Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Jakub Wiliński

Protokolant Joanna Marczyńska

w obecności prokuratora Tomasza Kowalczyka

po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2015 r., 18 czerwca 2015 r. i 1 października 2015 r.

sprawy M. C. urodzonej (...) w P., córki M. i S. z domu M.,

oskarżonej o to, że:

1. w dniu 22.07.2009 r. w S. będąc odpowiedzialnym na mocy umowy o pracę z dnia 29.06.2007 r. z Zarządem (...) w S. przy ul. (...) jako inspektor d.s. technicznych m.in. za sporządzanie protokołów zdawczo-odbiorczych lokali mieszkalnych i użytkowych oraz o ich stanie technicznym, a także będąc osobą uprawnioną do wystawiania tychże protokołów nie wykonała przyjętego na siebie w sposób należyty zobowiązania polegającego na prawidłowym sporządzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego wstępnego do zamiany mieszkania położonego w S. przy ul. (...) poprzez świadome stwierdzenie w nim, że lokal ten spełnia wymogi techniczne lokalu na pobyt stały ludzi podczas, gdy ujawniona w trakcie oględzin nieprawidłowość w postaci zainstalowania w łazience wentylacji mechanicznej obok funkcjonującego w tym samym pomieszczeniu piecyka gazowego stwarzała niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia ludzkiego, a co za tym idzie ten typ wentylacji winien być w trybie natychmiastowym zdemontowany, a następnie tego dokumentu użyła przedkładając go pracodawcy jako dokument świadczący o rzeczywistym stanie mieszkania, czym działała na szkodę (...) oraz B. P.,

to jest o czyn z art. 271 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

2. w dniu 27.09.2010 r. w S. będąc odpowiedzialnym na mocy umowy o pracę z dnia 29.06.2007 r. zawartej z Zarządem (...) w S. przy ul. (...) jako inspektor d.s. technicznych m.in. za sporządzanie protokołów zdawczo-odbiorczych lokali mieszkalnych i użytkowych oraz o ich stanie technicznym, a także będąc osobą uprawnioną do wystawiania tychże protokołów nie wykonała przyjętego na siebie w sposób należyty zobowiązania polegającego na prawidłowym sporządzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego o stanie technicznym mieszkania położonego w S. przy ul. (...) poprzez świadome stwierdzenie w nim, że lokal ten spełnia wymogi techniczne lokalu na pobyt stały ludzi podczas, gdy ujawniona w trakcie oględzin nieprawidłowość w postaci zainstalowania w łazience wentylacji mechanicznej obok funkcjonującego w tym samym pomieszczeniu piecyka gazowego stwarzała niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia ludzkiego, a co za tym idzie ten typ wentylacji winien być w trybie natychmiastowym zdemontowany, a następnie tego dokumentu użyła przedkładając go pracodawcy jako dokument świadczący o rzeczywistym stanie mieszkania, czym działała na szkodę (...) oraz B. P.,

to jest o czyn z art. 271 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

3. w dniu 14.12.2010 r. w S. będąc odpowiedzialnym na mocy umowy o pracę z dnia 29.06.2007 r. zawartej z Zarządem (...) w S. przy ul. (...) jako inspektor d.s. technicznych m.in. za sporządzenie protokołów zdawczo-odbiorczych lokali mieszkalnych i użytkowych oraz o ich stanie technicznym, a także będąc osobą uprawnioną do wystawiania tychże protokołów nie wykonała przyjętego na siebie w sposób należyty zobowiązania polegającego na prawidłowym sporządzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego mieszkania położonego w S. przy ul. (...) poprzez świadome stwierdzenie w nim, że lokal ten spełnia wymogi techniczne lokalu na pobyt stały ludzi oraz zaniechanie wpisania w punkcie „3s” informacji, że w łazience funkcjonuje także wentylacja mechaniczna obok grawitacyjnej, podczas gdy ujawniona w trakcie wcześniejszych oględzin nieprawidłowości w postaci zainstalowania w łazience wentylacji mechanicznej nie została usunięta, zaś ten typ wentylacji obok funkcjonującego w tym samym pomieszczeniu piecyka gazowego stwarzał niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia ludzkiego, a następnie tego dokumentu użyła przedkładając go pracodawcy jako dokumentu świadczący o rzeczywistym stanie mieszkania, czym działała na szkodę (...) oraz B. P. i rodziny państwa K.,

to jest o czyn z art. 271 § 1 kk w zb. z art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

