniu dokumentu, którym sprawca nie ma prawa wyłącznie rozporządzać.

Analizując materiał dowodowy zgormadzony w niniejszej sprawie, uznać należy, że w nocy z 27 na 28 lutego 2015 roku, pokrzywdzony B. M. przebywał wraz z D. S. w lokalu (...) przy ul. (...) w Z.. Pokrzywdzony kurtkę którą miał na sobie pozostawił na siedzeniu w loży w dolnej części lokalu. W kurtce tej posiadał dokumenty w postaci dowodu osobistego, prawa- jazdy, dowodu rejestracyjnego, karty bankomatowej (...) Bank (...) wydane na nazwisko B. M.. Oskarżeni S. P. i T. Ż., którzy także przybywali w tym samym czasie w lokalu (...), wykorzystując nieuwagę pokrzywdzonego zabrali kurtkę B. M., z której to wyciągnęli dokumenty w postaci dowodu osobistego, prawa- jazdy, dowodu rejestracyjnego, karty bankomatowej (...) Bank (...) wydane na nazwisko B. M., a następnie zabrali je ze sobą, pozostawiając kurtkę w lokalu (...). Powyższe wynika przede wszystkim z zeznań pokrzywdzonego B. M. ale także z dokumentów w postaci protokołów oględzin nagrań monitoringów zarówno przy bankomacie jak i w sklepach Delikatesy Centrum i (...) w Z., w zestawieniu z paragonami oraz potwierdzeniami transakcji. Z dowodów tych wynika, iż oskarżeni w dniu 28 litego 2015 r. posługiwali się kartą bankomatową własności B. M., jak również jego dowodem osobistym. Ponadto podczas przeszukania pomieszczeń mieszkalnych oskarżonego T. Ż. ujawniono dowód rejestracyjny samochodu marki F. (...) o nr rej. (...) własności B. M.. Niewątpliwie oskarżeni dokonując zaboru bez zgody właściciela z loży w lokalu (...) kurtki pokrzywdzonego, z której następnie wyciągnęli przedmiotowe dokumenty, samą kurtkę pozostawiając w lokalu, działali umyślnie i ze świadomością, że dokonują zaboru cudzej rzeczy, którą nie mieli prawa zadysponować w taki sposób, że stała się ona składnikiem ich majątku.

Wszystkie powyższe okoliczności potwierdziły, iż oskarżeni dopuścili się zarzucanego im w pkt I aktu oskarżenia czynu z art. z art. 278 par. 5 kk i art. 275 par. 1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 par. 2 kk, a ich wina nie budzi wątpliwości.

Oceniając stopień winy oskarżonych należy zauważyć, że są oni osobami, od których można oczekiwać odpowiedniego poziomu rozwoju intelektualnego i które winna zdawać sobie sprawę z tego, że zabór innej osobie należącej do niej rzeczy (dokumentów stwierdzających tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe) stanowi przestępstwo kradzieży i nie może zasługiwać na pobłażliwość, zwłaszcza ze strony Sądu, tym bardziej, iż oskarżeni byli już uprzednio wielokrotnie karani.

W przedmiotowej sprawie stopień społecznej szkodliwości czynu jest relatywnie znaczny, z uwagi na rodzaj i stopień naruszenia normy prawnej oraz na umyślność działania sprawców. Nie można również nie zauważyć faktu, że oskarżeni wykorzystując nieuwagę B. M., dokonali kradzieży przedmiotowych dokumentów, a następnie szybko oddalili się z miejsca zdarzenia. Nadto zauważyć należy, że skala podobnych zachowań jest nagminna. Rozważając kwestię stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonym, sąd miał na uwadze wskazania ustawodawcy zawarte w przepisie art. 115 § 2 kk. Zauważyć należy, że oskarżeni swoim działaniem godzili w dobro prawne, jakim jest własność.

Odnosząc się do czynów opisanych w pkt. II-VII aktu oskarżenia uprawnione są następujące uwagi:

Powyższe wynika przede wszystkim częściowo z wyjaśnień oskarżonych, z zeznań pokrzywdzonego B. M. ale także z dokumentów w postaci protokołów oględzin nagrań monitoringów w sklepach Delikatesy Centrum i (...) w Z., w zestawieniu z paragonami oraz potwierdzeniami transakcji. Z dowodów tych wynika, iż oskarżeni w dniu 28 lutego 2015 r. posługiwali się kartą bankomatową własności B. M., za pomocą której dokonywali transakcji zapłaty za zakupiony towar w systemie zbliżeniowym PayPass.

Dokonując oceny prawnej zachowania oskarżonego eksponować należy, iż przedmiotem ochrony przepisu art. 286 § 1 kk jest mienie. Przestępstwo oszustwa jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem zaistniałe przez działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej polegające na wprowadzeniu w błąd. Niekorzystne rozporządzenie mieniem powodować musi rezultat w postaci zmniejszenia stanu majątkowego osoby, wobec której nastąpiło rozporządzenie. Jest też przestępstwem kierunkowym, w którym celem działania sprawcy jest uzyskanie korzyści majątkowej. Przepis wymaga bowiem, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca podejmując swoje działanie, musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Takie ujęcie znamion strony podmiotowej wyklucza możliwość popełnienia oszustwa z zamiarem wynikowym. Elementy przedmiotowe oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, ale także musi chcieć w tym celu użyć określonego działania.

Zgodnie z art. 287§1 kk sankcji karnej podlega ten kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub wyrządzenia innej osobie szkody, bez upoważnienia, wpływa na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie danych informatycznych lub zmienia, usuwa albo wprowadza nowy zapis danych informatycznych. Głównym przedmiotem ochrony art. 287§1 kk są prawa majątkowe. Pobocznym przedmiotem ochrony są informacje związane z mieniem. Czynność wykonawcza polega na wpływaniu bez upoważnienia na automatyczne gromadzenie, przetwarzanie lub przekazywanie danych informatycznych albo na zmianie, usunięciu zapisu danych informatycznych bądź na wprowadzeniu nowych. Wystarczy dopuszczenie się jednego ze wskazanych zachowań. Czyn jest popełniony wtedy, gdy osoba dopuszczająca się go nie ma do tego upoważnienia. Upoważnienie może polegać na jakimkolwiek umocowaniu przez osobę mającą do tego prawo.

Zauważyć należy, iż oskarżeni swoim działaniem wypełnili także znamiona występku z art. 275§1 kk, o którym była mowa powyżej. Strona przedmiotowa przestępstwa z art. 275§1 kk polega na posługiwaniu się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe, na kradzieży takiego dokumentu lub jego przywłaszczeniu. "Posługiwanie się" oznacza tyle co użycie czegoś jako środka, narzędzia do osiągnięcia jakiegoś celu. Na gruncie analizowanego przepisu "posługiwanie się" należy rozumieć jako okazywanie cudzego dokumentu jako własnego lub powoływanie się na jego treść.