I.  uznaje M. C. za winną tego, że:

-

w dniu 2 lipca 2009 r. w S. jako inspektor d.s. technicznych w Zarządzie (...) w S. przy ul. (...), będąc osobą uprawnioną do sporządzania i wystawiania protokołów zdawczo-odbiorczych lokali mieszkalnych i użytkowych oraz o ich stanie technicznym, poświadczyła nieprawdę w protokole zdawczo-odbiorczym dotyczącym mieszkania położonego w S. przy ul. (...) poprzez zapisanie w nim, iż lokal ten spełnia wymogi techniczne lokalu na pobyt stały ludzi podczas, gdy w łazience tego lokalu, z zamontowanym piecykiem gazowym, zamontowane były jednocześnie dwa rodzaje wentylacji: grawitacyjna i mechaniczna, co było niezgodne z § 150 ust. 9 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z dnia 15 czerwca 2002 r.), to jest czynu z art. 271 § 1 kk,

-

w dniu 27 września 2009 r. w S. jako inspektor d.s. technicznych w Zarządzie (...) w S. przy ul. (...), będąc osobą uprawnioną do sporządzania i wystawiania protokołów zdawczo-odbiorczych lokali mieszkalnych i użytkowych oraz o ich stanie technicznym, poświadczyła nieprawdę w protokole zdawczo-odbiorczym dotyczącym mieszkania położonego w S. przy ul. (...) poprzez zapisanie w nim, iż lokal ten spełnia wymogi techniczne lokalu na pobyt stały ludzi podczas, gdy w łazience tego lokalu, z zamontowanym piecykiem gazowym, zamontowane były jednocześnie dwa rodzaje wentylacji: grawitacyjna i mechaniczna, co było niezgodne z § 150 ust. 9 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z dnia 15 czerwca 2002 r.), to jest czynu z art. 271 § 1 kk,

-

w dniu 14 grudnia 2009 r. w S. jako inspektor d.s. technicznych w Zarządzie (...) w S. przy ul. (...), będąc osobą uprawnioną do sporządzania i wystawiania protokołów zdawczo-odbiorczych lokali mieszkalnych i użytkowych oraz o ich stanie technicznym, poświadczyła nieprawdę w protokole zdawczo-odbiorczym dotyczącym mieszkania położonego w S. przy ul. (...) poprzez zapisanie w nim, iż lokal ten spełnia wymogi techniczne lokalu na pobyt stały ludzi, a także w pkt. 3s wskazanego protokołu, że w łazience lokalu zamontowana jest wyłącznie wentylacja grawitacyjna podczas, gdy w łazience tego lokalu, z zamontowanym piecykiem gazowym, zamontowane były jednocześnie dwa rodzaje wentylacji: grawitacyjna i mechaniczna, co było niezgodne z § 150 ust. 9 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z dnia 15 czerwca 2002 r.), to jest czynu z art. 271 § 1 kk,

i za występki te, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 kk, na podstawie art. 271 § 1 kk wymierza oskarżonej karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej na okres próby 2 (dwóch) lat,

III.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonej grzywnę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych określając wysokość stawki na 10 (dziesięć) złotych,

IV.  na podstawie art. 41 § 1 kk orzeka wobec oskarżonej zakaz wykonywania zawodu związanego ze sporządzeniem protokołów kontroli w budownictwie i mieszkalnictwie, na okres 3 (trzech) lat,

V.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 4 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od oskarżonej w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w, w tym i opłatę karną w kwocie 450 (czterystu pięćdziesięciu) złotych.

sygn. akt IV K 942/14

UZASADNIENIE

W trybie art. 423 § 1a kpk zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu.

Oskarżona M. C. ma 50 lat. Jest mężatką. Dzieci na utrzymaniu nie posiada. Oskarżona utrzymuje się z pracy w firmie (...) uzyskując z tego tytułu miesięcznie około 800-1.000 zł. Oskarżona nie była dotychczas karana sądownie.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonej, k. 363-365,

- dane o karalności, k. 371.

Stopień społecznej szkodliwości każdego z przypisanych oskarżonej czynów ocenić należało na dość znaczny. Oskarżona działała bowiem jako fachowiec i specjalista, a przy tym osoba zaufania publicznego. Była bowiem inspektorem do spraw technicznych i w ramach jej uprawnień i obowiązków było orzekanie o zdatności do zamieszkania istniejących lokali. To zatem od jej orzeczenia zależało, czy dany lokal mógł być przeznaczony do zamieszkania – a co za tym idzie – pozytywna treść orzeczenia oskarżonej przekładała się na oczywiste poczucie bezpieczeństwa lokatorów takiego mieszkania w związku z chęcią jego zasiedlenia. Nadto decyzje oskarżonej wypływały na określoną aktywność pracowników zarządcy wskazanych lokali (pracowników (...)), którzy działali wówczas w przekonaniu, iż „zaakceptowany” przez oskarżoną do zamieszkania lokal może podlegać obrotowi prawnemu i faktycznemu.

W przedmiotowej sprawie sąd nie stwierdził istnienia okoliczności wyłączających winę oskarżonej, czy bezprawność jej czynów. Oskarżona co prawda przekonywała, że nie była świadoma istnienia nieprawidłowości we wskazanym lokalu. Pełen jednak stopień jej zawinienia (świadomości przestępczego działania) wynikał już z samej tylko treści protokołów z dnia 2 lipca 2009 r. i 27 września 2010 r., gdzie przecież wprost – własnoręcznie – wpisała, że w lokalu, w łazience, funkcjonują równolegle dwa systemy wentylacji, choć przecież stosowne przepisy (przywołane w opisach czynów) tego zabraniają.

Za okoliczność łagodzącą przy wymiarze kary sąd przyjął prowadzenie przez oskarżoną ustabilizowanego trybu życia i fakt jej dotychczasowej niekaralności.

Jako okoliczności obciążającą sąd uwzględnił przesłanki tożsame jak przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości jej czynów.

W przedmiotowej sprawie sąd uznał wszystkie działania oskarżonej za ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk. Okoliczność taka (słuszna w odniesieniu do czynów drugiego i trzeciego) objęła także czyn pierwszy, na skutek omyłki przy zapisie dat czynów. Redakcyjna omyła w zakresie roku realizacji działania drugiego i trzeciego (wpisano rok 2009 choć był to oczywiście rok 2010) spowodowała, iż źle wpisane daty tworzyły pozór stosunkowo krótkiego odstępu czasu pomiędzy czynem pierwszym a czynami drugim i trzecim. Na skutek wskazanego przeoczenia redakcyjnego błędnie więc objęto ciągiem przestępstw czyn opisany jako pierwszy.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej elementy sądowego wymiaru kary sąd uznał, że współmierną do okoliczności popełnienia wszystkich trzech czynów będzie kara orzeczona w wyroku, czyli kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Mając zaś na względzie właściwości i warunki osobiste oskarżonej, uzasadnionym było warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niej kary. W tej mierze sąd miał na uwadze przede wszystkim dotychczasową niekaralność oskarżonej i brak danych o negatywnym trybie życia. Z tych też względów okres próby ustalono na najkrótszy. Podstawą prawną przy stosowaniu probacji były unormowania kodeksu karnego obowiązującego do 30 czerwca 2015 r., jako względniejsze dla sprawcy. Aktualnie bowiem warunkowym zawieszeniem wykonania objęta być może wyłącznie kara pozbawienia wolności nie przekraczająca roku.

Aby wzmóc prewencyjne oddziaływanie zawieszonej kary pozbawienia wolności koniecznym było orzeczenie wobec oskarżonej dodatkowej dolegliwości o charakterze majątkowym. W tej mierze sąd orzekł o grzywnie, której rozmiar dostosowano z jednej strony do społecznej szkodliwości czynów oskarżonej, a z drugiej do sytuacji rodzinno-majątkowej oskarżonej.

Z uwagi na to, że przestępstwa oskarżonej podały pod wątpliwość słuszności wykonywania przez oskarżoną zawodów związanych ze sporządzaniem protokołów kontroli w budownictwie i mieszkalnictwie – czyli protokołów decydującym przede wszystkim o ludzkim bezpieczeństwie, koniecznym było orzeczenie wobec niej zakazu wykonywania takiego zawodu na okres co najmniej 3 lat.

Oskarżoną obciążono kosztami sądowymi, wynikłymi z prowadzenia przeciw niej postępowania karnego zakończonego skazaniem, w tym wynikającą z przepisów opłatą karną.