Analizując materiał dowodowy zgormadzony w niniejszej sprawie, uznać należy, że w dniu 28 lutego 2015 r. w godzinach popołudniowych tj. ok. 16.00, oskarżeni udali się do sklepu Delikatesy Centrum przy ul. (...) w Z., gdzie posługując się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M., dokonali zapłaty w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass, za zakupiony towar w postaci 2 szt. piwa w puszcze marki F. (...),51. 2 jogurtów twist o smaku owoców leśnych, płynu marki S. (...) o zapachu tahiti relax, chałwy 65g, mleka marki łaciate 3,2 % 11, mleka słodzonego skondensowanego 530g marki G. i produktu o nazwie: ec mea pap.A4 niebieski, w łącznej kwocie 42,77 zł. W tym samym miejscu i czasie oskarżeni, działając w tożsamy sposób oskarżeni posługują się skradzioną pokrzywdzonemu kartą, dokonali jeszcze dwóch transakcji zapłaty za zakupiony towar. Oskarżeni zapłacili w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass za towar w postaci płynu o nazwie W. (...) D., L. (...),2 L E., reklamówki centrum, słodyczy (...) i (...) 90g i czekolady marki „M. wanilia” l00 g łączną kwotę 41,61 zł, natomiast za towar w postaci w postaci reklamówki centrum, tabletek marki P. (...) szt. i papierosów marki C. (...) kwotę 48.63 zł. Po wyjściu ze sklepu Delikatesy Centrum przy ul. (...) w Z., oskarżeni ok. godz. 17 udali się do sklepu (...) przy ul. (...), gdzie trzykrotnie posługując się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M., skradzioną wcześniej pokrzywdzonemu, dokonali zapłaty w formie transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass, za zakupiony towar kolejno w kwotach 42,97 zł, 49.99 zł i 49,99 zł. Oskarżeni swoim działaniem wpłynęli na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzili nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie, pomniejszając ją kolejno o wskazane powyżej kwoty.

Oskarżeni działali umyślnie, w celu uzyskania korzyści majątkowej. Oskarżeni ostatecznie posługując się kartą pokrzywdzonego korzyść tą uzyskali. Przejawiała się ona w towarze, który zakupili we wspomnianych sklepach, płacąc za niego kartą bankomatową własności B. M.. Oskarżeni mieli świadomość, iż karta ta nie należy do nich bowiem uprzednio została przez nich skradziona.

Wskazać w tym miejscu należy na art. 91§1 kk. Cechą ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk jest przede wszystkim podobny sposób popełnienia, co odnosi się do technicznej metody ich realizacji, niezależnie od tego, czy należy ona do znamion przestępstwa. Z uwagi na fakt iż oskarżeni w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu popełnili dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw należały przyjąć iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do uznania zarzuconych im w pkt. II-VII aktu oskarżenia, za ciąg przestępstw.

Wszystkie powyższe okoliczności potwierdziły, iż oskarżeni dopuścili się zarzucanego im w pkt II-VII aktu oskarżenia czynu z art. 286§1 kk w zw. z art. 287§1 kk w zw. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91§1 kk, a ich wina nie budzi wątpliwości.

Oceniając stopień winy oskarżonych należy zauważyć, że są oni osobami, od których można oczekiwać odpowiedniego poziomu rozwoju intelektualnego i które winna zdawać sobie sprawę z tego, że wprowadzenie sprzedawcy w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową osoby trzeciej, a następnie zapłata tą kartą za zakupiony towar, bez zgody właściciela karty, stanowi przestępstwo i nie może zasługiwać na pobłażliwość, zwłaszcza ze strony Sądu, tym bardziej, iż oskarżeni byli już uprzednio wielokrotnie karani.

W przedmiotowej sprawie stopień społecznej szkodliwości czynu jest relatywnie znaczny, z uwagi na rodzaj i stopień naruszenia normy prawnej oraz na umyślność działania sprawców, a także działanie w celu uzyskania korzyści majątkowej. Ponadto oskarżeni wielokrotnie bo aż 6 razy dopuścili się wskazanych czynów. Rozważając kwestię stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonym, sąd miał na uwadze wskazania ustawodawcy zawarte w przepisie art. 115 § 2 kk. Zauważyć należy, że oskarżeni swoim działaniem godzili w dobro prawne, jakim jest własność.

Idąc dalej, odnosząc się do pkt. VIII-X aktu oskarżenia uprawnione są następujące uwagi:

Odnośnie przesłanek wynikających z art. 286§1 kk, 287§1 kk i 275§1 kk była już mowa powyżej. Odnoszą się one także do czynów zarzuconych oskarżonym w pkt. VIII-X aktu oskarżenia. Dodatkowo wskazać należy w tym miejscu na treść art. 13§1 kk zgodnie z którym odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.

Analizując materiał dowodowy zgormadzony w niniejszej sprawie, uznać należy, że w dniu 28 lutego 2015 r. w sklepie (...) w Z., oskarżeni chcąc zapłacić, skradzioną kartą pokrzywdzonego, po raz kolejny za zakupiony towar na kwotę 50 zł, posłużyli się skradzionym w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w lokalu (...) dokumentem tożsamości wydanym na nazwisko B. M. chcąc uwiarygodnić się przed sprzedawcą, co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...). Oskarżeni zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na zorientowanie się przez sprzedawcę, iż nie są osobami uprawnionymi do posługiwania się w/w dokumentami oraz zrealizowania płatności kartą zbliżeniową PayPass. Po tym jak sprzedawczyni zorientowała się o posługiwaniu się przez oskarżonych nie swoją kartą płatniczą, zawiadomiła o tym bank celem zablokowania karty.

Ponadto tego samego dnia, oskarżeni po wyjściu ze sklepu (...) przy ul. (...), udali się do sklepu (...) przy ul. (...) gdzie również chcąc dokonać transakcji bezgotówkowej przy użyciu karty zbliżeniowej w systemie PayPass, w kwocie 50 złotych, starali się wprowadzić w błąd pracownika sklepu co do prawa posługiwania się kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M. a uprzednio skradzioną w nocy z 27 na 28 lutego 2015 r. w Z., w lokalu (...) przy ul. (...). W tożsamy sposób postąpili oni w sklepie (...) przy ul. (...). Oskarżeni również i w tym wypadku celu nie osiągnęli z uwagi na zorientowanie się przez sprzedawców pracujących w obu sklepach (...), iż nie są osobami uprawnionymi do posługiwania się w/w dokumentami oraz zrealizowania płatności kartą zbliżeniową PayPass.

Powyższe okoliczności znajdują potwierdzenie częściowo w wyjaśnieniach oskarżonych: S. P. i T. Ż., a także w zeznaniach B. M. w zestawieniu z notatką urzędową k. 5, jak również w protokołach oględzin nagrań z monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną.

Oskarżeni działali umyślnie, w celu uzyskania korzyści majątkowej. Oskarżeni ostatecznie posługując się kartą pokrzywdzonego oraz dowodem osobistym korzyści nie uzyskali.

Wskazać w tym miejscu należy iż oskarżeni w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu popełnili dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw stąd też także w tym przypadku należało przyjąć iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do uznania zarzuconych im czynów w pkt. VIII-X aktu oskarżenia, za ciąg przestępstw.

Wszystkie powyższe okoliczności potwierdziły, iż oskarżeni dopuścili się zarzucanych im w pkt VIII-X aktu oskarżenia czynów z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 287§1 kk w zw. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91§1 kk, a ich wina nie budzi wątpliwości.

Oceniając stopień winy oskarżonych należy zauważyć, że są oni osobami, od których można oczekiwać odpowiedniego poziomu rozwoju intelektualnego i które winna zdawać sobie sprawę z tego, że usiłowanie zapłaty kartą własności osoby trzeciej, za zakupiony towar, bez zgody właściciela karty, poprzez wprowadzenie sprzedawcy w błąd co do prawa posługiwania się kartą bankomatową stanowi przestępstwo i nie może zasługiwać na pobłażliwość, zwłaszcza ze strony Sądu, tym bardziej, iż oskarżeni byli już uprzednio wielokrotnie karani.

W przedmiotowej sprawie stopień społecznej szkodliwości czynu jest relatywnie znaczny, z uwagi na rodzaj i stopień naruszenia normy prawnej oraz na umyślność działania sprawców, a także działanie w celu uzyskania korzyści majątkowej. Ponadto oskarżeni trzykrotnie dopuścili się wskazanych czynów. Rozważając kwestię stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonym, sąd miał na uwadze wskazania ustawodawcy zawarte w przepisie art. 115 § 2 kk.

Jeżeli chodzi natomiast o czyny opisane w pkt. XI-XIV aktu oskarżenia zakwalifikowane jako występki z art. 13§1 kk w zw. z art. 287§1 kk w zw. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11§2 kk zauważyć należy, iż oskarżeni w dniu 28 lutego 2015 roku po dokonaniu kradzieży przedmiotowych dokumentów, po wyjściu z lokalu (...) udali się do bankomatu (...) przy ul. (...) w Z., gdzie o godzinie 3:46 posługując się uprzednio skradzioną kartą bankomatową (...) Bank (...) wydaną na nazwisko B. M., podjęli próbę wypłacenia pieniędzy. Oskarżeni nie osiągnęli jednak zamierzonego celu z uwagi na błędnie wprowadzony kod pin. Kolejne próby wypłaty gotówki z tego bankomatu oskarżeni podjęli kolejno tego samego dnia o godzinie 03:49, 03:50 i 03:54. Podobnie jak pierwsza i te kolejne próby wypłaty gotówki z bankomatu za pomocą karty pokrzywdzonego, okazały się bezskuteczne. Powyższe okoliczności wynikają częściowo z wyjaśnień oskarżonego S. P., który w tym zakresie przyznał się do popełnienia zarzucanych czynów. Ponadto znajduje to potwierdzenie w dokumentacji w postaci protokołu oględzin nagrań z monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną k. 83-85, na których to wyraźnie widać jednego z oskarżonych starającego dokonać transakcji wypłaty gotówki w inkryminowanym miejscu i czasie.

Wskazać w tym miejscu należy iż oskarżeni w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu popełnili dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw stąd też także w tym przypadku należało przyjąć iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do uznania zarzuconych im czynów w pkt. XI-XIV aktu oskarżenia, za ciąg przestępstw.

Oskarżeni działali umyślnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, której jednak nie osiągnęli z uwagi na błędnie wprowadzony kod pin. Podobnie jak w przypadku powyżej omawianych czynów, również te cechował wysoki stopień winy i społecznej szkodliwości czynu. Oskarżeni swoim działaniem usiłowali wpłynąć na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie i przesyłanie informacji oraz wprowadzili nowy zapis na komputerowym nośniku informacji co do wartości zgromadzonych środków na koncie B. M.. Oskarżeni czynu swego nie osiągnęli jedynie z uwagi na nieznajomość kodu (...) skradzionej przez nich karty bankomatowej. W przedmiotowej sprawie stopień społecznej szkodliwości czynu jest relatywnie znaczny, z uwagi na rodzaj i stopień naruszenia normy prawnej oraz na umyślność działania sprawców, a także działanie w celu uzyskania korzyści majątkowej. Ponadto oskarżeni aż czterokrotnie dopuścili się wskazanych czynów. Rozważając kwestię stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonym, sąd miał na uwadze wskazania ustawodawcy zawarte w przepisie art. 115 § 2 kk.

Wszystkie powyższe okoliczności potwierdziły, iż oskarżeni dopuścili się zarzucanych im w pkt XI-XIV aktu oskarżenia czynów z art. 13§1 kk w zw. z art. 287§1 kk w zw. z art. 275§1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91§1 kk, a ich wina nie budzi wątpliwości.

Co do wymiaru kary:

Uznając oskarżonego S. P. i T. Ż. za winnych popełnienia opisanego w pkt I aktu oskarżenia czynu stanowiącego występek z art. 278§5kk i art. 275§1kk i art. 276kk w zw. z art. 11§2kk, przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 278§5kk, Sąd wymierzył im kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Uznając oskarżonych S. P. i T. Ż. za winnych popełnienia opisanych w pkt od II do VII czynów, przy ustaleniu, iż popełnili je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi występek z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk i art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk, przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 286§1kk w zw. z art. 91§1kk, Sąd wymierzył im kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Ponadto Sąd uznał oskarżonych S. P. i T. Ż. za winnych popełnienia opisanych w pkt od VIII do X czynów, ustalając, iż popełnili je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi występek z art. 13§1kk w zw. z art. 286§1kk w zw. z art. 287§1kk i art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk i za to przy zastosowaniu art. 11§3kk i art. 14§1kk na mocy art. 286§1kk w zw. z art. 91§1kk, wymierzył im kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd uznał oskarżonych S. P. i T. Ż. za winnych popełnienia opisanych w pkt od XI do XIV czynów, ustalając, iż popełnili je w warunkach ciągu przestępstw, co stanowi występek z art. 13§1kk w zw. z art. 287§1kk i art. 275§1kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 91§1kk i za to przy zastosowaniu art. 11§3kk i art. 14§1kk na mocy art. 287§1kk w zw. z art. 91§1kk, wymierzył im kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności;

Za okoliczność obciążającą w stosunku do obu oskarżonych sąd uznał fakt, że wyrządzona szkoda nie została naprawiona przez oskarżonych. Ponadto, jako okoliczność obciążającą Sąd uznał uprzednią karalność oskarżonych oraz wielokrotność powtarzanych zachowań przestępczych, a także, że przedmiotowe występki należą do licznie popełnianych na tutejszym terenie.

Za okoliczność łagodzącą w stosunku do oskarżonego S. P. sąd uznał fakt jego przyznania się do popełnienia zarzucanych mu czynów poza kradzieżą dokumentów B. M., jak również przeproszenie pokrzywdzonego i wyrażenie skruchy. Natomiast w stosunku do oskarżonego T. Ż. Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących, bowiem swoją wykrętną linią obrony zmierzał on do uniknięcia odpowiedzialności za czyny których się dopuścił.

W ocenie sądu wymierzone oskarżonym kary jednostkowe za poszczególne czyny i ciągi przestępstw, adekwatne są do stopnia ich społecznej szkodliwości i nie przekraczają stopnia ich zawinienia. Wymierzając kary jednostkowe sąd miał na uwadze, by ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz by zrealizowane zostały zarówno cele zapobiegawcze jak i wychowawcze, a nadto uwzględnione zostały potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej. W ocenie sądu wymierzone oskarżonym kary jednostkowe odpowiadają dyrektywom wymiaru kary opisanym w przepisie art. 53 kk.

Na mocy art. 85kk i art. 86§1kk w miejsce wymierzonych wyżej jednostkowych kar pozbawienia wolności Sąd orzekł oskarżonym S. P. i T. Ż. kary łączne po 1 roku pozbawienia wolności. Wymierzając oskarżonym wskazane kary łączne Sąd zastosował zasadę częściowej absorbcji, a jednocześnie warunkowo zawieszając ich wykonanie na okres 3lat próby. Sąd uznał, iż cele kary mogą być wobec nich osiągnięte w warunkach wolnościowych. Zdaniem sądu, zastosowanie zasady częściowej absorbcji jest uzasadnione tym, iż oskarżeni wielokrotnie godzili swoimi działaniami w tożsame dobro prawne jakim jest prawo własności, oraz w zbliżonym czasie.

W ocenie sądu wymierzenie oskarżonym kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania pozwala na przyjęcie, że istnieje uzasadnione przypuszczenie, iż orzeczona kara pomimo warunkowego zawieszenia jej wykonania osiągnie swoje cele i wpłynie na zmianę postępowania w stosunku do każdego z oskarżonych. Można zatem przypuszczać, że oskarżeni zrozumieją naganność swojego postępowania i będą w przyszłości zachowywali się zgodnie z prawem, a w szczególności nie popełnią kolejnego przestępstwa. Kara ta winna oskarżonym uzmysłowić naganność i społeczną szkodliwość działania skutkującego wyrządzeniem szkody innym osobom, jego bezprawność oraz utwierdzić w przekonaniu, że działania godzące w dobra innych osób, powodujące bezprawne i nieuczciwe bogacenie się kosztem osób trzecich, spotykają się ze stosowną represją.

Na mocy art. 33 § 2 kk wobec faktu, iż oskarżeni działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wymierzono im także kary grzywny w wymiarze po 60 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości stawki na kwotę 10 zł. Co do wysokości stawki dziennej grzywny, Sąd wziął pod uwagę wymogi o jakich stanowi art. 33 § 3 kk. Uwzględniono dochody oskarżonych, ich warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Przyjąć zatem należy, że jakkolwiek wymierzone kary grzywny zawierają w sobie element niezbędnej dolegliwości, to jednak plasują się w realnych możliwościach płatniczych oskarżonych. Oskarżeni są kawalerami, nie posiadają na utrzymaniu małoletnich dzieci. Oskarżony S. P., pracuje dorywczo, jako pracownik budowlany z zarobkiem około 1000-1.500zł miesięcznie. Natomiast oskarżony T. Ż. z zawodu jest kierowcą, stad też nie ma przeciwwskazań aby poszukał pracy we własnym zawodzie, bowiem jest już dorosłym mężczyzną pozostającym nadal na utrzymaniu rodziców.

Ponadto mając na uwadze elementarne zasady sprawiedliwości Sąd, wobec faktu, iż swoim działaniem oskarżeni wyrządzili w mieniu B. M. realną szkodę, na mocy art. 46§1 kk zobowiązał solidarnie oskarżonych do naprawienia szkody wyrządzonej czynami opisanymi w pkt od II do VII aktu oskarżenia w całości, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego B. M. kwoty 275,96 złotych. Podejmując rozstrzygniecie w tym zakresie Sąd miał na uwadze fakt, że naprawienie szkody poprzez wyrównanie wyrządzonej szkody, należy do podstawowych norm postępowania karnego, a sprawca przestępstwa winien oddać osobie pokrzywdzonej materialną wysokość szkody, którą doznała ona na skutek działania oskarżonego. W ocenie Sądu wymiar naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego jest społecznie pożądany, a nadto stanowi dla oskarżonych odpowiednią dodatkową dolegliwość, która powinna być odbierana jako kolejny sygnał dla nich, iż przestępcze działania, na skutek których inne osoby ponoszą szkody materialne, pociągają za sobą szereg realnych dolegliwości i zasługują na potępienie.

Mając na względzie cele prewencyjne postępowania Sąd na mocy art. 73§1kk oddał oskarżonych S. P. i T. Ż. pod dozór kuratora na okres próby.

W ocenie Sądu oskarżeni wobec wydania w stosunku do nich wyroków skazujących oraz zobowiązania ich do naprawienia szkody i oddania pod dozór kuratora, zrozumieją naganność swojego postępowania i będą w przyszłości zachowywać się zgodnie z prawem, a w szczególności nie popełnią ponownie przestępstwa. Z niniejszego postępowania i wydania wyroku skazującego winni oni wyprowadzić na przyszłość pozytywny wniosek i unikać bezprawnych zachowań.

Ponadto w oparciu o przepis art. 627kpk w zw. z art. 633kpk Sąd zasądził na rzecz Skarbu Państwa:

- od oskarżonego S. P. koszty sądowe w kwocie 1.244,07 złote, w tym kwotę 300 złotych opłaty sądowej,

- od oskarżonego T. Ż. koszty sądowe w kwocie 1.622,07 złote, w tym kwotę 300 złotych opłaty sądowej.

Zdaniem Sądu przesłanki, o których stanowi art. 624§1 kpk, mogące skutkować zwolnieniem oskarżonych od kosztów postepowania, nie zachodzą. Tym samym w ocenie Sądu wskazane jest, aby ponieśli oni koszty sądowe we własnej sprawie.